Επεσε σκοτάδι στον πάγκο

Το μέλλον του Τραϊανού Δέλλα στην τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ και κυρίως το κατά πόσο μπορεί να είναι ο άνθρωπος που θα οδηγήσει την ομάδα στην κορυφή, ήρθε ξανά στο προσκήνιο έπειτα και από το ματς με τον Ηρόδοτο. Δυστυχώς με αρνητικό τρόπο, καθώς εμφανίστηκαν με έντονο τρόπο όλες οι αδυναμίες και τα ζητήματα που εδώ και καιρό σιγοψιθυρίζονταν εντός της «κιτρινόμαυρης» κοινωνίας. Ειλικρινά, θα ήθελα η κουβέντα να ήταν πολύ διαφορετική, αλλά πλέον δεν βλέπω πως μπορεί ο Δέλλας να παραμείνει στον πάγκο της ΑΕΚ και την επόμενη σεζόν.

Ετσι και αλλιώς, αυτή η υπόθεση έκρυβε μεγάλο ρίσκο από την αρχή. Ο Μελισσανίδης το ανέλαβε. Γιατί του αρέσουν τα δύσκολα, αλλά κυρίως επειδή του αρέσει η λογική. Να βγάλει η ΑΕΚ ένα δικό της παιδί που θα γίνει ο προπονητής της για τα επόμενα χρόνια. Και μάλιστα έναν ποδοσφαιριστή που έχει πρωταγωνιστήσει στη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού ποδοσφαίρου και έχει παίξει σε σημαντικά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και με σπουδαίους παίκτες. Που έχει γνωρίσει την ΑΕΚ σε καλές περιόδους και αναγνωρίζεται σχεδόν απ’ όλους για την προσωπικότητα του.

Ωστόσο, όσο καλή και αν είναι η θεωρία, η πράξη πάντα είναι πολύ διαφορετική. Οσο σπουδαίος ποδοσφαιριστής και αν υπήρξε κάποιος, αυτό δε συνεπάγεται πως θα γίνει ανάλογου βεληνεκούς προπονητής. Πως τη μπάλα που ξέρει, το μυαλό και την τέχνη που κατέθετε μέσα στο χορτάρι, θα μπορεί να τη μεταφέρει σε ένα τσούρμο από παιδιά που είναι οι παίκτες του. Πως θα μπορεί να διαχειριστεί καταστάσεις και να βρει λύσεις. Θυμάμαι πως το καλοκαίρι, μου έλεγε κάποιος με μεγάλη εμπειρία και ως παίκτης και ως προπονητής: «Κάτσε να δεις τον Δέλλα στα πρώτα ματς. Όταν κάθεσαι για πρώτη φορά στον πάγκο, πέφτει σκοτάδι μπροστά σου. Δεν βλέπεις τίποτα, ενώ από έξω όλα σου φαίνονται εύκολα».

Κατά την άποψη μου, καλώς η ΑΕΚ ρίσκαρε με τον Δέλλα. Αλλά τώρα, δεν πρέπει να επιμείνει σε μια ιστορία που δείχνει να εξελίσσεται σε αποτυχία. Δεν χρειάζεται να αναλάβει μεγαλύτερο ρίσκο και να «κάψει» μια προσωπικότητα της. Ο Δέλλας έχει πολύ δρόμο ακόμα ως προπονητής. Χρειάζεται να ωριμάσει προπονητικά, να βρει τον δικό του δρόμο. Ενδεχομένως θα έπρεπε να ξεκινήσει από την ασφάλεια των εθνικών ομάδων, όπως έχουν κάνει αρκετοί. Ισως θα έπρεπε να έχει ένα δίχτυ προστασίας και τώρα στην ΑΕΚ, κάποιον τεχνικό σύμβουλο που θα μπορούσε να τον βοηθήσει.

Η πορεία της ΑΕΚ φέτος ήταν κατώτερη των προσδοκιών. Χάθηκαν όλοι οι στόχοι (πλην της ανόδου, αλλά αλίμονο αν συζητούσαμε και για κάτι τέτοιο), δεν υπήρξε ουσιαστική εξέλιξη σε κανέναν ποδοσφαιριστή, δεν μπόρεσε να υπάρξει κάποιο ξεκάθαρο αγωνιστικό στυλ στην ομάδα. Αυτά περίμενα να δω κατά τη διάρκεια της σεζόν, αλλά φτάσαμε λίγο πριν το φινάλε και ακόμα τίποτα. Με δεδομένο μάλιστα πως την επόμενη σεζόν ο δείκτης δυσκολίας θα είναι σαφώς υψηλότερος, γίνεται αντιληπτό πως η ΑΕΚ πρέπει να πορευθεί με το μικρότερο δυνατό ρίσκο.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΟΓΛΟΥ