Ο μπασκετικός ΑΕΚτζής θέλει μία ομάδα που να του ζεσταίνει την ψυχή...

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, κάνει μία μπασκετική παρένθεση...

30/11/2022 | 1:00

Έχω ξεκαθαρίσει εδώ και πολλά χρόνια, ότι δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να κάνει αγωνιστικές αναλύσεις για το μπάσκετ. Παρακολουθώ μόνο την ΑΕΚ στο συγκεκριμένο άθλημα, λόγω της αγάπης μου στην ομάδα, αλλά συνολικά, η όλη διαχείριση και θα έλεγα η κατάντια του μπάσκετ, με έχει ξενερώσει, όπως και πολλούς φιλάθλους άλλωστε στην Ευρώπη. Αυτό θέλησαν να έχουν εξάλλου, ένα μπάσκετ για λίγες και «εκλεκτές» ομάδες, άρα και για λίγους και «εκλεκτούς» φιλάθλους. Κι αυτό έχουν, οπότε ας το χαίρονται…

Πέραν αυτού, η εξέλιξη του μπάσκετ ως προς το πώς παίζεται, μας έχει αφήσει πίσω, όσους το αγαπήσαμε και ασχοληθήκαμε με αυτό, σε περασμένες δεκαετίες. Ως εκ τούτου, αναλύσεις μπασκετικές, επαναλαμβάνω ότι δεν θα κάνω. Τις αφήνω για τους… ψαγμένους, που για να πω την πικρή μου αλήθεια πάντως, τους διαβάζω, τους ακούω, αλλά βλέπω ότι σπάνια πέφτουν μέσα στις εκτιμήσεις τους.

Μία ομάδα που να μας γεμίζει όταν την βλέπουμε

Εστιάζοντας στην ΑΕΚ, που είναι άλλωστε και το μοναδικό που μας ενδιαφέρει από τον μπασκετικό χώρο, νομίζω ότι το βασικό μας ζητούμενο, από τότε που βγήκε μπροστά ο Μάκης Αγγελόπουλος και… θύμισε ξανά στον ΑΕΚτζή, ότι η ομάδα του έχει κι ένα τόσο ένδοξο τμήμα, το οποίο και αναγέννησε από τις στάχτες του, ήταν το εξής. Να βλέπουμε την ΑΕΚ και να μας ζεσταίνει την ψυχή. Να μας γεμίζει ως ΑΕΚτζήδες.

Ήταν ευθύς εξαρχής δεδομένο ότι έτσι όπως είναι δομημένο το άθλημα, θα είναι πάρα πολύ δύσκολο (βασικά ακατόρθωτο) το να μπορέσει η ΑΕΚ σε σταθερή και μόνιμη βάση να είναι ανταγωνιστική και να διεκδικεί τρόπαια. Πέτυχε πραγματικά ένα θαύμα το 2018, σήκωσε τρόπαια σε Ελλάδα, Ευρώπη, μέχρι και στο Ρίο έφτασε η χάρη της με την κατάκτηση του Διηπειρωτικού το 2019.

Και τα πέτυχε αυτά, όχι… κλέβοντάς τα (αγωνιστικά) ως αουτσάιντερ από τα θεωρητικά φαβορί, αλλά αποδίδοντας σπουδαίο και κυριαρχικό μπάσκετ. Κόντρα στον Παναθηναϊκό, κόντρα στον Ολυμπιακό, κόντρα στην Μονακό στον τελικό του BCL. Ήταν μία ομάδα που πραγματικά, ζέσταινε την ψυχή μας και όχι απλά μας γέμιζε ως φιλάθλους, αλλά μας ενθουσίαζε.

Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Από τότε έγιναν πολλά λάθη, ο κορονοϊος ήρθε σε τάιμινγκ που τσάκισε την όποια προσπάθεια του Μάκη Αγγελόπουλου, οι ατυχίες πραγματικά ξεπέρασαν τα όρια και ο κόσμος για να ξέρουμε τι λέμε, δεν βοήθησε όσο θα μπορούσε και βάσει του μεγέθους της ΑΕΚ. Είναι αυτή μια πλευρά του νομίσματος, που αφορά στον κόσμο, στην οποία έχω σταθεί και προσωπικά, αρκετές φορές.

Στο ίδιο όμως νόμισμα, υπάρχει και η άλλη πλευρά, σύμφωνα με την οποία, η ομάδα είναι αυτή που πρέπει να… ζεστάνει ξανά τον κόσμο της και να τον προσελκύσει. Και οφείλουμε να δούμε και αυτή την πλευρά. Τι βλέπει ο κόσμος της ΑΕΚ και πώς το σκέφτεται. Και τι απαίτηση έχει από την ομάδα. Κι αν αυτή η απαίτηση είναι υπερβολική…

Μιλάμε καθημερινά με «Ενωσίτες» που αγαπάνε την ομάδα μπάσκετ και όσο μπορούν, προσπαθούν να είναι κοντά της και να την στηρίζουν. Γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες για να παρέχουν αυτή τη στήριξη χωρίς αντάλλαγμα, είναι συντριπτικά περισσότερες. Δεν είναι εύκολο, ας είμαστε ειλικρινείς, να γνωρίζεις εκ των προτέρων ας πούμε, ότι δεν γίνεται με τίποτα να πανηγυρίσεις πρωτάθλημα. Και να πρέπει να είσαι μόνιμα συμβιβασμένος με αυτό. Γιατί ΑΕΚ είσαι και όχι… Προμηθέας.

Ως εκ τούτου, αυτό που έχεις ως μίνιμουμ απαίτηση είναι να βλέπεις τουλάχιστον μια ομάδα με πάθος, με ένταση, με παίκτες επιπέδου ΑΕΚ που θα έχουν ένα νεύρο, που θα καταλαβαίνουν ποια φανέλα φοράνε και τι εκπροσωπούν. Η εμφάνιση της ΑΕΚ στο παιχνίδι με τον Κολοσσό στην Ρόδο, ήταν επιεικώς απογοητευτική.

Μια εικόνα που δεν αντέχεται…

Ένας κόσμος που περίμενε στο νησί, πώς και πώς, να δει από κοντά την κιτρινόμαυρη φανέλα και που δεν σταμάτησε να φωνάζει ούτε λεπτό. Και μέσα στο παρκέ, μια ομάδα που δεν μπορούσε να πάρει αμυντικά ριμπάουντ καθώς οι παίκτες της δεν έπαιρναν καν την κατάλληλη θέση, καθώς επίσης και δεν μπορούσε να σκοράρει με βολές. Με Έλληνες παίκτες που (με πόνο ψυχής το γράφω) «φωνάζουν» ότι δεν μπορούν. Και με τον κόουτς μετά να δηλώνει ότι… ο αντίπαλος το ήθελε περισσότερο!

Ήταν μία εικόνα που δεν αντεχόταν, ούτε από την τηλεόραση. Γιατί πολύ απλά σε στενοχωρούσε πολύ να βλέπεις έτσι την ΑΕΚ. Ας κάνουν λοιπόν τις πιο μπασκετικές αναλύσεις οι ειδικοί. Αλλά αν μη τι άλλο και όσοι δεν είμαστε ειδικοί, αλλά αγαπάμε την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ και επιμένουμε να την παρακολουθούμε, ας βλέπουμε μια ομάδα που να το θέλει κι αυτή πολύ.

Αν όχι περισσότερο από τον κάθε… Κολοσσό, τουλάχιστον το ίδιο. Γιατί αλλιώς δεν μιλάμε για ΑΕΚ, αλλά για κάτι άλλο. Γιατί η ΑΕΚ όταν παίζει ως ΑΕΚ, είτε παίρνει στο τέλος το ροζ φύλλο αγώνα, είτε όχι, δεν χάνει ποτέ για τον κόσμο της. Αυτό που δεν αντέχεται όμως είναι να βλέπεις την ΑΕΚ σε οποιοδήποτε άθλημα να είναι… flat. Να πορεύεται σε μια ευθεία, αδιάφορη γραμμή.

4x Προσφορά* χωρίς κατάθεση από την Betsson! *Όροι & Προϋποθέσεις. 21+ | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ