Απολαύστε κάθε στιγμή γιατί δε θα την ξαναζήσουμε!

Photo Credits: INTIME

Ο Σταμάτης Βούλγαρης γράφει για τον απόλυτο έρωτα της ζωής μας…

13/04/2024 | 14:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ο μεγαλύτερος προσφυγικός σύλλογος της χώρας συμπλήρωσε έναν αιώνα ένδοξης ιστορίας. 100 χρόνια από τη στιγμή που μία καταστροφή, δημιούργησε το κλαμπ που μέσα από τους αγώνες του και όχι από τα αποτελέσματα, δίνει παραδείγματα ζωής… Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να εκφράσεις με λόγια τι είναι η ΑΕΚ. Μπορείς να γράφεις για ώρες ατελείωτες και να μην τελειώσεις ποτέ…

Αυτό το blog γράφτηκε το βράδυ της Παρασκευής. Μέσα στο μυαλό στροβιλίζουν απίστευτα πράγματα. Έχοντας κλείσει το συλλεκτικό τεύχος του «Δ» με 40 σελίδες ιστορίας, ήταν σα να μου δινόταν η ευκαιρία να ταξιδέψω πίσω στο χρόνο, να ξαναδώ με λεπτομέρειες πράγματα που ήταν στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου επειδή τα είχα διαβάσει παλαιότερα, ή τα είχα ζήσει από την εξέδρα ή τη θέση στα δημοσιογραφικά…

Όλοι εμείς καψουρευτήκαμε τα τρία ιερά γράμματα, λατρέψαμε τα δύο πιο όμορφα χρώματα του κόσμου και αγγίξαμε το Θεό μέσα από το έμβλημά μας, τον αυθεντικό βυζαντινό ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΑΕΤΟ! Δεν αγαπήσαμε την ομάδα για τους τίτλους. Το κάναμε λόγω της ιστορίας μας και των στιγμών που ζήσαμε.

Η αλήθεια είναι πως εμείς -και εννοώ η γενιά μου- δε ζήσαμε την καταστροφή των ανθρώπων που έχασαν τα πάντα. Δε ζήσαμε την αγωνία να γίνουμε πρόσφυγες στην πατρίδα μας. Δε ζήσαμε τον ρατσισμό στην Πόλη να μας θεωρούν Έλληνες και στην Ελλάδα Τούρκους. Τα έζησαν οι πρόγονοί μας. Τα βίωσαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο. Κατάφεραν όμως με σκληρή δουλειά, όχι μόνο να ανταπεξέλθουν, αλλά να λάμψουν και να διαπρέψουν!

Με αυτά τα στοιχεία μπολιάστηκε και ο σύλλογος. Ποτέ δεν το έβαλε κάτω! Ποτέ οι κακουχίες, ή οι αναποδιές δεν τον σταμάτησαν. Ακόμα και όταν το κάστρο «έπεσε», όπως η Βασιλεύουσα, αυτή η σφραγίδα της Αθλητικής Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως, ήταν η εγγύηση πως ο φοίνικας θα αναγεννηθεί!

Η ΑΕΚ έχει ξεφύγει!

Η αλήθεια είναι πως η ΑΕΚ σε «καθαρά» ποδοσφαιρικό επίπεδο έχει ξεφύγει. Βιώνει τις πιο «χρυσές» σελίδες της ιστορίας της. Πιστέψτε με, έχοντας βιώσει από πολύ κοντά, με κάθε λεπτομέρεια, την πορεία από τον υποβιβασμό και το… Βελεστίνο, μέχρι την επιστροφή, έχω μάθει να εκτιμώ λίγο περισσότερο ακόμα και τις μικρές χαρές. Και να δίνω τη σημασία που πρέπει στις αποτυχίες.

Εδώ και ενάμισι χρόνο βιώνουμε την απόλυτη ευτυχία. Έχουμε ξανά το γήπεδό μας, το πιο όμορφο και σύγχρονο γήπεδο στην Ελλάδα στα ιερά χώματα της Νέας Φιλαδέλφειας. Κατακτήσαμε το ΝΤΑΜΠΛ μετά από 45 χρόνια! Υπήρξαν άνθρωποι που δεν τα έζησαν αυτά. Άνθρωποι με προσφορά τεράστια στο σύλλογο, στερήθηκαν την απόλυτη ευτυχία!

ΑΕΚ όμως δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο. Είναι το μπάσκετ που βιώνει δύσκολες μέρες σε μία χρονιά που απέτυχε παταγωδώς. Είναι το χάντμπολ, το βόλεϊ γυναικών, το πόλο το futsal. Είναι επίσης το βόλεϊ ανδρών που εξαφανίστηκε και ο στίβος που -βάσει καταστατικού ήταν ο κύριος λόγος ίδρυσης του σωματείου- ουσιαστικά έχει διαγραφεί!

Η ΑΕΚ συμπληρώνει έναν αιώνα ζωής. Δεν της χαρίστηκε ποτέ τίποτα! Πάλεψε, μόχθησε, δέχθηκε ανηλεή πόλεμο, αλλά πάντα, ακόμα και όταν έχανε «μάχες», έβγαινε νικήτρια! Γιατί αυτό είναι το DNA της. Γιατί έτσι γαλουχήθηκε! Να επιβιώνει από κάθε κακουχία και να βγαίνει πάντα πιο δυνατή!

Η γιορτή στη Νέα Φιλαδέλφεια

Το Σάββατο από το πρωί, θα είμαι στη Νέα Φιλαδέλφεια, παρέα με την κόρη μου. Θα κάνουμε βόλτες γύρω από το γήπεδο, θα αράξουμε και θα χαζεύουμε. Θα συζητάμε για την ΑΕΚ του σήμερα, την ΑΕΚ που ζούμε! Θέλω να ζήσει από κοντά, όλα όσα θα γίνουν! Για να έχει να θυμάται και να διηγείται, όταν μεγαλώσει στα δικά της παιδιά, αυτά που έζησε!

Όπως της έλεγα εγώ ιστορίες και της «φύτεψα» αυτό τον κιτρινόμαυρο σπόρο που μου είχε φυτέψει ο παππούς μου, όταν πήγαινα τα Σάββατα στο σπίτι του και μου διηγούταν ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Νεστορίδη και τον Παπαϊωάννου και στη συνέχεια μου έδινε να διαβάσω το ΔΙΚΕΦΑΛΟ.

Όπως τότε στη Λέσχη της Άνδρου, που καθόταν παρέα με τους αείμνηστους Νίκο Γκούμα και Μιχάλη Τρικόγλου (δύο προέδρους του συλλόγου μίας άλλης εποχής που δεν έζησα, αλλά τη διάβασα και την έμαθα) και μιλούσαν για την ΑΕΚ!

Υπάρχει κόσμος που λόγω απόστασης, λόγω δουλειάς, λόγω οικονομικών, δε θα έχει τη δυνατότητα να έρθει στα «ιερά χώματα» της Νέας Φιλαδέλφειας για να απολαύσεις αυτό το γεγονός! Που θα καθίσει να δει την εκδήλωση από την τηλεόραση γιατί δεν έχει άλλο τρόπο! Μακάρι να μπορούσαν να είναι όλοι εδώ! Μακάρι να ήταν εδώ, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν είναι πια μαζί μας, αν και είμαι βέβαιος πως θα μας βλέπουν από ψηλά!

Απολαύστε κάθε στιγμή, με όλη σας την ενέργεια. Η ΑΕΚ κλείνει έναν αιώνα ζωής και τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα! Απολαύστε τα πάντα γιατί αυτές οι στιγμές δε θα ξανάρθουν!

Χρόνια σου πολλά Αγάπη, Έρωτα, Καψούρα μου!