Το «θα πάω για το πρωτάθλημα με αυτούς που έχει η ομάδα» του Αλμέιδα στον Μελισσανίδη

Το «θα πάω για το πρωτάθλημα με αυτούς που έχει η ομάδα» του Αλμέιδα στον Μελισσανίδη
Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την υπόσχεση του Ματίας Αλμέιδα στον Δημήτρη Μελισσανίδη και συνδέει την προσέγγιση που είχε στο Σαν Χοσέ με την Αθήνα

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μια ιστορία θα σας πω που έχει τη σημασία της. Βγαλμένη από την εξιστόρηση του Ματίας Αλμέιδα στη συνέντευξη που είχα την τύχη να κάνω μαζί του, για το SPORT24. Ξεκινώντας, λοιπόν, την προπονητική περιπέτειά του στις ΗΠΑ, ο Αργεντινός είχε αρκετές πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις. Όμως επέλεξε να πάει στο Σαν Χοσέ, γεγονός το οποίο είχε τότε δημιουργήσει εύλογη απορία ακόμα και στους πιστούς συνεργάτες του. Ο ίδιος διηγείται:

«Την περίοδο εκείνη, είχα πολλές και καλές προτάσεις, από τη Χιλή, το Μεξικό, το Κατάρ, το Ντουμπάι. Αυτή από τους Ερθουκέικς ήταν η χαμηλότερη που είχα σε οικονομικό επίπεδο. Όμως μου άρεσε το MLS, για κάποιο λόγο το παρακολουθούσα πολύ και ήθελα κάποια στιγμή να δοκιμάσω εκεί.

Η Σαν Χοσέ ήταν τότε μια ομάδα που είχε πετύχει μόλις 4 νίκες όλη τη χρονιά. Είπα στους συνεργάτες μου ότι αποφάσισα να πάμε εκεί, σε ομάδα που είχε τέσσερις νίκες όλη τη χρονιά, αυτό κι αν θα πει τρέλα, ε; Προφανώς και απόρησαν, με ρώτησαν γιατί ενώ υπήρχαν τόσες καλύτερες προτάσεις; Τους είπα ότι εμείς θα πάμε εκεί και θα τους πούμε να μην αλλάξουν κανέναν ποδοσφαιριστή. Έτσι θα μπορούσαν να μετρήσουν τη δουλειά μας».

Στο ίδιο μοτίβο και η ΑΕΚ

Ήταν μια αναγκαία παρένθεση για να μπω στο κυρίως θέμα του άρθρου. Τότε, λοιπόν, ο Αλμέιδα αφού πρώτα μελέτησε το ρόστερ της Σαν Χοσέ διεξοδικά, αφού είδε τα υπέρ και τα κατά, αφού πέρασε από κόσκινο κάθε ποδοσφαιριστή ξεχωριστά, αποφάσισε ότι αυτή ήταν η δουλειά που ήθελε να πάρει, με λιγότερα χρήματα, με χαμηλότερη προοπτική. Ουδέποτε το μετάνιωσε, έμεινε εκεί για περίπου 3,5 χρόνια και αποχώρησε με ανθρώπους γύρω του να κλαίνε, φίλους που ακόμα και σήμερα τον καλούν στο τηλέφωνο για να μιλήσουν μαζί του και να του θυμίσουν πόσο τους βοήθησε και πόσο τον αγαπούν.

Έτσι και το προηγούμενο καλοκαίρι… Όταν όλοι οι άλλοι, – όταν ΟΛΟΙ εμείς για να είμαι πιο δίκαιος – θεωρούσαμε ότι το ρόστερ της ΑΕΚ έπρεπε να ξηλωθεί και να ανακατασκευαστεί, ο Αλμέιδα είδε όλα αυτά που ουδείς άλλος μπορούσε να ξεχωρίσει. Ίσως ούτε εντός του ίδιου του οργανισμού. Είδε τη δουλειά που ήθελε να πάρει, διέκρινε τις αρετές που ήταν θαμμένες στον κάθε Ρότα, Χατζισαφί, Γκαρσία, Σιμάνσκι, Τζαβέλλα, Αθανασιάδη, Τσούμπερ, Άμραμπατ, Μοχαμάντι και ούτω καθεξής.

Προφανώς διαπίστωσε και αδυναμίες, ζήτησε προσθήκες ποιότητας, αλλά συγκεκριμένες και όχι υπερβολικές. Δεν «έθαψε» το υπάρχον ρόστερ, παρά έδωσε στον Μελισσανίδη μια υπόσχεση: «εγώ θα πάω για το πρωτάθλημα με πολλούς από αυτούς που η ομάδα ήδη έχει». Αυτά που ζήτησε ήταν χρόνος για να δουλέψει, εμπιστοσύνη και ενότητα. Στο τέλος, πήρε το νταμπλ! Μα κι αν δεν το έπαιρνε, η μετάλλαξη που είχε καταφέρει ήταν πια αποδεκτή από όλους, πολύ γρήγορα, από τα μέσα της σεζόν.

Η σύνδεση με το σήμερα

Συνδέοντας όσα συνέβησαν ένα χρόνο πριν με όσα πρέπει να γίνουν ώστε η ΑΕΚ να ισχυροποιηθεί σημαντικά ενόψει και των ευρωπαϊκών υποχρεώσεών της, το σίγουρο είναι ένα: ο Αλμέιδα θα δώσει μεγάλη σημασία στη διατήρηση του γκρουπ που εκείνος δημιούργησε το περασμένο καλοκαίρι, θα ζητήσει λίγες (αλλά ιδανικές) προσθήκες, με την πολύ σημαντική υποσημείωση ότι αυτές θα πρέπει είναι τέτοιες που θα ανεβάσουν σημαντικά το ποιοτικό επίπεδο της ομάδας. Πέντε – έξι ποδοσφαιριστές, έτοιμοι να κάνουν διαφορά, βασικοί και όχι επιπλέον συμπληρώματα διότι η Ένωση δεν χρειάζεται πλέον τέτοια.

Ακόμα κι αν συνυπολογίσουμε στους φευγάτους τον Πινέδα, μαζί με τους Άμραμπατ, Τζαβέλλα και ίσως τον Φαν Βερτ, η ΑΕΚ έχει αυτή τη στιγμή μια 19αδα παικτών που ξεκάθαρα υπολογίζονται από τον προπονητή ως μονάδες έτοιμες να προσφέρουν ανά πάσα στιγμή: Αθανασιάδης, Στάνκοβιτς, Μοχαμάντι, Χατζισαφί, Σιντιμπέ, Ρότα, Βίντα, Μουκουντί, Μήτογλου, Γιόνσον, Σιμάνσκι, Γαλανόπουλος, Φερνάντες, Ελίασον, Τσούμπερ, Γκατσίνοβιτς, Μάνταλο, Αραούχο και Γκαρσία. Λίγο πιο πίσω, αλλά με τον προπονητή να επιθυμεί την πρόοδό τους ώστε να τους υπολογίζει σε κάποια ματς, έρχονται οι Πήλιος, Ραντόνια και Ζίνι. Πιο πίσω ακόμα οι Μαχαίρας, Κοσίδης ή όποιος άλλος καταφέρει να τον πείσει ότι αξίζει περισσότερης προσοχής.

Έτσι φτάνουμε στους 22 σίγουρους για την επόμενη σεζόν κι από εκεί και πέρα αναζητούνται: ένας ή και δύο στόπερ -εφόσον αποφασίσει ότι θέλει πέντε ενεργούς και σε αυτούς δεν συγκαταλέγεται ο Λάτσι-, δύο κεντρικοί χαφ (ο αντί-Πινέδα και ένας σημαντικά καλύτερος αντί-Φράνσον για το rotation), ένας ακραίος που θα παίζει και στις δύο πτέρυγες κι ένας φορ. Με αυτούς, ο αριθμός της πρώτης ομάδας θα ανέλθει στους 27-28, εκ των οποίων τουλάχιστον οι 24 θα θεωρούνται εν δυνάμει βασικοί. Η δουλειά είναι στρωμένη, αυτού που πρέπει θα έρθουν. Άλλωστε από την ευστοχία της ΑΕΚ στις μεταγραφές και το επίπεδο συνεργασίας προπονητή – μεταγραφικού επιτελείου, παράπονο ουδείς δικαιούται να έχει, ούτε και ψεγάδι μπορεί να βρει.

Η Ανάλυση του Άρης-ΑΕΚ 1-2 από τον Άκη Ζήκο | AEK After 22/04/24 (VIDEO)
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X