Ζεγκίνογλου: "Περίμενα μια ζωή να φορέσω τη φανέλα της ομάδας που αγαπάω σε επίσημο ματς"

Για πρώτη φορά στην 12άδα ο Ζεγκίνογλου
Photo Credits: INTIME

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

panagiotaras papantonakos zeginoglouΟ Νίκος Ζεγκίνογλου έδωσε συνέντευξη στην “Ώρα των σπορ” και μίλησε για τη χρονιά του στην ΑΕΚ και τη συμμετοχή του στον τελευταίο αγώνα με το Ψυχικό. Ο νεαρός παίκτης της Ένωσης τόνισε πως περίμενε πως και πως να φορέσει τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας σε επίσημο αγώνα.

Αναλυτικά:

– Ήταν αυτά τα 86 δευτερόλεπτα συμμετοχής σου στον «τελικό» με το Ψυχικό τα πιο γοητευτικά της καριέρας σου; Γιατί χάσαμε τη μπάλα όλοι στα τελευταία δευτερόλεπτα, που ήταν όλο το γήπεδο όρθιο.

«Ήταν 87 τα δευτερόλεπτα και ήταν, ναι. Τα πιο ευτυχισμένα, τα πιο συγκλονιστικά, τα πιο όμορφα της καριέρας μου. Περιττό να πω κάτι άλλο. Περίμενα μια ζωή να φορέσω τη φανέλα της ομάδας, που αγαπάω, σε επίσημο ματς. Αυτό συνέβη. Και μάλιστα στο συγκεκριμένο ματς, που όπως και να το κάνεις, θα μείνει στην Ιστορία, όπως γράφετε και εσείς».

– Τι σου είπε ο προπονητής σου πριν μπεις μέσα και πότε μπήκες;

«Η αλήθεια είναι ότι μόνον εγώ πήρα χαμπάρι, ότι μπήκα στο παρκέ. Άντε, και ο πατέρας μου! Ο προπονητής μου είπε «Ζέγκι, μπες». Και αντικατέστησα τον σπουδαίο Δημήτρη Δέσπο. Μεγάλη στιγμή. Δεν περιγράφεται».

– Αλήθεια τώρα. Ερχόσουν κάθε Σάββατο από το Πόρτο Ράφτη στην Ζωφριά ή αλλού. Δεν  κουράστηκες ψυχικά με την ελπίδα να παίξεις κάποια στιγμή; Δεν είχες παίξει ούτε δευτερόλεπτο μέχρι και πριν από το Ψυχικό. Δεν  μετάνιωσες που ήλθες στην ΑΕΚ;

«Δεν μετάνιωσα ποτέ. Λόγω τιμής. Από την αρχή, που είχα έλθει, ήξερα ότι θα είναι δύσκολα. Κυρίως λόγω του κανονισμού, που επέβαλε τους μικρούς στην δωδεκάδα και στην πεντάδα. Υπήρξαν στιγμές βέβαια, που απογοητεύτηκα. Υπήρξαν στιγμές που πικράθηκα. Ξέρετε, ο αθλητής πάντα έχει την εντύπωση ότι αξίζει κάτι παραπάνω. Αυτό πίστευα και εγώ. Ο προπονητής μας όμως διαχειρίστηκε εξαιρετικά την όλη κατάσταση. Προφανώς και ήθελα σαν τρελός να αγωνιστώ. Αγωνίστηκα, όσο αγωνίστηκα, με το Ψυχικό. Τέλος καλό, όλα καλά. Έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα. Επαναλαμβάνω, όμως. Ήξερα τι συνθήκες επικρατούν. Ήξερα τι θα αντιμετωπίσω».

– Πανηγύριζες, ωστόσο, με φανατισμό τις επιτυχίες της ΑΕΚ και ας μην έπαιζες. Στους πανηγυρισμούς δε, μετά το τελευταίο ματς με το Ψυχικό, πιο έξαλλα. Αν ήσουν στην εξέδρα, όπως ήσουν πριν να έλθεις στην ΑΕΚ, τι θα έκανες;

«Αν ήμουν στην εξέδρα, θα έκανα… χειρότερα! Είναι γεγονός ότι μου βγήκε το οπαδικό στοιχείο στους πανηγυρισμούς. Όμως, όλοι ήμασταν σε παρόμοια κατάσταση. Η «Βασίλισσα» επέστρεψε στην Α1. Μεγάλη υπόθεση. Όταν είσαι ένα χρόνο με κάποια παιδιά δίνεις τις μάχες σου σε εύκολα και δύσκολα, γιατί υπήρξαν και εσωτερικά ζητήματα που αντιμετωπίσαμε και δεν ξέρει ο κόσμος, και φτάνεις στον επιθυμητό στόχο, εκτονώνεσαι. Κι αυτό κάναμε».

– Τι ήταν αυτό που έκανε τόσο αγαπητό και αποδεκτό τον Βαγγέλη Ζιάγκο;

«Νομίζω ότι η ηλικία του ήταν τελικά και το πλεονέκτημά του. Επειδή είναι πολύ νέος, ξέρει να αφουγκράζεται καλύτερα τους παίκτες. Ήταν πολύ ψύχραιμη η αντίδρασή του προπονητή στις τρεις ήττες που είχαμε, αλλά και γενικά στις δύσκολες στιγμές. Δεν απελπίστηκε ποτέ. Δεν έφερε ποτέ τον πανικό. Μας κράτησε ενωμένους. Σας είπα και πριν. Έχει ικανότητα στη διαχείριση. Δεν επέτρεψε να υπάρξει γκρίνια και εσωστρέφεια. Ακόμη κι όταν υπήρξαν οικονομικά προβλήματα προς το τέλος έκανε ό,τι μπορούσε για να μας πωρώσει»

– Ήταν και θέμα παικτών;

«Εννοείται. Υπήρξε χημεία σε αυτή την ομάδα. Ήταν και θέμα χαρακτήρων. Ήμασταν αγαπημένοι μεταξύ μας, αλλά υπήρχε το μέταλλο στον κάθε παίκτη χωριστά για να αντέξουμε. Εκ του αποτελέσματος αν κρίνει κανείς, πάντως, ο προπονητής δικαιώθηκε».

– Εντάξει. Υπήρξαν και στιγμές που είχατε γκρινιάξει για την σκληρή προπόνηση.

«Ναι όντως, αλλά ο  προπονητής είχε ένα πλάνο και δεν έκανε εκπτώσεις στο πλάνο του. Είχε ένα στόχο. Είχε μοιράσει ρόλους στην ομάδα. Ήξερε ο καθένας τι να κάνει. Και όπως σας είπα, τελικά δικαιώθηκε. Κουραζόμασταν. Αλλά χωρίς κούραση δεν έχεις αποτέλεσμα».

– Υπήρξαν μυστικά στην ομάδα;

«Δεν υπάρχουν μυστικά. Σας είπα. Ο προπονητής είχε ένα πλάνο και ικανότητα στη διαχείριση. Από κει και πέρα, η ομάδα είχε παίκτες-προσωπικότητες. Αν δεν έχεις παίκτες-προσωπικότητες δεν ανεβαίνεις κατηγορίες. Η ΑΕΚ είχε και προπονητή και παίκτες με αξία. Βέβαια, δεν ανεβαίνουν όλες οι ομάδες που έχουν παίκτες-προσωπικότητες, αλλά δεν υπάρχει οργάνωση, δεν υπάρχει χημεία. Υπάρχει και κάτι άλλο σημαντικό: Να ξέρεις ότι παρά τα όποια προβλήματα η διοίκηση είναι εκεί. Όταν καταλάβαμε ότι η διοίκηση είναι εκεί πήγαμε ακόμα καλύτερα. Δεν κλονίστηκε ποτέ η εμπιστοσύνη μας ανεξάρτητα από τις πρόσκαιρες ανησυχίες μας. Ξέραμε ότι με τον ένα ή άλλο τρόπο θα βρεθούν λύσεις».

– Φοβήθηκες ποτέ ότι θα χαθεί η άνοδος;

«Όχι. Ήταν λίγες οι κακές στιγμές άλλωστε. Είχαμε από την πρώτη στιγμή το πάνω χέρι. Όταν πήγαμε και κερδίσαμε με τριάντα πόντους στο Ηράκλειο τον ΟΦΗ, εκεί που άλλοι έχαναν μετά, αρχίσαμε να έχουμε αυτοπεποίθηση. Δεν βρεθήκαμε ποτέ σε μειονεκτική θέση. Δεν κάναμε και πολλές ήττες. Απλά μας πλησίαζαν λίγο οι άλλοι όταν χάναμε. Περάσαμε κι από άλλες έδρες, που οι ανταγωνιστές μας σκόνταφταν».

– Βγαίνεις σοφότερος από την εφετινή εμπειρία;

«Από πλευράς εικόνων, μπασκετικών εικόνων, βγαίνω πολύ πλούσιος. Αντελήφθην πράγματα, που δεν είχα αντιληφθεί».

– Η γνώμη σου για τους παίκτες που έπαιζαν κοντά στην θέση σου, ήτοι Δέσπος, Τσιάκος, Γκιζόγιαννης;

«Τι να πω εγώ; Ήταν εκπληκτική εμπειρία. Παίκτες με δεκάδες εικόνες από αγώνες Α1, αλλά και ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ήταν μεγάλη τύχη να προπονείσαι κάθε ημέρα μαζί τους.  Όταν βλέπεις τον Δέσπο να φτάνει τα σαράντα και να δουλεύει τόσο και να είναι σε αυτή τη φυσική κατάσταση. Τι να πεις; Όταν λες Δέσπος μια λέξη σου έρχεται στο μυαλό: Επαγγελματίας. Όταν λες Τσιάκος αυταπάρνηση. Ήταν, δεν ήταν καλά, έπαιζε με το ίδιο πάθος. Όταν λες Γκιζόγιαννης, ποιότητα. Μου αρέσει πολύ το στυλ που παίζει ο Γκιζόγιαννης».

– Η επόμενη ημέρα τι λέει;

«Δεν ξέρω τίποτα. Θα μιλήσω με τους ανθρώπους της ομάδας. Θα δω τι επιλογές έχω».

– Αν σε ήθελαν , θα έμενες και ας έκανες τη διαδρομή Πόρτο Ράφτη-Ζωφριά, ή Πόρτο Ράφτη-Γλυφάδα… τζάμπα; Με την έννοια να δίνεις μάχη κάθε Σάββατο για να πείσεις ότι αξίζεις θέση στην δωδεκάδα;

«Θα ήμουν διατεθειμένος να συνεχίσω υπό προϋποθέσεις. Στην ΑΕΚ θα είμαι. Δεν θα με ενοχλούσε να δίνω κάθε εβδομάδα μάχη για την δωδεκάδα. Βεβαίως, τον πρώτο λόγο έχει ο προπονητής μου».

– Γεωλόγος ή αθλητής ή και τα δύο;

«Το σίγουρο είναι ότι δεν εγκαταλείπω την επιστήμη μου. Μέχρι τα Χριστούγεννα, θεωρώ ότι θα έχω ξεμπερδέψει με την σχολή».

-Ναι, αλλά… γεωλόγος στην Αθήνα;

«Στην επαρχία, προφανώς είναι καλύτερα. Θα ψάχνω πού έχει ορυχεία και θα πηγαίνω σε ομάδα που είναι κοντά. Όσο πιο βόρεια τόσο καλύτερα. Παράδεισος».

 – Ο πατέρας σου ήταν από τους πιο ένθερμους οπαδούς της ΑΕΚ στην εξέδρα, πόσο χαιρόταν τελικά που δεν σε έβλεπε να παίζεις;

«Ο πατέρας μου έτσι είναι. Το χαιρόταν. Έπαιζε η ομάδα του. Κι αυτό δεν άλλαζε. ΑΕΚ είμαστε. Δεν έρχεται μόνο για τον γιο του. Μάλιστα, όταν εγώ έπεφτα ψυχολογικά επειδή είχαν περάσει πολλοί αγώνες και δεν είχα χρησιμοποιηθεί, μου έλεγε «σήκω, η ομάδα πάει καλά. Αρα και εσύ πας καλά… Θα προσπαθήσεις περισσότερο».

– Ο κόσμος της ΑΕΚ;

«Εγώ είμαι ένας από τον κόσμο. Μέχρι και πέρσι είχα συνηθίσει να είμαι στη εξέδρα και να τραγουδάω τα συνθήματα. Ήταν η μεγάλη διαφορά μας σε σχέση με άλλες ομάδες. Ο κόσμος είδε μια ομάδα, που είχε ομοψυχία και πάθος και μας στήριξε. Ειδικά στα εκτός έδρας ματς δεν νιώσαμε ποτέ μόνοι. Δεν μας άφησαν ποτέ οι οπαδοί. Όταν το ματς στράβωνε παίρναμε έξτρα δύναμη από την παρουσία και τη φωνή τους. Κυρίως στην Καβάλα, στο Ιβανώφειο, στην Βέροια. Τεράστια η συμβολή τους».

– Πώς άντεχες και δεν τραγουδούσες τα συνθήματα μαζί τους από τον πάγκο;

«Ποιος σας είπε, ότι δεν τραγουδούσα τα συνθήματα; Μονίμως τραγουδούσα. Προσπαθούσα να το κόψω, μην με πάρει καμία φωτογραφία, καμία τηλεόραση, αλλά δεν κόβεται. ΑΕΚ είμαι. Και είχαμε γενικότερα ένθερμο πάγκο. Ο προπονητής είναι ΑΕΚ, όπως ξέρετε. Και έπαιξε κι αυτό τον ρόλο του φέτος. Ο προπονητής έχει πάθος με την ΑΕΚ. ΑΕΚ είναι και ο Γιάννης (Στούκας) και ο Γιώργος (Τσιάκος). Ανεξάρτητα από αυτό όμως ποιος δεν είχε πάθος από αυτή την ομάδα; Ήταν μια χρονιά που θα μείνει στο μυαλό και στην καρδιά μου για χρόνια».

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΛΥΣΑΝΔΡΑΤΟΣ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X