Σπαθιά να καταπιεί

Κατά το παρελθόν, ακόμα και το πρόσφατο, έχουν αδικηθεί ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ ως προς την κλήση τους στην εθνική. Πάντα όμως, υπήρχε μια προφανής δικαιολογία επ’ αυτού. Θυμάμαι, για παράδειγμα, την περίπτωση του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου που μετά από σούπερ πλέι οφ την σεζόν 2011 – 2012, έφτασε μια ανάσα από την αποστολή της εθνικής για το Γιούρο αλλά τελευταία στιγμή κόπηκε. Τότε ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ είχε «κοπεί», διότι αν και φορμαρισμένος εκείνη την περίοδο, ο Τζόρβας, ο Χαλκιάς και ο Σηφάκης είχαν κάνει συνολικά καλύτερα σεζόν. Φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή. Αλλά τουλάχιστον υπήρχε επιχείρημα.

Τώρα καταβάλω μεγάλη προσπάθεια να βρω έστω και ένα τέτοιο ανάλογο επιχείρημα για το γεγονός πως ο Χρήστος Αραβίδης δεν πήρε κλήση από τον Σέρτζιο Μαρκαριάν για το ματς της Ουγγαρίας. Έχει πετύχει 15 γκολ σε 16 ματς το τελευταίο τρίμηνο. Έχει δώσει και 4-5 ασίστ για να σκοράρουν οι συμπαίκτες του. Και έχει παίξει με την ίδια αποτελεσματικότητα και στην κορυφή της επίθεσης και στα άκρα. Βεβαίως φοβούμαι πως δεν έχει καταπιεί σπαθιά, ούτε έχει πετύχει να βγάλει φωτιές από το στόμα. Παρόλο που με το πείσμα που έχει, αν αυτό αποτελούσε προϋπόθεση για να μπαίνει στο γήπεδο και να παίζει μπάλα με την φανέλα της ΑΕΚ, θα έβρισκε τρόπο να το κάνει. Αλλά δεν το έκανε και προφανώς του στοίχισε.

Τώρα θα μου πείτε ποιόν να άφηνε εκτός ο Μαρκαριάν, απ’ αυτούς που πήρε, για να καλέσει τον Αραβίδη. Παραθέτω απλώς ορισμένα στοιχεία και βγάλτε τα συμπεράσματα σας. Ο Αθανασιάδης, για παράδειγμα, στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα που ο Αραβίδης έχει πετύχει 15 γκολ, έχει βρει δίχτυα τρεις φορές. Η μόνιμη… γκρίνια του δε, είναι πως σε πολλά από τα τελευταία ματς, ο Άγγελος τον είχε βάλει και έπαιζε στα άκρα ως εξτρέμ. Μάλιστα το γεγονός πως ο Κλάους παροπλιζόταν στα άκρα, ήταν από τα καθοριστικά στοιχεία για να «κερδίσουν» οι Αγγελοκλάστες την μάχη από τους Αγγελολάτρες και να απολυθεί ο Αναστασιάδης. Την ίδια στιγμή ο Αραβίδης έβαζε περίπου τα μισά από τα 15 γκολ, παίζοντας στα άκρα. Τρια γκολ μόνο ο Κλάους, τέσσερα ο Μήτρογλου που είχε όμως και τραυματισμό, τρια ο Καρέλης που δεν είχε κανέναν τραυματισμό. Οκτώ μαζί οι τρεις διεθνείς, 15 ο Αραβίδης μόνος του που θα δει την εθνική από την τηλεόραση.

Κάποιοι μπορεί να βιαστείτε να σκεφτείτε πως αυτά τα γκολ ο Αραβίδης τα πέτυχε στη Β’ εθνική και επομένως είναι γκολ μικρότερου βαθμού δυσκολίας. Επιχείρημα που όμως δεν στέκει. Πρώτον διότι ο Αραβίδης σκόραρε και απέναντι στον Ολυμπιακό και απέναντι στον Ατρόμητο και απέναντι στην Κέρκυρα. Και δεύτερον είναι αστείο να θεωρεί κάποιος πως οι αμυντικοί της Παναχαϊκής ή του Παναιγιάλειου ή του Απόλλωνα, είναι κατωτέρου επιπέδου απ’ αυτούς του Πλατανιά ή του Εργοτέλη ή της Κέρκυρας ή γενικώς των ομάδων της Σουπερλίγκα. Σκεφτείτε μόνο πως ο Τσούπρος που παίζει στα Ψαχνά, ήταν ο ένας από τους τέσσερις στόπερ στο ρόστερ της ΑΕΚ στην (καταραμένη) σεζόν 2012 – 13 και ο δεύτερος ήταν ο Κουτρουμπής που τώρα παίζει βασικός στον ΠΑΟ.

Κοντολογίς θαρρώ πως δεν έχει καμία ποδοσφαιρική λογική το γεγονός πως ο Αραβίδης έμεινε εκτός κλήσεων της εθνικής. Διότι εκτός της φόρμας του, η εθνική χρειάζεται και το τεράστιο πάθος του.

Επίσης εντύπωση μου κάνουν και άλλες επιλογές. Όπως για παράδειγμα του Βελλίδη για την τρίτη θέση των τερματοφυλάκων. Αν μέτρησε το γεγονός πως βγήκε mvp στην αγωνιστική του περασμένου Σαββατοκύριακου, τότε αν ο Ανέστης έπιανε το πέναλτι αντί για την Πέμπτη, μια εβδομάδα πριν, θα ήταν αυτός στις επιλογές.

Δεν μου κάνει εντύπωση η επιλογή του Κατσουράνη διότι «ψηνόταν» (ακόμα και επικοινωνιακά) εδώ και μέρες. Αλλά δεν θεωρώ πως ο Λαγός αυτή την στιγμή είναι ούτε καλύτερος, ούτε σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση από τον Ανάκογλου. Θαρρώ όμως πως τον «κέρδισε» διότι έχει περισσότερα προσόντα «κόφτη» και επειδή παίζει στη Σουπερλίγκα και δη στον Παναθηναϊκό.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ