Η ΑΕΚ δύσκολα θα γίνει Σεβίλλη αλλά μπορεί σίγουρα Αλκμαάρ ή Βασιλεία

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης με αφορμή τους ευρωπαϊκούς τελικούς, γράφει για την ευρωπαϊκή προοπτική και τον... πήχη της ΑΕΚ

01/06/2023 | 15:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Παρότι όσο έπαιζε ο Τότι θεωρώ πως δεν πρέπει να υπήρχε άνθρωπος που να αγαπά πραγματικά το ποδόσφαιρο και να μην γούσταρε έστω και λίγο την Ρόμα, σ’ αυτόν τον τελικό του Γιουρόπα δεν ήθελα επουδενί να πάρει το κύπελλο. Δεν είναι ποτέ καλό για το ποδόσφαιρο, να δικαιώνεται η λογική πάμε να «κλέψουμε» έναν τίτλο, δουλεύοντας πάνω σ’ όλες τις αντιποδοσφαιρικές μεθόδους. Διότι αυτό έκανε στην πραγματικότητα ο Μουρίνιο.

Άκουγα και διάβαζα χθες αρκετούς φίλους μου να λένε και να γράφουν πως αφού σ’ έναν τελικό Γιουρόπα έφτασε η Σεβίλλη και η Ρόμα, γιατί κάποια στιγμή να μην μπορέσει να το κάνει και η ΑΕΚ. Υποθέτω υπό την έννοια πως καμία από τις δυο, δεν θεωρείται παραδοσιακή δύναμη σε Ισπανία και Ιταλία αντίστοιχα. Παρόλα αυτά και για περισσότερους από έναν λόγους, η ΑΕΚ αλλά και οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, βρίσκεται ακόμα πολύ μακριά από το να γίνει και Ρόμα και πολύ περισσότερο Σεβίλλη. Δεν νομίζω πως έχει νόημα περαιτέρω επ’ αυτού ανάλυση.

Για να προλάβω κάποιους, η ΑΕΚ αλλά και οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, έχει ακόμα πάρα πολύ δρόμο για να γίνει είτε Γουέστ Χαμ, είτε Φιορεντίνα. Για να πιάσει και τις δυο ομάδες που έχουν φτάσει μέχρι και τον τελικό του Κόνφερανς. Όμως αυτό που έχει νόημα να αναλυθεί για την ΑΕΚ, είναι το πως μπορεί να φτάσει να γίνει είτε Αλκμαάρ, είτε Βασιλεία. Και αναφέρομαι στις δυο ομάδες που είχαν φτάσει μέχρι και τα ημιτελικά του Κόνφερανς. Μάλιστα αμφότερες το πάλεψαν πολύ για την πρόκριση στον τελικό.

Καμία εκ των δυο δεν συμμετέχει σ’ ένα από τα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα. Καμία εκ των δυο δεν έχει μπάτζετ που να βρίσκεται στον ουρανό και να είναι άπιαστο για τα ελληνικά δεδομένα. Ειδικά η Αλκμαάρ. Ενώ επίσης η Αλκμαάρ δεν είναι καν μέσα στις παραδοσιακές δυνάμεις του ολλανδικού ποδοσφαίρου. Υπό την έννοια πως δεν είναι ούτε Άγιαξ, ούτε Αιντχόβεν, ούτε καν Φέγενορντ. Επομένως, για να ξέρουμε και τι λέμε, πρακτικά ούτε η Αλκμαάρ, ούτε όμως και η Βασιλεία έχουν κάνει κάτι ή διαθέτουν κάτι, που να είναι πολύ μακριά απ’ αυτά που μπορεί να κάνει η ΑΕΚ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ειδικά η ΑΕΚ που έχει πλέον ξανά το δικό της γήπεδο και που έχει και την ομαδάρα που έχει φτιάξει ο Αλμέιδα.

Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Δεν έχει πιάσει κανέναν, κανένας μεγαλοϊδεατισμός και καμία τρέλα και αλαζονεία επειδή ήρθε αυτό το νταμπλ. Ειδικά στο εσωτερικό της ομάδας. Διότι ακόμα και αν το διέκρινε κάπου ο Αλμέιδα, θα το έκοβε μαχαίρι. Που έτσι κι αλλιώς όμως, δεδομένα δεν υπάρχει. Παρόλα αυτά δεν είναι ούτε τρέλα, ούτε μεγαλοϊδεατισμός, ούτε αλαζονεία να βάλεις τον πήχη σε ύψος που αντικειμενικά και ποδοσφαιρικά, φαίνεται εφικτό να φτάσεις. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει.

Και θα θυμίσω κάτι. Ο τελικός του κυπέλλου στον Βόλο είχε μόλις τελειώσει. Η ΑΕΚ είχε πάρει το νταμπλ. Ο Μελισσανίδης μπήκε στα αποδυτήρια και μετά από την ατάκα περί τρομοκρατών που η αλήθεια είναι πως ήταν και πολύ εύστοχη, η αμέσως επόμενη κουβέντα του, ήταν για το στόχο του Τσάμπιονς Λιγκ. «Πάμε τώρα για το Τσάμπιονς Λιγκ». Έβαλε δηλαδή αμέσως ο ίδιος ο Μελισσανίδης τον πήχη στο ύψος της Ευρώπης. Φυσικά δεν εννοούσε να κατακτήσει η ΑΕΚ το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά να καταφέρει να προκριθεί στους ομίλους. Που για πολλούς λόγους έχει τεράστια σημασία.

Για την ΑΕΚ γενικώς είναι σημαντικό, να δώσει βάρος στην Ευρώπη. Μας έχει μάθει σε βραδιές όπως απέναντι στην Σέλτικ ή την Μίλαν ή την Ρεάλ ή την Ρέιντζερς. Όχι σαν αυτή απέναντι στην Βελέζ. Και θυμίζω πως ομάδαρα του ’90, με την οποία ευθέως και δικαίως συγκρίνεται η τωρινή ΑΕΚ του Αλμέιδα, ήταν ο πρώτος ελληνικός σύλλογος που έπαιξε σε ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ. Και μάλιστα κάνοντας τρομερά παιχνίδια απέναντι σε θεριά όπως η Μίλαν ή ο Άγιαξ του ’90. Αυτή η τωρινή ΑΕΚ του Αλμέιδα, μπορεί σίγουρα να κάνει το ίδιο. Και τώρα υπάρχει και μια διοργάνωση όπως είναι το Κόνφερανς, που είναι ευρωπαϊκή διοργάνωση, αλλά δεν λάκκος ποδοσφαιρικών λεόντων όπως το Τσάμπιονς Λιγκ.

Η ΑΕΚ και πρέπει και μπορεί να δει την Ευρώπη ως μια πρόκληση και να βάλει τον πήχη σε μια διάκριση. Και για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, δεν εννοώ κατάκτηση ευρωπαϊκής κούπας. Αλλά παρουσία που να αφήσει στίγμα και που να φέρει βαθμούς, που θα φτιάξουν και το μέλλον της ομάδας στις επόμενες κληρώσεις της. Εξυπακούεται δε, πως δεν στέκει κανένα επιχείρημα τύπου δεν χωράνε στην ίδια μασχάλη τα δυο καρπούζια της Ευρώπης και του ελληνικού πρωταθλήματος. Αυτό έχει καταρρεύσει ήδη από το 2018, όταν η ΑΕΚ μ’ ένα πολύ κοντό ρόστερ κατέκτησε το πρωτάθλημα, έφτασε στον τελικό του κυπέλλου και αν δεν υπήρχε το «α, ρε Μασούντ», θα είχε πάει και στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ. Κάντε λοιπόν την προβολή, με την τωρινή ομάδα και υλικό του Αλμέιδα.