Η ΑΕΚ κλώτσησε δύο ευκαιρίες απέναντι σε πούλμαν και ίσως να μην υπάρχει τρίτη

Η ΑΕΚ κλώτσησε δύο ευκαιρίες απέναντι σε πούλμαν και ίσως να μην υπάρχει τρίτη
Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για το γκολ πρωταθλήματος που δεν ήρθε ποτέ και όσα (δεν) περιμένει να δει στην προτελευταία αγωνιστική των play-offs

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Στα δύο καθοριστικά ντέρμπι στη διαδικασία των play-offs, αποδείχθηκε ότι η ΑΕΚ είχε ισάριθμες ξεκάθαρες ευκαιρίες να τελειώσει το πρωτάθλημα για τον εαυτό της. Να του κάνει ένα δώρο με μια νίκη στις συγκεκριμένες αναμετρήσεις και σήμερα να είναι αγκαλιά με τον τίτλο που αξίζει η πιο καλή και κρυστάλλινη από κάθε άποψη ομάδα μεταξύ των διεκδικητών, αυτή που κυνηγήθηκε όσο καμία στη διάρκεια της σεζόν από διαιτησίες και την ανελέητη παρακμιακή πράσινη προπαγάνδα.

Ίσως και να είναι ένα μικρό παράσημο το γεγονός ότι τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και ο Ολυμπιακός συνειδητοποίησαν και αποδέχτηκαν την ανωτερότητα της ώστε να την αντιμετωπίσουν με ποδόσφαιρο σκληρό, συμπαγές και με φουλ αμυντικοκεντρική προσέγγιση. Αναγνώρισαν στους εαυτούς τους ότι με τακτική ανοιχτού ποδοσφαίρου θα πάθαιναν αμφότεροι μεγάλη ζημιά, οπότε προτίμησαν να στήσουν ο καθένας από τη μεριά του ένα πούλμαν για να απορροφήσουν με όσο πιο αποτελεσματικό τρόπο γινόταν την επιθετική υπέροχη της. Όμως δεν είναι παράσημο τίτλου…

Μέσα από τις αδιάκοπες ατυχείς συγκυρίες που άρχισαν να προκύπτουν πριν από το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, η ΑΕΚ έδωσε πολύ μεγάλη σημασία στο πώς θα παρουσιαζόταν όσο το δυνατόν πιο φρέσκια και λειτουργική θα μπορούσε να είναι, έχοντας καμιά δεκαριά παίκτες στο όριο του «παίζω – δεν παίζω». Τα πλάνα του Αλμέιδα άλλαζαν από πρωί σε μεσημέρι και από μεσημέρι σε απόγευμα για πολλές μέρες στη σειρά, την ώρα που οι αντίπαλοι δούλευαν στο μυαλό τους και στο χορτάρι κατά τη διάρκεια των δικών τους προετοιμασιών όλους τους τρόπους που θα μπορούσαν να κόψουν τη φορά της και να ακυρώσουν το παιχνίδι της. Από τη μεριά της Ένωσης υπήρξαν ατυχία, αστοχία, επιλογές που δεν της βγήκαν κι έτσι νίκησε το αντιποδόσφαιρο.Η ΑΕΚ κλώτσησε δύο ευκαιρίες απέναντι σε πούλμαν και ίσως να μην υπάρχει τρίτη

Και τώρα να περιμένει τι;

Απέναντι σε αυτές τις καταστάσεις η ΑΕΚ έκανε το καλύτερο που μπορούσε από άποψη ψυχικής και σωματικής προσπάθειας. Όλοι έδωσαν και την ψυχή τους, κάποιοι ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και τα όρια των σωματικών αντοχών τους, κατέθεσαν στο γήπεδο ότι είχαν και δεν είχαν απέναντι σε αντιπάλους με αμυντικό ταμπούρι. Οι ευκαιρίες δημιουργήθηκαν και ήταν πολλές περισσότερες και από τους δύο, όμως το γκολ του πρωταθλήματος δεν ήρθε ποτέ.

Ούτε στη Λεωφόρο ούτε και στην OPAP Arena. Κάπως έτσι, η ομάδα έμεινε με τις εντυπώσεις αλλά και τη μεγάλη στεναχώρια επειδή σκόρπισε δυο απανωτές ευκαιρίες για να τελειώσει το πρωτάθλημα. Θεωρώ ότι τρίτη πολύ δύσκολα θα υπάρξει. Ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε σε υπηρεσία καταστολής του ποδοσφαίρου της ΑΕΚ και όχι προσπαθώντας να δείξει υπεροχή, κατάφερε να πάρει αποτέλεσμα επικαλούμενος τη λογική. Ως συνολικά υποδεέστερος, έπαιξε για να μη χάσει και το πέτυχε.

Δεν τον κατηγορώ, όλοι γνωρίζουμε ότι εσωτερικά προτιμά να πάρει το πρωτάθλημα ο τάχα μου αιωνίως αντίπαλος -και διαχρονικά συνεταίρος όταν ο ΠΑΟ αναζητά δεκανίκια-, έπαιξε αυτό που μπορούσε και πήρε την ισοπαλία δίκαια. Το να περιμένουμε τώρα, μετά τα όσα είδαμε στο παιχνίδι της Λεωφόρου και πλέον σε κεκλεισμένων των θυρών ματς, να κόψει βαθμούς από τον Παναθηναϊκό, μοιάζει με ουτοπία. Από αυτούς που επέτρεψαν να μπουν μέσα χούλιγκανς χρησιμοποιώντας σκάλα (!) ώστε να επέλθει η τιμωρία και βάσει των όσων λένε και κάνουν όλη τη σεζόν κατά της ΑΕΚ, όλα είναι πιθανά.

ΥΓ Δεν τα συνηθίζω τα υστερόγραφα, απλώς επειδή υπάρχει και κόσμος που θέλει συζήτηση για τις επιλογές του προπονητή, θα πω τα εξής: τα όσα βίωσε η ομάδα στο εσωτερικό της το τελευταίο δεκαήμερο, είναι για βιβλίο. Ο Αλμέιδα έπρεπε πρωτίστως να διαχειριστεί τα σώματα και δευτερευόντως τα πρόσωπα και τις ικανότητες του. Κι εγώ απόρησα βέβαια που δεν έβαλε τον Φαν Βερτ αλλά τον Ζίνι, όμως αν ο Γκαρσία έσπαγε τη μπάλα στον μικρό, σήμερα η ΑΕΚ θα ήταν σχεδόν πρωταθλήτρια από το πόδι ενός άγραφου παίκτη.

Μια συμβουλή δίνω: Δίπλα στον προπονητή όσο ποτέ σε κανέναν άλλον, αυτός είναι το φως, αυτός είναι ο δρόμος. Αυτός έφερε την ομάδα από την ανυπαρξία του τίποτα στην κατάσταση να μας δίνει τόση χαρά στη διάρκεια μιας ολόκληρης σεζόν. Κι ακόμα ο άνθρωπος είναι στην αρχή αυτού που χτίζει. Υπομονή, πίστη, αναγνώριση, αγάπη για τον Ματίας. Τίποτε άλλο!

 

Σταμάτης Βούλγαρης: Ο ευτυχισμένος Ματίας και η κιτρινόμαυρη υπεροχή
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X