Αποδυτήρια ΑΕΚ, ένα πρόβλημα δίχως λύση...

Photo Credits: INTIME

Ο Γιώργος Τσακίρης γράφει για έναν ακόμη, λόγο για τον οποίο η ΑΕΚ δεν καταφέρνει να ανταπεξέλθει αγωνιστικά, με την ευθύνη να βαραίνει και τη διοίκηση του club

04/05/2022 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είναι πολλές οι φορές όπου στην προσπάθεια να εξηγήσουμε τι ευθύνεται για την απογοητευτική -επί σειρά ετών- πορεία της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα αναφέρουμε τα βασικά. Υπογραμμίζουμε βέβαια το πρόβλημα του προπονητή, των κακών επιλογών προσώπων σε κάποιες μεταγραφές και σε πολλές θέσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι μόνιμα εστιάζουμε σε ένα γενικό πλαίσιο. Στα πρόσωπα που ευθύνονται για τις επιλογές και δικαιολογημένα. Πρώτα και κύρια υπεύθυνος είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης και έπειτα όσοι (όπως και αν τους λένε ανά σεζόν) έχει επιλέξει για τις πλέον σημαντικές θέσεις.

Αναμφισβήτητα συνιστά τη μεγάλη εικόνα και παράλληλα αλήθεια για την αποτυχημένη πορεία της ΑΕΚ εδώ και τέσσερα χρόνια: όλα αρχίζουν από τη διοίκηση, πάνε στον εκτελεστικό και τεχνικό διευθυντή, για να φτάσουμε στον προπονητή και κάποιες εποχές στους ποδοσφαιριστές! Απλά και συγκεκριμένα. Έτσι είναι το σωστό σε επίπεδο κατανομής ευθυνών. Ειδικά στο θέμα διοίκησης και προπονητή η Ένωση αποδεδειγμένα (πιο συγκεκριμένα ο Μελισσανίδης με τους συνεργάτες του) αποτυγχάνουν σε απόλυτο βαθμό.

Δυστυζώς όμως αυτό έπειτα συμβαίνει και με τον εκάστοτε τεχνικό διευθυντή και όποιον άλλον συμμετέχει στον αγωνιστικό σχεδιασμό και τις μεταγραφές με τους ποδοσφαιριστές που έρχονται αλλά και εκείνους που (ελαφρά την καρδία αν και παικταράδες) φεύγουν! Εννοείται πως από την υπόθεση του Τάσου Μπακασέτα και έπειτα -και με αφορμή όσα ο ίδιος έχει πει- δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε… γραμματέας στην ΠΑΕ που μετέφερε σκόπιμα ψέματα και δημιούργησε πρόβλημα και επιθυμία στον διεθνή άσο να αποχωρήσει σε φάση: όπου φύγει – φύγει και στο club να δεχθεί ότι όταν έρθει πρόταση κοντά στις 500.000 ευρώ (διότι δεν κερδίσαμε ποτέ 600.000 όπως είχε εννοηθεί τότε).

Αυτή η κατάσταση είναι και ίσως το δάσος και ας κολλάει αρρωστημένα ο οργανισμός ΑΕΚ στα εκάστοτε δέντρα! Το γεγονός ότι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές στο club αυτό απαξιώνονται και δεν αισθάνονται ότι αυτοί είναι οι σημαντικοί, προπονητές και παίκτες, συγκριτικά με τον κάθε πιθανό και απίθανο τύπο μέσα, έξω και γύρω από την ίδια την ομάδα, στο club! Ωστόσο τούτο το άρθρο δεν αφορά κάτι γενικό, θα ασχοληθούμε με κάτι ειδικό, με ένα γεγονός που συνιστά εδώ και χρόνια πρόβλημα και μάλιστα δίχως να προκύπτει ότι αυτοί που τρέχουν τώρα τα θέματα της ΑΕΚ μπορούν να βρουν και λύση!

Αποδυτήρια ΑΕΚ, ένα πρόβλημα δίχως λύση...

Μεγάλη πληγή για την ΑΕΚ τα αποδυτήρια μετά το 2018…

Ναι, υπάρχει πρόβλημα όταν δεν βρίσκεις έναν προποντή εδώ και χρόνια και μόνο τα τελευταία έχει πάει σε αμέτρητους με καταστροφικά αποτελέσματα. Σαφώς και είναι θέμα να καταλήγεις σε υπεύθυνους για αγωνιστικούς σχεδιασμούς που θέλουν αλλά στο αποτέλεσμα δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν. Με καταστροφικά μάλιστα αποτελέσματα στο χορτάρι όπου γράφεται απίθανη αρνητική ιστορία. Όπως φέτος που ‘χει σπάσει το ένα αρνητικό ρεκόρ πίσω από το άλλο… Ποιος να το περίμενε… Και βέβαια αποτελεί επίσης ζήτημα σοβαρό ότι δεν έρχονται ποδοσφαιριστές που αξίζουν την φανέλα της ΑΕΚ…

Ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα το οποίο συνιστά μεγάλη πληγή από το 2018 και έπειτα για την Ένωση είναι και η κατάσταση στα αποδυτήριά της. Φέτος εννοείται πως… πήγε σε άλλο level η όλη φάση. Και δεν είναι πρόβλημα ότι μπορεί να δημιουργούνται εντάσεις μεταξύ παικτών, αυτό καλό είναι να συμβαίνει, ή ότι δεν πιστεύουν πολλοί στον προπονητή (την χρονιά του πρωταθλήματος και της πορείας στην Ευρώπη πανηγύριζαν τα αποδυτήρια όταν τιμωρήθηκε με σερί αγώνων εκτός πάγκων ο Χιμένεθ και το γνωρίζω πολύ καλά αυτό), σε κάθε ποδοσφαιρικό τμήμα συμβαίνει με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Στην ΑΕΚ φέτος η κατάσταση στα αποδυτήρια είναι εντελώς όπως η ευθεία γραμμή στο μηχάνημα ενός ασθενή με εγκεφαλικό και δίχως πολλές ελπίδες επανάκαμψης… Δεν είναι σύνολο, δεν υπάρχει έστω ένα γκρουπ 12 με 15 παικτών να είναι έστω κοντά μεταξύ τους, υπάρχουν τύποι που δεν θέλουν να συνυπάρχουν ούτε στην ενδεκάδα με άλλους και όλο αυτό βγαίνει στην καθημερινότητα της δουλειάς, στο παιχνίδι, στην ενδεκάδα και στην εκάστοτε διαχείριση του αγώνα από τον πάγκο! Για μια ακόμη σεζόν δεν κατάφερε να δημιουργηθεί μια παρέα στο εσωτερικό της ΑΕΚ και στα αποδυτήριά της και έτσι το πρόβλημα το αγωνιστικό που ήταν ούτως ή άλλως μεγάλο, απλά απογειώθηκε!

Διότι είναι γεγονός ότι και στον αθλητισμό και στα ομαδικά σπορ: οι παρέες γράφουν ιστορία και επιτυχίες που συνάδουν με άθλους. Αυτό είχε το 2018 η ΑΕΚ σα κύριο συστατικό της… Ήταν μια μεγάλη παρέα και όποιες αντιπάθειες υπήρχαν (που πάντα θα παίζουν όταν μιλάμε για 30 πρόσωπα σε ένα μέρος κάθε μέρα σχεδόν) δεν μπορούσαν παρά να μένουν στο περιθώριο και στο… ψυθιριστό και ποτέ στο φωναχτό! Τώρα συμβαίνει το αντίθετο και ΟΛΟΙ γνωρίζουν ποιος δεν γουστάρει ποιον, γιατί δεν παίζει ο ένας, ότι κάποιοι δεν γουστάρουν καν να κάνουν αυτό που από παιδιά γούσταραν ντε: να παίζουν…

Μεγάλο πρόβλημα αυτό και δυστυχώς δεν έχουμε να ελπίζουμε σε όσους βρίσκονται γύρω και μέσα στην ομάδα, ή το club, διότι αποδεδειγμένα δεν κάνουν ούτε γι’ αυτό!

Υγ: Ο Ματίας Αλμέιδα όμως είναι ένας λόγος για τον οποίο μπορείς να αισιοδοξείς αν κρίνεις από όσα διαβάζεις και μαθαίνεις για τα αποδυτήρια που φτιάχνει και τις σχέσεις που δημιουργεί με τους ποδοσφαιριστές του. Μακάρι να πετύχει έστω σε αυτό και αν γίνει πιστέψτε με θα πετύχει και στο αγωνιστικό έπειτα. Την άμυνα την μαθαίνει κάποτε ο παίκτης (να είναι και λίγο καλός βέβαια και εγκεφαλικά), το ίδιο την επίθεση, την εκάστοτε τακτική, όμως την κατάλληλη χημεία, τη σωστή λειτουργία και τη δημιουργία αποδυτηρίων που θα συνιστούν το νούμερο ένα όπλο της ομάδας και όχι τον βασικό εκ των έσω αντίπαλό της, δεν μπορείς να το πετύχεις εύκολα! Εκτός αν είσαι ο Σερ Άλεξ, ο Γκουαρντιόλα, ο Κλοπ…

Υγ2: Έχουμε μέρες να ασχοληθούμε με το ντέρμπι απέναντι στον Παναθηναϊκό όπου η ομάδα θα έχει ανάγκη τη στήριξη του κόσμου. Ωστόσο το club όλο της ΑΕΚ είχε τόσο κοντά του τον κόσμο φέτος, ακόμη και πρόσφατα με αντίπαλο τον Άρη αποδείχτηκε αυτό με τη μαζική παρουσία στο ΟΑΚΑ όπου αν είχαν όμοιά της θα πανηγύριζαν σε Τούμπα και Φάληρο που μαζεύουν στα μεταξύ τους κιόλας παιχνίδια μόλις και με τα βίας το μισό του κόσμου που πήγε στο ΑΕΚ – Άρης! Ήρθε, είδε, απογοητεύτηκε και ξαναήρθε ο κόσμος της ΑΕΚ στο γήπεδο. Μακάρι να ‘ρθει ξανά την Κυριακή και να βοηθήσει αλλά πλέον (καιρό τώρα για να μη πω καμιά διετία) όλος ο οργανισμός ΑΕΚ δεν μπορεί να ‘χει απαίτηση από τον κόσμο, καμία, πλέον έχει μόνο υποχρέωση απέναντί του!

Υγ3: Δεν χρειάζεται να λέμε τα ίδια και τα ίδια για να κράζουμε την άμυνα και τους παίκτες σε αυτή σε κάθε ματς της ΑΕΚ. Ναι, δεν είναι καλοί και πάντα προκύπτουν ατομικά λάθη επιπέδου δημοτικού, αλλά την Κυριακή στην Τούμπα έφταιξε ότι από τις πέντε καθαρές ευκαιρίες που είχες έκανες μόνο ένα γκολ! Αν είχες κάνει δεύτερο θα κέρδιζες και δεν το έκανες… Δεν έπαιξε επίθεση εναντίον άμυνας τούτη τη φορά, καμία σχέση, αφού η επίθεση είχε σημαντικές εύκολες μπάλες να τελειώσει και είτε κάποιος γλίστησε, είτε κάποιος πήγε με το καλάμι αντί να σπρώξει από εκατοστά σε κενή εστία την μπάλα στο πλεκτό, είτε λάθεψε σε εύκολο τελείωμα ή πάσα! Δεν μας έφταιγε η άμυνα στην Τούμπα με τέσσερις καθαρές ευκαιρίες για γκολ πλην αυτού που σημείωσε ο Άμραμπατ. Αλλά ότι δεν είχαμε ποσοστό επιτυχίας στη τελική προσπάθεια ούτε στο 25%…

Αποδυτήρια ΑΕΚ, ένα πρόβλημα δίχως λύση...