«Κι όταν σε βλέπω η καρδιά μου χτυπά…»

Photo Credits: INTIME

Ο Σταμάτης Βούλγαρης γράφει για τα εγκαίνια της «Αγιά-Σοφιάς», όλα όσα έχουμε ζήσει αυτές τις μέρες και το πρώτο εντός έδρας ματς με τον Ιωνικό.

03/10/2022 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η ελληνική γλώσσα θεωρείται η πιο πλούσια στον κόσμο. Μπορείς μέσα από… άπειρες λέξεις να περιγράψεις αυτό που θες να πεις με όποιο τρόπο θέλεις. Από την άλλη, μία κινέζικη παροιμία αναφέρει ότι «μια εικόνα, ισούται με χίλιες λέξεις».

Αυτό που ζήσαμε όμως το βράδυ της Παρασκευής και εξακολουθούμε να ζούμε τις δύο τελευταίες μέρες στη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν μπορεί σε καμία απολύτως περίπτωση να αποτυπωθεί με λέξεις. Και δεδομένα δεν μπορεί να το καλύψουν όχι μία, αλλά ούτε 100 φωτογραφίες, δηλαδή 100.000 λέξεις!

Ομολογώ ότι προσπαθώ να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου, αλλά δεν μπορώ. Περνάνε αστραπιαία μέσα από το μυαλό μου τα πάντα. Την ανυπομονησία να τελειώσει το έργο και τις ώρες πριν τα εγκαίνια που έβλεπα γνωστές και άγνωστες φάτσες να περνάνε από δίπλα μου, να χαμογελάνε, να δακρύζουν, να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας. Άντρες, γυναίκες, μικροί, μεγάλοι, άνθρωποι μόνοι και μεγάλες παρέες.

Τους έβλεπες όλους να κάνουν ατελείωτες βόλτες γύρω γύρω από το γήπεδο, για να το απολαύσουν. Να χαζέψουν κάθε του λεπτομέρεια (παρότι απομένουν κάποιες μικρολεπτομέρειες προκειμένου να ολοκληρωθεί εξωτερικά). Όμως δεν ένοιαζε κανέναν αν κάποιοι κυβόλιθοι λείπουν, ή αν δεν έχουν ολοκληρωθεί οι αναβαθμοί. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν ότι τα χρόνια του νέου ξεριζωμού και της προσφυγιάς 19,5 ετών είχε πλέον τελειώσει.

Από τη στιγμή που άνοιξαν οι πόρτες του γηπέδου, όλα θύμιζαν ποδοσφαιρικό αγώνα. Και παρότι όλοι ήξεραν ότι δεν πρόκειται να δούνε τη μπάλα να κυλάει στο χορτάρι, τίποτα απολύτως δεν τους πτόησε. Τα συνθήματα δονούσαν όλη την Αθήνα και από την τηλεόραση ταξίδευαν στα πέρατα του κόσμου! Η ηχητική του γηπέδου απλά μοναδική. Σε κάνει να περιμένεις όπως ο διψασμένος στην έρημο ένα ποτήρι νερό.

Το υπερθέαμα που απόλαυσαν οι περισσότεροι από 32.000 θεατές καθώς δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα όχι… καθίσματα, αλλά ούτε σκαλοπάτια ελεύθερα, ήταν απλά μοναδικό! Είχε έντονα στοιχεία μνήμης και ιστορίας, θύμησες του ένδοξου παρελθόντος και άφηνε στον κάθε οπαδό να οραματιστεί το μέλλον και αυτά που έρχονται.

Τα μάτια δάκρυσαν, όλοι ανεξαιρέτως «λύγισαν», από συγκίνηση (για όσα είχαν ζήσει και τα θυμήθηκαν), από λύπη (για όσους δεν είναι πια εδώ κοντά μας), από χαρά (για κάθε στιγμή που βίωναν στο ΝΑΟ). Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς.

Το βράδυ της 30ης Σεπτεμβρίου του 2022 θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην καρδιά μας και στο μυαλό μας. Θα το διηγούμαστε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας και θα κλαίμε, θα γελάμε και θα αναπολούμε την πιο «ιερή» στιγμή της ΑΕΚ που ζήσαμε.

Δε θυμάμαι να νιώθω ποτέ πιο ολοκληρωμένος και ευτυχισμένος. Έχω δει την ΑΕΚ να κατακτά πρωταθλήματα, κύπελλα, να κάνει πορεία στην Ευρώπη. Επαγγελματικά έχω πετύχει αρκετά πράγματα και νιώθω περήφανος για όλα αυτά. Όμως το βράδυ των εγκαινίων μπορώ να το συγκρίνω μόνο με τη γέννηση της κόρης μου! Και ήταν όλα τέλεια γιατί την είχα

δίπλα μου (και είναι πλέον σε ηλικία να καταλαβαίνει τα πάντα), μαζί με τη σύντροφό μου. Το ζήσαμε όλοι μαζί.

Ένιωθες ανατριχίλα για κάθε δευτερόλεπτο που αντιλαμβανόσουν πως η ΑΕΚ επέστρεψε στα «ιερά χώματα» της Νέας Φιλαδέλφειας! Για όλους όσοι είχαμε ζήσει το «Νίκος Γκούμας» νιώθαμε πως επέστρεψε ο έρωτας. Για όλους όσοι δεν είχαν αυτή την τύχη, το βράδυ της Παρασκευής γεννήθηκε ένας νέος μοναδικός. Η ΑΕΚ για 19,5 χρόνια ζούσε με… μηχανική υποστήριξη. Πλέον η καρδιά της χτυπάει κανονικά!

Λεωφόρος Δεκελείας, οδός Φωκών, οδός Καππαδοκίας, οδός Χρυσοστόμου Σμύρνης, Οδός Ιωνίας, οδός Πατριάρχου Κωνσταντίνου, ή πιο απλά Νέα Φιλαδέλφεια. Όλα πια έχουν αποκτήσει νόημα! Ο μεγαλύτερος προσφυγικός σύλλογος της χώρας γύρισε εκεί που μεγαλούργησε και έγραψε τις πιο χρυσές σελίδες της ένδοξης ιστορίας του.

Η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως έχει και πάλι το ΝΑΟ της. Η «Βασίλισσα» απέκτησε το ΠΑΛΑΤΙ που της αξίζει! Ο αετός επέστρεψε στη φωλιά του και τίποτα πια δε θα είναι το ίδιο. Η ΑΕΚ έχει και πάλι έδρα και το πρωτάθλημα θα παίζεται πλέον με ίσους όρους!

Η ΑΕΚ επέστρεψε και είναι πιο δυνατή από ποτέ. Αυτό το οφείλει στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Χωρίς αυτόν τίποτα δε θα είχε γίνει. Θα ήμασταν ακόμα στην… εντατική. Ο «Τίγρης» όμως απέδειξε έμπρακτα πως ήξερε τι έκανε. Και το έχουν αντιληφθεί πλέον όλοι.

ΥΓ: Έχω επιλέξει όλες αυτές τις μέρες να μην ασχοληθώ καθόλου με τους… άλλους. Τους κομπλεξικούς του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Μου στέλνουν διάφορα στα social, αλλά δεν με ενδιαφέρει τι λένε. Αυτές οι μέρες είναι «ιερές» γιατί όλα αυτά που ζούμε δεν πρόκειται να τα ξαναζήσουμε ποτέ. Και δε θα χαλαστώ τώρα με γιουσουφάκια και πουθενάδες. Αφήστε τους να σκούζουν. Δεν πρόκειται να μας καταλάβουν ποτέ. Επειδή όμως όλα εδώ πληρώνονται, θα περάσουν όλοι από το ταμείο! Όχι του ΟΑΚΑ, αλλά της «Αγιά-Σοφιάς»!

ΥΓ 2: Αυτό που έγινε με τον Δημήτρη Χατζηχρήστο στη Νέα Φιλαδέλφεια το μεσημέρι της Κυριακής, ήταν απλά μαγικό. Η ΑΕΚ και η αγάπη του για αυτή – έστω για λίγο- τον έκανε 40 χρόνια νεότερο και χτυπιόταν πάνω στην καρέκλα όπως τότε στα κάγκελα της σκεπαστής. Μίμη, η Άνδρος σε περιμένει! Το υποσχέθηκες!

ΥΓ 3: Περισσότεροι από 3.000 σε προπόνηση πριν από το ματς με τον Ιωνικό. Απλά για να ξαναμπούνε στην «Αγιά-Σοφιά». Σε λίγες ώρες θα ζήσουμε τα δεύτερα εγκαίνια, με νέο sold out, σε ποδοσφαιρικό αγώνα. Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο!