Η ευχή που δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει ο Μιχάλης

Ανήκει στην σπάνια κατηγορία των ποδοσφαιριστών που με στόχο να αγωνιστούν στην ομάδα της καρδιάς τους ρίσκαραν και την υγεία τους γνωρίζοντας ότι έχουν σοβαρό πρόβλημα. Στην Ελλάδα σίγουρα δεν υπάρχει όμοιος του. Ο Μιχάλης Παυλής, ένα παιδί με μπόλικη τρέλα για την ΑΕΚ, είχε ένα στόχο κάθε καλοκαίρι. Να φορά την φανέλα της αγαπημένης του ΑΕΚ. Για αυτό ήταν… ζωή ακόμη και να το κάνει στα Σπάτα στις προπονήσεις, πόσο μάλλον στα παιχνίδια. Εκεί που γνώριζε την αποθέωση κάθε φορά.

Στις 21 Δεκεμβρίου τον είδαμε για τελευταία φορά να αγωνίζεται. Στο 4-2 με την Κηφισιά μπήκε στο 87’ στην θέση του Μπρέσεβιτς. Τι και αν είχε σκοράρει λυτρωτικά για την ΑΕΚ ο Κροάτης, ο Μιχάλης αποθεώθηκε ξανά.

Σε ένα από τα μεγάλα του όνειρα ήταν να παίξει στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το 2003 όταν γκρεμίστηκε το γήπεδο της ΑΕΚ ήταν 13,5 ετών. Δεν πρόλαβε να παίξει εκεί. Επόμενος στόχος ήταν η Αγιά Σοφιά. Να είναι στο ρόστερ που θα μπει στην γηπεδάρα που περιμένει όλος ο κόσμος να φτιάξει ο Δημήτρης Μελισσανίδης.

Μιλώντας για την “ΩΡΑ των σπορ” στις 9 Νοέμβρη, λίγες μέρες μετά την παρουσίαση της Αγιάς Σοφιάς τόνιζε με λαχτάρα «Ήταν όλα εκπληκτικά εκείνη την μέρα. Είμαι σίγουρος ότι αυτά που είδαμε, αυτά και θα γίνουν στη Νέα Φιλαδέλφεια όταν τελειώσει το έργο. Να είμαστε όλοι καλά στην υγεία μας και να πατήσουμε αυτόν τον ιερό χώρο».

Η υγεία του όμως δεν του το επέτρεψε. Δεν θα μπει ως ποδοσφαιριστής. Θα μπει όμως σε μια άλλη γωνιά. Θα είναι εκεί από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο παιχνίδι που θα δει…

ΤΑΣΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΟΣ