Εάν είχε πάρει τον Πιερό τον Ιούνιο, θα ήταν όλα αλλιώς

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης για την εξέλιξη στην υπόθεση της μεταγραφής του σέντερ φορ, για το μοναδικό λάθος σε μια λογική κίνηση και για τον παίκτη που τελικά έρχεται

09/09/2024 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ας ξεκινήσω με τα δεδομένα. Δεδομένο πρώτο, θα πρέπει να υπάρξει πολύ μεγάλη ανατροπή, για να μην πάει η ΑΕΚ στην μεταγραφή του Φραντζί Πιερό. Δεδομένο δεύτερο είναι ένας σέντερ φορ με πολύ καλά νούμερα σε γκολ. Δεδομένο τρίτο. Η ΑΕΚ παραχώρησε στις αρχές του Ιούνη, τον σέντερ φορ που ήταν δεύτερος στην ιεραρχία πίσω από τον Γκαρσία. Και γιατί ήταν δεύτερος; Διότι ο προπονητής όλες τις φορές που είχε και τον Λιβάι και τον Πόνσε ετοιμοπόλεμους, ξεκινούσε με βασικό τον Λιβάι. Ποτέ τον Πόνσε. Στο μυαλό του Αλμέιδα, υπήρχε ιεραρχία.

Έφτασε λοιπόν η ΑΕΚ στις αρχές του Σεπτέμβρη, για να πάει και πάλι σε μια επιλογή για την θέση του φορ, με την οποία θα διατηρηθεί αυτή η ιεραρχία. Διότι είναι πολύ προφανές πως ο Πιερό έρχεται για να είναι ο δεύτερος φορ πίσω από τον Γκαρσία. Όχι παράλογο ποδοσφαιρικά. Ούτε κακή επιλογή, για έναν επιθετικό που έχει πετύχει πέρυσι 26 γκολ, 43 σε 104 ματς στο Ισραήλ και που έχει ξεκινήσει την φετινή σεζόν με τρία γκολ και δυο ασίστ σε 4 ματς. Πολύ καλοί αριθμοί, ίσως στην μοναδική θέση στο γήπεδο που αυτοί μετράνε πάνω απ’ όλα.

Το περίεργο και το λάθος σ’ όλο αυτό, είναι πως η ΑΕΚ ξόδεψε ένα ολόκληρο καλοκαίρι, προκειμένου να έχει βάλει εντελώς διαφορετικά κριτήρια στην αναζήτηση σέντερ φορ. Όχι μόνο σε ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά, αλλά ακόμα στην λογική της στόχευσης. Έδειχνε να θέλει να καταργήσει την ιεραρχία στην θέση του φορ. Διότι κυρίως ο Φοφανά τον οποίο η ΑΕΚ πάλεψε μέχρι τέλους, αλλά και ο Ντουά και ο Ορμπάν, είναι παίκτες που θα ερχόντουσαν για να διεκδικούν σε κάθε ματς την θέση του βασικού από τον Γκαρσία.

Και ειδικά ο Φοφανά, τόσο για λόγους αγωνιστικής ποιότητας, όσο και επειδή η ΑΕΚ θα είχε κάνει την μεγαλύτερη οικονομική επένδυση στην ιστορία της, θα είχε περισσότερες πιθανότητες από τον Λιβάι για να ξεκινά στην ενδεκάδα. Δεν βάζω στο τραπέζι καν αν αυτό θα ήταν σωστό ή λάθος. Αυτή ήταν η λογική με την οποία κινήθηκε και ξόδεψε η ΑΕΚ ολόκληρο το καλοκαίρι της. Ψάχνοντας για έναν ισάξιο και ίσως ακόμα καλύτερο του Γκαρσία.

Όλο αυτό φυσικά, δεν έγινε χωρίς κόστος. Η ΑΕΚ πλήρωσε ακριβά στην ρεβάνς με τη Νόα (στα μάτια τα δικά μου και στην ισοπαλία με την Λαμία), το γεγονός πως δεν είχε αποκτήσει δεύτερο φορ. Βαρύ αγωνιστικό τίμημα. Ενώ δημιούργησε και στον κόσμο της ΑΕΚ τεράστιες προσδοκίες ως προς την προσθήκη στην θέση του φορ. Και όταν δεν δικαιώνονται οι προσδοκίες, έρχονται και μεγάλες απογοητεύσεις. Επομένως και βαρύ επικοινωνιακό τίμημα.

Η ΑΕΚ θα μπορούσε να πάει να πάρει τον Πιερό τον περασμένο Ιούνιο. Δεν θα υπήρχε ουδείς που θα έλεγε πως θα ήταν τότε μια παράλογη κίνηση. Για δεύτερο φορ πίσω από τον Γκαρσία, θα επέλεγε να πάει σ’ έναν επιθετικό με πολύ καλά νούμερα ως προς το γκολ. Και δεν μπορώ να πιστέψω καν πως η ΑΕΚ τότε δεν θα μπορούσε να κλείσει αυτή την μεταγραφή. Ειδικά με τα λεφτά που ήταν διατεθειμένη να δώσει και που τελικά θα δώσει τώρα. Θα τον έκλεινε τον φορ, θα είχε κάνει κανονικά προετοιμασία με την ομάδα, θα έπαιζε και βασικός στο ματς με τη Νόα. Και όλα θα μπορούσαν να είναι αλλιώς.

Χάθηκε ένα καλοκαίρι

Τώρα χάθηκε ένα ολόκληρο καλοκαίρι, όπως επίσης και ένα πολύ σημαντικό διακύβευμα, πατώντας πάνω σ’ έναν εντελώς διαφορετικό αγωνιστικό σχεδιασμό, απ’ αυτόν που τελικά υλοποιήθηκε στο φινάλε. Και μια κίνηση που πριν από δυο μήνες, θα θεωρείτο ποδοσφαιρικά λογική, τώρα μοιάζει να είναι ανάγκης λόγω της πίεσης χρόνου που υπάρχει. Κάτι που προφανώς και προκαλεί ζημιά. Επικοινωνιακή, αλλά και όχι μόνο. Δεν είχε η ΑΕΚ φορ τον Αύγουστο, ενώ θα μπορούσε να έχει, αν από την αρχή πήγαινε σ’ αυτό που πήρε τώρα.

Για να πάμε και στο δια ταύτα. Ο Πιερό σίγουρα δεν είναι Φοφανά. Ούτε σε ποιότητα, ούτε σε ηλικία και προοπτική, ούτε και σε αγωνιστικό στιλ. Και αυτό το τελευταίο έχει την σημασία του, διότι δείχνει πως ο Αλμέιδα πήρε μια απόφαση, την οποία δεν είχε στο μυαλό του στην αρχή του καλοκαιριού. Να έχει δηλαδή ξεκάθαρα βασικό τον Γκαρσία και ξεκάθαρα εναλλακτική λύση έναν φορ με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Λιβάι, όπως ο Πιερό. Ίσως μέτρησε σ’ αυτή την αλλαγή απόφασης και το γεγονός πως υπάρχει μόνο πρωτάθλημα πλέον.

Σίγουρα πάντως, έπαιξε καθοριστικό ρόλο, πως το πλάνο για απόκτηση ισάξιου με τον Γκαρσία φορ, δεν βγήκε. Και πρέπει κάποια στιγμή να δούμε γιατί δεν βγήκε. Χωρίς να εννοώ καν την υπόθεση του Φοφανά, που ξεκάθαρα χάλασε επειδή έφτασε σε ποσά που η ΑΕΚ ήταν αδύνατον να ακολουθήσει. Υπήρχαν και άλλες περιπτώσεις πλην του Ιβοριανού, που μπήκαν στο τραπέζι. Πάμε όμως, σ’ αυτόν που τελικά θα μπει στα Σπάτα για να κάνει προπόνηση.

Ο Πιερό είναι ένα φορ περιοχής. Κλασικότατο, με γερό κορμί και με τέτοιο τρόπο παιχνιδιού. Με πολύ καλή επαφή με το γκολ. Το λένε άλλωστε οι αριθμοί του. Δεν θα βάλω καν στην κουβέντα πως είχε βάλει προ διετίας δυο γκολ στον Ολυμπιακό. Δεν είναι σοβαρή τέτοιου είδους προσέγγιση σε αξιολόγηση. Θα βάλω στην κουβέντα πως και φέτος έχει ξεκινήσει με τρία γκολ και δυο ασίστ, στα τέσσερα ματς που έπαιξε με την Μακάμπι. Ευρώπη και Ισραήλ. Θα βάλω στην κουβέντα πως έχει γκολ σ’ όλες τις σεζόν του και στο Βέλγιο και στην Γαλλία και στο Ισραήλ και αυτό πάντα μετρά για έναν σέντερ φορ. Για πρώτος φορ στην ΑΕΚ, δεν θα ήταν πρώτη επιλογή ο Πιερό. Για δεύτερος φορ, είναι μια από τις πολύ προφανείς επιλογές.

Έχει σημασία το πως θα κουμπώσει αυτός ο παίκτης στην ομάδα. Θα χρειαστεί σε ματς που έχουν ζορίσει πολύ να δίνει λύσεις επιθετικά. Και είναι το σκαρί και η εκτελεστική του δεινότητα, για να το κάνει. Επίσης σε κάποια παιχνίδια θα χρειαστεί να ξεκινήσει και βασικός. Εκεί θα πρέπει να μπει πιο πολύ στο παιχνίδι της ομάδας. Η ΑΕΚ έχει παίκτες για να ταϊσουν έναν φορ σαν τον Πιερό. Αλλά θα πρέπει και να ενσωματωθεί συνολικά στον τρόπο παιχνιδιού και αυτό θα χρειαστεί τον χρόνο του. Έχει κάνει προετοιμασία, έχει παίξει επίσημα ματς, έχει αγωνιστικό ρυθμό. Και φυσικά και αυτός, όπως και όλοι, θα κριθεί μέσα στις τέσσερις γραμμές αλλά και στο χαρτί της στατιστικής.