Δεν μπορείς να παίξεις σύγχρονο ποδόσφαιρο χωρίς ποιοτικά μπακ

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης ξεφεύγει από την προπονητολογία και ανοίγει ένα ζήτημα που αγωνιστικά ταλαιπωρεί για μια διετία την ΑΕΚ

25/04/2022 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Έβλεπα το Σάββατο το παιχνίδι της Τότεναμ με την Μπρέντφορντ. Παρεμπιπτόντως η Τότεναμ είναι μια από τις ομάδες στον ποδοσφαιρικό πλανήτη, η οποία συγκρίνεται εύκολα με την δική μας εδώ ταλαιπώρια με την ΑΕΚ. Αποτυχία και αλλαγές προπονητών, γκρίνια για τις μεταγραφές που δεν γίνονται και ποδοσφαιρικά στραπάτσα μερακλίδικα. Σκεφτείτε πως πάνω που ανέβηκε στην τέταρτη θέση που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, πήρε μόλις έναν βαθμό στα δυο ματς με τις αδιάφορες Μπράιτον και Μπρέντφορντ και τώρα τρέχει και δεν φτάνει.

Στο ματς λοιπόν του Σαββάτου με την Μπρέντφορντ, αλλά και σ’ αυτό με την Μπράιτον, παρακολουθούσα τα δυο ακραία μπακ της Τότεναμ. Και στα δυο έπαιξε στα δεξιά ο Βραζιλιάνος Έμερσον Ρουαγιάλ, που προφανώς έχει το πιο αστείο όνομα για Βραζιλιάνο και για τον οποίο η Τότεναμ έσκασε 25 εκατομμύρια για να τον πάρει. Άλλα τόσα εκατομμύρια έσκασε και για να πάρει τον Ρεγκιλόν, ο οποίος με την Μπράιτον έπαιξε στα αριστερά, ενώ πολύ υψηλά είναι και η χρηματιστηριακή αξία του Σεσενιόν που ήταν το αριστερό μπακ στο ματς με την Μπρέντφορντ.

Σ’ αυτά τα δυο ματς, οι ακραίοι μπακ της Τότεναμ, παίζει να ήταν και οι χειρότεροι παίκτες του γηπέδου. Και μάλιστα σε μια Τότεναμ, που ο Κόντε παίζει αυτό το 3-4-3, στο οποίο αν δεν πάρει βοήθειες ουσιαστικές από τα ανεβάσματα και την δημιουργία των μπακ, η επιθετική λειτουργία σχεδόν πάει περίπατο. Γι αυτό και ο δύσμοιρος Ιταλός από την μέρα που ανέλαβε, έκανε όλες τις δυνατές δοκιμές σε επιλογές για τα άκρα, μπας και βρει την υγεία του. Και δεν την έχει βρει ακόμα, περιμένοντας προφανώς το καλοκαίρι να σωθεί με μεταγραφές.

Θυμίζει ΑΕΚ

Όλο αυτό λίγο μου θύμισε αυτό που τραβάει η ΑΕΚ αυτή την τελευταία διετία, που συμπτωματικά είναι και η χειρότερη διετία της ομάδας μετά την σεζόν του υποβιβασμού. Ίσως και όχι συμπτωματικά. Διότι όπου και αν γυρίσεις το κεφάλι σου για να κοιτάξεις, διαπιστώνεις πως τα ακραία μπακ είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση για να ανταπεξέλθει μια ομάδα στις απαιτήσεις του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Και δεν είναι τελικά καθόλου υπερβολικοί εκείνοι που υποστηρίζουν με πάθος, πως επί της ουσίας δεν μπορείς να παίξεις σύγχρονο ποδόσφαιρο, χωρίς να έχεις υψηλής ποιότητας μπακ. Που να μπορούν να κάνουν μέσα στο γήπεδο πολύ περισσότερο πράγματα, από το να μπορούν να παίξουν καλή άμυνα. Αλλά χωρίς να ξεχνούν ποτέ, ότι είναι αμυντικοί, μ’ ότι αυτό συνεπάγεται.

Η ΑΕΚ σίγουρα δεν είχε τέτοιους μπακ πέρυσι. Δεν είναι ακόμα καθόλου σίγουρο, πως έχει τέτοιους μπακ φέτος. Από τον Γενάρη του 2021 μέχρι και τώρα, η ΑΕΚ έκανε συνολικά έξι μεταγραφές ακραίων μπακ. Για τα δεξιά πήρε κατά σειρά τον Ντατσένκο, τον Μισελέν και τον Ρότα. Και για τα αριστερά τον Πάρρα, τον Χατζισαφί και τον Μοχαμάντι. Ο Ντατσένκο έτσι κι αλλιώς είναι πλέον στην Ουκρανία, αλλά αν ανοίξουμε το θέμα για το ρόστερ της επόμενης σεζόν, δεν νομίζω πως μπορεί να γίνει συζήτηση για κανέναν άλλον απ’ όλους αυτούς, πλην του Μοχαμάντι και του Ρότα. Ακόμα όμως και γι αυτούς τους δυο, υπάρχουν αστερίσκοι.

Ρότα και Μοχαμάντι αλλά με αστερίσκους

Ο Μοχαμάντι μπήκε φουριόζος και μας έκανε μεγάλη και πολύ καλή εντύπωση με την ταχύτητα, τις αντοχές του και τον τρόπο παιχνιδιού του. Ίσως γιατί σε σύγκριση μ’ αυτά που είχαν δει τα ματάκια μας πριν από τους αριστερούς μπακ, ο Ιρανός μας φάνταζε σχεδόν σαν Κασάπης. Για να ξέρουμε όμως και τι λέμε, αν είναι ο βασικός σου αριστερός μπακ, να δίνει ένα έτοιμο γκολ στον αντίπαλο σχεδόν σε κάθε ντέρμπι, αφενός δεν μπορείς να πας πουθενά και αφετέρου πρέπει να σκεφτείς σοβαρά αν πραγματικά πρέπει να στηριχθείς πάνω του.

Όσο για τον Ρότα, είναι πολύ ξεκάθαρο πως είναι ένα παιδί που δουλεύει πολύ σκληρά στις προπονήσεις και με τρομερή συνέπεια. Γι αυτό και έχει προοδεύσει ποδοσφαιρικά. Ο Ρότα που πρωτοήρθε στην ΑΕΚ, δεν έχει καμία σχέση με τον παίκτη που είναι τώρα. Ακόμα και γκολ με το αριστερό πόδι έβαλε την προηγούμενη εβδομάδα στα Γιάννενα. Ωστόσο στο ίδιο ματς που πέτυχε αυτή την γκολάρα, είχε τεράστια ανασταλτικά ζητήματα με αντίπαλο τον Περέα και ήταν (και) από δικές του αβλεψίες και το γκολ του ΠΑΣ που ακυρώθηκε και το πρώτο που μέτρησε.

Προφανώς η ΑΕΚ αξίζει να επενδύσει στην δουλειά που κάνει ο Ρότα και στην τρόπο που συνεχώς προοδεύει. Ενώ είναι δεδομένα ανέφικτο και ανεδαφικό να συζητάμε πως το καλοκαίρι η ΑΕΚ θα κάνει τέσσερις μεταγραφές μπακ. Επομένως και ο Μοχαμάντι θα συνεχίσει ως εναλλακτική λύση στα αριστερά. Από εκεί και πέρα όμως, ανεξάρτητα από τον προπονητή που τελικά η ΑΕΚ θα επιλέξει, δεν μπορεί να προσδοκά πως θα μπορέσει να παίξει ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο, χωρίς να έχει ποιοτικά μπακ. Το έχει δοκιμάσει, έχει αποτύχει και δεν πρέπει να το ξαναπροσπαθήσει.

Τα παραδείγματα σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό

Δεν χρειάζεται να αρχίσω να αραδιάζω πόσο κομβική υπόθεση είναι για ομάδες που πέτυχαν τους στόχους τους, τα ακραία μπακ. Σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και εδώ στην Ελλάδα. Θυμηθείτε πόσα γκολ είχε δώσει ο Μάτος στην πρωταθληματική σεζόν του ΠΑΟΚ. Θυμηθείτε πως έπαιζε ο ΟΣΦΠ με Ομάρ και Τσιμίκα στα άκρα και πόσο προς το χειρότερο άλλαξε η εικόνα όταν έφυγαν. Θυμηθείτε ακόμα πόσο τρομερή και κυρίως αποτελεσματική δουλειά έκαναν στην πρωταθληματική σεζόν της ΑΕΚ, το αλληλοσυμπληρούμενο δίδυμο Μπακάκη και Γκάλο από την δεξιά πλευρά.

Τώρα εδώ που έχουμε φτάσει, η συζήτηση δεν πρέπει καν να γίνεται στην βάση του παρελθόντος αλλά στις ανάγκες που υπάρχουν τώρα. Επειδή δηλαδή γίνεται μεγάλη κουβέντα για τα χαφ ή για τα στόπερ και τους ποιοτικούς παίκτες που χρειάζεται και πολύ ορθώς γίνεται, η ΑΕΚ έχει ανάγκη και από Κριχόβιακ στα άκρα. Είναι μια ανάγκη πολύ προφανώς ποδοσφαιρικά, αλλά έχω και την εντύπωση πως θα είναι και ένα από τα ζητήματα που θα θέσει ο (όποιος) καινούργιος προπονητής, στον αγωνιστικό σχεδιασμό που θα κάνει. Και θα έχει πολύ μεγάλη σημασία, να μην λαθέψει ξανά όπως στην περίπτωση του Μισελέν.