Το κρίσιμο για την ΑΕΚ είναι να προκαλεί ξανά τρόμο με το ποδόσφαιρό της!

Photo Credits: INTIME

Ο Σταύρος Καζαντζόγλου για την αναγκαιότητα να βρει ξανά η ΑΕΚ την ποδοσφαιρική μαγιά της χρονιάς του νταμπλ

18/05/2025 | 23:20

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Βρισκόμαστε σε μια περίεργη εποχή. Η ΑΕΚ προσπαθεί να μάθει να ζει δίχως την επιβλητική παρουσία του Ματίας Αλμέιδα. Εχει μεγάλη πίεση χρόνου, καθώς έπειτα απ’ όσα έγιναν στη διάρκεια της χρονιάς, υπήρξε το χειρότερο σενάριο, για Κόνφερενς Λιγκ μέσω τριών προκριματικών γύρω και χωρίς μαξιλαράκι ασφαλείας. Ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος, για μια ομάδα που ψάχνει προπονητή και πιθανότατα θα πάει σε δομικές αλλαγές με προσθαφαιρέσεις διψήφιου αριθμού παικτών για το ρόστερ της.

Ηδη, παρελαύνουν καθημερινά τα ονόματα δεκάδων ποδοσφαιριστών, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν απασχολήσει την ΑΕΚ. Παράλληλα, έχουν… ξεψαχνιστεί όλες οι λύσεις με τις ηλικίες 38-48, που θα μπορούσαν να φέρουν τον εκλεκτό για την τεχνική ηγεσία. Εγώ λέω να μην βιαζόμαστε για συμπεράσματα και να περιμένουμε όσα πραγματικά θα προκύψουν. Επειτα, θα έχουμε όλο τον χρόνο να κρίνουμε πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.

Οι δύο όψεις της εποχής Αλμέιδα

Ετσι κι αλλιώς, θα είναι ουτοπικό να πιστεύει κανείς πως όλα θα αλλάξουν μεμιάς και θα λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. Κάθε αλλαγή, θέλει χρόνο και θα πρέπει να υπάρξει η απόλυτη… συναστρία για να κυλήσουν όλα σύμφωνα με το σχέδιο. Γι’ αυτό, πρωτίστως πρέπει να υπάρχει σχέδιο και στόχευση. Κατά την εκτίμηση μου, η ΑΕΚ θα πρέπει να βρει τους παίκτες και τον τρόπο, να γίνει ξανά η ομάδα του νταμπλ που σκορπούσε τρόμο στον ανταγωνισμό με το ποδόσφαιρο της.

Οσα συνέβησαν στη διάρκεια της σεζόν που ολοκληρώθηκε είναι απόλυτα ενδεικτικά. Δηλαδή, είδαμε μια ομάδα που έχασε τον προσανατολισμό της, δεν είχε ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα και έφτασε να βγάζει προβληματική συμπεριφορά σε κρίσιμα σημεία. Γιατί, όσο σκιαχτικό και αποτρόπαιο ήταν το 0/6 στα πλέι οφ, άλλο τόσο (στα μάτια μου και περισσότερο) προβληματικό, ήταν η αποκρουστική εικόνα στο ματς της κανονικής περιόδου με τον Ολυμπιακό, με την ΑΕΚ να παίζει για πρώτη φορά στην εποχή Αλμέιδα με φοβικό τρόπο προς τον αντίπαλο.

Οι εξηγήσεις και τα αναπάντητα ερωτηματικά

Γιατί απομακρύνθηκε η ΑΕΚ απ’ αυτό το μαγικό ποδόσφαιρο που απέδωσε τα μέγιστα, είναι μια κουβέντα που έχει πολλές εξηγήσεις και πάλι δεν οδηγεί σε απόλυτα συμπεράσματα. Σίγουρα, την δεύτερη σεζόν δεν υπήρχαν στην ένταση και την κατάσταση που είχαν στην πρώτη χρονιά παίκτες «κλειδιά» όπως οι Αραούχο, Λιβάι, Πινέδα, Γκατσίνοβιτς. Σίγουρα, οι κινήσεις που έγιναν για την αντικατάσταση κάποιων εξ αυτών, δεν απέδωσαν σύμφωνα με τις προσδοκίες.

Βέβαια, ουδέποτε κατανόησα πως από την στιγμή που ο Λαμέλα αποκτήθηκε για τη θέση του Αραούχο και έμοιαζε απόλυτα ταιριαστός στην ένταση και ποιοτικότερος με την μπάλα στα πόδια, για ποιον λόγο αναλωνόταν στα ματς ξεκινώντας από την δεξιά πλευρά. Αλλά εδώ φάγαμε ένα χρόνο με την κάκιστη εικόνα του Περέιρα, που ήρθε για να παίξει αριστερά και κατέληξε να χρησιμοποιείται στον άξονα, εκτοπίζοντας τον Πινέδα και μπλέκοντας πολύ την ομάδα. Σκέψεις και αναπάντητα ερωτήματα μέσα στον χρόνο.

Ο κοινός παρονομαστής για την ΑΕΚ

Αυτά είναι πίσω. Στα φρέσκα κουλούρια, η ΑΕΚ θα πρέπει να στοχεύσει στη δημιουργία μιας ομάδας που θα παίζει πιεστικά, θα έχει καλή φυσική κατάσταση, θα… δαγκώνει τον αντίπαλο και θα παίζει γρήγορα και αποτελεσματικά. Ιδανικά, θα πρέπει να βρει και κάποιους τρόπους για να διαχειριστεί καταστάσεις με ομάδες που δεν παίζουν με ανάπτυξη από πίσω αλλά με άμεσο παιχνίδι, έχοντας και κάποιους παίκτες που θα κάνουν την διαφορά με ατομικές προσπάθειες.

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ