Αυτό που καίγεται να ξαναβρεί η ΑΕΚ, ο Νίκολιτς παραδέχθηκε πως το λατρεύει

Εικόνες από την παρουσίαση του Μάρκο Νίκολιτς

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης βάζει στο τραπέζι όσα του τράβηξαν την προσοχή απ' αυτά που είπε στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου ο νέος προπονητής της ΑΕΚ

21/06/2025 | 11:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Για να το έχουμε καθαρό, ο Μάρκο Νίκολιτς παραλαμβάνει μια ομάδα με το καλύτερο γήπεδο της Ελλάδας (και το ομορφότερο του κόσμου αν με ρωτάτε), με σύγχρονο προπονητικό κέντρο(που προσεχώς θα γίνει ακόμα πιο σύγχρονο), αλλά και με ένα συγκεκριμένο δεδομένο. Έχει ξεχάσει πως είναι όχι απλώς να είναι ανταγωνιστική, αλλά ακόμα και να κερδίζει.

Η ΑΕΚ έκλεισε τη σεζόν με έξι συνεχόμενες ήττες, απέναντι στους τρεις ανταγωνιστές της. Η ΑΕΚ κέρδισε τελευταία φορά παιχνίδι που είχε βαθμολογική σημασία, στα τέλη του περασμένου Φλεβάρη. Τα τι και τα πως, τώρα έτσι κι αλλιώς δεν έχουν σημασία και υπάρχουν μια σειρά από λόγοι που προέκυψαν αυτά τα δεδομένα. Όμως αυτό που τώρα έχει σημασία, είναι πως η ΑΕΚ πρέπει να μάθει ξανά να κερδίζει.

Κάποιος θα πει, είναι απλό. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ένας από τους βασικούς λόγους που την πήρε η κατηφόρα στα πλέι οφς, είναι πως «ξέχασε» πως είναι να κερδίζει. Ένας από τους λόγους που ο κόσμος της ΑΕΚ θορυβήθηκε με την κλήρωση για τον δεύτερο προκριματικό του Κονφερενς, είναι πως πέρυσι έπαθε κάζο με τη Νόα και έχει «ξεχάσει» πως ομάδες όπως οι Αρμένοι ή τώρα οι Βούλγαροι ή οι Ισραηλινοί, δεν νοείται να συνιστούν ψηλά εμπόδια.

Αυτή είναι η κατάσταση που παραλαμβάνει ο Μάρκο Νίκολιτς. Και έχει μπροστά του έναν μήνα προκειμένου να την αλλάξει. Η ΑΕΚ πρέπει επειγόντως να μάθει ξανά να κερδίσει. Και έχει έναν προπονητή που δεν είχε απολύτως κανέναν δισταγμό και καμία επιφύλαξη, να πει στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου, πως περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, λατρεύει τις νίκες. Δεν κάνουν εύκολα προπονητές μια τέτοια παραδοχή. Είτε γιατί κάποιοι πραγματικά βάζουν μπροστά το ποδόσφαιρο, την τακτική τους και είναι θεμιτό. Είτε διότι αισθάνονται πως μια τέτοια παραδοχή θα εμπεριέχει κυνισμό.

Για τον Νίκολιτς αυτό είναι ρεαλισμός, είναι ειλικρίνεια. Και η αλήθεια είναι πως αφενός πάντα η ειλικρίνεια είναι ο σωστός δρόμος. Αφετέρου στην κατάσταση που βρίσκεται η ΑΕΚ αυτή την στιγμή, περισσότερο από κάθε τι άλλο, είχε ανάγκη από έναν προπονητή που όχι απλώς να το έχει ως ατάκα, αλλά ως νοοτροπία, πως «περισσότερο απ’ όλα, λατρεύω να κερδίζω». Το έχει χάσει η ΑΕΚ και χρειάζεται να το ξαναβρεί, για να μπορέσει να ανταποκριθεί σ’ όλα όσα έχει μπροστά της.

Ο Νίκολιτς ήρθε στην ΑΕΚ ως πετυχημένος. Πήρε το κύπελλο στην Ρωσία, είχε συμβόλαιο και θα του προσφερόταν και ακόμα καλύτερο. Έχει κερδίσει τρόπαια μ’ όλες τις προηγούμενες ομάδες του. Και όλα τα έχει πετύχει βάζοντας πάντα μπροστά, αυτό που είπε στη συνέντευξη Τύπου στη Νέα Φιλαδέλφεια. «Λατρεύω το ποδόσφαιρο, αλλά πάνω απ’ όλα λατρεύω τις νίκες». Τίμιο, ειλικρινές και νομίζω πως στην δεδομένη στιγμή, αυτό που χρειάζεται περισσότερο από κάθε τι άλλο η ΑΕΚ, είναι να ξαναβρεί τις νίκες. Να μάθει ξανά να κερδίζει. Δεν είναι απλό. Αυτό που καίγεται να ξαναβρεί η ΑΕΚ, ο Νίκολιτς παραδέχθηκε πως το λατρεύει

Ούτε ο Νίκολιτς το παρουσίασε σαν απλό και εύκολο. Για όσους δεν το πρόσεξαν, το ρήμα «ανησυχώ» χρησιμοποίησε, μιλώντας για τους δυο πρώτους μήνες. Αυτούς τους μήνες δηλαδή, που η ΑΕΚ με την οποία θα έχει δουλέψει μόλις 31 μέρες, αυτή η ΑΕΚ που έχει ξεχάσει να κερδίζει, θα πρέπει να πάρει τρεις συνεχόμενες ευρωπαϊκές προκρίσεις. Και ταυτόχρονα θα πρέπει να μπει και στο πρωτάθλημα ως διεκδικήτρια του τίτλου. Δύσκολη συνθήκη την οποία ο Νίκολιτς γνώριζε επακριβώς και βήμα προς βήμα και παρόλα αυτά δέχθηκε να αφήσει την σιγουριά την ΤΣΣΚΑ, για να δοκιμάσει να τη ρισκάρει.

Προφανώς μόνο το γήπεδο και τα αποτελέσματα είναι ο κριτής και όχι αυτό που βλέπουμε ή ακούμε ή εισπράττουμε από έναν προπονητή. Ωστόσο ο Νίκολιτς φάνηκε πως και με το ρίσκο τα έχει βρει καλά, εξ ου και δεν είπε το ναι σ’ αυτή την ζόρική δουλειά που έχει να κάνει στην ΑΕΚ. Κάτι μάλιστα που υπενθύμισε πως έκανε απολύτως συνειδητά διότι δουλειά είχε ήδη και μάλιστα καλή. Φάνηκε επίσης πως και με την πίεση τα έχει βρει και τα πάει καλά. «Την θέλω», είπε, «διότι με κάνει να αισθάνομαι ζωντανός». Έτσι μοιάζει να είναι ο χαρακτήρας του και αν αυτό περάσει και στην ομάδα θα μπορεί να είναι μια πολύ χρήσιμη βαλβίδα αποσυμπίεσης.

Φυσικά έχουμε ακόμα πολλά να δούμε και πολλά να συζητήσουμε για το τι κάνει και πως το κάνει ο Νίκολιτς. Ειδικά από την Δευτέρα που πιάνει δουλειά στην Ολλανδία. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα που μου έκανε μεγάλη εντύπωση από την πρώτη του συνέντευξη Τύπου. Η υπόσχεση που έδωσε στον κόσμο, δεν είχε να κάνει με στόχους που θα πετύχει. Παρόλο που και επ’ αυτού μίλησε. Δεν υποσχέθηκε τι θα συμβεί, αλλά τι δεν πρόκειται ποτέ να αφήσει να συμβεί.

Δεν θα μπορούν να είναι μαζί μας, είπε, όσο δεν έχουν την νοοτροπία να πεθαίνουν μέσα στο γήπεδο και να παλεύουν σαν άγρια θηρία σε κάθε ματς. Δεν θυμάμαι ποτέ άλλον προπονητή, να έβαλε ένα τόσο αυστηρό πλαίσιο, ήδη από την πρώτη του μέρα. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να πω ούτε ότι δεν μου έκανε εντύπωση, ούτε πως δεν το γούσταρα. Ειδικά αν το βάλεις σε συνδυασμό με το δεν θέλουμε να φέρουμε παίκτες που θα έρθουν για τα αξιοθέατα της Αθήνας.