Η ΑΕΚ συμπληρώνει 100+1 χρόνια μεγαλείου και το enwsi.gr κάνει πάρτι γενεθλίων!

Photo Credits: INTIME

Οι συντάκτες του enwsi.gr μιλούν για την ΑΕΚ και μεταφέρουν προσωπικές στιγμές και ξεχωριστές απόψεις για όσα έζησαν και όσα έρχονται

enwsi.gr

13/04/2025 | 0:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Αγάπη, Ερωτας, Καψούρα. Ή απλά ΑΕΚ. Η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου. Η μεγάλη λατρεία όλων, η θεά όλης της γης. Η ΑΕΚ έχει σήμερα γενέθλια. Τα 100+1 χρόνια είναι απλά η αφορμή για να βρεθούμε ξανά όλοι μαζί. Για να συζητήσουμε, να αντιπαρατεθούμε, να διαφωνήσουμε, να συμφωνήσουμε σε όσα μας ενώνουν. Γιατί στο τέλος της ημέρας, όσο διαφορετική οπτική και εάν έχει κάποιος από τον άλλο, στο τέλος της διαδρομής οι γραμμές ενώνονται και καταλήγουν σε εκείνην.

Σήμερα, ας μην μιλήσουμε μόνο για τους προβληματισμούς που αφορούν το ποδόσφαιρο, ας μην αναδείξουμε τις προσδοκίες για το μπάσκετ, ας μην πανηγυρίσουμε την κούπα του χάντμπολ, ας μην πάρουμε δύναμη από τα τμήματα της «Μάνας ΑΕΚ». Ας αφιερώσουμε λίγη από την σκέψη μας, σε όσα πραγματικά μας κάνουν τόσο ξεχωριστούς και τυχερούς. Οσα μας έκαναν ΑΕΚ και μας έδεσαν ανεξίτηλα μαζί της. Εμείς ζητήσαμε από τους συντάκτες του enwsi.gr να μιλήσουν για την ΑΕΚ και όσα θα δείτε θα σας εκπλήξουν ευχάριστα. Χρόνια πολλά ΑΕΚ μας!

Βαγγέλης Αρναούτογλου: «Σήμερα θα σου πω μόνο χρόνια πολλά»

Είναι ούτως ή άλλως μια συγκυρία το πότε πέφτουν τα γενέθλιά σου. Σε σένα ειδικά, θα τύχει να πέσουν και στη χειρότερη δυνατή συνθήκη, αυτή που εκ των πραγμάτων αντιμετωπίζεις σήμερα. Ένα παιχνίδισμα με την τύχη είτε για να πιεις το πικρό ποτήρι μέχρι τον πάτο -αλήθεια πόσο απύθμενος είναι αυτός ο πάτος για εσένα και εμάς;- είτε για να αναστηθείς ανήμερα των 101 χρόνων σου μέσα από μια επιτυχία που η αλήθεια είναι ότι λίγοι περιμένουν. Δεν θέλω σήμερα να σου πω πόσο σε αγαπώ, αυτό είναι κάτι που το έχω μέσα μου, όπως όλοι εσείς που διαβάζετε τις γραμμές αυτές.

Θέλω να σου ευχηθώ να μην πικράνεις τον κόσμο σου ξανά με τρόπο τέτοιο που σίγουρα δεν θα πάψει να σε αγαπά -αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο- αλλά θα πιστέψει ότι είσαι ξανά ανήμπορη. Τη μοίρα σου πάντα τα πρόσωπα καθόριζαν και θα καθορίζουν, ελπίζω σήμερα αυτά να φανούν αντάξια της απαίτησης αν και λίγοι θεωρώ ότι αντιλαμβάνονται αυτό που οι οπαδοί έχουν στις καρδιές τους. Μακάρι να μη σε πληγώσουν ξανά, μα κι αν το κάνουν, εκεί θα είμαστε. Δεν θα φύγουμε ποτέ. Και στο τέλος της ημέρας, το νόημα μέσα από τις τεράστιες πίκρες που είναι σίγουρα περισσότερες μα όχι τόσο δυνατές όσοι οι χαρές, θα παραμένει το ίδιο. Για όλους εμάς εσύ θα είσαι η Θεά όλης της γης!

Η ΑΕΚ συμπληρώνει 100+1 χρόνια μεγαλείου και το enwsi.gr κάνει πάρτι γενεθλίων!

Πάνος Λούπος: «Χρόνια Καλά Αγάπη Μου Γλυκιά!»

Ούτε σε 200 που ζήτησε ο Σταύρος, ούτε σε 2.000, ούτε σε 20.000, ούτε σε εκατομμύρια λέξεις δεν μπορείς να περιγράψεις, το τι σημαίνει ΑΕΚ. Τα πιο έντονα συναισθήματα της ζωής μας. Από τις πιο όμορφες ως τις πιο πικρές, από τις πιο καλές ως τις πιο δύσκολες στιγμές, με τη σημαία και την υπερηφάνεια ΤΗΣ ψηλά. Και πάντα μόνη εναντίον όλων. Στην πραγματικότητα και αποδεδειγμένα και όχι στη φαντασία και στα παραμύθια. Όλων των ειδών τα δάκρυα. Η γκρίνια μας, η χαρά μας, η απαισιοδοξία και η αισιοδοξία μας. Η καύλα μας. Χωρίς μπιπ! Η μάνα όλων των προσφύγων. Η ιδέα και ο τρόπος ζωής μας. Η Οικογένεια και η ΕΝΩΣΙΣ! Το τραγούδι με χιόνια και βροχές. Η αλληλεγγύη.

Οι ιστορίες μας ανάμεσα στις νίκες και στις ήττες. Σε όλα τα τμήματα. Πάντα και Παντού. Οι στιγμές μας σε μέρη και καταστάσεις που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Πόσες στιγμές, ρε παιδιά… Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω… Οι καρδιές που δεν άντεξαν. Τα αδέρφια εκεί ψηλά. Όλοι όσοι στηρίζουν παντού, αλλά και όσοι διαφωνούν και όσοι δυσκολεύονται να καταλάβουν. Τα ξενύχτια, οι συζητήσεις. Οι αγκαλιές και το «ΜΟΝΟ ΑΕΚ» όταν συναντιόμαστε. Οι αγωνίες και τα ταξίδια μας. Ο Μιχάλης που έδωσε το αίμα του για να υπερασπιστεί το σπίτι μας. ΑΕΚ είναι κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό και κάθε μας ανάσα. ΖΗΤΩ Η ΑΕΚ και καθετί μοναδικό, σπάνιο, υπέροχο, υπερήφανο και τίμιο έχει απομείνει σε τούτο τον κόσμο! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε όλους τους πιστούς της ανά την υφήλιο! ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ αγάπη μας γλυκιά! ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ που υπάρχεις!

Τάσος Καπετανάκος: «Κάθε χρόνο μεγαλύτερη, σπουδαιότερη»

Ο καθένας έχει τη δική του ιστορία με την ΑΕΚ. Μικρή-μεγάλη, ιστορία. Δέσιμο, ιδιαίτερο. Αγάπη. Τρέλα. Ο καθένας μας έχει κάνει τα… δικά του και τα μνημονεύει. Το σπουδαίο για την ΑΕΚ είναι στα 100+1 που βιώνει πια, να έχει δίπλα τους ωραίους τρελούς, αγαπησιάρηδες και ανθρώπους να την κάνουν μεγαλύτερη και σπουδαιότερη. Να μην βολεύονται, αλλά να θέλουν να την δουν πιο μεγάλη από ότι την ζουν.

Η ευχή είναι να είμαστε όλοι καλά, να είμαστε δίπλα της και αυτή θα είναι πραγματικά καλά. Εχει το σπίτι της, θα βοηθήσει και τα υπόλοιπα παιδιά της να έχουν (στόχος) και θα μεγαλουργήσει. Τίποτε λιγότερο.

Η Νέα Φιλαδέλφεια μας περιμένει. Κάθε γωνιά της Ελλάδας και του πλανήτη, κρύβει κάτι… ΑΕΚ.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΕΚΑΡΑ!

Γιώργος Τσακίρης: «Σ’ αγαπώ πολύ (και) – πιο πολύ…!!!»

100+1 λοιπόν και δεδομένα πρέπει να αισθανόμαστε τυχεροί που είμαστε ζωντανοί, γεροί και δίπλα Της. Αν μη τι άλλο είναι προφανές πως όλοι θα θέλαμε την ημέρα γενεθλίων μας να πηγαίναμε στο Φάληρο για να δούμε την ΑΕΚάρα να ταπεινώνει τον Ολυμπιακό, όπως το έκανε την χρονιά του νταμπλ, ωστόσο είμαστε σε μια διαφορετική κατάσταση, δύσκολη και σε αρκετά μεγάλο βαθμό άγνωστη σχετικά με το τι θα γίνει μετά το τέλος της αγωνιστικής σεζόν, σε επίπεδο προσώπων και πρωταγωνιστών. Όπως και να ‘χει η ΑΕΚ ήταν, είναι και θα είναι πάντα εδώ, πλέον έχοντας στη δική της πόλη τη φωλιά του Αετού της, το κάστρο της στην Νέα Φιλαδέλφεια, γεγονός το οποίο δεν πρέπει να ξεχνάμε αφού είχαν προηγηθεί 20 χρόνια νέας προσφυγιάς.

Σε τέτοιες καταστάσεις, γενεθλίων εννοώ, μόνο ευχές χωράνε για επιτυχίες, τίτλους, χαρές σε όλα τα αθλήματα που υπάρχουν αυτά τα τρία γράμματα που σημάδεψαν τη ζωή μας. Τούτη η χρονιά, από το περασμένο καλοκαίρι έως αυτό που έρχεται, είχε πολλές και σημαντικές αλλαγές (και ίσως να ‘χει κι’ άλλες) και το μόνο που μπορούμε να ευχηθούμε είναι ένα: ότι συμβαίνει να αφορά το καλό της ΑΕΚ και να ζούμε συνέχεια όσα βιώσαμε στο νέο μας γήπεδο από την αρχή λειτουργίας του… Χρόνια πολλά ΑΕΚάρα μου: Σ’ αγαπώ πολύ…

Η ΑΕΚ συμπληρώνει 100+1 χρόνια μεγαλείου και το enwsi.gr κάνει πάρτι γενεθλίων!

Κώστας Τσίλης: «Μετρά την και δεν μετριέται, βγάλε το 101 και βάλε για πάντα»

Κλείνει τα 101 σήμερα η ΑΕΚ. Έτσι λέει το ημερολόγιο αλλά θαρρώ πως επιχειρεί να μετρήσει κάτι που δεν μετριέται και δεν θα μετρηθεί ποτέ με αριθμούς. Ούτε με χρόνια, ούτε με νίκες, ούτε με τίποτα τέτοιο. Τα πρόσωπα, τα συναισθήματα. Τα χέρια, τα πόδια, οι ψυχές και οι πράξεις. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να προσδιορίσεις την ΑΕΚ. Ούτε χρόνια, ούτε θεωρίες, ούτε τύποι, ούτε κλισεδιές.

Ούτε καν πρωταθλήματα και κύπελλα, έστω και αν και απ’ αυτά έχει μπόλικα και όλα τιμημένα. Αλλά κανείς δεν θα θαμπώθηκε απ’ αυτά, για να την αγαπήσει. Κλαις όταν χάνεις, όταν αποτυγχάνεις, αλλά δυναμώνεις για να συνεχίσεις αγαπώντας πιο δυνατά. Διάολε, είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ, σε οποιαδήποτε στιγμή της ιστορίας. Κυρίως γιατί ποτέ δεν μετριέσαι και ποτέ δεν τα μετράς, όπως μετριούνται και τα μετρούν οι υπόλοιποι. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό. Αλλά έτσι είναι. Η πραγματικότητα που ζούμε, πορευόμαστε και αγαπάμε. Βγάλτε το 101 λοιπόν, βάλτε το «για πάντα» και εντάξει είμαστε. Με τίτλο ή χωρίς τίτλο, με αερόστατο ή χωρίς αερόστατο, με χαμόγελο ή με δάκρυ. Για πάντα και μόνο.

Η ΑΕΚ συμπληρώνει 100+1 χρόνια μεγαλείου και το enwsi.gr κάνει πάρτι γενεθλίων!

Σταύρος Καζαντζόγλου: «Μένουμε πάντα παιδιά, μένουμε πάντα ερωτευμένοι μαζί της»

Θυμάμαι ακόμα εκείνη την κουβέντα, που ήρθε με πρόσωπο άκρως σημαντικό στα κοινά της ΑΕΚ επί δεκαετίες, όταν αποφάσισα να περάσω τον προσωπικό μου Ρουβίκωνα και ασχολήθηκα με τη δημοσιογραφία. «Να δω πόσα χρόνια θα καταφέρεις να μην απομυθοποιήσεις την ΑΕΚ και να αντιμετωπίζεις τα πράγματα αποστασιοποιημένα». Στα χρόνια που πέρασαν, υπήρξαν πολλά πρόσωπα που αποδείχθηκαν κατώτερα των προσδοκιών, γεννήθηκαν καταστάσεις που «πλήγωναν». Αλλά αυτό που δεν αλλοιώθηκε ποτέ, είναι το συναίσθημα.

Η ΑΕΚ σε κάνει να νιώθεις πάλι παιδί. Εκείνο το παιδί που έμπαινε στο τρένο και έβγαινε στον «Περισσό». Που ανέβαινε βιαστικά την ανηφόρα από το παρκάκι, τραβούσε τον μπαμπά του από το χέρι για να δει το γήπεδο να προβάλει μπροστά του. Να δει εκείνα τα μικρά κίτρινα κουβούκλια που πουλούσαν εισιτήρια και εμείς ψάχναμε απεγνωσμένα για ένα μαγικό χαρτάκι. Για να μπούμε στα τσιμέντα, να δούμε το ρολόι ανάμεσα στην Σκεπαστή και την «5-6-7», να δει εκείνους τους ήρωες με τα «κιτρινόμαυρα».

Οσο αντικρίζω το βίντεο με την σημαία της ΑΕΚ να κυματίζει στην «8-12» και ανατριχιάζω. Οσο θυμάμαι την σκεπαστή και αναπολώ. Οσο βλέπω τον Θωμά και δακρύζω. Όσο κοιτάζω τον Στέλιο και παίρνω δύναμη. Ο μπαμπάς δεν είναι πια εδώ. Πόσο θα ήθελα να μου γκρινιάζει για τα λάθη των παικτών. Πόσο θα ήθελα να ακούσω τη φωνή του να φωνάζει «ΑΕΚ» και να ανταριάζει το σύμπαν. Πόσο καμαρώνω όταν βλέπω τον Αγγελο μου να είναι και αυτός εδώ.

Οσοι έχετε μπει στη διαδικασία, ίσως να σας είναι οικείο αυτό που θα πω. «Μα καλά, ήταν ανάγκη να κολλήσεις και το παιδί με την τρέλα σου;». Κάποιες φορές με προβλημάτισε. Αλλά ξέρετε, η απάντηση είναι ναι. Γιατί αυτό ξέρω να κάνω. Να είμαι κοντά της, να την αγαπώ, να τη θεωρώ κομμάτι της ζωής και της οικογένειας μου. Η ΑΕΚ, η δική μου ΑΕΚ, η δική σου ΑΕΚ, η δική μας ΑΕΚ, είναι κάτι ξεχωριστό. Και δεν θα αλλάξει αυτό ποτέ. Χρόνια πολλά Βασίλισσα της ζωής μου.