Μίμης Παπαϊωάννου, αθάνατος προτού πεθάνει

Photo Credits: INTIME

Ο Μίμης Παπαϊωάννου εγκατέλειψε τα εγκόσμια και ο Βασίλης Σκουντής του αποτίνει τα πρεπά, με σημείο αναφοράς μια σκηνή που μένει ανεξίτηλα χαραγμένη

enwsi.gr

16/03/2023 | 10:12

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Τού έλαχε του δόλιου του Μίμη να φύγει από τη ζωή χθες που απεργούσε το σινάφι μας και η είδηση του θανάτου του δημοσιεύθηκε στις ιστοσελίδες κατόπιν ειδικής αδείας από την Ένωση Συντακτών!

“Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει”, όπως γράφει και ο Διονύσιος Σολωμός στους “Ελεύθερους Πολιορκημένους”…

Στις 28 Φεβρουαρίου του 1943, μεσούσης της γερμανικής κατοχής, στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας, μπροστά στο φέρετρο ενός άλλου εθνικού μας ποιητή, του Κωστή Παλαμά, ο ομότεχνος του Άγγελος Σικελιανός με φωνή τρεμάμενη από τη συγκίνηση μα συνάμα και βροντερή απήγγειλε ένα ποίημα που είχε γράψει εκείνο το ίδιο ξημέρωμα…

Σε αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!

Εκείνοι οι στίχοι έλιωσαν τους ανθρώπινους αρμούς και τράνταξαν σύγκορμο το πάνδημο πλήθος…

“Ηχήστε οι σάλπιγγες…

Καμπάνες βροντερές, δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…

Βογκήξτε τύμπανα πολέμου, οι φοβερές

σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!

Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα”!

Και στο φέρετρο του Μίμη Παπαϊωάννου θα ακουμπάει ολάκερη η χώρα, αποχαιρετώντας έναν λαϊκό ήρωα και νιώθοντας το ιερό χρέος να αποθεώσει έναν θνητό και να του προσφέρει την αιωνιοποίηση!

Αυτή είναι η αγαθή τύχη των κάθε λογής μεγάλων: έχουν γίνει αθάνατοι, προτού πεθάνουν!

Ξαφνικά νιώθω να με διακατέχει και να με συνεπαίρνει μια έντονη ποιητική διάθεση, ποσώς με εκπλήσσει αυτό: και ο Μίμης ένας ποιητής ήταν!

“Τρώει και ο Βάρναλης φέτα;”

Μετά, λοιπόν, τον Σολωμό, τον Παλαμά και τον Σικελιανό, η πιο δυνατή στιγμή της καριέρας του Μίμη μου φέρνει στο μυαλό ένα περιστατικό που διηγήθηκε κάποτε ο Δημήτρης Χορν και αφορά τον Κώστα Βάρναλη…

Ο ηθοποιός συνάντησε, λέει, τον λογοτέχνη σε ένα μπακάλικο της Αθήνας…

Εκεί ο ποιητής των “Μοιραίων” ζήτησε μερικά δράμια φέτα και αίφνης ο ηθοποιός έμεινε κατάπληκτος…

“Μα τρώει ο Βάρναλης φέτα;” αναρωτήθηκε, θαρρώντας πως θα τρεφόταν με νέκταρ και με αμβροσία!

Κάτι τέτοιο, με την απαραίτητη παραποίηση, αναρωτήθηκα κι εγώ ένα βράδυ ακριβώς σαν σήμερα, πριν από 46 χρόνια, στην αλήστου μνήμης φάση του αγώνα της ΑΕΚ με την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς.

Το καρμικό νούμερο 81

Είχαν περάσει 81 λεπτά και χθες αποδείχθηκε πως αυτό το νούμερο (θα) ήταν καρμικό και μοιραίο για τον Μίμη: στα 81 λεπτά λύτρωσε την ΑΕΚ και στα 81 χρόνια του λυτρώθηκε ο ίδιος…

Με το σκορ στο 2-0 και ενώ η ΑΕΚ είχε ηττηθεί στον πρώτο αγώνα με 3-0, ο Τάσος (Κωνσταντίνου) κάνει μια σέντρα από δεξιά και ό,τι ακολουθεί συνιστά την επιτομή του (μπασκετικού) alley-oop!

Ο Παπαϊωάννου δεν είναι… λυκόπουλο εκείνη την εποχή, έχει τριανταπενταρίσει, μα μπορεί ακόμη να πηδάει, να φτάνει στον ουρανό και να πίνει μια γουλιά καφέ με τον Θεό!

Μίμη φτάσε όπου δεν μπορείς!

Εκείνη τη στιγμή νιώθει να τον ορμηνεύει και να τον οιστρηλατεί ο Νίκος Καζαντζάκης, όπως το γράφει στην “Αναφορά στον Γκρέκο”….

Το “Φτάσε όπου μπορείς” γίνεται “Φτάσε όπου δεν μπορείς”, μαθές!!!

Απογειώνεται λοιπόν σαν αερικό, μοιάζει να διακτινίζεται και σε μια φάση στην οποία η τέχνη γίνεται μαγεία, πιάνει την κεφαλιά και αφήνει εμβρόντητο τον Εγγλέζο τερματοφύλακα!

Πηγή: sport24.gr