Δάσκαλος ο Σάντος, αλλά υπάρχουν κι άλλοι…

Photo Credits: INTIME

Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog, τόσο για το ντέρμπι της Κυριακής, όσο και για το μείζον θέμα του προπονητή…

01/04/2022 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Με τα δύο μέτωπα που «καίνε» την ΑΕΚ, θα ασχοληθώ σήμερα. Το ένα είναι το αγωνιστικό και το άλλο το θέμα του προπονητή. Θα ξεκινήσω με το αγωνιστικό, γιατί ξημερώνει Παρασκευή και την Κυριακή, η ΑΕΚ παίζει στο Φάληρο με τον ΟΣΦΠ. Η παρουσία του Μαρινάκη στου Ρέντη την Τετάρτη καταδεικνύει και την τεράστια σημασία που έχει για τον ΟΣΦΠ, το ντέρμπι της Κυριακής. Με +10 από τον ΠΑΟΚ, κι όμως για τον οργανισμό ΟΣΦΠ, το παιχνίδι με την ΑΕΚ αντιμετωπίζεται από την κορυφή ως τον τελευταίο υπάλληλο ως «ζωής ή θανάτου».

Δεν είναι και στα καλύτερά του, αγωνιστικά, ο ΟΣΦΠ και ξέρουν και οι ίδιοι ότι αυτή η μεγάλη διαφορά που έχουν από τους ανταγωνιστές τους, δεν διαμορφώθηκε επειδή έχουν ομαδάρα, αλλά λόγω της ανυπαρξίας και των αυτοκτονικών διαθέσεων που έδειξαν, ο ΠΑΟΚ μέχρι κάποια στιγμή και η ΑΕΚ πολύ περισσότερο.

Παρόλο αυτά, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι ανεξαρτήτως της όποιας κατάστασής τους, όταν είναι να αντιμετωπίσουν την ΑΕΚ, αγωνίζονται ως ΟΣΦΠ, με το μαχαίρι στα δόντια, με τη σωστή δηλαδή νοοτροπία που πρέπει να έχει μια ομάδα σε κάθε μεγάλο παιχνίδι. Αντιθέτως, η ΑΕΚ δεν είναι ΑΕΚ τα τελευταία τέσσερα χρόνια, στα περισσότερα από τα μεγάλα παιχνίδια που έχει δώσει και αυτό είναι κάτι που πληγώνει πάρα πολύ τον φίλαθλο κόσμο της.

Το έχουν αντιληφθεί όλοι;

Όλοι θυμόμαστε την ΑΕΚ, ακόμα και στα πιο δύσκολα χρόνια, ακόμα και όταν ξεκινούσε το πούλμαν για να πάει να παίξει με τον ΟΣΦΠ και γνωρίζαμε ότι η ομάδα θα παίξει, όχι κόντρα σε 11, αλλά κόντρα σε 14, να είναι ΑΕΚ και να αντιλαμβάνονται οι πάντες εντός και γύρω από την ομάδα και ποιος είναι ο αντίπαλος και τι πρέπει να κάνουν.

Το ερώτημα τώρα είναι αν η ΑΕΚ έχει καταλάβει με ποιον παίζει την Κυριακή και τι είναι υποχρεωμένη να κάνει βάσει της ιστορίας και της φανέλας της. Κι αν κληθούμε εμείς να απαντήσουμε, δεν είμαστε και τόσο αισιόδοξοι ότι το έχουν αντιληφθεί, αν όχι όλοι, σίγουρα κάποιοι από την ομάδα. Και για να πας στο «Γ. Καραϊσκάκης» να παίξεις με τον ΟΣΦΠ και να ελπίζεις σε κάτι θετικό, δεν αρκεί να το έχουν αντιληφθεί ορισμένοι, αλλά οι πάντες.

Για να έχει τύχη η ΑΕΚ την Κυριακή, θα πρέπει να προκύψει ένας συνδυασμός πραγμάτων και καταστάσεων. Να κάνει ο Οφρυδόπουλος σωστό διάβασμα του αγώνα, να στήσει την ΑΕΚ επιτυχημένα και όσον αφορά στη διάταξη και όσον αφορά στα πρόσωπα, να μπουν οι «κιτρινόμαυροι» με πίστη και αυτοπεποίθηση στον αγωνιστικό χώρο μιας δυνατής έδρας, που δυσκολεύονται ακόμα και να σκοράρουν τα τελευταία χρόνια και που αυτή τη φορά, θα έχει και πολύ κόσμο.

Αντί να έχουμε εμείς το κίνητρο…

Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι όσον αφορά στο κίνητρο, η ΑΕΚ είναι αυτή που πραγματικά… καίγεται για τους βαθμούς, αλλά αυτό ίσχυε και στο τελευταίο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όπως και στους πάγκους, φαινόταν σαν να έπαιζε ο αντίπαλος για τη… ζωή του και η «Ένωση» να ήταν η άνετη της υπόθεσης.

Είδαμε μια ΑΕΚ να μένει πίσω στο σκορ και μετά να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι, να μην είναι σε θέση να βγάλει την παραμικρή αντίδραση. Δεν ξέρω αν και τι και πώς μπορεί να αλλάξει κάτι μεθαύριο, για να δούμε επιτέλους μια ΑΕΚ που να είναι ΑΕΚ. Το έχουμε πιστέψει αρκετές φορές ότι κάποια στιγμή θα συνέβαινε, ειδικά μέσα στην τελευταία διετία και δεν το είδαμε ποτέ.

Οπότε, απλά περιμένουμε… Και ομολογώ ότι μας είναι πολύ περίεργο και μας πέφτει πολύ βαρύ, το ότι μας έχει υποχρεώσει η ομάδα στο να μην μπορούμε, ούτε να το εκφράσουμε, αλλά ούτε καν στο να αισθανόμαστε αισιόδοξοι, να έχουμε την πίστη που πάντα είχαμε, πηγαίνοντας να παίξουμε με αυτούς.

Πολύ ενοχλητικό…

Πάμε και στο θέμα του προπονητή. Το έγραψα και στην «ΩΡΑ». Τρέφω μεγάλη εκτίμηση προς τον δάσκαλο Φερνάντο Σάντος. Την έτρεφα από τότε που ήταν στην ΑΕΚ και πολλοί τον θεωρούσαν και δεν δίσταζαν να τον χαρακτηρίζουν «καρπουζά». Είχα και την τύχη τότε, να είναι ανοιχτές οι προπονήσεις των ομάδων για τους δημοσιογράφους, κι έστω και αν υποφέραμε από τις συνθήκες στους Θρακομακεδόνες, κάθε προπόνηση ήταν κι ένα ποδοσφαιρικό μάθημα επί Σάντος, όπως και αργότερα επί Σέρα Φερέρ.

Είχα αναλύσει από την πρώτη στιγμή που βγήκε το όνομα του Φερνάντο ως προτεραιότητα για την ΑΕΚ, τις όποιες επιφυλάξεις μου. Δεν είναι αμελητέο για μένα, ούτε το γεγονός ότι είναι 68 ετών, ούτε το ότι έχει να προπονήσει σύλλογο, εδώ και 12 χρόνια. Φυσικά ως όνομα και ως βιογραφικό, πρόκειται για προπονητή, όχι απλά από το… πάνω ράφι, αλλά από το πολύ… πάνω ράφι, που όμοιό του είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρει η ΑΕΚ. Ειδικά δε, αν η ομάδα δεν έχει και ευρωπαϊκή προοπτική, είναι μάλλον αδύνατο.

Σε κάθε περίπτωση, για μένα είναι πολύ ενοχλητικό να έχουμε φτάσει στο 2022 και να βλέπω την ΑΕΚ, να μην εξελίσσει τη νοοτροπία της σε κάποια θέματα, όπως και το να περιστρέφεται γύρω από τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα.

Κι αν κάποτε για τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, είχε κάποια λογική (κι ας μην πέτυχε) το να θέλει η «Ένωση» πίσω, τον πιο πετυχημένο προπονητή της ιστορίας της, δεν βρίσκω λογική στο να μην μπορεί να βρει προπονητή και να στρέφεται για τέταρτη φορά στον Μανόλο Χιμένεθ, να μην μπορεί να βρει άλλον στόπερ και να ξαναφέρνει τον Βράνιες, στο να σκέφτεται ακόμα και τώρα, είτε πρόκειται για διοικητικό παράγοντα, είτε για τεχνικό διευθυντή, είτε για προπονητή, είτε για ποδοσφαιριστή, πρώην «δικούς της».

Νέο γήπεδο, εξέλιξη της νοοτροπίας της…

Θα ήθελα η ΑΕΚ που θα μπει σε ένα νέο υπερσύγχρονο ποδοσφαιρικό γήπεδο, που θα είναι και το καλύτερο στην Ελλάδα, να βλέπει γενικότερα καινούργια πράγματα, να ασχολείται και να φέρνει νέα πρόσωπα, χωρίς να θέτει ως βασικό γνώμονα αν ήταν παλιά στην ομάδα ή αν είναι ΑΕΚτζήδες από τα… γεννοφάσκια τους.

Η ΑΕΚ την ιστορία της, ξέρει να την τιμάει και με αυτό που δημιουργείται στη Νέα Φιλαδέλφεια χάρη στον Δημήτρη Μελισσανίδη, τόσο μέσα στο γήπεδο, όσο και με τα δύο Μουσεία, θα την κρατήσει αιώνια ζωντανή, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Κι αυτό είναι κάτι υπέροχο, αλλά και απαραίτητο αφού αν ξεχνάς το παρελθόν σου, δεν μπορείς να έχεις παρόν και μέλλον.

Είναι άλλο όμως αυτό και εντελώς διαφορετικό να πρέπει να σκέφτεσαι πάντα τους ίδιους και τους ίδιους, όταν πρέπει να ενισχυθείς σε οποιοδήποτε πόστο. Και ξεκαθαρίζω ότι αυτό δεν το γράφω για τον Σάντος, που το ενδεχόμενο επιστροφής του θα ήταν ευτύχημα και για άλλους λόγους εκτός από την προπονητική του αξία, αλλά με αφορμή τον Σάντος.

Το θέμα της επιλογής του προπονητή είναι πάντα δύσκολο και περίπλοκο. Κι ακόμα κι αν έχεις αποτύχει τις τελευταίες 10 φορές, κανείς δεν σου εγγυάται ότι δεν μπορείς να την… πατήσεις και την ενδέκατη. Δεν ισχύει αυτό μόνο για την ΑΕΚ, αλλά για όλες τις ομάδες, παγκοσμίως.

Φτιάχνεις ωστόσο, όσο μπορείς τις πιθανότητές σου, αν έχεις σωστή προσέγγιση, αν έχεις τον κατάλληλο άνθρωπο για την αναζήτηση, αν διαθέσεις ένα γερό μπάτζετ, αν ξέρεις πρώτα απ’ όλα τι ομάδα θες να φτιάξεις για να επιλέξεις και τον προπονητή με την ανάλογη φιλοσοφία. Τα έχει όλα αυτά η ΑΕΚ πριν φτάσει στον προπονητή;