Η ΑΕΚ δεν πρέπει απλά να «χτίσει» μία δυνατή ομάδα…

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, για τα όσα δύσκολα πρέπει να κάνει η ΑΕΚ μετά τα τρία παιχνίδια που απομένουν

10/05/2022 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Ο φίλαθλος κόσμος της ΑΕΚ, που ήρθε στο γήπεδο, στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, δεν ήταν απλά συγκλονιστικός. Ήταν συγκινητικός λόγω της μαζικής και της παθιασμένης στήριξής του στην ομάδα, αλλά ήταν συνάμα και ουσιαστικός, αποδοκιμάζοντας λογικά στο τέλος και υπενθυμίζοντας ότι «αυτό δεν είναι ΑΕΚ», για να μην ξεχνιόμαστε και να μην μπερδευτεί και κανένας.

Ο φίλαθλος κόσμος της ΑΕΚ, που πήγε στο γήπεδο την Κυριακή, ήξερε πολύ καλά ότι πήγαινε μόνο και μόνο για να ωθήσει την ομάδα, στην ύστατη προσπάθεια που κάνει να σώσει την παρτίδα της Ευρώπης. Δεν περίμενε να δει κάτι διαφορετικό. Ξέρει πολύ καλά ότι αυτή η ΑΕΚ είναι ως πρότζεκτ, η επιτομή της αποτυχίας και της ηττοπάθειας.

Δεν μπορώ να κατανοήσω εκείνους που δεν είναι από αυτούς που ήρθαν στο γήπεδο και που κυρίως μέσω των social media, έχουν… κολλήσει στο «κάντε κριτική, δεν έχουμε ομάδα, για ποιες νίκες μας γράφετε» και τα συναφή. Ποια κριτική να γίνει τώρα, ρε παιδιά; Στα μέσα Μαΐου και μια εβδομάδα πριν από τη λήξη της σεζόν, θα γίνει κριτική;

Τόσο λούζερ ΑΕΚ δεν έχει υπάρξει ποτέ ξανά…

Και που να γίνει κριτική; Στην επιτομή της αποτυχίας και της ηττοπάθειας, ρωτάω ξανά; Έχει κριθεί η ομάδα, εδώ και τόσο καιρό. Και τουλάχιστον για τον υπογράφοντα, ξέρετε ότι έχει κριθεί από Γενάρη μήνα και όχι όσον αφορά στη φετινή σεζόν μόνο, αλλά σε βάθος τετραετίας.

Τόσο λούζερ ΑΕΚ, όπως αποτυπώνεται, όχι απλά στο ότι δεν έχει κατακτήσει τίποτα, αλλά με τα τραγικά αποτελέσματα που έχει φέρει η ομάδα σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια, δεν έχει υπάρξει ποτέ ξανά. Τι να συζητάμε τώρα;

Από την επόμενη κιόλας μέρα του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό την τελευταία αγωνιστική των play off, η ΑΕΚ δεν θα πρέπει απλά να δει πώς θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια δυνατή και ανταγωνιστική ομάδα, αλλά και πώς θα «χτίσει» εντελώς διαφορετική νοοτροπία, πώς θα ξαναβρεί τη χαμένη της αυτοπεποίθηση. Γιατί εδώ μιλάμε ότι έχει αλλοιωθεί η ψυχοσύνθεσή μας.

Εδώ και τέσσερα χρόνια και για να ξέρουμε τι λέμε, κάθε χρόνο γίνεται ολοένα και χειρότερο, δεν μπορούμε να νιώσουμε την κ@υλ@ για την ποδοσφαιρική ομάδα της ΑΕΚ. Συγχωρήστε με για τη λέξη, αλλά δεν μπορώ να βρω κάποια άλλη. Και λογικό είναι να έχει χαθεί αφού πολύ απλά, αυτό το έκτρωμα που βλέπουμε δεν είναι ΑΕΚ.

Πώς να κάνεις ατομική κριτική;

Κι όπως, εδώ και καιρό, δεν έχει κανένα νόημα και καμία ουσία να γίνεται κριτική στην ομάδα ή τέλος πάντων σε αυτό το… κάτι σαν ομάδα, κατά την ταπεινή μου άποψη δεν έχει κανένα νόημα και καμία ουσία να γίνεται κριτική και στους παίκτες. Πώς να γίνει ατομική κριτική δηλαδή;

Παίζει η ΑΕΚ κάποιο κανονικό ποδόσφαιρο; Έχει κάποια δουλεμένη ομάδα; Στηρίζεται σε κάποια τακτική; Εδώ και με τους δεδομένα ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που έχει μπροστά, δεν υπάρχει καμία συνεργασία, παρά μονάχα ατομικές ενέργειες κι όπου βγει. Τι να δείξει ο Τσούμπερ; Τι να δείξει ο Λιβάι; Τι να δείξει και ο Κριχόβιακ;

Μόνο ο Άμραμπατ δείχνει να απολαμβάνει αυτό το ποδόσφαιρο αλάνας, που το παιδί ζει στην κοσμάρα του. Παίρνει την μπάλα και πάει να περάσει τέσσερις πέντε παίκτες, λες και είναι ο Μέσι. Ο ορισμός του «ότι να ‘ναι» είναι εδώ και τόσο καιρό η ΑΕΚ και απλά το όλο θέμα είναι μπας και με κάποιο μαγικό τρόπο, καταφέρει να σώσει την παρτίδα της εξόδου στην Ευρώπη.

Τρία ματς έμειναν μέσα σε μία εβδομάδα, να τελειώσει αυτό το μαρτύριο και να πιέσουμε κι εμείς μετά με τις όποιες δυνάμεις μας, για να μην δούμε ποτέ ξανά τέτοιο χάλι ομάδας, τέτοια τραγική νοοτροπία και τέτοια ηττοπάθεια στην ΑΕΚ. Να φύγει και να πάει στα… τσακίδια, μαζί με την «έδρα» στο ΟΑΚΑ.