Πανταζής για τα 100 χρόνια της ΑΕΚ: «Η ΑΕΚ είναι κάτι το ξεχωριστό και το έχει αποδείξει - Ένα κλικ πάνω από τον Μπάρλο ο Μελισσανίδης»

enwsi.gr

13/04/2024 | 9:05

0

Ένας από τους ανθρώπους που έχουν κυριολεκτικά αφιερώσει τη ζωή τους στην ΑΕΚ είναι ο Νίκος Πανταζής!

Φυσικοθεραπευτής στην «Ένωση» για 40 χρόνια, από τον Οκτώβρη του 1972 μέχρι τον Μάιο του 2016 (με ένα… διάλειμμα τεσσάρων ετών ενδιάμεσα).

Πιστός εργάτης και στρατιώτης της ΑΕΚ. Της αγαπημένης του ΑΕΚ που σήμερα, 13 Απριλίου 2024, θα γιορτάσει στο σπίτι της έναν αιώνα ζωής! Η ιδέα της όμως θα είναι παντοτινή.

Γι’ αυτήν την ιδέα μίλησε στο sport-fm.gr ο άνθρωπος που τα έχει ζήσει όλα με την «Ένωση». Που συνεργάστηκε σχεδόν με τους πάντες. Που βίωσε από όσο πιο μέσα γίνεται τα περισσότερα από τα μεγάλα κεφάλαια της ποδοσφαιρικής της ιστορίας. Τις πιο χρυσές σελίδες της αλλά και τις πιο πικρές.

Αναλυτικά όσα ανέφερε:

Κε Πανταζή, αρχίσατε να εργάζεστε στην ΑΕΚ την περίοδο του Μάκη Χατζηχαραλάμπους, την 1η Οκτωβρίου του 1972. Τότε που η αθλητική φυσικοθεραπεία ουσιαστικά δεν υπήρχε, σωστά;

«Δεν υπήρχε τίποτα. Όλες οι ομάδες είχαν εμπειρικούς μασέρ. Ήταν πρωτόγνωρο για το ελληνικό ποδόσφαιρο».

Η ΑΕΚ συμπληρώνει έναν αιώνα. Έχετε ζήσει τέσσερις δεκαετίες μέσα στις τάξεις της, ως φυσικοθεραπευτής. Έχετε ζήσει τα καλά και τα πολύ καλά. Και τα άσχημα και τα πολύ άσχημα. Καταρχάς, θεωρείτε ότι αυτή η αντίθεση πολύ καλών και κακών στιγμών έχει διαμορφώσει την ψυχοσύνθεση της ομάδας και των οπαδών της.

«Είναι η ίδια η πραγματικότητα της ζωής. Μέσα στη ζωή μας πάντα έχουμε και καλά και κακά. Πρέπει να τα δεχθούμε. Τα μεν καλά με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση, για τα δε κακά πρέπει να δώσουμε μάχες να τα πολεμήσουμε. Και πιστεύω η ΑΕΚ έδωσε τις μάχες της και βγήκε νικήτρια. Και το δείχνει το αποτέλεσμα το σημερινό».

Τι σχέση είχατε με τους παίκτες;

«Πάρα πολύ καλές. Για να μείνω τόσα χρόνια, πάει να πει ότι δεν είχα πρόβλημα».

Φαντάζομαι ότι ήταν και σχέση… ψυχολόγου κιόλας.

«Η ΑΕΚ ανέκαθεν είχε το προνόμιο ότι ήταν μια οικογένεια. Από τις πρώτες μέρες που πήγα, όλοι μαζί ήμασταν μια φιλική παρέα. Φαντάσου ότι εγώ στεφάνωσα τον Μίμη Παπαϊωάννου, του έχω βαφτίσει την κόρη του. Υπάρχει μια ολόκληρη διαδικασία που όλοι ήμασταν ”ένα”. Γι’ αυτό και η ΑΕΚ είχε κάποια αποτελέσματα, τα οποία ήταν διαφορετικά από τις άλλες ομάδες.

Όπως όταν προχώρησε στην Ευρώπη με τον Φάντροκ, όταν κέρδισε νταμπλ με τον Πούσκας και μετά με τον Σταματιάδη. Με την έλευση του Μπάγεβιτς, έπειτα, έγινε πάλι μια πολύ μεγάλη οικογένεια και έπαιξε κάποιο διαφορετικό ποδόσφαιρο σε σχέση με τις άλλες ομάδες και είχε τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Όλα αυτά δεν βγήκαν έτσι στην τύχη. Είχε δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα για να γίνουν».

Άρα θεωρείτε ότι το «μυστικό» σ’ όλα αυτά ήταν και το συνθετικό «Ένωση» που συμπεριλαμβάνεται στο όνομά της;

«Βέβαια. Είναι το ένα συνθετικό της ΑΕΚ, η ”Ένωση”».

Έχετε ζήσει τόσα πολλά από τα κεφάλαια της ΑΕΚ. Εάν θέλετε να το πάρουμε λίγο χρονικά. Άνοιξη του 1974. Ήρθε μαζί και η άνοιξη της ομάδας, με τον Λουκά Μπάρλο να την αναλαμβάνει.

«Πριν τον Μπάρλο ήμασταν σε πολύ δυσχερή θέση, ήμασταν σε πολύ άσχημη κατάσταση. Άλλαζαν πρόεδροι, άλλαζαν προπονητές και δεν είχε η ΑΕΚ καμία σιγουριά για την εξέλιξή της. Με την έλευση του Μπάρλου άλλαξαν όλα.

Η πρώτη μέριμνα του Μπάρλου ήταν να πάρει τον Μίμη Παπαϊωάννου κοντά του. Τον συμβουλεύτηκε, τον είχε πάντα κοντά για να είναι αρχηγός στην ομάδα και έτσι προχώρησε η ΑΕΚ και έχτισε ο Μπάρλος πάνω σε αυτές τις σχέσεις, μετά με τους παίκτες. Έχτισε αυτήν τη μεγάλη ΑΕΚ που μεγαλούργησε εκείνα τα χρόνια».

Πώς τον ζήσατε; Είχε πει ότι δεν ήταν ΑΕΚ. Τελικά όμως έφτασε στο σημείο να «θυσιάζει» όλη του την περιουσία για την ΑΕΚ.

«Μας έλεγε ότι ήταν Αρειανός, αλλά τον κάναμε ΑΕΚ με μεγαλύτερη πίστη από εμάς. Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Και είχε έρθει πάρα πολύ κοντά με όλη την ομάδα και τους προπονητές. Και για εμάς ήταν ένας πατέρας τότε, ήταν πάρα πολύ κοντά μας σε ό, τι πρόβλημα είχαμε μέσα στην ομάδα».

Η πρώτη μεγάλη ΑΕΚ που ζήσατε από μέσα ήταν η ΑΕΚ του Λουκά Μπάρλου και του Φράντισεκ Φάντροκ που έφτασε μέχρι και τους «4» του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Θέλετε να μας μιλήσετε για εκείνη την περίοδο;

«Ο Φάντροκ άλλαξε τη ροή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Έφερε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο σε μια εποχή που ήμασταν όλοι ερασιτέχνες. Σε όλα τα επίπεδα. Από αυτόν που κούρευε το χόρτο μέχρι ακόμα και την ιατρική παρακολούθηση των παικτών.

Ήμασταν η πρώτη ομάδα που έκανε check up στους παίκτες προαγωνιστικά και πριν από τις προετοιμασίες. Ήμασταν η ομάδα, η οποία δημιούργησε τις συνθήκες να πηγαίνουμε όλοι στο ξενοδοχείο φορώντας τα ίδια ρούχα, κρατώντας τις ίδιες τσάντες, να πηγαίνουμε με πούλμαν, να είναι όλα σε ένα επαγγελματικό επίπεδο. Και βέβαια τα εισηγείτο ο προπονητής και τα έκανε πράξη ο Λουκάς Μπάρλος».

Ήταν και η θρυλική ρεβάνς με την ΚΠΡ το 1977.

«Καλά, είχαμε να κοιμηθούμε μία εβδομάδα μετά…»

Πριν;

«Πριν, εντάξει, είχαμε κάποιες δυσκολίες με παίκτες τραυματίες. Είχα τον Θωμά Μαύρο που ήταν σοβαρά τραυματισμένος με ένα σοβαρό διάστρεμμα. Αποφασίστηκε τελευταία στιγμή να παίξει. Εγώ πιστεύω ότι δεν θα έπαιζε άλλος παίκτης, μόνο ο Θωμάς το κατάφερε αυτό».

Με τη δική σας βοήθεια.

«Εντάξει, βοήθησα όσο μπορούσα και εγώ, αλλά η ψυχή του Θωμά ήταν κάτι παραπάνω».

Και μετά μία εβδομάδα χωρίς ύπνο.

«Ναι, μετά πού να κοιμηθούμε. Ύστερα από αυτήν την ένταση που περάσαμε και την επιτυχία μας, ήμασταν όλοι χαρούμενοι».

Την αλλαγή του Νίκου Χρηστίδη, την είχε εκμυστηρευτεί ο Φάντροκ στην ομάδα;

«Δεν είχε εκμυστηρευτεί τίποτα. Απλούστατα στις προπονήσεις που κάναμε, επειδή οι παίκτες συνήθιζαν και χτυπούσαν συνέχεια πέναλτι με τους τερματοφύλακες, ο Χρηστίδης πραγματικά είχε δείξει ότι ήταν αυτός, ο οποίος ”διάβαζε” τη φάση του πέναλτι. Και είχε καλύτερες αντιδράσεις σε σχέση με τον Στεργιούδα, ο οποίος ήταν πάρα πολύ καλός στους αγώνες. Και όταν φτάσαμε σε εκείνο το σημείο…

Για φανταστείτε όμως πόσο τρελό ήταν, να έχουμε χάσει από μία ομάδα, η οποία ήταν από τις πρώτες στην Αγγλία εκείνα τα χρόνια, 3-0 μέσα εκεί και εμείς -ειλικρινά μιλάω- πιστεύαμε ότι θα την αποκλείσουμε. Με 3-0 μέσα στην Αγγλία και εμείς λέγαμε ”εντάξει μωρέ, θα παίξουμε και θα τους αποκλείσουμε”».

Γιατί το πιστεύατε;

«Δεν ξέρω. Έτσι μας είχε κάνει, ότι θα αποκλείσουμε την ΚΠΡ. Αυτήν τη νοοτροπία μάς είχαν περάσει, ότι πρέπει να κερδίσουμε. Εντωμεταξύ για να φτάσουμε εκεί, περάσαμε Ερυθρό Αστέρα, περάσαμε Ντιναμό Μόσχας, ομάδες που ήταν κολοσσοί».

Άρα ξαφνιαστήκατε την ώρα της αλλαγής ή όχι επειδή το είχατε δει στις προπονήσεις;

«Όχι, όχι. Επειδή ξέραμε τον Χρηστίδη. Δεν μας είπε εμάς κάτι ο Φάντροκ ότι, ξέρεις, θα κάνω την αλλαγή άμα χρειαστεί. Όταν χρειάστηκε όμως ήταν έτοιμος και την έκανε».

Εάν δεν είχε κληρωθεί η ΑΕΚ στα ημιτελικά με τη Γιουβέντους, πιστεύετε θα έφτανε τελικό;

«Σίγουρα, πιστεύω θα είχαμε πάει τελικό. Είχαμε τις δυνατότητες τότε και την ομάδα. Εδώ και με τη Γιουβέντους που παίξαμε, στο πρώτο ημίχρονο στην Ιταλία, οι Ιταλοί είχαν τρελαθεί, γιατί είχε βάλει γκολ ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και κερδίζαμε 1-0 μέσα εκεί».

Έπειτα, μετά από μια ήττα από τον Ολυμπιακό, ξεκινά η περίοδος Τσαϊκόφσκι. Νταμπλ και μια επική νίκη επί των «ερυθρολεύκων» το 1978. Αυτό το 6-1 τι σας είχε αφήσει;

«Η ΑΕΚ είχε τις δυνατότητες τότε που έκανε τα πάντα. Παίζαμε φοβερό ποδόσφαιρο. Δηλαδή η ΑΕΚ είχε φτάσει στο επίπεδο επί Φάντροκ και μετά δύο χρόνια με τον ”Τσικ” και έρχονται φίλαθλοι άλλων ομάδων να την παρακολουθούν για το ποδόσφαιρο που παίζει. Και εντός και εκτός έδρας».

Πολλά τα «ιερά τέρατα» από πλευράς παικτών εκείνη την περίοδο. Θωμάς Μαύρος, Ντούσαν Μπάγεβιτς, Μίμης Παπαϊωάννου, Χρήστος Αρδίζογλου. Θέλετε να μας πείτε για τη συνύπαρξη Μαύρου-Μπάγεβιτς;

«Δύο πολύ μεγάλοι παίκτες. Ο ένας ”διάβαζε” τον άλλον με τον νου, με τα μάτια. Ήξερε ο ένας ότι όταν θα έχει την μπάλα και θα καταβαίνει από αριστερά, ξέρω εγώ ο Μαύρος το πού θα βρίσκεται ο Μπάγεβιτς, εάν θα κάνει σέντρα. Ή το αντίστροφο, όταν είχε την μπάλα ο Μπάγεβιτς από το κέντρο το πού θα πάει ο Θωμάς για να την πάρει. Ήταν δύο ποδοσφαιρικές ιδιοφυίες».

Ο Μίμης Παπαϊωάννου;

«Εντάξει, ο Παπαϊωάννου ήταν κάτι το ξεχωριστό. Δεν βγήκε τυχαία ο παίκτης του αιώνα. Ήταν για μας ένα ίνδαλμα. Ένας άνθρωπος, ο οποίος ήταν ο πρώτος στρατιώτης στην προπόνηση και ο τελευταίος που έφευγε από την προπόνηση και ήταν πάντα το παράδειγμα μέσα στα αποδυτήρια. Ήταν μεγάλη η προσφορά του».

Έχετε κάποια ιστορία από τότε που δεν έχετε μοιραστεί;

«Όχι, όχι δεν υπήρχαν μυστικά (σ.σ. γελάει)»

Βιώσατε και τη συνύπαρξη με τον Στέλιο Σεραφείδη.

«Ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Πρώτα από όλα ΑΕΚτζής μέχρι το κόκκαλο. Κοιμόταν και ξύπναγε με την ΑΕΚ στο μυαλό του και είχε και αυτός ένα μερίδιο μεγάλης προσφοράς στην ΑΕΚ».

Μετά ήρθε η περίοδος 1981-1988, με τον κ. Ζαφειρόπουλο να αναλαμβάνει και να αποσύρεται το 1982 από το διοικητικό προσκήνιο. Μόνο ένα τρόπαιο όλα αυτά τα χρόνια, το Κύπελλο του 1983.

«Ναι, περάσαμε κάποιες δυσκολίες τότε. Πιστεύω όμως ότι με την έλευση μετά του Γιδόπουλου ξαναβρήκαμε τον δρόμο μας, γιατί ήρθε και ο Μπάγεβιτς προπονητής».

Λίγο πριν έρθει ο Μπάγεβιτς. Ζήσατε μία από τις πρώτες μεγάλες αδικίες που βιώσατε με την ΑΕΚ; Στο πρωτάθλημα της σεζόν 1987-88 αναφέρομαι.

«Ναι ζήσαμε μια αδικία, γιατί με τον Βεσελίνοβιτς προπονητή είχαμε πάρει το πρωτάθλημα. Και άλλαξαν τον νόμο για το ντόπινγκ και το έδωσαν στη Λάρισα, γιατί έκαιγε τα λάστιχα στην Εθνική Οδό».

Πώς τη βίωσε η ομάδα αυτήν την αδικία που ένιωθε;

«Εντάξει είχαμε νιώσει πάρα πολλές αδικίες και με διαιτησίες και με άλλα πράγματα. Το δεχθήκαμε, δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο».

Και άλλη μια μαύρη στιγμή εκείνης της περιόδου ήταν το πώς ολοκληρώθηκε η αγωνιστική πορεία του Θωμά Μαύρου στην ΑΕΚ, το πώς έφυγε.

«Ναι. Ο Μαύρος ήταν Μαύρος. Δεν μπορούσε να φύγει έτσι, γιατί ήταν ένα μεγάλο κομμάτι και αυτός από την ιστορία και είχε προσφέρει και αρκετά. Δυστυχώς, όμως, σε όλες τις ομάδες υπάρχουν και αυτά τα φαινόμενα. Έτσι δεν είναι; Παντού υπάρχει πάντα μια πίκρα, ένα παράπονο για κάποιους που δεν συμπεριφέρθηκαν καλά σε τέτοιους ανθρώπους που έχουν προσφέρει πραγματικά».

Λάθος του Νίκου Αλέφαντου;

«Καλά, ήταν λάθος η έλευση του Αλέφαντου γενικά για την ΑΕΚ τότε».

Κατάκτηση πρωταθλήματος το 1989. Με τον Ολυμπιακό να γιορτάζει πριν τον «τελικό» με πανηγυρική τούρτα και την ΑΕΚ να έχει αποσυρθεί στην Πάρνηθα για μίνι προετοιμασία.

«Εκεί μας έχει μείνει η φάση του Μανωλά που απέκρουσε με το κεφάλι, την ώρα που πήγε να περάσει η μπάλα τη γραμμή του τέρματος. Και είναι χαρακτηριστικό το ότι έχει γυρίσει προς την εστία του Ολυμπιακού ο Ντέταρι και πανηγυρίζει, γιατί υποτίθεται ότι έχει βάλει γκολ. Και ξαφνικά βλέπει τους άλλους παίκτες να τρέχουν για να συνεχίσουν το παιχνίδι και δεν το πίστευε».

Άρα από τις δύο στιγμές, την επέμβαση του Στέλιου Μανωλά και το γκολ του Τάκη Καραγκιοζόπουλου, ξεχωρίζετε λίγο πιο πολύ την πρώτη;

«Είναι και τα δύο μαζί, γιατί εάν είχε μπει το γκολ αυτό… Αλλά, η επέμβαση του Μανωλά ήταν η φάση του αγώνα».

Και έχετε μεγάλο μερίδιο και εδώ, στην επιστροφή του Τάκη Καραγκιοζόπουλου από τον τραυματισμό του.

«Του είχα κάνει αποκατάσταση χιαστού. Μόλις είχε επανέλθει. Σιγά-σιγά είχε ξεκινήσει να ξαναμπεί στην ομάδα και μπήκε αλλαγή».

Με τη δική σας βοήθεια και πάλι.

«Εντάξει, αυτή ήταν η δουλειά μου στην ΑΕΚ (σ.σ. γελάει)».

Μια άνω τελεία σε αυτά που λέγαμε, για να πάμε στο κεφάλαιο «τραυματισμοί». Γιάννης Δίντσικος, Λάκης Στεργιούδας, Σωτήρης Μαυροδήμος, μετέπειτα Χρήστος Κωστής. Και πολλοί ακόμα φυσικά…

«Τον Στεργιούδα με συντριπτικό κάταγμα κνήμης-περόνης, τον Μαυροδήμο που είχε σοβαρό τραυματισμό, μετά τελευταία-τελευταία τον Γκούντγιονσεν που είχε συντριπτικό κάταγμα κνήμης-περόνης. Τον Κωστή…».

Και υπήρχε και το παράδειγμα του Μιχάλη Κασάπη.

«Ο Μιχάλης Κασάπης έπαιξε σε επτά μέρες από τη μέρα που έκανε αρθροσκόπηση».

Πώς γίνεται αυτό;

«Παγκόσμιο φαινόμενο. Με τα ράμματα επάνω. Και έπαιξε σε αγώνα Champions League, με τη Σάλτσμπουργκ στη Βιέννη. Κανονικά ήθελε πάνω από έναν μήνα».

Θεωρείτε ότι υπήρχαν παίκτες, όπως για παράδειγμα ο Κωστής, που δεν έκαναν την καριέρα που μπορούσαν λόγω σοβαρού τραυματισμού ή τραυματισμών;

«Πρώτος-πρώτος ο Ακριβόπουλος επί εποχή Ζαφειρόπουλου. Είχε κάνει εγχείρηση χιαστού, τον αποκαταστήσαμε, έπαιξε και σε κάποιους μήνες που έπαιξε και ήταν εντάξει, έπαθε και στο άλλο πόδι. Και από εκεί και πέρα…».

Πόσο μεγάλο ταλέντο ήταν ο Κωστής;

«Καλά, ήταν σπουδαίο ταλέντο. Αλλά με τον τραυματισμό του…».

Επιστροφή στην κύρια συζήτηση. Έχει έρθει η «χρυσή» εποχή Μπάγεβιτς. Πρωταθλήματα, τα τρία σερί. Το πρώτο με πρόεδρο τον Κώστα Γενεράκη και τα άλλα δύο υπό την ιδιοκτησία των Δημήτρη Μελισανίδη-Γιάννη Καρρά. Κύπελλα, η θεαματική ομάδα της σεζόν 1995-96. Πώς ήταν αυτή η εποχή; Τη θυμόμαστε με μια… χρυσόσκονη από πάνω.

«Έτσι ακριβώς ήταν, όλα χρυσά! Όλα χρυσά. Ήμασταν μια οικογένεια. Όλοι φίλοι, παίκτες και όλοι εμείς που ήμασταν γύρω στην ομάδα και πηγαίναμε στην προπόνηση πάνω στους Θρακομακεδόνες και δεν θέλαμε να ξεκολλήσουμε να πάμε σπίτι μας. Και σπίτι μας όταν πηγαίναμε οι γυναίκες μας γκρίνιαζαν και έλεγαν ”πού ήσασταν τόσες ώρες;”. Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου».

Άρα υπήρχε πάλι το ίδιο «μυστικό» που λέγαμε πριν, με το συνθετικό «Ένωση».

«Έτσι ακριβώς».

Οπότε, ζήσατε τον Μπάγεβιτς και ως παίκτη και ως προπονητή.

«Τι να πεις για τον Μπάγεβιτς. Ήταν ένα όνομα ευρωπαϊκών διαστάσεων».

Τώρα που πέρασαν τα χρόνια, καλύτερος ως ποδοσφαιριστής ή ως προπονητής;

«Και στα δύο. Το δείχνουν και τα αποτελέσματά του».

Μετά ήρθε όμως και η αποχώρησή του. Πώς τη βιώσατε; Και εσείς και ο οργανισμός της ΑΕΚ.

«Άμα φεύγει ένα τέτοιο μέγεθος κοστίζει. Και είναι στενάχωρο».

Το είχατε καταλάβει ότι θα έφευγε;

«Όχι».

Και μετά η επιστροφή ως αντίπαλος.

«Εντάξει, επαγγελματίας είναι. Και παίκτες βλέπουμε και προπονητές βλέπουμε».

Συζητούσαμε πριν περί αδικιών. Από το 1996, λοιπόν, αρχίζει μια περίοδος… σκοτεινή στο μυαλό των φίλων της ΑΕΚ και όχι μόνο. Πώς τη βιώσατε;

«Κοίταξε να σου πω. Η ΑΕΚ ήταν ΑΕΚ πάντα. Εάν υπάρχουν διοικητικά προβλήματα, σε βρίσκουν λίγο χαλαρό και εκμεταλλεύονται όλοι, να περάσουν πάνω από το πτώμα σου. Αυτή είναι η διαδικασία. Εάν δεν έχει διοικητική ισχύ και δύναμη η ομάδα, μοιραία καρπώνονται οι αντίπαλοι».

Άρα πιο πολύ προτάσσετε ως πρόβλημα για εκείνη την περίοδο τη διοικητική αστάθεια στην ΑΕΚ παρά τα ζητήματα που υπήρχαν στο κομμάτι της διαιτησίας.

«Βέβαια, γιατί εάν υπήρχε διοικητική σταθερότητα, δεν θα μπορούσε ο καθένας να κάνει ό, τι θέλει. Από εκεί ξεκινάμε».

Και αυτό έρχεται και ως ένα «μάθημα» της ιστορίας για το σήμερα; Το πόσο σημαντικό είναι που εδώ και χρόνια υπάρχει ξανά διοικητική σταθερότητα στην ΑΕΚ.

«Έτσι ακριβώς».

Περίοδος Τροχανά;

«Στην αρχή ενώ όλα πήγαιναν ρόδινα κτλ, μετά είχαμε λίγο πρόβλημα διότι ήταν αλλοπρόσαλλες οι κατευθύνσεις μας. Ήταν καλός άνθρωπος, αλλά είχε και αυτός τις αντιλήψεις του για το ποδόσφαιρο. Και πιστεύω στο τέλος όλα πήγαν σε άσχημο δρόμο. Πούλησε στην ENIC, μετά με την ENIC είχαμε προβλήματα διοικητικά και έφτασε στο σημείο η ΑΕΚ…».

Πάμε και σε ατομικό επίπεδο. Ένα σχόλιο εάν θέλετε για κάποιους παίκτες εκείνης της περιόδου. Μανωλάς;

«Ο αρχηγός των αρχηγών».

Σαβέβσκι;

«Ο Σαβέσκι ήταν μεγάλο κεφάλαιο για την ΑΕΚ. Μεγάλη επιτυχία. Πιστεύω ο καλύτερος ξένος που έχει περάσει ποτέ από την ΑΕΚ σε προσφορά. Και εξαιρετικό παιδί».

Κετσπάγια;

«Και αυτός πολύ καλός. Καλό παιδί και πάρα πολύ καλός παίκτης. Και το απέδειξε πηγαίνοντας να παίξει στην Αγγλία, στη Νιούκαστλ, όπου και εκεί ήταν πραγματικά βασικός ποδοσφαιριστής».

Επίσης, η ΑΕΚ εκείνη την εποχή είχε δύο μπακ που…

«Καλά, Κασάπης-Μπορμπόκης είναι άλλο κεφάλαιο, δεν υπάρχουν. Και ειδικά εκεί στην αριστερή πλευρά, όταν έμπλεκε Σαβέβσκι με Κασάπη και έβαζαν κάποιον στη μέση, τον τρέλαιναν με το ”1-2” που έπαιζαν».

Τσιάρτας;

«Μεγάλος και χαρισματικός ποδοσφαιριστής και ένα κομμάτι που έδωσε στην ΑΕΚ πάρα πολλά πράγματα».

Ντέμης;

«Ο Ντέμης ως παίκτης ήταν πολύ καλός, δεν το συζητώ. Αλλά μετά πιστεύω έκανε ζημιά στο διοικητικό κομμάτι».

Μπατίστα;

«Και ο Μπατίστα ήταν πολύ καλός. Αλλά ήταν ο ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ. Ο Μπατίστα έφυγε από την ΑΕΚ, πήγε στον Ολυμπιακό, είχε αποτυχία, ξαναγύρισε στην ΑΕΚ και ξανάγινε Μπατίστα. Ήταν ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, μόνο».

7 Απριλίου 1999. Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 25 χρόνια από εκείνο το ταξίδι στο Βελιγράδι. Πώς το ζήσατε;

«Ήταν συγκινητικό. Και πράγματι όλοι πήγαμε με μεγάλη χαρά για να συμμετάσχουμε σε αυτήν την προσπάθεια να σταματήσει ο πόλεμος στο Βελιγράδι και γενικά στη Σερβία. Τους θεωρούσαμε ότι ήταν φίλοι μας και αδερφοί μας και έπρεπε να πάμε σε μια δύσκολη στιγμή να βοηθήσουμε. Έπαιξε μεγάλο ρόλο ο κ. Μελισσανίδης, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που συνέλαβε αυτήν την ιδέα και την υλοποίησε. Και εμείς μαζί ακολουθήσαμε αυτόν τον δρόμο».

Είναι το επιστέγασμα του «Είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ»;

«Ναι. Και αυτό το πιστεύω. Γιατί η ΑΕΚ είναι η ομάδα, η οποία δημιουργήθηκε από τους πρόσφυγες που ήρθαν από την Κωνσταντινούπολη και γενικά από τη Μικρά Ασία και δημιούργησαν ιδιόκτητο γήπεδο, έφτιαξαν ομάδα, διεκδίκησαν πράγματα μέσα από την κοινωνία εδώ, η οποία ήταν οι παλιοελλαδίτες που έμεναν εδώ τότε. Και, πράγματι, ανεδείχθησαν σε σημαντικές αθλητικές μορφές. Και η ΑΕΚ είναι κάτι το ξεχωριστό.

Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες και εμένα και μεγάλωσα στη Νέα Ιωνία και είναι συνυφασμένη όλη μου η ζωή με αυτό που λέγεται ΑΕΚ.

Η ΑΕΚ είναι κάτι το ξεχωριστό και το έχει αποδείξει. Βλέπεις στο πέρασμα των χρόνων ότι είναι κάτι διαφορετικό».

Πριν αποχωρήσετε, για να επιστρέψετε εκ νέου, ζήσατε και την περίοδο Ψωμιάδη.

«Τον Ψωμιάδη εγώ τον ήξερα από μικρό παιδί. Ερχόταν εκεί και έμπαινε μαζί μας στο γήπεδο, όταν ήταν έφηβος. Τον βάζαμε μέσα στο γήπεδο. Φανατικός ΑΕΚτζής. Ε, μετά ήρθε ως διοικητικός παράγοντας, με άλλες συνθήκες. Είχε και αυτός τις ιδιαιτερότητές του. Εντάξει, είχε τα συν και τα πλην».

Φερνάντο Σάντος;

«Πολύ καλός προπονητής και καλός άνθρωπος. Και βοήθησε την ΑΕΚ τη συγκεκριμένη περίοδο».

Μετά στην κόντρα που αναπτύχθηκε; Απ’ ό, τι καταλαβαίνουμε υπήρχαν «στρατόπεδα», υπέρ του Σάντος και υπέρ του Ψωμιάδη.

«Κοίταξε να σου πω. Ο Σάντος δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, να επεμβαίνει κάποιος στη δουλειά του. Ο Ψωμιάδης καμιά φορά έμπαινε μέσα στα πόδια του και εκεί ήταν που είχε αυτήν την κόντρα. Αυτό ήταν».

Εσείς, είχατε ταχθεί σε κάποιο εκ των δύο «στρατοπέδων»;

«Όχι, εγώ κοίταγα τη δουλειά μου».

Επιστροφή Μπάγεβιτς το 2002 ως προπονητής της ΑΕΚ. Πώς τη βίωσε ο «κιτρινόμαυρος» οργανισμός;

«Ως ΑΕΚ δεν υπήρχε καμία αντίδραση. Όλοι κοιτάγαμε ποιο είναι το συμφέρον της ΑΕΚ. Και επειδή το συμφέρον της ΑΕΚ τη συγκεκριμένη στιγμή ήταν να έρθει ο Μπάγεβιτς, ήρθε ο Μπάγεβιτς και κοιτάγαμε όλοι το πώς θα βοηθήσουμε να ξαναγίνει η ΑΕΚ… ΑΕΚ. Διότι μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε ξεφύγει. Τώρα ορισμένοι είχαν κολλήσει και έχουν κολλήσει ακόμη στα παλιά. Εντάξει, απόψεις είναι αυτές».

Και έρχεται το πιο σκληρό κεφάλαιο, το γκρέμισμα του «Νίκος Γκούμας».

«Καλά εκεί γκρεμίζαμε την καρδιά μας. Γκρεμίζαμε την ψυχή μας. Αλλά είχαμε την ελπίδα ότι η πολιτεία θα ανταποκριθεί σε αυτά που είχε υποσχεθεί. Γιατί βρίζουμε όλοι τον Γρανίτσα… Του είχαν υποσχεθεί ότι, ναι μεν θα γκρεμίσουν το γήπεδο, αλλά θα το χτίσουν για το 2004. Και εκεί εν μία νυκτί ο κ. Βενιζέλος με άλλους παράγοντες, Ολυμπιακούς κτλ, το γύρισαν και έγινε το ”Γ. Καραϊσκάκης”. Και έτσι άφησαν το γήπεδο της ΑΕΚ γκρεμισμένο».

Το φανταζόσασταν τότε; Ότι η ΑΕΚ θα μείνει για 19,5 χρόνια χωρίς σπίτι;

«Ποιος να το φανταστεί. Η ουσία είναι ότι όταν γινόταν αυτό, εμείς κλαίγαμε. Και εάν δεν ήταν ο Μελισσανίδης, γήπεδο δεν θα γινόταν στην ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, απλούστατα».

Περνάμε την περίοδο Ντέμη Νικολαΐδη (ως πρόεδρος) που δεν ήσασταν στην ομάδα. Επιστρέφετε. Αρχικά, έρχεται η επιστροφή στους τίτλους με το Κύπελλο του 2011, μετά από εκείνο του 2002. Δυο λόγια για τον Μανόλο Χιμένεθ αλλά και για τον Νάτσο Σκόκο, ο οποίος λατρεύτηκε από τις νεαρότερες γενιές.

«Ήταν κορυφαίος ο Σκόκο, πολύ μεγάλος παίκτης. Δεν μπορώ να τον βάλω φυσικά δίπλα στον Σαβέβσκι. Και ο Χιμένεθ ήταν ένας πολύ καλός προπονητής, ο οποίος έχει προσφέρει στην ΑΕΚ. Είναι καλές οι εντυπώσεις μου με τον Χιμένεθ».

Εν συνεχεία, όμως, έρχεται αυτή η πολύ δύσκολη συγκυρία, ο υποβιβασμός στο φινάλε της σεζόν 2012-13. Πώς βιώσατε αυτήν την προσπάθεια με τον Θωμά Μαύρο στην προεδρία και τον Βαγγέλη Βλάχο ως προπονητή;

«Έκαναν μια προσπάθεια και έπεσε στο κενό, διότι δεν είχαν από πίσω ανταπόκριση. Ξεκίνησε με μέτριους παίκτες».

Το καλοκαίρι εκείνο, που ξεκίνησε η προσπάθεια, συζητιόταν στις τάξεις των φίλων της ΑΕΚ το «πού πάμε», «θα τα καταφέρουμε να σωθούμε;». Ωστόσο, νομίζω ότι μέσα του κανείς δεν πίστευε ότι μπορεί να υποβιβαστεί η «Ένωση». Εσείς το σκεφτόσασταν;

«Το σκεφτόμουν, γιατί όταν έβλεπα στην προπόνηση το ποιοι είναι αυτοί που θα πάρουν στους ώμους τους την ΑΕΚ, ήταν λίγο δύσκολο. Είναι μεγάλο το φορτίο».

Και φτάνουμε στα παιχνίδια με Πανθρακικό και Ατρόμητο. Έχετε συνειδητοποιήσει ότι η φιγούρα σας μετά το φινάλε του αγώνα του Περιστερίου, δακρυσμένος στον πάγκο, έχει σημαδέψει τους φίλους της ΑΕΚ και όχι μόνο;

«Και εμένα με έχει σημαδέψει».

Τώρα θα ρωτούσα τι σκεφτόσασταν, αλλά μάλλον δεν σκεφτόσασταν εκείνη την ώρα…

«Σκέφτηκα ότι είχε φύγει η γη κάτω από τα πόδια μου. Αυτό σκεφτόμουν. Δυστυχώς. Και έρχονταν στο μυαλό μου όλα αυτά που έχω ζήσει στην ΑΕΚ, ότι μέσα σε μια στιγμή έχουν εξαφανιστεί».

Φανταζόσασταν το σήμερα; Το ότι θα επέστρεφε έτσι η ΑΕΚ;

«Όχι. Μα εκείνη τη στιγμή τι να φανταστείς; Μπορείς να φανταστείς τίποτα; Ήταν οι συνθήκες τέτοιες που υπήρχε μόνο λύπη και στεναχώρια».

Πόσο σας πήρε να συνέλθετε εκείνο το βράδυ;

«Εκείνο το βράδυ δεν συνήλθα καθόλου. Έκανα καιρό να το χωνέψω».

Αλλά μετά από λίγες μέρες ήρθε το αισιόδοξο μήνυμα με την κίνηση Μελισσανίδη.

«Εντάξει, ήταν ο Μελισσανίδης, ο οποίος με πήρε τηλέφωνο και μου λέει ότι ”θέλω να είσαι κοντά μου, θέλω να χτίσω την καινούργια ΑΕΚ”».

Πριν γνωστοποιηθεί ότι σκοπεύει να αναλάβει την ομάδα;

«Πριν γίνει γνωστό, πριν το ανακοινώσει. Μου λέει ”θέλω να αναλάβω την ΑΕΚ, να τη φτάσω εκεί που ήταν. Και θέλω να είσαι κοντά μου για να βοηθήσεις, να συνδέσεις το κομμάτι του ποια ήταν η ΑΕΚ, ποια είναι τώρα και το πού θέλουμε να φτάσουμε”».

Πιστεύετε ότι έχει φτάσει η ΑΕΚ εκεί που ήθελε ο κ. Μελισσανίδης;

«Το ξεπέρασε κιόλας. Αλλά ποτέ δεν σταματάει».

Απότομο άλμα στο σήμερα. Νταμπλ πέρυσι η ΑΕΚ με Ματίας Αλμέιδα, στην επιστροφή της στη Νέα Φιλαδέλφεια. Έχει μεγαλύτερη προοπτική αυτή η ΑΕΚ; Έχει να δώσει και άλλα πράγματα;

«Πολλά, πάρα πολλά έχει να δώσει. Αλλά οι ομάδες δεν είναι μηχανές που τις βάζουμε στην πρίζα και δουλεύουν. Οι ομάδες χτίζονται σιγά-σιγά, αποτελούνται από ανθρώπους που έχουν up and down. Θέλουν υπομονή. Όλες οι ομάδες σε όλον τον κόσμο. Βλέπεις την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τη Λίβερπουλ, όλες τις ομάδες. Την Μπάγερν φέτος».

Στο φετινό πρωτάθλημα τι θα γίνει;

«Θα το περιμένουμε. Ακόμη έχουμε ελπίδες εμείς και θα διεκδικήσουμε».

Άλμα προς πίσω και πάλι. Συνεχίζετε στην ΑΕΚ, λοιπόν, με τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Βλέπατε όλο αυτό που ερχόταν;

«Έβλεπα ότι θα αρχίσουμε από το μηδέν να χτίζουμε. Και το έβλεπα διότι ο Μελισσανίδης είναι Μελισσανίδης. Είχε την όρεξη και τη διάθεση να προχωρήσει και να κάνει την ΑΕΚ… ΑΕΚ».

Και η ΑΕΚ επέστρεψε με κατάκτηση Κυπέλλου, το 2016.

«Δεν ήταν μόνο το Κύπελλο. Άρχισε η ΑΕΚ και μπήκε σε κάποιο δρόμο που ανέβαινε την ανηφόρα της, για να φτάσει στον στόχο που είχαμε βάλει, να γίνει η ΑΕΚ που ήταν πριν. Για να φτάσεις την ομάδα από τη Γ’ Εθνική να διεκδικεί πρωτάθλημα, είναι ανηφόρα».

Τι σημαίνει ο Δημήτρης Μελισσανίδης για την ΑΕΚ;

«Έβγαλε την ΑΕΚ μέσα από τον βούρκο. Εκεί που είχαμε πέσει και οι συνθήκες που δημιούργησε για να ανέβει η ΑΕΚ στον ταχύτερο δυνατό χρόνο στη Σούπερ Λίγκα και να διεκδικεί πράγματα… Αυτό εστί Μελισσανίδης. Αυτήν τη στιγμή είναι ο αναμορφωτής της ΑΕΚ, ο οποίος πραγματικά έφτασε την ΑΕΚ εκεί που της αξίζει».

Επειδή, μας… αρέσουν γενικά οι συγκρίσεις. Εάν έπρεπε να συγκρίνουμε τον Δημήτρη Μελισσανίδη με τον Λουκά Μπάρλο. Θα βάζετε κάποιον εκ των δύο λίγο πιο πάνω από τον άλλον, σε ό, τι αφορά το κομμάτι της προσφοράς τους στην ΑΕΚ;

«Κοίταξε να δεις, ο Μελισσανίδης έχει ένα αβαντάζ αυτήν τη στιγμή. Έχει ένα γήπεδο στην πλάτη του. Αυτό και μόνο… Βέβαια και ο Μπάρλος έφτιαξε μια εξέδρα, έβαλε το σπίτι του υποθήκη. Αλλά ο Μελισσανίδης έφτιαξε ένα γήπεδο, το οποίο το βρήκε ένα ερείπιο. Και όχι μόνο το βρήκε ερείπιο αλλά και με χίλιους δυο από πάνω να είναι ενάντιοι για να γίνει γήπεδο. Ακόμα και ΑΕΚτζήδες. Και τα κατάφερε. Έχει κάποιο… κλικ πιο πάνω (σ.σ. γελάει)».

Το τελευταίο σας παιχνίδι με την ΑΕΚ ήταν στη Νέα Σμύρνη, τον Μάιο του 2016, κόντρα στον Πανιώνιο. Ποια ήταν τα συναισθήματά σας;

«Μετά από τόσα χρόνια, δεν ήταν κάτι που γυρνάς έναν διακόπτη και λες ”φεύγω και τελείωσα”. Είχα συνδέσει όλη μου τη ζωή με την ΑΕΚ».

Αλλά η σχέση δεν σταματάει…

«Έχω μεγαλώσει στη Νέα Ιωνία και για μας η ΑΕΚ ήταν το σπίτι μας. Δηλαδή ως παιδάκια, ξυπόλητα τελείως, πηγαίναμε έξω από τις πόρτες για να δούμε τους παίκτες, τον Νεστορίδη, τον Εμμανουηλίδη, τον Σταματιάδη που έβγαιναν από τις πόρτες και ήμασταν ενθουσιασμένοι που είδαμε τους παίκτες».

Τι σημαίνει OPAP Arena για την ΑΕΚ;

«Είναι το σπίτι μας. Είναι το κόσμημα της Ελλάδος».

Ακόμα μία σύγκριση. Είπαμε για Φράντισεκ Φάντροκ, Ντούσαν Μπάγεβιτς και, δεν ξέρω, εάν βάζετε στην ίδια εξίσωση και τον Ματίας Αλμέιδα.

«Όχι, ακόμη για τον Αλμέιδα είναι νωρίς. Δεν μπορούμε να τον συγκρίνουμε για ενάμιση χρόνο, δεν γίνεται. Και ο Μπάγεβιτς μεγάλος προπονητής. Για μένα ο καλύτερος προπονητής όλων των εποχών που έχει περάσει στην Ελλάδα είναι ο Φάντροκ. Ήταν 40 χρόνια μπροστά από την εποχή του».

Εννοείτε πως ο ίδιος ως προπονητής ήταν ο καλύτερος ή και η ΑΕΚ που παρουσίασε σε σχέση με τις επόμενες ομάδες της;

«Όχι, όχι δεν είναι η ΑΕΚ. Ο ίδιος. Η νοοτροπία και η προπόνηση που έκανε και το τι έδινε μέσα στην προπόνηση. Πιστεύω ότι έπαιξε ευεργετικό ρόλο στην πορεία του Μπάγεβιτς ότι είχε δουλέψει και με τον Φάντροκ».

Ως ΑΕΚ; Ποια ήταν η καλύτερη; Αναλογικά με την εποχή πάντα.

«Είναι δύο ΑΕΚ (σ.σ. του Φάντροκ και του Μπάγεβιτς) άλλων εποχών. Αλλά και οι δύο ήταν δύο καλές ΑΕΚ με μεγάλους παίκτες. Δεν μπορώ να επιλέξω καμία. Η ΑΕΚ είναι ΑΕΚ για μένα».

Ένα σχόλιο για την ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα;

«Είναι πάρα πολύ καλή ομάδα. Δηλαδή πάμε στο γήπεδο και χαιρόμαστε παιχνίδια, πέρυσι ειδικά. Φεύγαμε ενθουσιασμένοι μετά από τους αγώνες. Αλλά ακόμη έχει να δώσει».

Θα μας συνθέσετε και μια… dream team παικτών, που έχετε δουλέψει μαζί τους, σε όλη αυτήν την πορεία σας στην ΑΕΚ;

«Είχε 3-4 τερματοφύλακας που ήταν πολύ καλοί. Ήταν ο Στεργιούδας, ο Χρηστίδης, ο Μήνου, ο Ατματσίδης. Μετά Κασάπης και Μπορμπόκης στα δύο άκρα. Στην άμυνα Ραβούσης, Τόσκας, Νικολάου και Γκαμάρα.

Ο Μανωλάς ήταν το νούμερο ένα, δεν το συζητάω. Δεν τον βάζω, ήταν ασύγκριτος. Κουβάλαγε την ΑΕΚ στην πλάτη του. Δεν έπαιζε ο Μανωλάς και ήμασταν 50% κάτω. Νόμος.

Μετά στα χαφ είχε Σαβέβσκι, είχε Οκόνσκι, Κετσπάγια, ο Σκόκο που είπαμε».

Βάζετε τον Σκόκο ε;

«Καλός ήταν. Και μπροστά, καλά, ήταν ο Μαύρος, ο Μπάγεβιτς, ο Αρδίζογλου. Και ο Αρδίζογλου είναι μια μονάδα, δεν πρέπει να τον ξεχνάμε».

Πιστεύετε βγαίνει μια ενδεκάδα;

«Ξέρεις τι γίνεται; Είναι τόσο καλοί όλοι αυτοί. Είναι άσχημο και δύσκολο, γιατί δεν μπορείς να αφήσεις ανθρώπους που πραγματικά έχουν προσφέρει».

Ωραία. Μεγαλύτερες νίκες και μεγαλύτερες ήττες που σας έχουν μείνει;

«Η μεγαλύτερη ήττα που κάναμε; Χάσαμε το Κύπελλο από τον Πανιώνιο (σ.σ. το 1979, για το νταμπλ). Η μεγαλύτερη στεναχώρια που είχα τραβήξει ήταν τότε».

Γιατί ήρθε εκείνη η ήττα;

«Ανεξήγητο. Για μια ΑΕΚ εκείνης της εποχής… Και μεγαλύτερες νίκες είναι η πρόκριση με την ΚΠΡ και η κατάκτηση του πρωταθλήματος με τον Μπάγεβιτς και το γκολ του Καραγκιοζόπουλου».

Και για φινάλε. Τι είναι η ΑΕΚ και ένα μήνυμα για τα 100 της χρόνια.

«Η ΑΕΚ για μένα είναι μια οικογένεια μεγάλη, η οποία έχει πολλούς πιστούς οπαδούς. Πιστεύω ότι είναι κάτι διαφορετικό από τις άλλες ομάδες και το υποστηρίζω αυτό. Διότι πραγματικά ο ΑΕΚτζής φίλαθλος είναι κάτι διαφορετικό. Έχει άλλες ιδέες, άλλες επιδιώξεις, άλλες προοπτικές, τελείως διαφορετικές από τις άλλες ομάδες. Και πιστεύω ότι εκπροσωπούμε τον προσφυγικό ελληνισμό.

Τα 100 χρόνια, εντάξει, είναι μια γενέθλιος γιορτή μιας ομάδος που ήρθε από το πουθενά και δημιουργήθηκε από ανθρώπους, οι οποίοι ήταν ταλαιπωρημένοι από την προσφυγιά και εδραιώθηκε σε έναν χώρο ποδοσφαιρικό και πιστεύω ότι μεγαλούργησε και μεγαλουργεί ακόμη».

• LIVE ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
• Αλμέιδα: «Ζήτησα συγγνώμη από τον άνθρωπο που έπιασα από το λαιμό – Δεν γίνεται με τόσο κόσμο μέσα στο γήπεδο»
• Εμετικό πανό ανέβασαν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ για τη δολοφονία του Μιχάλη Κατσούρη! (ΦΩΤΟ)
• Τα πάντα για το στοίχημα ΕΔΩ - Οι καλύτερες προτάσεις
• Νέοι τραμπουκισμοί από τον ΠΑΟΚ στον πάγκο της ΑΕΚ – Έξαλλος ο Αλμέιδα! (ΦΩΤΟ)
• Έξαλλος Ιωαννίδης, έβριζε ακατάπαυστα οπαδό του Παναθηναϊκού μετά την ήττα από τον Άρη – «Εγώ δεν τιμάω το τριφύλλι, που παίζω με έξι ενέσεις;» (VIDEO)

Οι ειδήσεις του στο Google News

Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του

• ΑΕΚ
• νικος πανταζης