Η ΑΕΚ πρέπει να αποφασίσει, αν φτάσαμε στο σημείο που είπε ο Αλμειδα

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης προσπαθεί να βάλει σε μια σειρά μια κατάσταση που είναι δύσκολη, είναι περίπλοκη, αλλά είναι και πολύ ξεκάθαρη

02/04/2025 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Για τις καθαρές κουβέντες δεν υπάρχει συγκεκριμένο τάιμινγκ. Είναι πάντα απαραίτητες και κυρίως αποτελούν το πιο ασφαλές μονοπάτι για να καταλήξεις κάπου. Πάμε λοιπόν με ανοιχτά χαρτιά. Πρώτα απ’ όλα ξεκαθαρίζω, δεν επιτρέπω ποτέ στον εαυτό μου την αχαριστία. Του την απαγορεύω. Γι αυτό και δεν πρόκειται ποτέ και για κανέναν λόγο, να πω την παραμικρή κακή κουβέντα για τον Αλμέιδα. Και αυτό, δεν έχει να κάνει με λάθη και ευθύνες.

Είναι ένας προπονητής που όχι απλώς έφερε στην ΑΕΚ ένα νταμπλ μετά από μισό αιώνα, αλλά κατάφερε να γίνει και σημείο αναφοράς και σιγουριάς για τον σύλλογο. Κάτι που έχει καταφέρει μια μικρή και εκλεκτή ομάδα προπονητών, σ’ όλη την ιστορία της ΑΕΚ. Αυτό το έχει γράψει η ιστορία και ό,τι γράφει, δεν ξεγράφει. Τέτοιους προπονητές στα 50 μου, έχω ζήσει μόλις δυο (Μπάγεβιτς και Σάντος και ο δεύτερος χωρίς καν πρωτάθλημα) και με τον Αλμέιδα, τρεις. Σπάνιο χαρμάνι.

Το ποδόσφαιρο δεν είναι κάτι ευθύγραμμο. Μπορούν όλα να έρθουν εντελώς ανάποδα όχι από την μια σεζόν στην άλλη. Από την μια εβδομάδα στην άλλη. Θα θυμίσω κάτι. Κυριακή βράδυ μετά το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης, η ΑΕΚ ήταν δυο βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα και στα ημιτελικά του κυπέλλου. Ό,τι και αν είχε συμβεί μέχρι εκείνη την στιγμή, η ΑΕΚ του Αλμέιδα που πρόπερσι πήρε το νταμπλ και πέρυσι έχασε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική, ήταν με τα μπούνια μέσα και στους δυο τίτλους.

Αυτό που ακολούθησε μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας, ναι, έφερε τα πάνω κάτω. Όχι μόνο διότι η ΑΕΚ έμεινε εκτός πρωταθλήματος και εκτός κυπέλλου, που προφανώς είναι μια πολύ σοβαρή ιστορία και αποτυχία. Όχι μόνο επειδή έφαγε έξι, που επίσης είναι μια εξαιρετικά σοβαρή ιστορία και αποτυχία. Αλλά και επειδή έβγαλε μια εικόνα στο γήπεδο, εντελώς αναντίστοιχη μ’ αυτή ενός προπονητή που αποτελεί σημείο αναφοράς για την ΑΕΚ. Όπως πιστώνεται ο Αλμέιδα, έτσι και χρεώνεται. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Το ξέρει και ο ίδιος. Δεν γίνεται να μην το ξέρει.

Η «απάντηση» σ’ όλο αυτό, η αντίδραση απ’ όλο αυτό της ΑΕΚ του Ματίας, ήταν ένα ματς απέναντι στον ΠΑΟΚ, που από 2-0, έγινε 2-3, με μια ασύλληπτη και ακατανόητη κατάρρευση σωματική, πνευματική και αγωνιστική. Μια κατηφόρα κακών επιλογών και λάθος διαχείρισης, που έχει φέρει φυσικά, όπως πάντα γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις και έναν κατήφορο ως προς τα αποτελέσματα. Πρώτη φορά με τον Αλμειδα στον πάγκο, η ΑΕΚ κάνει τέσσερα ματς χωρίς νίκη. Πρώτη φορά δυο χαμένα ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πρώτη φορά, πολλά πράγματα που δεν ξεπερνιόνται εύκολα και είναι τόσο πολύ ακατανόητα.

Παρόλα αυτά, δεν έχει καμία σημασία τι καταλαβαίνω και τι δεν καταλαβαίνω. Σημασία έχει τι λέει ο ίδιος ο Αλμέιδα για το σημείο που έχουμε φτάσει και που και πόσο καταλαβαίνει πως ευθύνεται γι αυτό. «Αν δεν προχωράει με μένα, τότε δεν μπορώ να είμαι χρήσιμος». Αυτή ήταν η κουβέντα του Αλμέιδα μετά το ματς με τον ΠΑΟΚ. Νομίζω πολύ καθαρή κουβέντα, από έναν προπονητή που ήταν και θεωρώ πως θα είναι πάντα, τίμιος απέναντι στην ΑΕΚ. Και εδώ ανοίγω μια παρένθεση γιατί έχει την σημασία της.

Έχει αναπτυχθεί μια μπουρδολογία στα σόσιαλ περί αποζημίωσης στα πέντε εκατομμύρια και πάνω σ’ αυτή έχει κτιστεί ένα εκτός πραγματικότητας αφήγημα. Ντροπιαστική και κυρίως ψεύτικη. Δεν υπάρχει πουθενά αυτό το ποσό. Η αποζημίωση που προβλέπεται είναι τέτοια που θα ήταν κωμικό για έναν προπονητή να θυσιάσει την δουλειά του, προκειμένου να «εκβιάσει» για να την εισπράξει. Και είναι και σχεδόν η μισή από το ετήσιο συμβόλαιο που θα έπαιρνε, ας πούμε από την Τσίβας, αν έφευγε από την ΑΕΚ και πήγαινε εκεί. Κλείνω την παρένθεση.

Ο Αλμέιδα λοιπόν, μετά το ματς με τον ΠΑΟΚ, έχει περιγράψει ακριβώς το που βρισκόμαστε. «Αν δεν προχωράει, δεν είμαι χρήσιμος». Εκεί είμαστε και πάνω σ’ αυτό θα πρέπει να παρθούν οι αποφάσεις. Πρώτα από την ΑΕΚ και μετά ίσως και από τον Αλμέιδα. Ακούω αυτούς που λένε, γιατί δεν παραιτείται. Προφανώς για τους ίδιους λόγους που και η ΑΕΚ δεν μπαίνει στην διαδικασία για να το απομακρύνει. Που ο βασικότερος έχει να κάνει με τον σεβασμό απέναντι σε μια διαδικασία αγωνιστική που είναι ακόμα ανοιχτή και σημαντική για την ΑΕΚ.

Όμως όταν ο ίδιος ο προπονητής περιγράφει μια κατάσταση η οποία «αν δεν προχωράει, δεν είμαι χρήσιμος», τότε είναι πολύ προφανώς η στιγμή που πρέπει να παρθούν αποφάσεις. Και αυτές τις αποφάσεις δεν θα τις πάρει ούτε ο Τσίλης που απλώς παρατηρεί και κρίνει αλλά επί της ουσίας είναι άσχετος, ούτε κανένας άλλος άσχετος και εκτός του χορού των ευθυνών. Θα τις πάρει η ΑΕΚ. Ίσως τις πάρει και ο προπονητής. Που για τον προπονητή ωστόσο, υπάρχει ένα διαφορετικό δεδομένο. Από το «θα φύγω μόνο ματωμένος» μετά το ματς με τον Άρη, έχουν φτάσει στο «αν δεν προχωράει, δεν είμαι χρήσιμος». Κάτι λέει αυτό.

Η ΑΕΚ ακόμα δεν έχει μιλήσει. Και ορθώς έχει κάνει. Πρέπει όμως να αποφασίσει. Άλλωστε πάντα στο κλαμπ πρέπει να ανήκει η πρωτοβουλία στην απόφαση. Να ζυγίσει, να μετρήσει, να κρίνει αν όντως δεν προχωράει και ως εκ τούτου δεν είναι πλέον χρήσιμος ο προπονητής. Δεν είναι μια εύκολη απόφαση, ακριβώς γιατί ο Αλμέιδα δεν απλώς ένας από τους προπονητές της ΑΕΚ, αλλά σημείο αναφοράς. Αλλά από την άλλη μεριά είναι μια διαδικασία που πάντα υπάρχει μέσα στο ποδόσφαιρο. Δεν χρειάζεται ούτε να μεγαλοποιούμε, ούτε να τα δραματοποιούμε. Επίσης και την συνθήκη και το τι θα μετρήσει και ζυγίσει η ΑΕΚ σ’ αυτή την απόφαση, το ξέρει μόνο η ΑΕΚ και κανείς απ’ όσους είμαστε απ’ έξω. Απλώς πλέον, οι κουβέντες περισσεύουν. Δεν έχουν νόημα. Τώρα είναι μόνο η στιγμή της απόφασης και μάλιστα πάνω σε μια συγκεκριμένη βάση. Ξεκάθαρα.

Και κάτι τελευταίο. Η ΑΕΚ στην ρεβάνς με τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια, πρέπει να πάει για μάχη. Οφείλει να πάει για μάχη. Μακάρι όλοι μα όλοι, αυτό να το έχουν πεντακάθαρο.