Η ευτυχία του Μελισσανίδη έχει λόγο (το γήπεδο) και αιτία (τον Αλμέιδα)...

Photo Credits: INTIME

Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για τον Μελισσανίδη που έπειτα από το όνειρο που έκανε πραγματικότητα, βρήκε στο πρόσωπο του Αλμέιδα τον τεχνικό που έψαχνε.

04/11/2022 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Λες και για κάποιον άγνωστο, σε εμάς και όχι μόνο, λόγο έπρεπε να περάσει μια σκληρή τριετία για να μας φέρει πίσω τη χαρά και την ευτυχία η ΑΕΚ σε αγωνιστικό επίπεδο. Θαρρείς και το ίδιο ισχύει με τον Δημήτρη Μελισσανίδη τον οποίο συναντάς και αντιλαμβάνεσαι πως μπορεί να αισθάνεται ένας απόλυτα ευτυχισμένος άνθρωπος. Εννοείται πως αυτό έχει να κάνει με το γήπεδο στο μεγαλύτερο ποσοστό. Ή τουλάχιστον αυτό θα σκεφτεί κανείς εύκολα με το… φτωχό του το μυαλό. Όμως ο ιδιοκτήτης του κιτρινόμαυρου club δεν συνηθίζει να αρκείται σε ένα ιστορικό επίτευγμα που τον πέρασε στην Αθανασία… Προφανώς διότι για να φτάσει εκεί που έφτασε ποτέ δεν έμενε στην επιτυχία, αλλά έβλεπε μπροστά, πώς να την απογειώσει!

Αυτό ισχύει και με την ΑΕΚ. Είναι πασιφανές ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια στο μυαλό του υπήρχε μόνο η στιγμή της επιστροφής με αποτέλεσμα να έρθουν καταστροφικές σεζόν -σε αγωνιστικό επίπεδο- για την Ένωση οι οποίες πρώτα και κύρια τσαλάκωναν το δικό του προφίλ στον ΑΕΚτζή, του έκαναν κακό, τη στιγμή που και ο ίδιος δεν άντεχε όσα έβλεπε στο σιχαμένο για εκείνον ΟΑΚΑ! Το παραδέχτηκε άλλωστε ο ίδιος σε συνάντησή του στο παρελθόν, όχι τη πρόσφατη, με τους δημοσιογράφους. Ότι το μυαλό του και η ενέργειά του ήταν όλη στο γήπεδο, το είπε και στους οπαδούς, το απέδειξε στο φινάλε φέτος.

Όμως όταν έφτασε η ώρα της Νέας Φιλαδέλφειας παράλληλα ήρθε και η στιγμή της ομάδας που θα μπει σε αυτή! Αν υπήρχε κάποιος να γνωρίζει ότι απαγορεύεται να μπει στο νέο ναό των ΑΕΚτζήδων ομάδα κατώτερη των προσδοκιών, αυτός ήταν ο Δημήτρης Μελισσανίδης, πρώτος και καλύτερος. Όπως και το γεγονός ότι δεν υπήρχαν περιθώρια για εκπτώσεις στην επένδυση για την ομάδα. Έτσι κι έγινε… Όπως θα έλεγε θαρρώ και ο ίδιος «αν μπαίναμε με τα χάλια που είχαμε και φέρναμε τα ίδια αποτελέσματα στο νέο μας παλάτι θα μας κυνηγούσαν και οι πέτρες». Τίποτα δεν έγινε στη τύχη, αλλά με σχέδιο, κάτι που απουσίαζε από την ΑΕΚ τα προηγούμενα χρόνια με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα…

Πάμε παρακάτω όμως γιατί δεν αξίζει να μένουμε στο παρελθόν, δεν παλεύεται να επαναλαμβανόμαστε, να βγάζουμε και πάλι μίρλα, την εποχή που η ΑΕΚ προοδεύει, αναπτύσσεται, εξελίσσεται και δείχνει ότι το σήμερα και (ακόμη περισσότερο) το αύριο: της ανήκουν! Πλέον και μετά την εφιαλτική τριετία ζούμε όλοι σε ένα μαγικό κιτρινόμαυρο δικό μας κόσμο. Συνέβησαν τόσα πολλά καλά που πραγματικά, ώρες – ώρες, σκέφτομαι μην είναι όνειρο και ξαφνικά ξυπνήσω απότομα. Πάντως αν με ρωτούσαν: έτσι φαντάζομαι τον Παράδεισο, όπως τον βιώνω στης Φιλαδέλφειας τα μέρη, απλά θα ήθελα μαζί μου και όσους αγαπώ και δεν είναι.

Πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος!

Αντίστοιχη ευτυχία έχει ο Δημήτρης Μελισσανίδης, αλλά και ο Ματίας Αλμέιδα, οι δυο μεγάλοι πρωταγωνιστές της ΑΕΚ. Το μεγάλο αφεντικό όλου του club και το αντίστοιχο (αφεντικό) του ποδοσφαιρικού τμήματος. Μια φωτογραφία -η βασική ντε σε τούτο το άρθρο- μπορεί να τα λέει όλα, να μη χρειάζεται λεζάντα, να μην επιδέχεται λόγου (γραπτού, ή προφορικού). Μιλάει από μόνη της, δεν συμφωνείτε, ε; Η αντίδραση του Μελισσανίδη όταν είδε τον Ματίας Αλμέιδα στην εκδήλωση του OPAP στο νέο μας σπίτι στης Φιλαδέλφειας τα μέρη ήταν η απόλυτη επιβεβαίωση της ικανοποίησης του ιδιοκτήτη με την επιλογή προπονητή από τον ίδιο και τους συνεργάτες του.

Τον είδε να πλησιάζει από μακριά και εκείνος αμέσως σηκώθηκε, τον υποδέχτηκε με το πιο αληθινό και μεγάλο χαμόγελο ευτυχίας (λες και ήταν οπαδός που έβλεπε πρώτη φορά τον Αλμέιδα από κοντά), κινήθηκε προς το μέρος του και του έδωσε το χέρι του με μορφασμούς που εκδήλωναν την απόλυτη αναγνώριση της δουλειάς του. Δεν είχαν περάσει μέρες πολλές από το «με τρελαίνει η ΑΕΚ του Αλμέιδα», η οποία «μου θυμίζει την ομάδα εκεί στο 90’»! Το είπε και το έδειξε ταυτόχρονα στον ίδιο τον προπονητή. Δεν θυμάμαι να τον έχω ξαναδεί έτσι, ίσως μόνο στο μπαλκόνι δίπλα όταν ήμασταν με την κούπα του πρωταθλητή, με τον κόσμο τότε ήταν ευτυχισμένος ο Μελισσανίδης, τώρα, εδώ, ο Αλμέιδα ήταν η αιτία της χαράς του.

Ο βασικός λόγος έχουμε πει φυσικά είναι το γήπεδο και δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης (έχω γράψει και πει ότι είναι δέκα τίτλοι στην ευθεία το γήπεδο και βάλε). Δικαιολογημένα αφού καιρό τώρα ήλπιζε να βρει το πρόσωπο εκείνο που θα του δώσει το μόνο που αξίωνε: μια ομάδα που θα θυμίζει ΑΕΚ, εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων. Για παράδειγμα και τον Μανόλο Χιμένεθ τον εκτιμά, τον θεωρεί σωστό και κανονικό προπονητή, αγωνιστικά όμως ήθελε (απόλυτα δικαιολογημένα στο μυαλό μου και ας λατρεύω τον Σεβιγιάνο) κάτι καλύτερο. Διότι στόχος ήταν με την επιστροφή στης Φιλαδέλφειας τα μέρη να επιστρέψει και η ΑΕΚ που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε με το ποδόσφαιρο κυριαρχίας!

Η ευτυχία του Μελισσανίδη λοιπόν, όπως και όλων των ΑΕΚτζήδων αφού τέτοιος είναι στο τέλος της ημέρας και αυτός, έχει λόγο (το γήπεδο πάνω απ’ όλους και όλα) και αιτία (τον Αλμέιδα) ανεξάρτητα αν θα κατακτήσει η ομάδα στο τέλος τίτλο, ή τίτλους… Διότι γνωρίζει καλά ο Μελισσανίδης ότι θέλει και τύχη όταν είσαι στην εκκίνηση δημιουργίας κάτι πολύ μεγάλου και ισχυρού όπως αυτό που είναι σε εξέλιξη στον Δικέφαλο…

Η ευτυχία του Μελισσανίδη έχει λόγο (το γήπεδο) και αιτία (τον Αλμέιδα)...

Υγ: Καλύτερα μωρέ άδεια παρά γεμάτα τα γήπεδα… Λογική τρελού κανονικότατα και λανθασμένη της Λίγκας, δεν θα χρεώσω τον Αστέρα σε καμία των περιπτώσεων, η στάση του άλλωστε είναι τίμια αφού ισχύει για όλους. Πρέπει να επιβάλλεται η παρουσία φίλων της φιλοξενούμενης ΠΑΝΤΟΥ και χωρίς δεύτερη κουβέντα, ή σκέψη, γι’ αυτό και κάνω λόγο να επιβάλλεται. Πρέπει από φέτος να είχε γίνει η αρχή προκειμένου να ζήσουμε το αυτονόητο σε όλα τα γήπεδα του κόσμου και ειδικότερα της Ευρώπης. Κακές στιγμές θα υπάρξουν, όπως σε κάθε αγωνιστική στην Γαλλία, ανά ματς στην Αγγλία, σχεδόν κάθε Σάββατο στην Γερμανία, όπως προχθές στην Κύπρο, έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα ‘ναι… Το ποδόσφαιρο είναι για τον κόσμο, όχι για τους αφεντάδες, δεν θα κουραστώ να το γράφω! Η ΑΕΚ θα υποχρεωθεί να αγωνιστεί μόνη της στην Αρκαδία σε ένα πολύ κρίσιμο παιχνίδι, θα της λείψει ο κόσμος της, όπως πάντα της λείπει γιατί τον έχει ανάγκη, όπως όλες οι ομάδες!