Bye, μωρό μου, bye, φεύγω για Ντουμπάι!

Τα μεγάλα καρύδια έσπασαν, η περηφάνια μάς τελείωσε και ο Κώστας Μανωλάς φεύγει από τον Ολυμπιακό, με σπουδαιότερη στιγμή όταν έπεισε τον διαιτητή να σφυρίξει τη λήξη πριν βάλει πέμπτο γκολ η Μακάμπι.

Ηγέτης δε γεννιέσαι. Γίνεσαι. Ή δε γίνεσαι, και γεννιέσαι; Εν πάση περιπτώσει, μικρή σημασία έχει. Γιατί ο Στέλιος Μανωλάς είναι και τα ΔΥΟ. Και γεννήθηκε ηγέτης και έγινε ηγέτης και φεύγει ηγέτης! Ποιος που δεν είναι ηγέτης θα προλάβαινε να κάνει τόσα σε εννέα μήνες; Κανείς. Να αποθεώσει τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Να αποθεώσει και τον Μιλτιάδη Μαρινάκη. Να πανηγυρίσει για τη Νότιγχαμ. Να κρεμάσει τον Βατσλίκ και μετά να κατηγορήσει και τον Τσέχο γκολκίπερ επειδή τον κρέμασε. Να πάει στον Οικονομόπουλο. Να βγει στο Mega Channel. Να αποθεώσει τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Να χρησιμοποιήσει την προσωπικότητά του για να πείσει τον διαιτητή να σφυρίξει τη λήξη για να μην δεχτεί ο Ολυμπιακός πέμπτο γκολ. Να ζητήσει συγγνώμη μετά για τα τέσσερα γκολ. Να αποθεώσει τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Να αφιερώσει και τραγούδι στον Βαγγέλη Μαρινάκη.

«Είναι ένας παίκτης με μεγάλη ψυχή, δύναμη, ταχύτητα και εμπειρία. Έχει ένα ακόμα χαρακτηριστικό που χρειάζεται ένας παίκτης για να παίζει στον Ολυμπιακό, να ηγείται και να κερδίζει παιχνίδια. Καταρχάς, η ηλικία του 30 χρονών είναι η καλύτερη για ένα στόπερ που έχει την εμπειρία για να μπορεί να ανταπεξέλθει σε μεγάλους αγώνες. Ο Κώστας δεν έφυγε ποτέ από τον Ολυμπιακό ήταν πάντα κοντά στον Ολυμπιακό. Είναι ένας παίκτης με μεγάλη ψυχή, από μικρός ακόμα, φανταστείτε τώρα. Μεγάλη δύναμη, μεγάλη ταχύτητα, μεγάλη εμπειρία πλέον από μεγάλες ομάδες του εξωτερικού και οπωσδήποτε κι ένα άλλο χαρακτηριστικό που έχει ο Κώστας που χρειάζεται ένας παίκτης για να παίζει στον Ολυμπιακό, να ηγείται και να κερδίζει παιχνίδια, είναι ότι έχει και μεγάλα καρύδια».