Πες μου που πουλάν… στρατηγούς

Για τους παίκτες που ήδη η ΑΕΚ έχει πάρει, τα έχουμε πει και ξαναπεί. Επιμένω πως πρόκειται για αγορές από το πάνω ράφι της ελληνικής αγοράς. Τα έχουμε πει και ξαναπεί επίσης, για τους ποδοσφαιριστές από το υπάρχον ρόστερ που θα συνεχίσουν. Νομίζω πως δεν θα είναι περισσότεροι από δέκα, αλλά επιμένω πως οι πιο πολλοί εξ αυτών έχουν να δώσουν πράγματα και στην β’ εθνική, ίσως και στην σουπερλίγκα. Όλα καλά μέχρις εδώ. Υπάρχει όμως ένα ζήτημα. Βλέπω μόνο στρατιώτες και καθόλου στρατηγούς. Χρήσιμους, μαχητικούς, ικανότατους να φέρουν εις πέρας άψογα τις αποστολές που κάθε φορά θα έχουν στο γήπεδο. Αλλά στρατιώτες.

Ας πούμε ότι ο Μάνταλος έχει όλα τα προσόντα να φτάσει κάποια στιγμή να γίνει στρατηγός. Και όπως έχει δείξει και στην ομάδα που είναι τώρ, δεν είναι ένας απλός στρατιώτης. Αλλά ακόμα είναι… λοχαγός και έχει δρόμο μπροστά του για να γίνει στρατηγός. Επίσης επιμένω πως και ο Ανάκογλου τα προσόντα τα έχει. Αλλά αυτός και αν έχει δρόμο μπροστά του. Ούτε… λοχίας δεν έχει γίνει ακόμα.

Όσο για τον Γεωργέα, αποτελεί κεφάλαιο για την ΑΕΚ, αλλά τον ρόλο του στρατηγού ούτε τον έχει, ούτε και ο ίδιος τον θέλει. Από εκεί και πέρα δεν υπάρχει κανείς ούτε σ’ αυτούς που βρίσκονται στο ρόστερ, ούτε σ’ αυτούς που θα έχουν αποκτηθεί, που μπορεί να αναλάβει ρόλο στρατηγού. Και προφανώς χωρίς στρατηγούς, δεν μπορείς να πας σ’ έναν πόλεμο, ούτε σαν και αυτόν της Β’ εθνικής. Και αυτό το ξέρουν καλά άνθρωποι που υπήρξαν στρατηγοί, όπως ο Δέλλας και ο Λυμπερόπουλος. Ενώ αυτόν τον ρόλο, δεν πρέπει επουδενί να τον πάρει κάποιος που δεν μπορεί να τον σηκώσει. Όσες φορές κατά το παρελθόν έχει επιχειρηθεί κάτι τέτοιο, τα αποτελέσματα ήταν ολέθρια. Θυμηθείτε τι έγινε πέρυσι και πρόπερσι και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Η ΑΕΚ πρέπει να ψωνίσει στρατηγούς. Δεν ξέρω αν υπάρχουν τέτοιοι στην εντός συνόρων αγορά. Ο Κατσουράνης μ’ όλα τα στραβά του, είναι τέτοια περίπτωση. Αλλά θαρρώ πως η παρουσία του αγαπημένου του Σάντος στον πάγκο του ΠΑΟΚ, δεν αφήνει πολλά περιθώρια να προχωρήσει αυτή η μεταγραφή για την ΑΕΚ. Και μετά; Τον Τζιόλη, αν και εφόσον προχωρήσει, στρατηγό δεν τον λες. Κατά την ταπεινότητα μου, ούτε… δεκανέα. Ενώ άλλη περίπτωση ποδοσφαιριστή με ηγετικά χαρακτηριστικά, εμπειρία και προσωπικότητα, στην εντός συνόρων αγορά δεν βλέπω.

Από την άλλη μεριά, ξένοι παίκτες με τέτοια στοιχεία, υπάρχουν πολλοί. Εκατοντάδες. Με την διαφορά πως έχουν αντικειμενικές δυσκολίες ώστε να αναλάβουν ρόλο στρατηγού. Ρόλος που δεν απαιτεί μόνο ηγετικές ικανότητες μέσα στο γήπεδο, αλλά και έξω απ’ αυτό. Όπως και επίγνωση του ονόματος της ΑΕΚ και της βαρύτητας της φανέλας της.

Θαρρώ λοιπόν πως αναγκαστικά η ΑΕΚ θα πρέπει να ψάξει στην εκτός συνόρων αγορά, για… εντός συνόρων παίκτες. Δηλαδή για Έλληνες. Δύσκολες περιπτώσεις και αυτές. Για περισσότερους από έναν λόγους. Όμως μόνο εκεί η ΑΕΚ μπορεί να βρει στρατηγούς. Άλλωστε δεν χρειάζονται πολλοί. Δυο ή τρεις. Ένας για κάθε γραμμή. Συνταγή γνωστή και άκρως πετυχημένη.

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ