Η ξεφτίλα τους μέσα από τα λεγόμενα και του Μάντζιου

Photo Credits: INTIME

Ο Ενωσίτης βλέπει το νέο ξεμπρόστιασμα της κόκκινης παράγκας και πως σώθηκε η ΑΕΚ

enwsi.gr

26/11/2022 | 20:22

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Για όσους έχουν διαβάσει με προσοχή, έχουν αφιερώσει δηλαδή τις απαραίτητες ώρες και την απαραίτηση προσοχή, στα στοιχεία της δικογραφίας για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης που στη συνέχεια έγινε συμμορία, φυσικά δεν υπάρχει τίποτα το εντυπωσιακό σε όσα με αφέλεια είναι αλήθεια αναφέρει στην συνέντευξη του στο gazzetta.gr ο Βαγγέλης Μάντζιος. Αυτό ακριβώς ήταν το σκηνικό από το 2010 ως τα τέλη του 2016, που έπεσε η διοίκηση των Γκιρτζίκηδων. Κι ακριβώς με τον τρόπο που προκύπτει από τα λεγόμενα του παλαίμαχου διεθνή επιθετικού, μεταξύ άλλων ολοκληρώθηκε και η τραγωδία για την ΑΕΚ στο τέλος της σεζόν 2012-2013. Ποιος δεν έβλεπε τι γινόταν με τον Άρη, ποιος δεν έβλεπε τι γινόταν με τον Ατρόμητο αντίπαλο του Άρη και μετά της ΑΕΚ αντίστοιχα κι όλα τα υπόλοιπα;

Σε αυτά θα βρείτε και την εξήγηση για το για ποιον ακριβώς λόγο δεν τους αρκεί να είναι πρώτοι όταν έχουν την καλύτερη ομάδα, όπως συνέβη την προηγούμενη τριετία; Γιατί εδώ μιλάμε για ένα σύστημα ολόκληρο, που προσομοιάζει με μια απέραντη αυλή ενός βασιλιά που αποτελεί την μόνη και απόλυτη αρχή. Που όποιος δεν ήταν κοντά του, δεν είχε καμιά τύχη να επιβιώσει, οπότε όλοι σκοτώνονταν ποιος θα είναι περισσότερο κοντά του και ποιος θα είναι πιο συνεπής και πολύτιμος ως υπηρέτης.

Φυσικά το κλειδί για όλα αυτά ήταν η ΕΠΟ. Μια ΕΠΟ που εκείνη την εξαετία (αφήστε την εποχή Κόκκαλη, μη πάμε καν εκεί) δεν ήταν απλά πως την είχαν υπό τον απόλυτο και… εξονυχιστικό έλεγχο τους. Ήταν και το τι είδους μαγαζί αποτελούσε. Μην ξεχνάμε πως δεν υπήρχαν φυσικά ξένοι στην ΚΕΔ εκτός απ΄όταν έφερναν κανέναν για καμιά αρπαχτή για να τον βάλουν βιτρίνα όπως εκείνον τον Χιου Ντάλας. Δεν είχε καμιά εμπλοκή η UEFA, καμιά εμπλοκή η FIFA, απαξιούσαν να έρθουν εδώ που γινόταν αυτό που γινόταν. Και καμιά κυβέρνηση δεν ασχολούνταν φυσικά, μέχρι να έρθει ξαφνικά ο Κοντονής με την τρέλα του και την αίσθηση του δικαίου και της ηθικής σε σημείο ασύγκριτο να βάλει τέλος.

Εκείνη η ΕΠΟ είχε μια ΚΕΔ που είχαν φτάσει στο σημείο να την αλλάξουν τέσσερις φορές σε μια σεζόν, με κριτήριο αν έχαναν κανένα ματς για να στείλουν το μήνυμα τι παθαίνει όποιος δεν τους υπηρετελι σωστά. Εκείνη η ΕΠΟ δεν είχε τακτικούς δικαστές, που δεν είναι μεν τέλειοι, αλλά είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να έχεις. Είχε υπαλλήλους της να απονέμουν δικαιοσύνη σε πειθαρχικά όργανα με αποτέλεσμα και η απονομή δικαιοσύνης στο ποδόσφαιρο να είναι είδος εμπορεύσιμο προς χρήση του κυρίαρχου. Για να ξέρουν από ποιον πρέπει να ζητήσουν χάρη όλες οι ομάδες. Από την Super League ως τα ερασιτεχνικά.

Αυτά κι άλλα πολλά συνέβαιναν κι έχουν σήμερα το θράσος να κάνουν φασαρία και να ζητούν αλλαγές. Αυτοί που είχαν επιβάλλει και εκμεταλλεύονταν ό,τι πιο βρώμικο είχε εμφανιστεί ποτέ στον κόσμο του ποδοσφαίρου σε παγκόσμιο επίπεδο. Το σκάνδαλο της μορφής εκείνης της ΕΠΟ, ξεπερνά οτιδήποτε άλλο, ακόμη και τα σκάνδαλα που έγιναν γνωστά τα προηγούμενα χρόνια σε επίπεδο FIFA. Και μη νομίζετε πως δεν σήμαιναν όλα αυτά και τεράστια οικονομικά οφέλη σε πολλά επίπεδα.

Οι ξεφτίλες έχουν το θράσος λοιπόν να μιλούν σήμερα για ΕΠΟ. Κι αντί να τους παίρνουν με τις σάπιες ντομάτες, υπάρχει σήμερα πολιτικό προσωπικό που προσπαθεί να εξυπηρετήσει τους στόχους τους.

Σε ό,τι αφορά τα δικά μας, να τα σκεφτόμαστε όλα αυτά για να καταλαβαίνουμε πόσα πολλά πράγματα άλλαξε η δυναμική της επιστροφής του Μελισσανίδη στο ποδόσφαιρο. Και γι΄αυτό το μίσος τους είναι πηγαίο, εμμονικό κι εκφράζεται καθημερινά. Γιατί έδωσε τέλος σε αυτό το έκτρωμα που είχαν φτιάξει προς απόλυτη εκμετάλλευση από μέρους τους. Κι όποιος δικός μας σε στιγμές απογοήτευσης από τα αγωνιστικά τα προηγούμενα χρόνια είχε σκεφτεί αφελώς και επιφανειακά, να το σκεφτεί χίλιες φορές πριν κάνει το ίδιο ξανά. Η μόνη ελπίδα της ΑΕΚ να στεκόταν όρθια να έμενε ζωντανή και να είχε ελπίδα, ήταν να μπει μπροστά ένας δικος της που να μπορούσε να τους αντιμετωπίσει και να τους νικήσει στα καυτά μέτωπα. Αυτό που έγινε με τον Μελισσανίδη. Κι επειδή αυτοί οι ίδιοι είναι και οι στόχοι τους οι ίδιοι παραμένουν, παραμένει ίδια και η ανάγκη της ΑΕΚ.

Ο Ενωσίτης