Κατσουράνης ναι, Κώστας όχι

Ήταν Ιούνης του 2013 όταν για πρώτη φορά ο Κατσουράνης είπε το περιβόητο «θα ήθελα να κλείσω την καριέρα μου στην ΑΕΚ» και φτάσαμε Δεκέμβρη του 2014 και έχουμε ακόμα ανοικτή αυτή την κουβέντα. Για να καταλάβετε πόσο πολύ τράβηξε η ιστορία, φανταστείτε πως ο Μαλτέζος στα «κλεμμένα όνειρα» πρόλαβε μέσα σε 1,5 σεζόν να πεθάνει, να αναστηθεί και να ξαναπεθάνει. Παρατράβηξε δηλαδή η υπόθεση Κατσουράνη.

Τα πράγματα πλέον στο φτωχό μου το μυαλό είναι απλά. Ο Κατσουράνης έρχεται αύριο στην ΑΕΚ, μεθαύριο ξεκινά προπονήσεις και πριν το επόμενο ρεπό για την Πρωτοχρονιά του είναι παιχνιδάκι να έχει βρει πατήματα και κώδικες επικοινωνίας με προπονητή και συμπαίκτες. Και στο ματς με τον Ατρόμητο (αλλά και σ’ όλα τα υπόλοιπα) ο Δέλλας έχει έναν (πολύ) καλύτερο του Κορδέρο αμυντικό μέσο, που ξέρει σαν την τσέπη του τα κόλπα του ελληνικού ποδοσφαίρου και που μπορεί με την (τεράστια) κλάση και εμπειρία του να καθοδηγεί συνολικά την (γεμάτη ταλέντο αλλά και απειρία) αμυντική γραμμή της ΑΕΚ.

Για να συμβούν όλα αυτά χωρίς τοξικές, για το κλίμα της ομάδας, παρενέργειες, ο Κατσουράνης πρέπει να έρθει ως ο Κατσουράνης και όχι ως ο Κώστας της ΑΕΚ. Δεν (θα) είναι ούτε ο αρχηγός που επιστρέφει, ούτε η σημαία που ξαναμπαίνει στον ιστό της, ούτε τίποτε απ’ όλα αυτά. Πρόκειται για προνόμια που θα μπορούσε να είχε κατοχυρώσει αν δεν βιαζόταν να πάρει το αεροπλάνο για τας ευρώπας. Ή έστω αν επιστρέφοντας είχε ξαναφορέσει τα κιτρινόμαυρα. Δεν ήταν υποχρεωμένος, ούτε έχει σημασία και ούτε καθίσταται υπόλογος ή ακόμα και ανεπιθύμητος από τις τότε επιλογές του. Εξάλλου ήταν και οι συνθήκες περίεργες και μην τα ξαναλέμε. Αλλά θα πρέπει να είναι και απολύτως ξεκάθαρο ποιος είναι τι, για την ομάδα.

Επίσης ο Κατσουράνης, χωρίς να αλλάξει τίποτε από τον πληθωρικό χαρακτήρα του (διότι αυτό είναι κομμάτι του παζλ της ποδοσφαιρικής του κλάσης), θα πρέπει να αποδεχθεί πως μπαίνει σε μια οικογένεια με ήδη διαμορφωμένες ισορροπίες που είναι έτοιμη και ανοικτή στο να δεχθεί ένα νέο μέλος αλλά όχι έναν πάδρε παντρόνε.

Με λίγα λόγια, θα είναι εξαιρετικό αν η ΑΕΚ να αποκτήσει την (τεράστια) κλάση του Κατσουράνη, χωρίς τα κουσούρια του Κώστα. Τόσο απλό είναι. Και μια χαρά μπορεί να γίνει, αν όλες οι πλευρές καταλάβουν ποιο είναι το καλό και το συμφέρον κάθε πλευράς. Άλλωστε είμαι βέβαιος πως για τον Κατσουράνη είναι τεράστιο στοίχημα να κλείσει την καριέρα του σ’ αυτή την ΑΕΚ και όχι φορώντας φανέλα μιας ομάδας με χρώματα της εθνικής παπαγάλων και όνομα πρωταγωνίστριας από ταινία του μπόλιγουντ.

Όσο για την ΑΕΚ, προφανώς και αν (και εφόσον) προχωρήσει στην κίνηση του Κατσουράνη, θα έχει στο μυαλό της (καταρχήν) να καλύψει τρέχουσες αγωνιστικές της ανάγκες και μάλιστα με σχεδόν ιδανικό τρόπο. Εννοώ (καταρχήν) μέχρι και το τέλος της σεζόν. Δεν βλέπω κάτι κακό σ’ αυτό. Θαρρώ πως η χρησιμότητα της μεταγραφικής περιόδου του Γενάρη, αυτή είναι. Στα μισά της διαδρομής, προσθέτεις τα εφόδια που σου λείπουν για να φτάσεις εκεί που θες. Σπάνια επενδύεις και για την επόμενη διαδρομή. Όχι πως είναι κακό αν μπορεί να γίνει. Αλίμονο. Αλλά όσες φορές η ΑΕΚ το επιχείρησε, δεν της βγήκε. Και είχε βρεθεί να σιγοτραγουδά «βάλε ένα γκολ και ας πεθάνω».

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ