Σόρι, αλλά οι μεν και οι δεν, είναι στην ίδια πλευρά

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης επιχειρεί να βάλει ξανά στο προσκήνιο τα αυτονόητα, καθώς αρχίζει να χάνεται από παντού η μπάλα

08/04/2025 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Δεν βλέπω κανένα νόημα να επαναλάβω αυτά που έγραψα την προηγούμενη εβδομάδα, μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ, με τον τρόπο που ήρθε. Ο Αλμέιδα είπε πως αν «δεν προχωράει, τότε πλέον δεν είμαι χρήσιμος». Και η ΑΕΚ είναι αυτή που πλέον πρέπει να πάρει επ’ αυτού την απόφαση. Το ίδιο ισχύει και τώρα που η ΑΕΚ έχασε, με τον τρόπο που έχασε, από τον Παναθηναϊκό. Θαρρώ, με το «δεν προχωράει» να είναι πολύ πιο εμφανές. Όμως η απόφαση παραμένει στην ΑΕΚ.

Παρατηρώ από την Κυριακή το βράδυ αλλά και φουλ ολόκληρη την μέρα σήμερα, να τοποθετούνται δημόσια οι οπαδοί της ΑΕΚ που θεωρούν πως πλέον έχει κλείσει ο κύκλος του Αλμέιδα και πρέπει να φύγει αλλά και εκείνοι που έχουν την άποψη πως αυτός ο κύκλος ακόμα δεν έχει κλείσει. Δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα με τις διαφορετικές απόψεις. Υγεία βγάζουν και κόσμο που έχει την δική του ισχυρή άποψη και καμία ανάγκη καθοδήγησης.

Το πρόβλημα αρχίζει από την στιγμή που η τοποθέτηση περνάει στην επίθεση για την αντίθετη άποψη. Αυτό όχι απλώς δεν βγάζει νόημα, αλλά είναι και επικίνδυνο. Στις εποχές που η ΑΕΚ έζησε κάτι (σχεδόν διότι ήταν πολύ πιο σφοδρό) ανάλογο, έφτασε κάποια στιγμή η τοξικότητα να καλύπτει και να διαβρώνει τα πάντα. Αλίμονο να επιτρέψουμε και εννοώ όλοι μαζί, να γυρίσουμε σ’ αυτές τις εποχές. Ειδικά με τα τωρινά δεδομένα.

Διαβάζω σχόλια τύπου, «όποιος λέει να φύγει ο Αλμέιδα, είναι εχθρός της ΑΕΚ». Αστείο και συνάμα επικίνδυνο και μόνο ως διατύπωση. ΑΕΚόμετρα δεν υπάρχουν και είναι μάταιο να προσπαθεί οποιοσδήποτε να τα εφεύρει. Διαβάζω επίσης και σχόλια τύπου «μας τα έχουν… πρήξει οι περοπομπομ». Λες και όταν ακουγόταν αυτό το σύνθημα δεν είχε δικαιολογημένη απόδοση αναγνώρισης και κυρίως λες και δεν το φώναζε σύσσωμα η Φιλαδέλφεια.

Ξέρετε κάτι, το έχω γράψει πολλές φορές και το επαναλαμβάνω και σήμερα. Προφανώς αυτός που πάει στο γήπεδο δεν είναι περισσότερο ΑΕΚτζής από κάποιον που δεν πάει. Γνωρίζω τεράστιους ΑΕΚάρες, που ζουν και αναπνέουν για την ομάδα, που δεν έχουν την δυνατότητα για χίλιους λόγους να πάνε στην Φιλαδέλφεια. Και το λαχταράνε. Απλώς η έκφραση του κόσμου στο γήπεδο, είναι μια γνώμη που είναι μετρήσιμη. Και δείχνει με ασφάλεια μια τάση, σ’ αντίθεση μ’ ότι συμβαίνει στο χάος του διαδικτύου.

Η «φωνή» του γηπέδου λοιπόν, θεωρώ πως έχει υπάρξει εξαιρετικά δίκαια και με τον Αλμέιδα και με την ομάδα. Και το σύνθημα και η αποθέωση για τον Αλμέιδα, ήταν όταν, ασχέτως τι είχε συμβεί, η ΑΕΚ παρέμενε στην δεύτερη θέση και στα ημιτελικά του κυπέλλου. Δηλαδή ανταγωνιστική όπως πέρυσι που έχασε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική ή πρόπερσι που πήρε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική. Από εκείνο το βράδυ όμως, μετά το ματς με τον Αστέρα, όλα… διαλύθηκαν. Κατηφόρα χωρίς φρένα.

Στο ματς λοιπόν της περασμένης Τετάρτης με τον Ολυμπιακό, δεν άκουσα από τον κόσμο κανένα… περοπομπόμ. Αντιθέτως μια παγωμάρα εισέπραξα απέναντι στον Αλμέιδα και μάλιστα από κόσμο που πήγε στο γήπεδο απολύτως συνειδητοποιημένος πως σ’ ένα τέτοιο περίεργο ματς, θα στήριζε την ομάδα. Επίσης ανέβηκε ένα πανό, που ήταν γραμμένο στα ισπανικά και απευθυνόταν προφανώς στον Αλμέιδα. Και πολύ καλώς ανέβηκε αυτό το πανό. Κάτι που θα πρέπει να το έχουν καθαρό ακόμα και αυτοί που ίσως δεν συμφωνούν με το περιεχόμενο του. Η θέση του προπονητή της ΑΕΚ, δεν έχει μόνο αποθέωση. Έχει και τέτοια, εννοείται. Αλλά έχει και αποδοκιμασία. Ο προπονητής της ΑΕΚ δεν πιστώνεται μόνο. Χρεώνεται κιόλας. Έτσι πάει το πράγμα.

Το ίδιο ισχύει και για τους ποδοσφαιριστές. Εννοείται πως ο σεβασμός σ’ αυτόν που φοράει την φανέλα της ΑΕΚ είναι αδιαπραγμάτευτος. Όμως και ο ποδοσφαιριστής θα πρέπει να έχει πολύ καθαρό στο μυαλό του, πως ο λόγος που αμείβεται με χρήματα που εμείς όλοι δεν θα δούμε σε πέντε ζωές, δεν είναι μόνο για να αποθεώνεται. Αλλά και για να αποδοκιμάζεται. Πακέτο πάνε αυτά. Δεν παίρνεις ποτέ μόνο του το χειροκρότημα και η αποθέωση. Υπάρχει και η δυσαρέσκεια και η αποδοκιμασία.

Για να είμαι καθαρός. Δεν θεωρώ πως το γήπεδο και ο κόσμος έχουν πάντα δίκιο. Ωστόσο όχι απλώς δικαιούνται, αλλά είναι και ο ρόλος τους να εκφράζονται. Και να εκφράζονται όχι μόνο για να αποθεώσουν, αλλά και για να αποδοκιμάσουν. Αυτό δεν σημαίνει πως θέλουν ούτε να αποφασίζουν, ούτε να διοικούν. Δεν είναι δουλειά τους, ούτε και την διεκδικούν καν. Επίσης θα πρέπει να είναι καθαρό, πως όλοι είναι από την ίδια πλευρά. Αυτής της ΑΕΚ. Όποια άποψη και αν έχουν. Δεν είναι κανείς απέναντι.

Και πρέπει να είναι καθαρό αυτό όχι σε στιγμές που όλα είναι καλά και όλοι μαζί αγκαλιασμένοι πανηγυρίζουμε και αποθεώνουμε. Είναι ανάγκη να είναι απολύτως ξεκάθαρο, τώρα που υπάρχουν οι… μεν και οι δεν. Που όμως όλοι, είναι από τα ίδια πλευρά. Όλοι πονάνε για την ΑΕΚ, όλοι σκάνε, όλοι θέλουν να ξαναδούν την ομάδα να πηγαίνει μπροστά. Ο καθείς μπορεί να «βλέπει» διαφορετικό δρόμο. Έτσι κι αλλιώς, αυτόν θα τον χαράξουν αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις. Και αυτοί θα κριθούν. Ο κόσμος για το μόνο που θα κριθεί, είναι για τυχόν αδυναμία να εμπεδώσει πως υπάρχουν μόνο αντίθετες απόψεις, σωστές ή λανθασμένες, αλλά όχι αντίπαλα στρατόπεδα. Όπως άλλωστε ισχύει το κανείς πάνω από την ΑΕΚ, άλλο τόσο ισχύει και το ουδείς λιγότερο ή περισσότερο ΑΕΚ.