Ευλογία ότι τα παιδιά μας δεν θα ζήσουν αυτό που ζήσαμε εμείς για 19 χρόνια και 5 μήνες...

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, γράφει για τα όσα μαγικά βιώνουμε, με επίκεντρο το ΝΑΟ μας στη Νέα Φιλαδέλφεια...

02/10/2022 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Βιώνουμε τον ορισμό αυτού που λέμε ότι η πραγματικότητα ξεπερνάει τη φαντασία. Ως εκ τούτου, να περιγράψεις το τι ζούμε, πολύ απλά δεν γίνεται. Τι να πει ποιος ΑΕΚτζής στον άλλον; Αφού όλοι στον ίδιο ουρανό πετάμε! Πάνω στα φτερά του Δικέφαλου Αετού!

Πολλές φορές, και ως δημοσιογράφοι, αλλά και ως Έλληνες γενικότερα, χρησιμοποιούμε κάποιες υπερβολές και κάποια κλισέ για να χαρακτηρίσουμε στιγμές και πρόσωπα. Αλλά με αυτό που βιώνουμε στην κοινωνία της ΑΕΚ αυτές τις μέρες, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Όσες λέξεις και να χρησιμοποιήσεις, δεν μπορεί να σταθούν αρκετές για να αποτυπώσουν αυτά που πραγματικά συμβαίνουν, μα κυρίως αυτά που αισθανόμαστε.

Συναντάμε ο ένας τον άλλον και απλά αγκαλιαζόμαστε και είτε γελάμε, είτε κλαίμε από χαρά! Και μετά, προσπαθούμε να βρούμε λόγια για αυτό που ζούμε και που αισθανόμαστε. Και καταλήγουμε πάλι στο πόσες φορές έχουμε κλάψει από χθες βράδυ…

Ο Χάρης, ο Μπάμπης, ο Ανδρέας, ο Σταύρος…

Στο παιχνίδι του χάντμπολ, ήρθε ο Χάρης και μου είπε ότι ξύπνησε πρωί πρωί για να πάρει την «ΩΡΑ» (και όχι μόνο… μια), γιατί εκτός από το συλλεκτικό αρχείο, ήθελε να την πάει στον τάφο του πατέρα του και να του την διαβάσει.

Αμέσως μετά, με πλησίασε ο Μπάμπης. Δεν τον γνώριζα μέχρι σήμερα. Με γνώριζε εκείνος. Ζει στο μακρινό Περθ της Αυστραλίας. Και μου είπε ότι ήρθε, για τα εγκαίνια και για το πρώτο ματς στο Ναό μας. Και εκτός από κάποια λόγια που μου είπε και με έκαναν… κομμάτια (λες και δεν ήμουν ήδη), με ρώτησε αν μέχρι την Δευτέρα που παίζει η ΑΕΚ στην «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», θα παίξει και σε άλλα αθλήματα, εκτός από το ανδρικό και το γυναικείο χάντμπολ! «Θέλω όσο μπορώ να γεμίσω ΑΕΚ, να ρουφήξω ΑΕΚ αυτές τις μέρες, για αυτό και είμαι όλη μέρα στη Νέα Φιλαδέλφεια και θέλω να είμαι όπου παίζει», μου είπε.

Κι ύστερα ήρθε ο Ανδρέας και μετράγαμε πόσες φορές και σε ποια σημεία, κλαίγαμε χθες. Και μετά ο Σταύρος, κι ας τα είχαμε ξαναπεί χθες βράδυ στην «Βυζαντινή Γωνιά». Μόνο ΑΕΚ και MAIDEN, αδερφέ μου!

Να μην ξεχνάμε ΠΟΤΕ τη λέξη ΕΝΩΣΙΣ!

Δεν μπορεί να κατανοηθεί αυτή τη στιγμή, ούτε το βίωμα των εγκαινίων, ούτε το γενικότερο αντάμωμα της ΑΕΚ με την ψυχή της, στα πάτρια εδάφη. Αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες, αδέρφια Ενωσίτες, αυτό που ζει η ΑΕΚ μας, είναι κάτι που ούτως ή άλλως, δεν μπορεί και δεν γίνεται να ξεχαστεί. Θα πρέπει όμως να αποτελέσει και μια νέα αφετηρία για να μην ξεχνάμε ΠΟΤΕ τη λέξη ΕΝΩΣΙΣ!

Κι επειδή αναντίρρητα μιλάμε για ιστορική στιγμή, πρέπει να είμαστε απολύτως δίκαιοι απέναντι στην ιστορία. Είναι κι αυτό, εκτός φυσικά από το θαύμα του γηπέδου-ναού στη Νέα Φιλαδέλφεια, ένα τεράστιο επίτευγμα του Δημήτρη Μελισσανίδη. Ότι κατάφερε να ενώσει τους πάντες σε αυτή την τόσο ιστορική στιγμή της ΑΕΚ.

Γι’ αυτό και όσοι νιώθουν ΑΕΚ, όσοι νιώθουμε ΑΕΚ, όσοι αντιλαμβάνονται τι σημαίνει ΑΕΚ, σβήσαμε με… σφουγγάρι το βράδυ της Παρασκευής 30/09/2022, όποια παρεξήγηση ή διαμάχη μας χώριζε με τον οποιονδήποτε «Ενωσίτη». Και τη σβήσαμε και μέσα στο μυαλό μας. Ήταν κι αυτή μια υπόσχεση του Δημήτρη Μελισσανίδη – και δεν χρησιμοποίησα τυχαία τη λέξη «σφουγγάρι» – που επίσης τήρησε.

Του αξίζει αναγνώριση και «ευχαριστώ»

Σε μια τεράστια γιορτή, σε μια ασύλληπτη βραδιά, έδωσε πρώτος το σύνθημα για την ΕΝΩΣΗ, αφού πρώτα ενσάρκωσε, ξεπερνώντας ανυπέρβλητα εμπόδια, το μεγαλύτερο όνειρο, ώστε να μπορεί αυτή η πολυπόθητη ΕΝΩΣΗ να γίνει πράξη. Κι αντιμετώπισε αυτή τη μαγική βραδιά, δίχως ίχνος… Καισαρισμού και αλαζονείας. Αξίζει να του αποδοθούν όλα τα εύσημα και για την παρουσία του, και για τη συγκίνησή του, και για την ομιλία του, και για το ότι ζήτησε από όλο τον κόσμο να βροντοφωνάξει «ΖΗΤΩ Η ΑΕΚ», σφραγίζοντας με αυτόν τον τρόπο, τον όρκο ΟΛΩΝ ΜΑΣ ότι δεν θα επιτρέψουμε αυτά τα τείχη να ξαναπέσουν ΠΟΤΕ!

Είναι η στιγμή να του το αναγνωρίσουμε οι πάντες. Και να τον ευχαριστήσουμε για αυτό που θα ζήσουν τα παιδιά μας. Και που δεν θα ζήσουν αυτό που ζούσαμε εμείς για 19 χρόνια και 5 μήνες.

Η ΑΕΚ ενώθηκε με την ψυχή της, με την ιστορία της, με τις ρίζες της. Η γιορτή των εγκαινίων της «ΑΓΙΑ-ΣΟΦΙΑΣ», εξελίχθηκε σε κάτι μεγαλειώδες για τον ξεριζωμένο Ελληνισμό και την προσφυγιά. Όχι για μια βραδιά, αλλά για πάντα. Γιατί η «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», το γήπεδο-ναός της ΑΕΚ, της Μάνας των Προσφύγων, είναι Κληρονομιά για τον Προσφυγικό Ελληνισμό.