Υπάρχουν η διαχείριση και το συναίσθημα, υπάρχουν η μεταστροφή και οι δύσκολες αποφάσεις

Υπάρχουν η διαχείριση και το συναίσθημα, υπάρχουν η μεταστροφή και οι δύσκολες αποφάσεις
Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη δυσκολία ισορρόπησης μέσα από έναν συμβιβαστικό δρόμο που δεν δίνει απάντηση στο ποιοι θα (πρέπει να) είναι παραπονούμενοι

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ο δρόμος του προπονητή είναι πάντοτε μοναχικός, όσο κι αν περιστοιχίζεται από δεκάδες υπάρξεις. Είναι αυτός που θα προπονήσει, θα επιλέξει τα πρόσωπα, θα χαράξει τις κατευθυντήριες γραμμές, θα μελετήσει για την αγωνιστική στρατηγική.

Είναι ένας ρόλος μοναχικός επειδή πάντοτε ο ένας θα κρίνει με τις αποφάσεις του την τύχη των πολλών. Και παραπονούμενοι θα υπάρχουν πάντα, είτε οι ποδοσφαιριστές είναι 20, είτε 25, είτε 30 σε ένα ρόστερ.

Ο Ματίας Αλμέιδα επιλέγει το δικό του μονοπάτι. Έχει εξηγήσει πολλές φορές το πώς λειτουργεί ως άνθρωπος και προπονητής, έχει κάνει αναλύσεις επί αναλύσεων για τη σημασία του γκρουπ σύμφωνα με τη δική του προσέγγιση. Δικαιούται λοιπόν να τονίζει ότι έχει ένα πρόσωπο, ότι κάνει αυτό που θεωρεί ότι τον οδηγεί στις πιο αμερόληπτες αποφάσεις. Καμία αντίρρηση. Μα και πάλι θα υπάρχουν εκείνοι που θα αισθάνονται ριγμένοι.

Ο Μήτογλου και ο Φερνάντες, εν προκειμένω, θεωρούν -δικαίως κατά πολλούς- ότι θα έπρεπε να παίξουν κόντρα στον Ατρόμητο μετά την παρουσία τους απέναντι στον Άρη κι όμως βρέθηκαν εκτός αποστολής. Κοινώς, δεν γίνεται να είναι όλοι χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, απλά δεν γίνεται.

Ούτε καν ο Άμραμπατ που μπήκε να παίξει ύστερα από τρία ματς «εξαφάνισης» αλλά έγινε αλλαγή νωρίτερα απ’ ότι θα περίμενε και μέσα του ξέρει ότι ίσως περάσει καιρός που θα πάρει εκ νέου συμμετοχή.Υπάρχουν η διαχείριση και το συναίσθημα, υπάρχουν η μεταστροφή και οι δύσκολες αποφάσεις

Η προσπάθεια ισορρόπησης του ανέφικτου μοιάζει με μια αδιέξοδη ακροβασία. Η έννοια «δικαιοσύνη» είναι μια κατά το δοκούν προσέγγιση διότι κάθε φορά που θα λαμβάνεται μια απόφαση με γνώμονα ότι «θα πρέπει να παίζει και αυτός», θα είναι κάποιος άλλος που θα αισθάνεται αδικημένος.

Ας μιλήσω και πάλι με παράδειγμα: είναι ο Κοϊτά να μένει για τρία σερί ματς εκτός όταν έχει εικόνα καλύτερη τόσο από τον Μαρσιάλ, όσο και από τον Γκατσίνοβιτς; Σαφώς και όχι! Επιπροσθέτως, σε ποια κατάσταση θα βρίσκεται όταν θα κληθεί να παίξει μετά από απουσία εβδομάδων, δίχως ρυθμό και αυτοπεποίθηση. Άγνωστο!

Ούτε ωραιοποίηση, μα ούτε και ισοπέδωση

Δεν έγινε η ΑΕΚ καλύτερη επειδή νίκησε τον Άρη και τον Ατρόμητο, ούτε είναι χειρότερη από τους άλλους διεκδικητές, τουλάχιστον σε τούτη τη φάση που βρισκόμαστε. Μοιάζει όμως «πελαγωμένη» σε έναν δρόμο ισορρόπησης μιας περίπλοκης ιστορίας που γίνεται ακόμα πιο δύσβατος ακριβώς επειδή οι αγώνες είναι λίγοι.

Το βαθύ rotation από εβδομάδα σε εβδομάδα -με εξαίρεση όποτε θα υπάρχει ματς Κυπέλλου- ίσως φαντάζει ως λύση για τον προπονητή, μα έχει και τα ξεκάθαρα μειονεκτήματα του. Με πιο εμφανές όλων, το πρόβλημα συνοχής και ομοιογένειας που επιχειρείται να «μακιγιαριστεί» από την πιο άρτια αμυντική λειτουργία που η ομάδα καταδεικνύει στο φετινό πρωτάθλημα εν συγκρίσει με πέρυσι.Υπάρχουν η διαχείριση και το συναίσθημα, υπάρχουν η μεταστροφή και οι δύσκολες αποφάσεις

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, είναι εμφανές και γενικώς αποδεκτό ότι υστερεί σε τομείς που θα έπρεπε -βάσει υλικού και ποιότητας αυτού- να παρουσιάζεται πολύ πιο αποτελεσματική. Ο μεγάλος αριθμός των τελικών προσπαθειών είναι μια ανάγνωση, υπάρχει όμως και εκείνη που λέει ότι είναι πολύ χαμηλότερο το ποσοστό της πραγματικής απειλής εν συγκρίσει με τα προηγούμενα δύο χρόνια.

Όλα στη ζωή είναι δρόμος και ο Αλμέιδα έχει επιλέξει τον δικό του. Προς το παρόν φαίνεται ότι κρατά αποστάσεις από τις δύσκολες αποφάσεις, το να επιλέξει δηλαδή με ποιους θα πορευτεί βγάζοντας από την εξίσωση όσους δυσκολεύεται να «χωρέσει» και προχωρώντας με ένα συγκεκριμένο γκρουπ που πιο εύκολα θα αποκτήσει την ταυτότητα που τώρα -λόγω αυτής της διαρκούς ανακατανομής- αναζητείται.

Στο τέλος της ημέρας, αυτός δεν θα πρέπει να είναι λόγος διχασμού. Υπάρχει ο άνθρωπος που επιλέγει, αποφασίζει και κρίνεται γι’ αυτό. Ούτε οι ακραιφνείς υποστηρικτές που βρίσκουν τα πάντα νορμάλ, ούτε οι εντελώς απέναντι με το μόνιμο ανάθεμα μπορούν να αλλάξουν την πραγματικότητα.

Είναι αυτό που είναι, θα πάει εκεί που θα πάει. Οι απόψεις καλό είναι να ανταλλάσσονται, μα η ουσία θα είναι πάντα η ίδια: η πορεία είναι αυτή που δείχνει ο προπονητής και το γήπεδο ο καθρέφτης της επιτυχίας ή της αποτυχίας.

ENWSI TV: ΟΛΟ το ΑΕΚ Basket Queen με Καζαντζόγλου - Τσίμπο για όλες τις εξελίξεις στη «Βασίλισσα» (VIDEO) Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων
X