Και για ποιον δικό μας να μιλούσε ο Μπρινιόλι;

Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για ακόμα μια πικρή αλήθεια που ακολουθεί την ποδοσφαιρική ΑΕΚ μέσα στο γενικότερο πλαίσιο ασάφειας που τη χαρακτηρίζει

24/04/2025 | 16:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μέρες που είναι, μπασκετικής ονείρωξης, επερχόμενης χαντμπολικής εποποιίας κι ενός νταμπλ στο ποδόσφαιρο γυναικών να περιμένει στο τέλος της διαδρομής των φανταστικών κοριτσιών της ΑΕΚ, η συνειδητοποίηση της ανορεξίας για όσα το αντίστοιχο τμήμα των ανδρών πρεσβεύει και παρουσιάζει, χαλάει τη μανέστρα.

Περνούν οι μέρες δίχως ιδιαίτερη προσμονή για κάτι καλύτερο από αυτό που έχουμε έως σήμερα διαπιστώσει στα playoffs, αναλώνονται άπαντες στα «πρέπει» λες και οι ίδιοι δεν γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν. Το θέμα είναι αν μπορούν. Έως σήμερα, με τρεις ήττες στη διαδικασία, ήττες δηλαδή και από τους τρεις άλλους, μας προδιαθέτουν για το αντίθετο.

Κάπως έτσι κυλούν οι ημέρες της προετοιμασίας για τη μάχη της Κυριακής με τον ΟΣΦΠ, γενικευμένης λειψανδρίας παράλληλα καθώς παίκτες χάνονται παντοιοτρόπως και το ρόστερ έχει κοντύνει τόσο πολύ που ακόμα και ο ίδιος ο Αλμέιδα θα σκεφτόταν να είχε πίσω αυτούς που έφυγαν -ή πιο σωστά τους ‘’έφυγε’’- τον Γενάρη. Στερνή μου γνώση…

Εν μέσω όλων αυτών, σε κλίμα αβεβαιότητας και ασάφειας για την επόμενη μέρα αφού κανείς δεν έχει ακόμα καταλάβει ποια είναι η πρόθεση και ποιο ακριβώς το πλάνο προκειμένου να πορευτεί η ομάδα σε αυτήν, έρχεται και ο Μπρινιόλι -άθελά του προφανώς- να σπρώξει ακόμα πιο βαθιά το μαχαίρι σε μια επίσης διαιωνίζουσα πληγή: αυτή των Ελλήνων.

Και για ποιον άλλον να μιλούσε άλλωστε ο Ιταλός όταν τον ρώτησαν για τον Κωσταντέλια. Για τον Ρότα που είναι φευγάτος, τον Πήλιο που είναι στάσιμος, τον Μάνταλο που κλείνει τα 34 το καλοκαίρι, τον Τσιλούλη που βοηθά στο να υπάρχει μια σχετική επάρκεια προσώπων στις προπονήσεις;

Υπάρχει κάτι αξιόλογο πιο κάτω;

Άντε να μιλούσε για τον Μήτογλου, αλλά και αυτός τώρα στις εσχατιές έγινε ο πιο βασικός των βασικών επειδή οι άλλοι είτε έμειναν εκτός μάχης οριστικά και αμετάκλητα, είτε διότι ταλανίζονται από τραυματισμούς.

Είπε λοιπόν ο Μπρινιόλι τη γνώμη του για τον Κωνσταντέλια, ανέφερε και τους νεαρούς του Ολυμπιακού που έχουν εμφανιστεί στον αφρό, μάλλον επίτηδες και προς αποφυγή παρεξηγήσεων παρέλειψε να αναφέρει ότι και ο Παναθηναϊκός έχει πιο έντονο και δυναμικό ελληνικό στοιχείο με τους Βαγιαννίδη και Ιωαννίδη, δεν αναφέρομαι καν στους εν ενεργεία διεθνείς Μπακασέτα και Σιώπη λόγω ηλικίας.

Η ΑΕΚ πέραν του Μήτογλου που από μόνη της κράτησε μακριά από περισσότερη και καλύτερη εξέλιξη, δεν έχει να περιμένει κάτι μελλοντικά από τους υπάρχοντες της πρώτης ομάδας. Κι αν κοιτάξεις πιο κάτω, επίσης δεν συναντάς κάποιους ή έστω κάποιον που να έρχεται κάνοντας θόρυβο.

Όντως υπάρχουν 2-3 αξιόλογες περιπτώσεις μα ούτε καν μπαίνει στη σκέψη ότι ανεβαίνουν παίκτες σαν για παράδειγμα τον Μουζακίτη και τον Κωστούλα ή τον Παπακανέλλο για τον οποίο μονίμως συζητούν στο λιμάνι τελευταία. Για τους οποίους παρεμπιπτόντως, έλεγαν ότι στα 18 τους θα κάνουν άλμα πρώτης ομάδας απ’ όταν ήταν ακόμα στα 15 τους, δεν ξύπνησαν μια μέρα κι έγινε.

Και για τις Ακαδημίες, πέραν της οργάνωσης, της στελέχωσης και των έργων που είναι στα σκαριά και πρέπει επιτέλους να προχωρήσουν, απαιτούνται επίσης χρήματα. Χρήματα για να μαζέψεις ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί σε μικρές ηλικίες διότι οι άλλοι έτσι πράττουν.

Τα πενταετή πλάνα συνήθως μένουν σχέδια επί χάρτου και ήδη η ΑΕΚ μετρά 12 χρόνια -από τότε δηλαδή τότε που επανεκκίνησε αλλάζοντας υποτίθεται τα πάντα σε αυτό το κομμάτι- δίχως το παραμικρό αντίκρισμα στον τομέα παραγωγής νέων παικτών.

Σε μια ντουζίνα χρόνια δεν κατάφερε να εμφανίσει ούτε έναν παίκτη που να στελέχωσε σε βάθος ετών την πρώτη ομάδα, έστω ως μέλος του βασικού rotation με παρουσίες απλά συχνές. Θλιβερό…