Πρόκειται για αηδία, για σιχάματα, για αλητεία!

Photo Credits: INTIME

Πολλοί σχολίασαν με άσχημο τρόπο την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τη γυναικεία ομάδα της ΑΕΚ...

11/05/2025 | 10:21

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Περασμένα μεσάνυχτα, ξημέρωσε Κυριακή, εδώ στο σπίτι μου, στο γραφείο μου, αργά με τον Πανούλη (και την Ηρώ) να κοιμάται και εγώ να κάνω ότι σε όλη την καθημερινότητά μου, ότι πάντα κοινώς, να τσεκάρω τα media και το ενδεχόμενο να ‘χει προκύψει στο εξωτερικό κάτι που να αφορά την ΑΕΚ και φυσικά να κοιτάζω τα social media και τις αναφορές σχετικά με οτιδήποτε το κιτρινόμαυρο. Αντιλαμβάνομαι ότι κάκιστα έχω πλέον αυτό το συνήθειο διότι δεν υπάρχει ουσία και λόγος να ασχολείται κανείς με σιχάματα (εννοείται δίχως εισαγωγικά) που θεωρούν ότι μέσα από τα social media και της έκθεσης της άρρωστης άποψής τους μπορούν να αποκτήσουν ζωή. Να βρουν κάποια αντίδραση – απάντηση στο σχόλιο μίσους που ‘χουν καταγράψει και να αποκτήσουν στον …καθρέπτη τους οντότητα, να δικαιολογήσουν στον εαυτό τους την ανυπαρξία τους, να εκτιμήσουν ότι η άποψή τους μετράει, κάτι που δεδομένα δεν ισχύει και εννοείται θα πρέπει να το εμπεδώσουν με το χειρότερο τρόπο. Είναι οι λιγότεροι πάντα στους οποίους τα ΜΜΕ ανάλογα με το συμφέρον των αφεντικών τους και πόσο κακό κάνουν στους αντιπάλους τους επιλέγουν να τα αναδεικνύουν και έτσι έχουν αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη αξία απ’ ότι στ’ αλήθεια έχουν…

Διάβαζα λοιπόν στο Gazzetta και στα social media όσα έγραφαν οπαδοί άλλων ομάδων και περισσότερο του Ολυμπιακού με αφορμή την κατάκτηση του πρωταθλήματος γυναικών από την ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο και το γεγονός παράλληλα ότι συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 15.000 κόσμου (γεγονός που σύμφωνα με όσους ασχολούνται συνιστά ρεκόρ στην Ελλάδα) και πραγματικά έριχνα δεύτερη και τρίτη ματιά προκειμένου να πιστέψω αν είναι αλήθεια αυτά που διάβαζα, ή είχα πρόβλημα να εστιάζω στην αηδία, στην εμπάθεια, στα σιχάματα (πάντα δίχως εισαγωγικά). Όμως δεν λάθεψαν τα μάτια μου, δεν ξέχασα ανάγνωση, ούτε τα ελληνικά: ένας εμετός για την ΑΕΚ, για τα κορίτσια της, για το τίτλο που πήραν, για τον κόσμο (οικογένειες με παιδιά στο 90% παρακαλώ), που πήγαν να στηρίξουν και να χαρούν με την επιτυχία των πρωταθλητριών Ελλάδας. Δεν αναφέρομαι καν στα απλά «έμειναν να χαίρονται φέτος με το ποδόσφαιρο γυναικών», το οποίο είναι light και στα όρια του απλού πειράγματος (άνθρωποι που πανηγυρίζουν επί δέκα και καλά κάνουν πρωτάθλημα στο γυναικείο πόλο, ή βόλεϊ), αλλά σε πολύ πιο σκληροπυρηνικά τα οποία δεν θα μεταφέρω προφανώς.

Εδώ σημαντική επισήμανση: όχι δεν έχει να κάνει με τον κόσμο, μέρος αυτού και μικρού θέλω να πιστεύω και καταλαβαίνω, του Ολυμπιακού και δεν αφορά αυτούς μόνο. Όλοι όσοι το κάνουν στα social media δεν έχουν μια ομάδα, θα ήταν τόσο ευχάριστο και εύκολο να αντιμετωπιστεί τότε σαν φαινόμενο, σε όλους τους συλλόγους υπάρχουν τα ίδια σκουπίδια και σιχάματα (δίχως εισαγωγικά). Και στην ΑΕΚ, για να μη θαρρεί κανείς ότι το αναφέρω για να τα βάλω με τους Ολυμπιακούς, υπάρχουν αντίστοιχα και ίδια σκουπίδια χωρίς και εδώ εισαγωγικά! Δεν χρειάζεται παρά να δει κανείς τι γράφουν για τον (εκάστοτε προπονητή όταν δεν τραβάει αλλά στην προκειμένη) Ματίας Αλμέιδα επειδή η χρονιά είναι όντως αποτυχημένη. Δεν εστιάζω στα troll που είναι πολλά και στα ψεύτικα προφίλ, δεν με απασχολούν αυτά καν, αλλά σε τύπους που γνωρίζω ότι δηλώνουν Ενωσίτες και αναφέρονται στον προπονητή της ομάδας μας, του Δικέφαλου, ο οποίος έχει κατακτήσει και ένα νταμπλ και μας έδωσε στιγμές συγκλονιστικής χαράς, χαρακτηρίζοντάς τον «μεθύστακα» για ένα θέμα που πολέμησε ο ίδιος και το γνωστοποίησε για να βοηθήσει κόσμο, μιλάμε για εμετό και απόλυτη αηδία. Κάποιους τους γνωρίζω, τους βλέπω στης Φιλαδέλφειας τα μέρη, καταλαβαίνω το πρόβλημά τους και όμως ακόμη με επηρεάζει…

Αρχικά πολλοί το πάνε χαλαρά με ένα «δεν κάνουν κριτική στον αγαπημένο τους Πελάδο», οι πιο soft και ας γράφεις «απόλυτη αποτυχία στο αγωνιστικό» το οποίο από μόνο του συνεπάγεται ότι αφορά (πρώτο και καλύτερο) τον εκάστοτε προπονητή, στην περίπτωσή μας τον Αργεντινότεχνικό της ΑΕΚ. Διότι γι’ αυτούς κριτική σημαίνει να γράψεις «διώξτε τον άμπαλο», «το ‘χει χάσει ο τύπος», «κανονικός τρελός που πρέπει να φύγει με κλωτσιές»! Οι πιο μέτριοι, όχι soft, αναφέρουν για μεθύστακες, για ψόφους και να …πεθάνεις κι εσύ μαζί του γιατί κάνεις το λάθος να ‘χεις τη δύναμη της άποψης να λες ότι μπορεί και να αποτύχει κάποιος, αλλά τότε χρειάζεται στήριξη και ευκαιρία, όχι στο νταμπλ, τότε δεν υπάρχει λόγος… «Ρε άντε ψόφα μαζί του», «όταν θα φύγει για Αργεντινή, πάρε τον πούλο κι εσύ», τα πιο light από τα σχόλια που θα σε αφορούν επειδή δεν συνάδει η άποψή σου με αυτούς στα social media και θα πάνε μαζικά, οι ίδιοι, όπου και να αναφερθείς, οι ίδιοι και οι ίδιοι, για να κάνουν το ίδιο σχόλιο: ξανά και ξανά, και ξανά, και ξανά… Εννοείται πως υπάρχουν και στον Ολυμπιακό, στον Παναθηναϊκό και πάει γράφοντας.

Στο τέλος δε σου γράφουν και ένα «δες ρε τα μηνύματα, τα σχόλια που σου γράφουν, άντε νούμερο» για να επιβεβαιωθούν και να περάσει ότι «στα σχόλια τον έχουν κράξει» τον τάδε και τον δείνα αρθρογράφο, τι κι αν τα σχόλια μπορεί να είναι από 30 έως 50 βαριά, οι αναγνώσεις όμως δεκάδες χιλιάδες (χωρίς σχολιασμό) και οι αντιδράσεις όσων δεν σχολιάζουν περισσότερες θετικές απ’ τις αρνητικές. Καμία σημασία δεν έχει γι’ αυτούς συγκριτικά με το τι έγραψαν αυτοί, κοινώς τα σιχάματα και τα σκουπίδια, τη στιγμή που μέρος των ΜΜΕ παίζει ολότελα το παιχνίδι, τους δίνει ύπαρξη και …ζωή, τους κάνει να νιώθουν υπαρκτοί και πετυχαίνουν να επηρεάζουν και να προκαλούν ακόμη και θέματα συζήτησης… Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω τι μπορεί να ενοχλεί κάποιον αν πήγαν 15.000 οπαδοί μιας ομάδας να πανηγυρίσουν με την γυναικεία ομάδα που εκπροσωπεί αυτή που αγαπούν, δεν έχει να κάνει με την ΑΕΚ (και ο ΠΑΟΚ να ήταν τα ίδια θα έγραφαν, ή ο Παναθηναϊκός, αργότερα και ο Ολυμπιακός αν η χρονιά του ήταν αποτυχημένη στην ανδρική ομάδα) και μπαίνει στη διαδικασία να βρίσει οικογένειες, παιδιά, κόσμο άγνωστο προς εκείνον!

Ξέρετε στο τέλος της ημέρας και της κουβέντας ποιά είναι η κατάληξη; το Σάββατο ήταν μια υπέροχη μέρα στην Νέα Φιλαδέλφεια: ήμουν με την οικογένειά μου από τις 14.30, μαζί με τη σύζυγο, τον Πανούλη μου, με τους φίλους μας, είδαμε αγαπημένα πρόσωπα, φίλους ζωής, καταλήξαμε να παίζουν τα παιδιά μας μπάλα στην πλατεία του αετού και μετά να αράζουμε οι γονείς μαζί (ο Πάνος μου με τον Δημητράκη) και με φίλους, τον αδερφό μου και να περνάμε ένα απλά υπέροχο Σαββατόβραδο: στην πραγματική ζωή και όχι πίσω από μια οθόνη προσπαθώντας να ποτίσουμε αηδία και κακία…

Πρόκειται για αηδία, για σιχάματα, για αλητεία!