Κώστας Μανωλάς: «Τίμησα στην ΑΕΚ το όνομα του θείου μου - Μόνο για τον Ολυμπιακό θα γύριζα, με ενδιαφέρει να κερδίζει και να χάνουν οι άλλοι»

Κώστας Μανωλάς: «Τίμησα στην ΑΕΚ το όνομα του θείου μου - Μόνο για τον Ολυμπιακό θα γύριζα, με ενδιαφέρει να κερδίζει και να χάνουν οι άλλοι»
Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Μανωλάς μίλησε για την καριέρα του και μεταξύ άλλων το πέρασμα από την ΑΕΚ

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ο Κώστας Μανωλάς στα 32 του χρόνια μοιάζει εδώ και μια τριετία σαν… πρώην ποδοσφαιριστής. Έφυγε κακείν κακώς από τον Ολυμπιακό που πούλησε οπαδιλίκι και… αφιέρωνε τραγούδια στον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Το Gazzetta ταξίδεψε στη Σάρτζα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για να τον συναντήσει και τον επισκέφτηκε στο νέο του σπίτι. Μίλησε επίσης για την καριέρα του, ενώ αναφέρθηκε και στην ΑΕΚ.

Ακολουθεί μέρος της συνέντευξης:

Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να αναδειχθείς για να κάνεις μια καριέρα όπως η δική σου.

«Δεν είναι εύκολο να παίξεις ποδόσφαιρο γενικά. Πόσω μάλλον αν είσαι σε κάποιο νησί. Εγώ πήρα το έναυσμα από μια συγκεκριμένη αφορμή. Είδα στην ΑΕΚ ότι δοκίμαζαν παιδιά και ζήτησα από τον πατέρα μου να πάω να δοκιμαστώ. Ο πατέρας μου δεν ήθελε να παίξω ποδόσφαιρο, γιατί ήξερε από τον θείο μου ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο. Προτιμούσε να σπουδάσω. Κι εγώ, δεν παράτησα ποτέ το σχολείο, τελείωσα δύο γλώσσες, πέρασα στο Πανεπιστήμιο. Πήγα, λοιπόν, δοκιμάστηκα και μετά με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι με επέλεξαν. Πήγα στην ΑΕΚ στις ακαδημίες, έπαιξα έναν χρόνο και μου είπαν ότι δεν κάνω, ότι δεν θα με προωθήσουν στην πρώτη ομάδα. Εγώ όμως ένιωθα έτοιμος. Και βρέθηκε, καλή του ώρα, ο κύριος Σάκης Τσιώλης που ήταν τότε στον Θρασύβουλο. Τον πήρε ο θείος μου ένα τηλέφωνο και τον ρώτησε αν θέλει να με δοκιμάσει. Πήρα ένα ταξί, πήγα μόνος μου, έκανα μια προπόνηση και όταν πήγα να τον ευχαριστήσω και να φύγω μου λέει: “Πού πας; Αύριο θα υπογράψεις επαγγελματικό συμβόλαιο”.

Υπέγραψα και έπαιξα τα τελευταία 5-6 ματς, είχε πέσει ο Θρασύβουλος τότε στη Β’ Εθνική και με πήρε η ΑΕΚ του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Τους πρώτους 7-8 μήνες δεν έπαιξα ποτέ. Έτυχε μετά, τραυματίστηκαν κάποιοι ή τιμωρήθηκαν, μπήκα μέσα κι από τότε δεν ξαναβγήκα πουθενά».

Πώς είναι να έχεις τον Μπάγεβιτς πρώτο σου προπονητή σε μεγάλη ομάδα;

«Τον ήξερα, τον έβλεπα. Είχε και τον θείο μου. Μια πολύ ισχυρή προσωπικότητα, ένας άνθρωπος που τον έβλεπες και τον φοβόσουν. Εγώ δεν έχω παρά μόνο να του πω ευχαριστώ, τίποτα άλλο».

Νεαρός αμυντικός με το όνομα Μανωλάς στην ΑΕΚ. Σε γέμιζε με άγχος αυτό;

«Όχι, εγώ δεν ποτέ μου δεν αγχώθηκα. Γιατί πίστευα και πιστεύω στον εαυτό μου πάρα πολύ. Γι’ αυτό έφτασα και σε αυτό το σημείο. Σίγουρα το όνομα του θείου μου ήταν αν όχι το μεγαλύτερο, ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν περάσει από την Ελλάδα, όσον αφορά τους αμυντικούς. Αλλά εντάξει, πιστεύω ότι το τίμησα επάξια».

Ο ίδιος ήταν δίπλα σου σε αυτά τα βήματα;

«Ναι, πάντα ήταν δίπλα μου, από 16.5 χρονών, όταν και ξεκίνησα, μέχρι και τώρα».

Γιατί αποφάσισες να γυρίσεις στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό;

«Δεν ήμουν καλά. Στη Νάπολι είχα έναν τραυματισμό και εκεί δεν μπορούσα να επιστρέψω. Παρότι έπαιρνα πάρα πολλά χρήματα, γύρισα στον Ολυμπιακό με πολύ λιγότερα κι αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρει ο κόσμος. Κι αυτά τα νούμερα που γράφονταν ότι έπαιρνα δεν ισχύουν. Δηλαδή για 2.5 εκατομμύρια και τέτοια που έγραφαν, ήταν ψέμα. Φέτος που το ξεπέρασα και άρχισα να παίζω καλά, δεν περάσαμε στο Champions League και υπήρξαν κάποιες αποφάσεις. Δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό.

Εγώ τον Ολυμπιακό τον αγαπάω, με έχει βοηθήσει και τους έχω βοηθήσει. Εύχομαι φέτος ακόμα και στην πιο δύσκολη σεζόν του να πάρει το πρωτάθλημα. Θεωρώ ότι μπορεί να τα καταφέρει με τη δύναμη του κόσμου του. Πιστεύω ότι και φέτος μπορεί να καλύψει την απόσταση και να πάρει τον τίτλο».

Κάναμε μια κουβέντα πριν και μου είπες ότι στην Ελλάδα τους επιτυχημένους δεν τους στηρίζουν. Είναι μια τέτοια περίπτωση αθλητή και ο Στέφανος Τσιτσιπάς; Είναι θέμα των Media αυτό;

«Τι να του πουν του Τσιτσιπά; Γι’ αυτόν τον αθλητή τι να πεις; Είναι ένα παιδί, ένα ελληνόπουλο, που πρέπει όλοι να το θαυμάζουν και να μην προσπαθούν στην πρώτη του στραβή να τον κακολογήσουν. Αυτό δεν δέχομαι εγώ από τον Τύπο. Μπορεί να είναι η δουλειά σας, το καταλαβαίνω. Αλλά δεν είναι μόνο να κρίνετε. Είναι να λέτε την αλήθεια. Ο κόσμος πρέπει να διαβάζει την αλήθεια. Όχι να βγει ένα άρθρο, ανεξαρτήτως αν είναι αλήθεια ή ψέματα και να το διαβάζει ο κόσμος. Δεν είχα ποτέ μου σχέσεις με δημοσιογράφους. Παλιά θυμάμαι όταν ήμουν στην ΑΕΚ, έπαιρναν τηλέφωνο να μάθουν τι έγινε στην προπόνηση, από εδώ και από εκεί. Τέλος πάντων, εγώ πιστεύω ότι τους επιτυχημένους και γενικά όλους τους Έλληνες που προσπαθούν να κάνουν μια καριέρα στο εξωτερικό ή ακόμα και αυτούς που είναι στην Ελλάδα δεν πρέπει στην πρώτη στραβή να τους κακολογούν. Γιατί μπορεί κάποιο παιδί να μην έχει ισχυρό χαρακτήρα και αυτό να τον ρίξει και να τον πειράξει. Γιατί διαβάζουν, όλοι οι ποδοσφαιριστές διαβάζουν».

Και σε επηρεάζουν όσα γράφονται;

«Μπορεί να σε επηρεάσουν αν δεν είσαι δυνατός».

Παρακολουθείς τι γίνεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

«Δεν θέλω ούτε να βλέπω ούτε να διαβάζω τίποτα. Παρακολουθώ μόνο από το κινητό τα αποτελέσματα».

Θα ήθελες να έχεις παίξει στην «Αγιά Σοφιά» ως αντίπαλος;

«Πλέον δεν θα παίξω. Τελείωσε. Τώρα παίζει η Εθνική, αλλά εγώ στην Εθνική έχω τελειώσει».

Εκεί τι ακριβώς έχει συμβεί; Δεν είχε μιλήσει μαζί σου ο Πογιέτ όταν ανέλαβε, όπως είχε βγει προς τα έξω;

«Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι μπορούσα να επιστρέψω. Ο κύριος Πογιέτ με πήρε τηλέφωνο, όπως και ο Τάκης Φύσσας. Αλλά εκείνη τη στιγμή εγώ δεν αισθανόμουν καλά. Δεν ένιωθα ότι ήμουν αυτός που έπρεπε να ήμουν για να παίξω στην Εθνική. Και τους το είπα και δεν πήγα. Αν ήμουν καλά θα είχα πάει, στο λέω. Αλλά δεν πηγαίνω κάπου να ξεφτιλιστώ. Προς τιμήν του ο κύριος Πογιέτ με πήρε τηλέφωνο από την πρώτη στιγμή που ήρθε».

Τώρα που είσαι καλά;

«Ε, τώρα από το Ντουμπάι; Δύσκολο τώρα, τελείωσε νομίζω. Είμαι και 32 χρονών. Όχι ότι δεν μπορώ, αλλά αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο».

Έχεις πικρία για τα προηγούμενα που είχαν γίνει με την Εθνική;

«Όχι, καθόλου. Η Εθνική είναι η Εθνική. Δεν είναι ο κάθε Φαντ’ Σχιπ. Είναι το εθνόσημό μας και πρέπει πάντα να το τιμάς, ασχέτως αν κάποια στιγμή νιώθεις καλά ή όχι. Όταν δεν αισθάνεσαι ότι θα δώσεις αυτό που μπορείς, δεν πας. Για ποιο λόγο να κάνεις κακό στην ομάδα;»

Είσαι 32, λοιπόν. Εδώ έχεις συμβόλαιο ακόμα έναν χρόνο. Σκέφτεσαι επιστροφή στην Ευρώπη;

«Κοίταξε, ποτέ μην λες ποτέ. Δεν ξέρω, αναλόγως πώς θα είμαι στα πόδια μου».

Ελλάδα;

«Ελλάδα πού; Μόνο για τον Ολυμπιακό θα γύριζα πάντα, αλλά τώρα είναι πολύ δύσκολο. Έφυγα και να ξαναγυρίσω; Στο ποδόσφαιρο ποτέ μην λες ποτέ, αλλά είναι δύσκολο».

Όταν κρεμάσεις τα παπούτσια σου, το ποδόσφαιρο θα συνεχίσει να έχει θέση στη ζωή σου;

«Τέλος το ποδόσφαιρο για μένα. Δεν ξανασχολούμαι με το ποδόσφαιρο. Πολύ δύσκολα. Έχω δύο ξενοδοχεία στη Νάξο, τα οποία πηγαίνουν πολύ καλά και θα δουλέψω σε αυτά».

Ασχολείσαι τώρα;

«Αυτή τη στιγμή δεν ασχολούμαι, αλλά θα ασχοληθώ. Τι να κάνω; Να κάθομαι;».

Άρα θα πας να μείνεις μόνιμα Νάξο;

«Σκέφτομαι σοβαρά να πάω να μείνω στη Νάξο, όμως είναι κάποια προσωπικά θέματα που θέλω να δω πρώτα. Αλλά τους πέντε μήνες τους καλοκαιρινούς, σίγουρα θα είμαι Νάξο».

Το χειμώνα είναι λίγο άγρια στα νησιά, βέβαια…

«Παράδεισος είναι! Μακάρι να μπορούσα να ζήσω αυτή την ποιότητα ζωής».

Άρα δεν θέλεις να κάνεις κάτι με το ποδόσφαιρο μετά…

«Όχι, όχι. Το ποδόσφαιρο είναι πάρα πολύ ψυχοφθόρο. Πολύ δύσκολο. Το πιο δύσκολο άθλημα που υπάρχει για εμένα».

Απλώς, βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι, για τους οποίους η μετάβαση είναι πολύ δύσκολη…

«Αυτό θα το δούμε. Σου λέω ποτέ μην λες ποτέ, αλλά δεν σκέφτομαι να ασχοληθώ. Αν δω κανέναν παιδί και δω ότι είναι καλό μπορεί να το βοηθήσω, αλλά μέχρι εκεί».

Έχεις ακούσει γενικά αρκετά, κυρίως τον καιρό που πήγες από την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό.

«Δεν με επηρέασαν ποτέ. Μου αρέσει. Όσο περισσότερο με βρίζουν, τόσο πιο καλά θα παίξω».

Ένα ντέρμπι που θυμάσαι πάρα πολύ;

«Μέσα στον ΠΑΟΚ. Εκεί ήταν για μένα το καλύτερο ντέρμπι. Που παίξαμε μπουνιές, ξύλο, τα πάντα. Δεν κωλώνω σε τέτοια, μου αρέσουν».

Εσύ που έχεις βιώσει και άλλες ποδοσφαιρικές κουλτούρες, αισθάνεσαι ότι στην Ελλάδα κάποιες φορές αγαπάμε περισσότερο τη νίκη παρά την ομάδα μας ή ότι ασχολούμαστε περισσότερο με το τι κάνει ο αντίπαλος παρά με το τι κάνουμε εμείς;

«Υπάρχουν οπαδοί και οπαδοί. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού είναι συνηθισμένοι στους τίτλους, είναι συνηθισμένοι να κερδίζουν και με διαφορά και με καλό ποδόσφαιρο. Όταν δεν έχεις μια καλή σεζόν είναι λογικό να υπάρχει γκρίνια. Αν και δεν είμαι σύμφωνος. Γιατί κάθε ομάδα μπορεί να κάνει “κοιλιά”, δεν μπορεί όλες οι ομάδες κάθε χρόνο να έχουν επιτυχία. Δεν υπάρχει ομάδα που κάθε χρόνο να κερδίζει. Ο φίλαθλος το βλέπει όμως από τη δική του πλευρά, θέλει η ομάδα του πάντα να κερδίζει. Κι εσύ αν έπαιζες, πάντα να κερδίσεις θα ήθελες. Όταν χάσεις, είσαι δυσαρεστημένος. Δεν είναι παράλογο να τον ενδιαφέρει να κερδίσει η ομάδα του και να χάσει ο αντίπαλος. Και εγώ έτσι είμαι σαν φίλαθλος. Με ενδιαφέρει να κερδίσει ο Ολυμπιακός και να χάσει ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ».

Δείτε εδώ ΟΛΗ τη συνέντευξη

AEK Basket Queen by Betsson: Η επικαιρότητα της ΑΕΚ με καλεσμένο τον Μ. Γκέκο
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X