
Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για το διαφαινόμενο τέλος της συνεργασίας της ΑΕΚ με τον Αργεντινό τεχνικό και το τι είναι τώρα πιο σημαντικό...
Ποτέ όταν φτάνει το τέλος σε μια τόσο δυνατή σχέση δεν υπάρχουν εύκολα αντίο και συνήθως για αρκετό καιρό είναι πάντα εδώ, ανάμεσά μας, ακόμη κι όταν δεν είναι δεδομένα. Αυτό ισχύει στο δικό μου κεφάλι και στην περίπτωση του φινάλε της συνεργασίας της ΑΕΚ με τον Ματίας Αλμέιδα και προφανώς είναι πολύ λογικό να συμβαίνει ειδικά με έναν άνθρωπο με τέτοιο δυνατό συναισθηματικό κόσμο μέσα του. Έξω από κάθε κριτική στο αγωνιστικό που κανείς μας δεν είναι όσο απαιτείται γνώστης το συναίσθημα είναι αυτό που τον απογείωσε σε όλο το κόσμο και παράλληλα το ίδιο κομμάτι που του δυσκολεύει την ποδοσφαιρική και προπονητική ζωή. Κάτι που δεν πρέπει να προσπερνάμε δίχως να του δίνουμε βάση…
Φαίνεται ότι θα φτάσουμε και τυπικά στο τέλος που έχει έρθει εδώ και μέρες η αλήθεια είναι και προσωπικά σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συντηρηθεί μια κατάσταση που θα προκαλεί πολύ κουβέντα, διχόνοια, κόντρες και διαλόγους που δεν έχουν στην ουσία και καμιά αξία για την επόμενη μέρα της ΑΕΚ. Διότι αυτό μόνο μετράει από το φινάλε της αγωνιστικής περιόδου και την ήττα στον ΠΑΟΚ και έως το τέλος του αγωνιστικού σχεδιασμού: η επόμενη μέρα και το πως από την αποτυχημένη σεζόν θα επιστρέψει η ομάδα στον πρωταγωνιστικό ρόλο και φυσικά με βασική πρώτη υποχρέωση την Ευρώπη!
Το τέλος της εποχής του Ματίας Αλμέιδα δεν γίνεται να μη μας αφήνει υπέροχες αναμνήσεις ακόμη και αν αγωνιστικά φέτος υπήρξε πισωγύρισμα σε επίπεδο αποτελεσμάτων και δη το τελευταίο δίμηνο… Διότι πρόκειται δεδομένα για μια ανεπανάληπτη εποχή στην ΑΕΚ, αυτή η πρώτη σεζόν με όλα τα μοναδικά, υπέροχα και ασύγκριτα που ζήσαμε, ΔΕΝ θα ξαναέρθει στη ζωή μας. Όχι απλά γιατί κατέκτησε η ομάδα το νταμπλ με τον Πελάδο και όπως το κατέκτησε, με μπαλάρα, ομαδάρα, με νίκες σε τελικό με παίκτη λιγότερο από το 4ο λεπτό. Αλλά επειδή συνδυάστηκε και με την επιστροφή της ομάδας στην πόλη της, στο σπίτι της, στην έδρα της, στην Νέα Φιλαδέλφεια και όλος ο χρόνος ήταν μια γιορτή!
Το τέλος ελπίζω να αφήσει μια γεύση που την αξίζει μια τέτοια υπέροχη εποχή και ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ποδοσφαιρική ζωή. Ακόμη δεν υπάρχει επίσημο τέλος, είμαστε στις λεπτομέρειες για να έρθει αυτό, οπότε ας γίνει με τρόπο που αρμόζει στην ΑΕΚ μας και σε έναν προπονητή που την αγάπησε πολύ, με όλο του το είναι, το οποίο ίσως επαναλαμβάνω να του έφερε και σε αρκετά ζητήματα αγωνιστικά αφού λειτουργούσε με το συναίσθημα περισσότερο από τον κυνικό επαγγελματισμό με αποτέλεσμα στη κακή ψυχολογική του καταστάση να επηρεάζεται αυτόματα η ομάδα γιατί είναι δική του…
Περνάμε στην εποχή του Ριμπάλτα και στο τέλος της ημέρας αυτούς τους ωραίους τύπους, τον Πελάδο και την αγέλη του που λέγαμε με θαυμασμό και χαρά, θα πρέπει να τους θυμόμαστε με αγάπη, χαρά και ικανοποίηση που υπηρέτησαν την αγαπημένη μας ομάδα. Η ευχή είναι ο Καταλανός διευθυντής ποδοσφαίρου να δημιουργήσει ακόμη καλύτερη ΑΕΚ και να ξεχάσουμε γρήγορα μια ομολογουμένως ανεπανάληπτη εποχή, όπως ήταν αυτή του Αλμέιδα, για να χαιρόμαστε την επόμενη!
- LIVE ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- Θετικό το πρόσημο στην υπόθεση Ντέσερς στην τελική ευθεία
- ΑΕΚ: Αυτή είναι η αποστολή που θα ταξιδέψει στην Ολλανδία! (ΦΩΤΟ)
- Τα πάντα για το στοίχημα ΕΔΩ - Οι καλύτερες προτάσεις
- Η ΑΕΚ με Ναλιτζή τιμ μάνατζερ στην προετοιμασία
- Καλές οι συζητήσεις για ΝΒΑ Europe, αλλά η FIBA θέλει ομάδες-brand names



Έχουμε μαύρες τρύπες στο σπίτι μας;

Ανακοίνωσε τον Σωτήρη Σταυρακόπουλο ο Προμηθέας

Η κόρη του Μπρους Γουίλις μοιράστηκε νέες φωτογραφίες με τον πατέρα της (ΦΩΤΟ)

Ημερολόγιο προετοιμασίας ΑΕΚ 23/6: Η πλάκα του Νίκολιτς, η βόλτα του Ριμπάλτα και τα 70 άτομα!

Αλέξανδρος Τσουβέλας: «Είμαστε σε συζήτηση με κάποιο πολύ μεγάλο κανάλι»