Ο Αλμέιδα είναι απαιτητικός με τα παιδιά του, αλλά αν τα πειράξεις…

Είναι όμορφο να ακούς μια Αφγανή μαχήτρια της ζωής και του ποδοσφαιρικού της ονείρου, να λέει πόσο περήφανη νιώθει που μια ομάδα που γεννήθηκε από προσφυγική μήτρα, έχει αγκαλιάσει την πρωτοβουλία της. Είναι επίσης όμορφο να πηγαίνεις Κυριακή χωρίς ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια και να βλέπεις την πόλη πλημμυρισμένη από μικρά ΑΕΚόπουλα και μεγάλους ή και ακόμα μεγαλύτερους ΑΕΚάρες, να απολαμβάνουν την αγκαλιά του σπιτιού μας.

Εκεί είναι που συνειδητοποιείς απολύτως, πόσο πολύ σου έχει λείψει η ΑΕΚ και πόσο στα όρια της στέρησης έχεις φτάσει. Μετά έρχεται το φιλικό με την Σερένγκ και η εικόνα που δείχνει η ομάδα και αντιλαμβάνεσαι γιατί σου έχει λείψει τόσο πολύ η ΑΕΚ, πέρα από την μαγεία του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Φυσικά δεν έχει να κάνει με το αποτέλεσμα. Αλίμονο. Είναι η ποδοσφαιρική υγεία που βγάζει πλέον αυτή η ομάδα. Και κυρίως είναι η αγωνιστική ταυτότητα που της έχει δώσει ο Αλμέιδα.

Μπαίνει στο γήπεδο, είτε με τους βασικούς, είτε με τις εναλλακτικές τους λύσεις, είτε με παιδιά από την ΑΕΚ Β, είτε με τον γίγα Πάτροκλο τον οδηγό του πούλμαν και παίζει την μπάλα της. Με τις ίδιες ποδοσφαιρικές αρχές, την ίδια συνοχή, τα ίδια τρεξίματα, το ίδιο πάθος. Απότοκο όλα αυτά της δουλειάς του Αλμέιδα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου και μέσα στους τέσσερις τοίχους των αποδυτηρίων. Εν προκειμένω για την μίνι προετοιμασία και στους τέσσερις τοίχους του ξενοδοχείου.

Πρώτα υπέφεραν, μετά έκαναν τους άλλους να υποφέρουν

Για τον Αλμέιδα λίγη σημασία είχαν αυτά που θα γίνουν στο φιλικό. Διότι ήξερε πως όταν έχουν γίνει σωστά όλα όσα θέλει, δουλεύει και απαιτεί από τους παίκτες μέσα στην καθημερινή δουλειά, είναι η φυσική εξέλιξη να λειτουργήσουν όλα σωστά και στο ματς. Και μην έχετε στο μυαλό σας πως όλο αυτό βγαίνει χωρίς κόπο και αυστηρότητα. Έλιωσαν στα (ποδοσφαιρικά) παπούτσια τους οι παίκτες της ΑΕΚ αυτή την εβδομάδα στην Ολλανδία. Σχεδόν όλοι τους χρειάστηκε λίγη ή και μεγαλύτερη αποφόρτιση για να την παλέψουν.

Κάπως έτσι όμως, μπορεί η ΑΕΚ να μπαίνει στο γήπεδο και να μην αφήνει τον (όποιο) αντίπαλο να σταθεί σε χλωρό κλαρί. Να μην τον αφήνει να πάρει ανάσα. Όσο υπέφεραν οι παίκτες της ΑΕΚ από το απαιτητικό πρόγραμμα των διπλών προπονήσεων όλες τις προηγούμενες ημέρες, άλλο τόσο υπέφεραν οι δύσμοιροι Βέλγοι στο πρώτο ημίχρονο του φιλικού. Που δεν ήξεραν από πού θα πρωτοχάσουν την μπάλα και ποιος θα τους πρωτοδημιουργήσει επικίνδυνη κατάσταση στην περιοχή τους.

Διάβασα και άκουσα πολλούς να γράφουν και να λένε μετά το φιλικό για το πώς «μιλάει» στην μπάλα ο Φερνάντες. Όντως ο Ισπανός μπορεί να κάνει το τόπι κομπολόι. Αλλά να πω την αλήθεια, αυτό που μου έκανε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση στο ντεμπούτο του Φερνάντες, ήταν το πόσο γρήγορα και πόσο πολύ, ενσωματώθηκε στο αγωνιστικό μοντέλο που εφαρμόζει ο Αλμέιδα. Σαν τρελός πίεζε ο Φερνάντες τον αντίπαλο που είχε την μπάλα στα πόδια του και δεν άφησε φάση που να μην κυνηγήσει.

Όμως δεν θα μπορούσε να μπει και να παίξει αλλιώς σ’ αυτό που έχει φτιάξει ο Αλμέιδα. Δεν θα του έκανε ο Πελάδο χάρη του Φερνάντες επειδή ήρθε με μεταγραφή. Είναι πολύ αυστηρός και πολύ απαιτητικός χωρίς καμία έκπτωση ο Αλμέιδα σ’ αυτό που ζητάει και σ’ αυτό που θέλει από τους παίκτες του. Έτσι έχει οικοδομήσει αυτό που βλέπουμε και καμαρώνουμε μέσα στο γήπεδο. Και δεν μπορεί να μπει κανείς σ’ αυτό, αν δεν γίνει κομμάτι του.

Πολύ ξεκάθαρο το μήνυμα

Βεβαίως σ’ αυτό το φιλικό με τους Βέλγους, καταλάβαμε όλοι πως αυτό το οικοδόμημα του Αλμέιδα, δεν έχει κτιστεί μόνο με αυστηρότητα, σκληρή δουλειά και απαιτήσεις. Έχει και πολύ ισχυρούς δεσμούς. Όταν οι Βέλγοι μανούριασαν και πήγαν να πειράξουν τα παιδιά του, ο Πελάδο έγινε θεριό ανήμερο. Πήρε κίτρινη κάρτα σ’ ένα σκοτωμένο φιλικό μέσα στην παγωμένη ολλανδική επαρχία. Ήταν όμως πολύ ξεκάθαρο το μήνυμα. Εδώ παίζουν τα δικά μου παιδιά. Και τα δικά μου παιδιά δεν τα πειράζει κανείς.

Μήνυμα φυσικά που δεν απευθύνεται μόνο στον μανουριάρηδες Βέλγους ή τον ρεφ από ένα χωριό της Ολλανδιας με 50 κατοίκους και 150 αγελάδες που την είδε Μάικλ Όλιβερ. Είναι προς πάσα κατεύθυνση. Και οι παίκτες της ΑΕΚ το αισθάνονται πως είναι έτσι ο Αλμέιδα. Τον νιώθουν ως τον πολύ απαιτητικό, τον πολύ αυστηρό και παράλληλα τον πολύ προστατευτικό και πολύ ανθρώπινο δίπλα τους. Πέρα από το καθαρά αγωνιστικό και τακτικό κομμάτι, όλο αυτό είναι κυρίαρχο στοιχείο της φετινής ΑΕΚ και συστατικό της συνολικής εικόνας της. Λέμε καμιά φορά την φράση «οικογένεια», αλλά είναι καλό να καταλαβαίνουμε και κυρίως να φαίνεται τι εννοούμε.

Κάπως έτσι έκλεισε αυτή η μίνι προετοιμασία με το «πήγαμε καλά του Αλμέιδα». Τώρα η δουλειά θα συνεχιστεί στην Αθήνα και νομίζω μπαίνει και σε μια κρίσιμη καμπή της. Να επιστρέψουν ξανά και γεροί οι μουντιαλικοί, να συνέλθουν και όσοι ζορίστηκαν λίγο παραπάνω στην Ολλανδία, να δούμε και πότε θα είναι ξανά διαθέσιμοι ο Τσούμπερ και ο Άμραμπατ. Μοιάζει ακόμα μακρινό αλλά δεν είναι. Σε δέκα μερούλες η ΑΕΚ μπαίνει σ’ ένα αγωνιστικό πρόγραμμα χωρίς ανάσα. Και πρέπει να το πιάσει από εκεί που το άφησε πριν την διακοπή.

• LIVE ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
• Το απίστευτο κι όμως… ελληνικό και η υποχρέωση της ΑΕΚ…
• Τι θα γίνει τώρα με τα πλέι οφ – Ολα τα δεδομένα
• Τα πάντα για το στοίχημα ΕΔΩ - Οι καλύτερες προτάσεις
• Μπαντής για Ιωαννίδη: «Ο Αλμέιδα τα είχε πει, προσπάθησε να μας ταρακουνήσει!» (ΦΩΤΟ)
• Ατζούν: «Είμαι Παναθηναϊκός αλλά δεν θα γίνω εταίρος του Αλαφούζου – Γι’ αυτό δεν πήρα τον Βόλο!»

Οι ειδήσεις του στο Google News

Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του

• blog
• ΑΕΚ
• Κώστας Τσίλης
• Ματίας Αλμέιδα