Ο Κώστας Τσίλης βάζει στο τραπέζι την υπόθεση Μαρσιάλ και κυρίως το πως κερδίθηκε ένα τεράστια στοίχημα για την ΑΕΚ
Ο Μαρσιάλ, που σήμερα έχει γενέθλια και να είναι πάντα καλόχρονος και πολύχρονος, αυτές τις μέρες, θα κλείσει έναν χρόνο από το τελευταίο ματς που έπαιξε στην Πρέμιερ Λιγκ με την φανέλα της Γιουνάιτεντ. Από τότε και μέχρι να πάρει την απόφαση να «ψηθεί» από το πρότζεκτ της ΑΕΚ, είχε μείνει χωρίς καθόλου αγωνιστικά λεπτά. Για πολλούς λόγους και όχι μόνο για τραυματισμούς. Κάτι που κλείδωσε και στις δυο πλευρές, εννοώ και του παίκτη και της Γιουνάιτεντ, την απόφαση για να χωρίσουν οι δρόμοι μετά από εννέα χρόνια.
Το καλοκαίρι ο Μαρσιάλ ήταν ελεύθερος, που σημαίνει πως δεν έκανε καν προετοιμασία με ομάδα. Κάπως έτσι συνέβη και με τον Γουίλιαν, που ήρθε στον Ολυμπιακό και είναι στα κιλά μου. Με τον Μαρσιάλ βεβαίως από την πρώτη μέρα οι εξετάσεις και τα εργομετρικά δεν ήταν έτσι, αλλά τα… πρωτόκολλα για περιπτώσεις σαν την δική του, έλεγαν πως θα του έπαιρνε από δίμηνο και πάνω για να μπει και να παίξει και να έχει υποφερτά ρυθμό.
Ένα δίμηνο και λίγο παραπάνω έχει περάσει τώρα. Η θεωρία λοιπόν έλεγε, πως τώρα σιγά – σιγά ο Μαρσιάλ θα ήταν σε φάση να μπει και να παίξει και να έχει και ρυθμό για να μπορέσει να βγάλει πράγματα από την ποιότητά του. Η πράξη αυτό που λέει είναι πως ο Μαρσιάλ έχει σκοράρει σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια, έχει πετύχει τέσσερα γκολ συνολικά και έχει δώσει και μια ασίστ και πως από τότε που μπήκε στην βασική ενδεκάδα της ΑΕΚ, μόλις σ’ ένα ματς δεν συμμετείχε σε τέρμα που πέτυχε η ομάδα. Είτε με γκολ, είτε με ασίστ.
Αυτό από μόνο του είναι και εντυπωσιακό και σημαντικό. Πολύ. Ακόμα πιο σημαντικό είναι το γεγονός πως η παρουσία του Μαρσιάλ στο γήπεδο, είτε ως βασικός, είτε ερχόμενος από τον πάγκο, βάζει στον αντίπαλο δεδομένα που είναι δύσκολα διαχειρίσιμα. Από την στιγμή που μπήκε αλλαγή την περασμένη Τρίτη στο Βικελίδης, ο Άρης υποχρεώθηκε να έχει γύρω δυο και πολλές φορές τρεις ποδοσφαιριστές. Αυτό άφηνε πολλούς χώρους σ’ όλους τους υπόλοιπους παίκτες της ΑΕΚ και φυσικά έπαιξε ρόλο στο πόσο πολύ έγειρε η πλάστιγγα στο τελευταίο κομμάτι του ματς.
Ακόμα και σ’ εκείνή την τραγωδία στο Φάληρο, ο Μαρσιάλ το έβγαλε αυτό. Θυμηθείτε πως χόρεψε τρείς αμυντικούς του Ολυμπιακού, όταν έβγαλε την σέντρα πάρε – βάλε στον Γκαρσία. Και γενικώς νομίζω πως στην κατάσταση που ήταν ο Γάλλος και σ’ εκείνο το παιχνίδι, αν ο Αλμέιδα πρωτίστως αλλά και οι περισσότεροι παίκτες της ΑΕΚ δεν ήταν σε τόσο πολύ κακό βράδυ, το πράγμα θα είχε κυλήσει διαφορετικά. Με τον Μαρσιάλ να μπαίνει πρώτος σ’ αυτό. Και πραγματικά είναι κρίμα που δεν έγινε. Υπό την έννοια πως είναι μεγάλη χαμένη ευκαιρία όταν σ’ ένα ντέρμπι είναι τόσο καλά ένας τόσο ποιοτικός παίκτης, αλλά όλοι οι υπόλοιποι είναι τόσο πολύ κάτω.
Η ουσία πάντως του πράγματος, είναι πως ο Μαρσιάλ ήδη από τον Νοέμβρη, έχει γίνει βασικός παράγοντας όσων κάνει η ΑΕΚ στο γήπεδο. Εύκολο να καταλάβεις πως ακόμα δεν έχει φτάσει στο 100% όσων μπορεί να δώσει και να βγάλει μέσα στο γήπεδο. Δύσκολο να φανταστείς τι και πόσα θα μπορεί να κάνει, όταν θα φτάσει στο 100%. Φυσικά και όλο αυτό ούτε απλό ήταν να συμβεί, ούτε νομοτελειακό. Δεν έγινε διότι απλώς αυτή ήταν η φυσική σειρά των πραγμάτων, επειδή ο Μαρσιάλ είναι παιχτάρα. Έχει πολύ υπόβαθρο όλο αυτό και στον τρόπο που προσέγγισε την υπόθεση της ΑΕΚ ο Γάλλος και το πως το δούλεψε στο μυαλό του πρωτίστως αλλά και στην συνεργασία του με τον Αλμέιδα.
Θυμάστε πως όταν είχε πρωτοέρθει ο Γάλλος στην ΑΕΚ, τα στοιχήματα και τα διακυβεύματα που έμπαιναν στο τραπέζι, ήταν πολλά και περίπλοκα. Πότε, πως, ακόμα και εάν. Τώρα το μοναδικό διακύβευμα, είναι πόσο περισσότερα τρομερά και φοβερά θα κάνει στο γήπεδο, όταν θα φτάσει στο 100%. Για να φτάσουμε εδώ, χρειάστηκε προφανώς ο ίδιος ο Μαρσιάλ να δει την ΑΕΚ ως μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, που είναι ζωτικής σημασίας να την αρπάξει και να μην την χάσει. Και έτσι λειτούργησε από την πρώτη στιγμή. Χρειάστηκε επίσης δουλέψει με κίνητρα ισχυρά όχι μόνο ατομικά, αλλά και συλλογικά. Και είναι κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα.
Χρειάστηκε επίσης να βγει μια λειτουργική και σωστή συνεργασία με τον Αλμέιδα. Από τους χρόνους και τους τρόπους δουλειάς, μέχρι και τον ρόλο μέσα στο γήπεδο. Δεν φαντάζομαι πως υπάρχει κανείς που να νομίζει πως ο Μαρσιάλ μπήκε να παίξει στο αριστερό άκρο της επίθεσης και όχι στην κορυφή, απλώς διότι εκεί χωρούσε στην ενδεκάδα. Είναι αποτέλεσμα δουλειάς και συζήτησης ανάμεσα στον παίκτη και τον προπονητή. Ήταν αυτό που ταίριαζε στην δεδομένη στιγμή καλύτερα στον Μαρσιάλ, προκειμένου να μπορέσει να ξαναβρεί τον αγωνιστικό του ρυθμό, να έχει ελευθερία κινήσεων και να κουμπώσει καλύτερα στην αγωνιστική λειτουργία της ομάδας. Και βγήκε με την δουλειά που έγινε με τον Αλμέιδα.
Εξ ου και αυτή η αγκαλιά του Μαρσιάλ στον προπονητή, μετά το γκολ που πέτυχε με τον Άρη το περασμένο Σάββατο. Δεν είχε καμία ανάγκη να το κάνει για κανέναν άλλον λόγο, πλην του έτσι ένιωθε να κάνει. Ο Μαρσιάλ θα είναι είτε με τον Αλμέιδα, είτε χωρίς τον Αλμέιδα και αυτό είναι απολύτως ξεκάθαρο. Προφανώς όμως έχει βοηθήσει σημαντικά ο προπονητής στο να μπει ξανά στις ράγες το τρένο που λέγεται ποδοσφαιριστής Μαρσιάλ. Όπως έχει βοηθήσει σ’ αυτό και η ΑΕΚ ως οργανισμός, ως σύλλογος.
Η ΑΕΚ ήδη πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένη που έκανε τον Σεπτέμβρη αυτή την τεράστια υπέρβαση, διότι περί αυτού πρόκειται, να φέρει στην Ελλάδα τον Μαρσιάλ. Και να πάρει και το αντίστοιχο ρίσκο, διότι έχει δώσει ένα πολύ ακριβό συμβόλαιο, όταν κανείς δεν μπορούσε να εγγυηθεί πως θα βλέπαμε αυτό που βλέπουμε τώρα. Κάτι που συνιστά τεράστια δικαίωση. Όμως πάει και ανάποδα το πράγμα. Και ο Μαρσιάλ πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος από την επιλογή που έκανε. Διότι δεν είμαι καθόλου σίγουρος πως στην Μαρσέιγ ή στην Βραζιλία, η εξέλιξη που θα είχε θα ήταν ακριβώς η ίδια. Ακριβώς διότι καθαρά ποδοσφαιρικά, δεν ήταν καθόλου νομοτελειακό πως ο Μαρσιάλ, θα ξαναγινόταν και μάλιστα τόσο γρήγορα, ο Μαρσιάλ.
- LIVE ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
- Η ΑΕΚ τσεκάρει και τον Κυριακόπουλο!
- Τελειώνει από τη Λαμία ο Ραντόνια κι επιστρέφει στην ΑΕΚ!
- Τα πάντα για το στοίχημα ΕΔΩ - Οι καλύτερες προτάσεις
- Ο Λυκογιάννης στη λίστα της ΑΕΚ για αριστερό μπακ!
- ΑΕΚ: Προτάθηκε και… σκανάρεται (και) ο Λεονάρντο Λέλο
Ηλιόπουλος για τους τραυματισμούς: «Φθάσαμε να έχουμε 12-13 και τώρα έχουμε μηδέν!»
Ηλιόπουλος για τα χαμένα ματς των κατόχων διαρκείας λόγω τιμωρίας: «Είμαστε σε σκέψεις για την αποζημίωσή τους»
Ηλιόπουλος: «Πίστωση χρόνου στον Κωστένογλου στην ΑΕΚ Β – Περιμένουμε παίκτες από τη νέα προσπάθεια στις Ακαδημίες»
Η άποψη του Μάριου Ηλιόπουλου για την παιδεία και την κοινωνική κατάσταση
Ηλιόπουλος: «Το ελληνικό ποδόσφαιρο πρέπει να αλλάξει – Χρειάζεται αλληλοσεβασμός και ισονομία!»