Η ομάδαρα του Αλμέιδα παίρνει εκδίκηση γι αυτή του 1996

Η ομάδαρα του Αλμέιδα παίρνει εκδίκηση γι αυτή του 1996
Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης δεν ξεχνάει την ιστορία και γράφει για κάτι τεράστιο που θα πετύχει η φετινή ΑΕΚ του Πελάδο

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Για όσους εξ ημών έχουμε ζήσει την μεγαλειώδη ΑΕΚ της δεκαετίας του ’90 και μάλιστα ως ενήλικες, κουβαλάμε πάντα ένα αγκάθι σφηνωμένο ανάμεσα σε μια σειρά από μαγικές στιγμές με μπαλάρα και κούπες. Ήταν εκείνο το χαμένο πρωτάθλημα του 1996. Υποθέτω πως κάποιος κάπου εδώ θα πεταχτεί να πει πως ήταν γενικώς αγκάθι εκείνο το 1996, που μάλιστα άνοιξε πληγές που άργησαν πολύ να κλείσουν ή που δεν έκλεισαν και ποτέ. Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική κουβέντα. Αναφέρομαι καθαρά αγωνιστικά.

Η ΑΕΚ εκείνη την χρονιά έχει μια ομάδα που έμοιαζε μ’ ένα ποδοσφαιρικό πυρηνικό οπλοστάσιο. Και αυτό αποτυπωνόταν και στο ποδόσφαιρο που έπαιζε. Μακράν η καλύτερη ομάδα ήταν η ΑΕΚ στα τρία σερί πρωταθλήματά της. Εννοείται. Όμως επιτρέψτε μου να επιμείνω πως την καλύτερη μπάλα, την πιο κυριαρχική και την πιο θεαματική, την είχε παίξει η ομάδα του Μπάγεβιτς το 1996.

Εκείνη η ΑΕΚ μάλιστα, εκείνη η ομαδάρα, είχε απέναντί της τον Παναθηναϊκό του Βαρδινογιάννη και τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη. Βάλτε λίγο με το νου σας. Και για όσους θέλουν να μάθουν ή να ξαναθυμηθούν, τι ομαδάρα ήταν εκείνη η ΑΕΚ, ας βάλουν να δουν πως είχε ισοπεδώσει Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στα παιχνίδια του κυπέλλου εκείνης της σεζόν. Νομίζω πως αυτά τα ματς, ήταν ένα πολύ χαρακτηριστικό δείγμα, του τι μπάλα έπαιζε η κάθε μια από τις ομάδες.

Παρόλα αυτά, εκείνη η ΑΕΚ πήρε μόνο το κύπελλο και όχι το πρωτάθλημα. Το πρωτάθλημα το έχασε από τον Παναθηναϊκό μ’ εκείνο το γκολ του Μπορέλι, που πολλοί εξ ημών ακόμα το βλέπουμε καμία φορά στον ύπνο μας και ξυπνάμε βρίζοντας σαν τους παλαβούς. Δεν θα ανοίξω την κουβέντα περί διαιτησίας, παρόλο που ξέρουμε όλοι πως έχει μπόλικο ψωμάκι. Εκείνη η ομάδα του Παναθηναϊκού ήταν μια πραγματικά καλοδουλεμένη ομάδα, που έφτασε μέχρι και τους τέσσερις της Ευρώπης που δεν είναι μια απλή ιστορία και δεν γίνεται τυχαία. Όμως νέτα, σκέτα και καθαρά ποδοσφαιρικά, εκείνη η ΑΕΚ ήταν πολύ καλύτερη ομάδα. Και το είχε αποδείξει με πάταγο στα τρία από τα τέσσερα ντέρμπι εκείνης της σεζόν με τον Παναθηναϊκό.

Η πραγματικότητα είναι πως η φετινή χρονιά, θύμισε σε πολλούς το 1996. Η ευλογία είναι, πως η πρώτη αφορμή για να γίνει αυτή η παραπομπή, ήταν η ίδια η φετινή ΑΕΚ. Η ομάδα που έφτιαξε ο Αλμέιδα. Δεν πρόκειται να μπω σε κουβέντες περί νέων Μπάγεβιτς ή νέων Σαβέβσκι. Αυτά δεν υπάρχουν και καλώς δεν υπάρχουν. Όμως η στιβαρότητα, η κυριαρχία, η μπάλα που έπαιξε η φετινή ΑΕΚ του Ματίας, παρέπεμπε ευθέως σ’ όσα έκανε μέσα στο γήπεδο εκείνη η ομάδα. Και νομίζω πως από τότε μέχρι και τώρα, είναι η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο.

Αυτή ήταν η ευλογία. Η κατάρα ήταν πως ο δεύτερος λόγος που μας θύμισε πολύ η φετινή σεζόν το 1996, ήταν πως αυτή η ομαδάρα της ΑΕΚ κινδύνεψε να χάσει πάλι το πρωτάθλημα, από τον Παναθηναϊκό. Που μάλιστα δεν ήταν καν τόσο καλός, όσο εκείνος του 1996. Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε. Η φετινή ομάδα που έφτιαξε ο Παναθηναϊκός ήταν μια δεμένη, μια δουλεμένη και με χαρακτήρα ομάδα. Και καλό θα είναι να μην μπλέκουμε το τι είναι κάνει μέσα στο γήπεδο μια ομάδα, με τις αρλούμπες που μπορεί να πει ο κάθε δημοσιολογός της βγάζοντας την γλώσσα του βόλτα.

Όμως καθαρά ποδοσφαιρικά, τα ταβάνια της φετινής ΑΕΚ, ήταν πολύ μεγαλύτερα από τα ταβάνια του Παναιθηναϊκού. Αυτή είναι η πραγματικότητα και επί της ουσίας αυτό φάνηκε και στο τέλος της ημέρας. Παρόλα αυτά, η ΑΕΚ κινδύνεψε να το χάσει αυτό το πρωτάθλημα. Δεν βρέθηκε μεν κανένας σύγχρονος Μπορέλι. Αλλά η ΑΕΚ βρέθηκε μέσα σ’ ένα πρόγραμμα που δεν είχε ξαναβγάλει ποτέ στην ιστορία της με τέσσερα ντέρμπι σε δέκα μέρες, με ένα σωρό προβλήματα στα κρίσιμα ματς (πολύ μεγαλύτερα απ’ αυτά που είχε ο Παναθηναϊκός στο ντέρμπι του Φαλήρου) και δεν μπόρεσε να πάρει την τύχη στα χέρια της νωρίτερα.

Το ποδόσφαιρο ωστόσο τελικά αυτή την φορά, απέδωσε δικαιοσύνη. Νομίζω πως όταν όλα καταλαγιάσουν, όλοι, ακόμα και στον Παναθηναϊκό, θα καταλάβουν και θα παραδεχθούν πως η ΑΕΚ του Αλμέιδα ήταν η καλύτερη ομάδα. Και κυρίως η ομάδα που άξιζε να πάρει αυτό το πρωτάθλημα. Απλώς το γεγονός πως τελικά θα το κερδίσει, παρόλο που βρέθηκε μια ανάσα από το να της γλιστρήσει μέσα από τα χέρια της, αποτελεί και μια εκδίκηση για το 1996. Βεβαίως επειδή όσο και αν μοιάζει κάτι τέτοιο μεταφυσικό, καθόλου δεν είναι, μόνο αυτή η ΑΕΚ θα μπορούσε να πάρει αυτή την εκδίκηση. Διότι για να τολμήσεις οποιαδήποτε συζήτηση και πολύ περισσότερο σύγκριση για την ομαδάρα του 1996, θα πρέπει να μπορείς να έχεις μπροστά σου επίσης μια ομάδαρα. Και αυτή του Ματίας, αυτή η αγέλη του Αλμέιδα, τέτοια ομαδάρα είναι.

Σταμάτης Βούλγαρης: Ο ευτυχισμένος Ματίας και η κιτρινόμαυρη υπεροχή
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X