Η αποφυγή της 4ης θέσης, οι σωστές επιλογές, η ευθύνη Ηλιόπουλου

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog για το τώρα, το πριν και το μετά της ΑΕΚ...

29/04/2025 | 17:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στο blog της 18^ης Μαρτίου, δηλαδή πριν από 41 ημέρες, είχα γράψει ότι ο προγραμματισμός στην ΑΕΚ της σεζόν 2025-2026, θα έπρεπε να είχε ήδη ξεκινήσει, καθώς και να ολοκληρωθούν κάποιες κινήσεις, ανεξαρτήτως του τι θα πετύχαινε ή όχι η ομάδα στο τέλος. Κάποια δεδομένα άλλωστε πάντα υπάρχουν.

Είχα αναφερθεί συγκεκριμένα στον Γιώργο Κυριακόπουλο, επισημαίνοντας ότι θα έπρεπε ήδη να είναι «κλεισμένος» ώστε την 1^η Ιουνίου να είναι στην ΑΕΚ. Δεδομένο ήταν ότι πρόκειται για εξαιρετική περίπτωση παίκτη, δεδομένο ήταν ότι θέλει να παίξει στην ΑΕΚ, δεδομένο ήταν ότι η ομάδα πρέπει να «ελληνοποιηθεί», δεδομένο ήταν και ότι χρειάζεται δύο αριστερά μπακ. Είναι σημαντικό ότι όλα συντείνουν και όλοι συμφωνούν πλέον στο ότι ο Κυριακόπουλος είναι «κλεισμένος».

Ο χρόνος δεν θα είναι σύμμαχος για την ΑΕΚ αυτό το καλοκαίρι, ειδικά μάλιστα αν καταλήξει στην 4^η θέση, η κατάσταση θα είναι χρονικά, πραγματικά ασφυκτική. Μακάρι, να χαμογελάσει και λίγο η τύχη στη διοίκηση (αφού η αλήθεια είναι ότι της έχει γυρίσει επιδεικτικά την πλάτη μέσα σε όλα) και να αποφύγει η ομάδα την 4^η θέση. Είναι που είναι οικτρά αποτυχημένη, ούτως ή άλλως, η φετινή σεζόν (ακόμα κι αν η ΑΕΚ βγει 2^η για να εξηγούμαστε), τουλάχιστον να μην της δυσκολέψει τόσο πολύ και η επόμενη, πριν καν αρχίσει.

Ταπεινή μου άποψη είναι ότι ο Μάριος Ηλιόπουλος δεν μπορεί να φέρει ευθύνη και να κριθεί ως πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ, από την πρώτη του σεζόν στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με το που ανέλαβε άλλωστε, έβαλε ένα σκασμό λεφτά, έδειξε τις προθέσεις του και υπερασπίστηκε με σθένος τις θέσεις και την υπόληψη της ΑΕΚ, όπου χρειάστηκε. Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, κλήθηκε επί της ουσίας να πάρει μια και μόνο απόφαση και μάλιστα πολύ δύσκολη.

Το «κομβικό» βράδυ της 19^ης Ιανουαρίου

Αναφέρομαι στο βράδυ της ήττας από τον Παναθηναϊκό στις 19 Ιανουαρίου, όταν ο Ματίας Αλμέιδα είπε όσα είπε και ο Μάριος Ηλιόπουλος αποφάσισε να τον πείσει να παραμείνει (αν και δεν θεωρώ ότι ο Αλμέιδα ήθελε πραγματικά να φύγει) και να τον στηρίξει. Το αν πήρε τη σωστή ή λάθος απόφαση, μπορεί να το κρίνει ο καθένας, αλλά θυμίζω ότι το κλίμα εκείνων των ημερών έδειχνε ότι πάνω από το 80% (ίσως και 90%) επιθυμούσε την παραμονή του «Πελάδο». Γνωρίζω ότι ο Μάριος Ηλιόπουλος ήθελε ούτως ή άλλως να τον κρατήσει με όλη του την ψυχή, χωρίς πάντως να μπορώ να πω ότι δεν έλαβε καθόλου υπόψη του και το γενικότερο κλίμα.

Βέβαια, όπως έγραψα και στην «ΩΡΑ» στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει «αλεξίσφαιρο γυαλί». Ποτέ και για κανέναν. Ειδικά στην εποχή της ταχύτητας στα πάντα, σήμερα είσαι ο κορυφαίος, αύριο ο χειρότερος, σήμερα είσαι ο… Θεός, αύριο ο… Διάβολος. Η ΑΕΚ πάλεψε να ορθοποδήσει μετά από εκείνη τη συνάντηση και την απόφαση των δύο πλευρών, αλλά όταν άρχισαν τα δύσκολα, όχι απλά γκρεμίστηκαν όλα, αλλά συνέβη αυτό που προφανώς δεν περίμενε κανείς μας.

Είναι όμως τόσο ακραία αρνητικά τα αποτελέσματα, που δεν μπορεί και πολύ περισσότερο δεν επιτρέπεται να θεωρηθούν τυχαία. Το ότι η ΑΕΚ έχει χάσει πέντε στα έξι ντέρμπι από τον Ολυμπιακό με όλους τους τρόπους, το ότι έχει τρεις σερί ήττες στη Νέα Φιλαδέλφεια (αυτό πονάει πάρα πολύ) κι ενώ μέσα σε τρία χρόνια είχε μόνο μία, το ότι έχει τέσσερις ήττες σε τέσσερα ντέρμπι στα πλέι οφ, το ότι έχει έναν βαθμό σε έξι αγώνες πρωταθλήματος, είναι ακραίοι αριθμοί. Βασικά είναι αριθμοί… υποβιβασμού και όχι… πρωταθλητισμού ή… ανταγωνισμού.

Τα πολύ δύσκολα ξεκινάνε στις 12 Μαΐου

Υπάρχει αγωνιστική εξήγηση για όλα αυτά, υπάρχει κακή διαχείριση του ρόστερ, ακραία άστοχες επιλογές, τόσο στην ενδεκάδα των αγώνων, όσο και στον τρόπο παιχνιδιού στα περισσότερα ματς. Καλά, η δε ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση έχουν πάει… περίπατο. Οι παίκτες της ΑΕΚ στην επίθεση βλέπουν το αντίπαλο τέρμα σαν κεφαλή βελόνας και πίσω ότι πάει μέσα… γράφει. Η ευθύνη Αλμέιδα και παικτών είναι τεράστια και δεν βοήθησε σε τίποτα την ομάδα, το να επικρατεί μέχρι και φόβος για να λέγεται και να γράφεται αυτό με παρρησία.

Η διοίκηση και προσωπικά ο Μάριος Ηλιόπουλος, πρέπει να κατάλαβε ότι όχι απλά έπεσε κατευθείαν «στη μέση του ωκεανού», αλλά και ότι ο αδηφάγος χώρος του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι μια πολύ δύσκολη «ανάβαση», όπου μάλιστα τα εμπόδια και οι «στροφές» είναι τόσο απότομες, που μπορεί να… σκάνε ξαφνικά μπροστά σου.

Προς το παρόν, θα ήταν πολύ σημαντικό για την ΑΕΚ, να αποφύγει την 4^η θέση. Τα πολύ δύσκολα ξεκινάνε ούτως ή άλλως στις 12 Μαΐου. Και η ΑΕΚ πρέπει να είναι ήδη πανέτοιμη. Και τότε θα ξεκινήσει και η πραγματική ευθύνη του Μάριου Ηλιόπουλου.

Υ.Γ.: Είναι πολύ έντονα και υπέροχα τα συναισθήματα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τα κορίτσια μας στο ποδόσφαιρο. Είναι και χαρά και τιμή και ευλογία να αποτελείς μέρος (και) αυτού του τμήματος, αυτής της ιστορίας. Θα συγκρατηθώ λίγο ακόμα και θα τα γράψω όλα όσα θέλω για όλους τους συντελεστές αυτού του όμορφου «παραμυθιού», είτε μετά τη φιέστα στην «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», είτε μετά την κατάκτηση (ελπίζουμε) του νταμπλ! Υπάρχουν άλλωστε και κάποιες υπέροχες ιστορίες που πρέπει να ειπωθούν κάποια στιγμή. Προς το παρόν, ας απολαύσουν τις στιγμές τους, οι πραγματικές πρωταγωνίστριες! Πόσο το αξίζουν, δεν το φαντάζεστε!