Για τ' αδέρφια που χαθήκανε νωρίς
Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για έναν (σχεδόν) φίλο του και οπαδό της ΑΕΚ που έφυγε δίχως να μπει στο γήπεδο και για όσους δεν θα είναι εδώ στην «άγια» μέρα

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ο Μανώλης Κ. ζούσε κάπου στην Πελοπόννησο έως το φθινόπωρο του 2020.

Έφυγε από τη ζωή λίγο πριν κλείσει τα 50 χρόνια του, ήταν μόνος, δίχως οικογένεια, ένας τίμιος κι ευπατρίδης βιοπαλαιστής. Το 2014, διαγνώστηκε με καρκίνο, επιθετικής μορφής. Δεν του έδιναν περισσότερα από δύο χρόνια ζωής και τούτο, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Πούλησε το βιος του για να μείνει στο γήινο κόσμο, όσο περισσότερο μπορούσε. «Ευτυχώς, δεν έχω παιδιά, δεν έχω ανίψια και τα ξοδεύω όλα χωρίς τύψεις» μου είχε πει. «Ένα μόνο θέλω, να προλάβω το γήπεδο».

Τον γνώρισα τυχαία, μέσω ενός mail που μου έστειλε το 2019, καθώς δεν του άρεσε να δραστηριοποιείται στα Social Media, δεν είχε καν λογαριασμούς. Ήθελε να μοιραστεί κάποιες σκέψεις του για την ΑΕΚ, προβληματισμούς κυρίως για την αγωνιστική εικόνα της. Είχε ήδη ξεπεράσει κάθε προσδοκία, ακόμα και του ίδιου του εαυτού του, ζούσε 5 χρόνια με αυτό το παλιόπραμα να τον τυραννά, να φεύγει και να έρχεται. Ήταν όμως πια στα όριά του: «Δεν θα κρατήσω για πολύ ακόμα, αργεί και το γήπεδο ρε γαμώ το»…

Ο Μανώλης Κ. δεν άντεξε τελικά. Ήταν τόσο αδύναμος που δεν είχε καν το κουράγιο να έρθει στην Αθήνα, έστω για να επισκεφτεί το εργοτάξιο. Όταν του είχα πει μήπως θέλει να πεταχτώ εκεί για να τον πάρω με το αμάξι, μου είπε ότι φίλους είχε για να τον φέρουν, αλλά φοβόταν ότι το ταξίδι δεν θα το άντεχε. Δεν τον είδα ποτέ μου από κοντά, έμαθα ότι έφυγε όταν η επικοινωνία μας σταμάτησε για μερικούς μήνες κι έψαξα να δω που βρίσκεται. Όχι εδώ πάντως…

Σκέφτηκα ακόμα και να δημοσιεύσω κάποιες από τις συνομιλίες μας, αλλά δεν τολμώ, δεν υπάρχει βλέπετε η δική του απάντηση για να ξέρω αν θα το ήθελε ή όχι. Τολμώ απλά να γράψω μερικές αράδες για έναν καλοσυνάτο και ευγενικό άνθρωπο που ζούσε όλα αυτά τα χρόνια με την προσμονή να δει την ΑΕΚ μέσα στο σπίτι της. Μου είπε ότι κάποτε, πολλά έτη πίσω, ζούσε στον Περισσό και τις Κυριακές η καρδιά του φτερούγιζε μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Λυπάμαι…

Είμαι βέβαιος ότι αρκετοί από εσάς, θα γνωρίζετε κάποιον σαν τον Μανώλη Κ., έναν φίλο, γνωστό ή και άγνωστο που αποχαιρέτησε τα εγκόσμια με το μαράζι του γηπέδου, κάποιον που θα το προλάβαινε αν όλος αυτός ο εμετικός μηχανισμός εναντίωσης στο δικαίωμα της ΑΕΚ να γυρίσει στο σπίτι της, δεν είχε μπλοκάρει τόσες και τόσες διαδικασίες. Το γήπεδο θα μπορούσε να είναι έτοιμο από το 2018 και ο Μανώλης Κ. να το προλάβει, όπως τόσοι ακόμα «Μανωλήδες» που ξέραμε ή δεν γνωρίσαμε κι έφυγαν από τη ζωή στο μεσοδιάστημα.

Πάντα θα διαβάζω τις συνομιλίες μας με λύπη, θυμό και νοσταλγία. Πολλά και διαφορετικά τα συναισθήματα, κάποιες φορές δακρύζω, άλλες γελάω με τις ιδιαίτερες αναφορές του. Πιο πολύ όμως κρατώ τη διαρκή επιθυμία του να μου θυμίζει κάτι: «όταν θα μπούμε στο σπίτι μας, μόνο τότε θα μονιάσουμε ξανά. Έως τότε, όλα θα μας φταίνε, όλα όμως από αγάπη για την ΑΕΚ». Κι έτσι, ο Μανώλης Κ. έφυγε δίχως αντίο και χωρίς να ξέρω αν θα τη βλέπει από εκεί ψηλά, όπως συνηθίζουμε να λέμε, γιατί δεν ξέρω τι υπάρχει εκεί ψηλά. Εγώ πάντως θα τον έχω μαζί μου…

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ Κ. (Από τους Active Member)

Για τα αδέρφια που χαθήκανε νωρίς
δεν φτάνει μόνο της λύπης το τραγούδι
τα λάθη σας να ξέρεις πως δε σβήνουνε
μοναχά με ένα δάκρυ ή ένα λουλούδι.
Γι’ αυτά αδέρφια που χαθήκανε νωρίς
κοιτάω τον ουρανό και σιγοτραγουδάω
και αφού νιώθω την καρδιά μου να πονάει
δεν ξεχνάω και εκδίκηση ζητάω.

Σταμάτης Βούλγαρης: Ο ευτυχισμένος Ματίας και η κιτρινόμαυρη υπεροχή
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X