Μόνο αυτός μπορούσε, μόνο αυτός το έκανε!

Photo Credits: INTIME

Ο Σταμάτης Βούλγαρης γράφει για τον Δημήτρη Μελισσανίδη που υλοποίησε τη μεγαλύτερη υπόσχεσή του στον κόσμο της Α.Ε.Κ.

28/09/2022 | 1:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μία σοφή ελληνική παροιμία λέει: «Λάος που ξεχνάει το παρελθόν του είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει!». Θα γυρίσω το… ρολόι λίγα χρόνια πίσω. Όχι πάρα πολλά… Γιατί καλό είναι να θυμηθούμε που ήμασταν και που θα φτάσουμε την Παρασκευή.

Πάμε πίσω λοιπόν τότε που στη διοίκηση της ΑΕΚ ήταν ο αείμνηστος Μάκης Ψωμιάδης. Θυμάστε τι γινόταν; Θυμάστε πόση ζημιά υπέστη η ΑΕΚ; Μήπως θυμάστε τι έγινε μετά την αποχώρηση του Ντέμη Νικολαΐδη που ήρθε η σειρά των μέτοχων – αμέτοχων; Τότε που είχαμε στον προεδρικό θώκο της ΠΑΕ ανθρώπους γλάστρες και «λίγους» για την ΑΕΚ; Μήπως θυμάστε τι συνέβαινε τότε που η ομάδα δεν μπορούσε να προσφέρει ούτε… φαγητό στους ποδοσφαιριστές της;

Μήπως θυμάστε την εποχή που… έφερναν και καλά κάποιον Βιντιάδη (το μεγαλύτερο ανέκδοτο που υπήρξε ποτέ και μαζί με τον αείμνηστο Γιάννη Ξενάκη το είχαμε ξεσκεπάσει) και τον… Κιθ Χάρις, με τον οποίο έκανε δήθεν βόλτες με το… ελικόπτερο πάνω από τη Νέα Φιλαδέλφεια; Βεβαίως το ελικόπτερο δεν πέταξε ποτέ γιατί δεν είχαν λεφτά ούτε πετρέλαιο να του βάλουν! Μήπως τότε που κάποιοι ήθελαν να περάσουμε στα χέρια του… Ξενιάδη και του Σαλιαρέλη (σκηνές από ταινία θρίλερ και μόνο που το σκέφτομαι) και ήθελαν να πάρουμε δανεικούς από τον Ολυμπιακό; Ευτυχώς αυτή την κηλίδα την αποφύγαμε.

Δυστυχώς όμως, παρότι για κάποια χρόνια υπήρχαν οι συνθήκες εκτόξευσης και παρότι η ΑΕΚ δεν είχε δικό της «σπίτι» κάποια ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ πληρώθηκαν πολύ ακριβά. Το 2013 ο Δημήτρης Μελισσανίδης αποφάσισε να επιστρέψει. Και ο κύριος και βασικός του στόχος ήταν να χτίσει το γήπεδο ξανά εκεί όπου ήθελε η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Στη Νέα Φιλαδέλφεια. Με αυτό το έργο θα άφηνε μία τεράστια παρακαταθήκη για το μέλλον του συλλόγου, αλλά και τη δική του υστεροφημία.

Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα εννιά χρόνια πολεμήθηκε όσο κανένας άλλος σε όλα τα επίπεδα. Υπήρξαν πολιτικές τρικλοποδιές, αλλαγές κυβερνήσεων, άνθρωποι που ήταν απέναντί του και ήταν στον απόλυτο βαθμό. Δε θα μπω καν στη διαδικασία να γράψω για τη σημαδεμένη τράπουλα μέσα στον αγωνιστικό χώρο και τι έκαναν κάποιοι για να βάλουν «φρένο». Κυνηγήθηκε όσο κανένας άλλος, τον έτρεχαν στα ΣτΕ για το γήπεδο, όμως κέρδισε όλες τις μάχες. ΟΛΕΣ! Είχε δώσει μία υπόσχεση στον κόσμο της ΑΕΚ και δεν μπορούσε να την αθετήσει.

Θα μου πει κάποιος έκανε λάθη. Φυσικά και έκανε. Άλλα μικρά, άλλα μεγάλα πείτε τα όπως θέλετε. Λάθη κυρίως στο αγωνιστικό, που χαλούσαν τις Κυριακές και τις… Δευτέρες μας. Επέλεξε να μη μιλάει και αυτό για κάποιους ήταν σημάδι αδυναμίας. Προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν όσο μπορούσαν. Όλοι τους. Κάπου το κατάφεραν, κάπου τους γύρισε μπούμερανγκ. Όμως ο βασικός του στόχος ήταν ένας. Το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και εκεί τους ΠΑΤΗΣΕ όλους!

Ακόμα και πριν από μερικές μέρες από το γνωστό λιμάνι επιδίωκαν να βάλουν τρικλοποδιές στην επιστροφή μας. Όχι μόνο έφαγαν τα μούτρα τους, αλλά έφτασαν στο σημείο να γελοιοποιηθούν και πλέον δεν τους παίρνει κανένας στα σοβαρά. Μόνοι τους τα λένε, μεταξύ τους στα ΜΜΕ της επιρροής του προέδρου τους και γελάει μαζί τους όλη η υπόλοιπη Ελλάδα. Δίπλα σε αυτούς εγώ θα βάλω και κάποιους πρόσκαιρους δήθεν «φίλους» που λάκισαν και θα το κάνουν και πάλι, αργά ή γρήγορα. Θέμα χρόνου είναι!

Παρόλα αυτά όμως, παρότι υπήρχαν ακόμα και ΑΕΚτζήδες που ήταν -να το πω κομψά- δύσπιστοι ή και κάποιοι άλλοι που επιδίωκαν να έχουν όφελος, ο Μελισσανίδης ήταν αυτός που τους έκανε όλους στην άκρη για να μετατρέψει έναν εφιάλτη «ξεριζωμού» και «προσφυγιάς» σε ένα απίστευτο όνειρο που γίνεται επιτέλους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Η ΑΕΚ είναι η ομάδα που έχει αυτή τη στιγμή το πιο όμορφο και πιο σύγχρονο γήπεδο σε όλη την Ελλάδα. Και είναι ΔΙΚΟ ΤΗΣ. Και δεν το «χρωστάει» πουθενά. Το οφείλει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στον ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ.

Γελάω με την καρδιά μου διαβάζοντας δεξιά και αριστερά κείμενα «αρθρογράφων» (ακόμα και χθεσινά) για την… καταπάτηση του Άλσους, κείμενα για τον αετό, κείμενα για την υπογειοποίηση, κείμενα για τα καρεκλάκια και τα πλέξι γκλας. Κείμενα για… σκάνδαλα. Γιατί πολύ απλά καταλαβαίνω, όπως καταλαβαίνουμε όλοι μας πλέον, πόσο τους «πονάει» που η ΑΕΚ επιστρέφει στη Νέα Φιλαδέλφεια και μπαίνει στην «Αγιά-Σοφιά». Η ΑΕΚ πλέον θα παίζει επί ίσοις όροις στο πρωτάθλημα.

Η πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν στις 6 Δεκεμβρίου του 1987. Ήμουν 12 ετών. Στις 5 Μαΐου του 2003 έζησα κάθε στιγμή του γκρεμίσματος του «Νίκος Γκούμας». Το ταμπλό έγραφε 28… Και τώρα στα 47 μου, θα έχω τη δυνατότητα να ζήσω την ωραιότερη στιγμή της ιστορίας μας, έχοντας στη διπλανή θύρα τα δύο πρόσωπα που λατρεύω.

Θα μου λείπει ο παππούς μου που ήταν αυτός που με μύησε στα τρία ιερά γράμματα, στα δύο πιο όμορφα χρώματα και στον Δικέφαλο, θα μου λείπει ο δάσκαλος Γιάννης Ξενάκης και ο φίλος Νίκος Παρίσης, όπως θα λείπουν πολλοί ακόμα δικοί σας άνθρωποι οι οποίοι θα μας βλέπουν από ψηλά.

Η μόνη αλήθεια, είναι ότι χωρίς τον Μελισσανίδη, η ΑΕΚ δε θα γυρνούσε ΠΟΤΕ στη Νέα Φιλαδέλφεια και στα «ιερά χώματα». Μόνο αυτός μπορούσε και μόνο αυτός το έκανε! Την Παρασκευή λοιπόν έχουμε ένα ραντεβού. Ραντεβού με την ΙΣΤΟΡΙΑ. Την οποία θα τη γράψουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!