Η επάρκεια ή μη του ρόστερ της ΑΕΚ (μέρος Α)

Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου καταπιάνεται με τις υπαρκτές αδυναμίες του κιτρινόμαυρου ρόστερ και τις χωρίζει σε τρία μέρη

27/03/2022 | 12:56

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν, για την ακρίβεια πάνω στις καταστροφικές στιγμές αυτής, είχα γράψει ένα άρθρο για τη στρεβλή εικόνα που είχαν στην ΑΕΚ σε σχέση με το έμψυχο δυναμικό της ομάδας και σε σύγκριση αυτού με εκείνο του Ολυμπιακού. Το επικαλούμαι για να επαναφέρω τη συζήτηση γύρω από αυτό το κομμάτι της ιστορίας και των αναγκών που αληθινά έχει η ΑΕΚ στο ρόστερ της για να καλύψει τη διαφορά, όχι μόνο από τον πρώτο ΟΣΦΠ αλλά και από τον δεύτερο ΠΑΟΚ που εκ νέου αυξήθηκε.

Αν υπάρχει λοιπόν κάτι ανησυχητικό γύρω από την υπόθεση Σάντος εγώ το εντοπίζω στο ότι με μία ενδεχόμενη επιστροφή του στην ΑΕΚ, οι υπεύθυνοι θα πιστέψουν ότι βρήκαν τον άνθρωπο που θα μετατρέψει παίκτες οι οποίοι έχουν συγκεκριμένο ταβάνι, σε κάτι περισσότερο. Επειδή προφανώς το έχει κάνει ξανά στο παρελθόν, σε άλλες (δικές του) ηλικίες και με πολύ περισσότερη δίψα για το ποδόσφαιρο και τη βελτίωση ατομικά των παικτών που είχε κατά καιρούς στη διάθεσή του, δεν συνεπάγεται ότι η λογική του να βαφτίζεις το ψάρι κρέας, μπορεί να επαναλαμβάνεται με τρόπο εποικοδομητικό επί μονίμου βάσεως, στο διηνεκές.

Όταν λοιπόν οι υπεύθυνοι του μεταγραφικού σχεδιασμού και ο εντολέας τους Δημήτρης Μελισσανίδης, ως αυτόκλητοι γνώστες επέμεναν στις μεταξύ τους συζητήσεις ότι η διαφορά με τον πρωτοπόρο της κατάταξης -από τον οποίον παρεμπιπτόντως απέχουν 22 ολόκληρους βαθμούς- ήταν ο Εμβιλά, άντε ίσως και ο Ελ Αραμπί, προφανώς και δεν είχαν κατά νου ότι πέραν της αστοχίας στις συγκρίσεις θα έπρεπε να υπάρχει κι ένας σοβαρός προπονητής για να δείξει το δρόμο σε όλους αυτούς.

Όμως ακόμα κι αν υπάρξει τέτοιος, όπως εν προκειμένω ο Σάντος, δεν είναι τόσο εύκολο να πεις ότι η ικανότητα ενός coach θα αλλάξει ολοκληρωτικά την πορεία ενός συνόλου, όταν αυτό δεν έχει δομηθεί υπό τη δική του φιλοσοφία. Κοντολογίς, δεν φτάνει ένας ικανός τεχνικός για να αλλάξει τη ροή, την εικόνα και την αποτελεσματικότητα ενός ρόστερ όταν αυτό χρήζει πολλών αμφισβητήσεων.

Και εξηγούμαι (part 1):

ΕΣΤΙΑ: Είναι η ΑΕΚ απολύτως καλυμμένη στη θέση του τερματοφύλακα; Σίγουρα ο Αυστριακός Τσίτσαν Στάνκοβιτς, έχει σ’ ένα σημαντικό βαθμό πείσει ότι είναι μία σταθερή αξία. Υπάρχει όμως δεύτερος που να καλύπτει την ΑΕΚ όταν εκείνος θα λείπει; Ο Παναγιώτης Τσιντώτας είχε καλύτερες στιγμές από πέρυσι αλλά και πάλι δεν απέφυγε λάθη σε σημαντικά ματς. Μήπως πρέπει να δει ξανά η ομάδα το θέμα του Αθανασιάδη; Μήπως να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να τον πουλήσει αλλά με σχέδιο και σκοπό πλαισιώσει παράλληλα τον Στάνκοβιτς με έναν ίδιου επιπέδου τερματοφύλακα, ώστε να υπάρχει πραγματικός ανταγωνισμός για τη θέση; Γιατί πάντοτε αυτός που θα είναι δεύτερος θα πρέπει μαζί να είναι και σημαντικά κατώτερος από τον πρώτο;

ΔΕΞΙΑ: Στη θέση του δεξιού μπακ η περιθωριοποίηση του Μπακάκη εμφάνισε στο προσκήνιο τον Ρότα και τον Μισελέν. Ο πρώτος δουλεύει πολύ σε ατομικό επίπεδο κι αυτό του αναγνωρίζεται, όμως είναι ακόμα περιορισμένος σε κάποια κομμάτια του παιχνιδιού πολύ σημαντικά. Ο δεύτερος είναι πολύ μακριά από αυτό που περίμεναν εκείνοι που εισηγήθηκαν την απόκτησή του. Αυτό από μόνο του λέει πολλά… Η ΑΕΚ χρειάζεται να βρει έναν παίκτη όπως ο Γκάλο, έναν ισορροπημένο πλάγιο μπακ με περισσότερη έφεση στο επιθετικό παιχνίδι. Κι όπως φάνηκε από την περίπτωση του Βραζιλιάνου, δεν απαιτήθηκαν ιδιαίτερα χρήματα παρά η γνώση για το τι ακριβώς η ομάδα αποκτούσε.

ΣΤΟΠΕΡ: Στο κέντρο της άμυνας το πάντρεμα του -καμμένα λάδια- Βράνιες με τον προχωρημένης ηλικίας Τζαβέλλα δεν λειτούργησε καλά. Αν θέλουμε να μιλάμε για την ΑΕΚ που θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα, αυτή θα πρέπει να έχει τουλάχιστον δύο κεντρικούς αμυντικούς καλύτερους από όλους τους υπάρχοντες και τον Μήτογλου, λόγω ηλικίας και προσόντων, τρίτο κοντά τους. Αφού το project Λάτσι πήγε κατά διαβόλου, λόγω απίστευτα κακής αντιμετώπισης της υπόθεσης από το ίδιο το club, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο νεαρός Σλοβένος θα γυρίσει το παιχνίδι. Τζαβέλλας και Βράνιες για πάγκο λοιπόν, θα επαναλάβω… Κι ο Σβάρνας κάπου να παραχωρηθεί, για να έχουν όφελος η ομάδα και ο ίδιος. Όταν, δε, θυμάμαι ότι η απόφαση της περιθωριοποίησης του Λαμπρόπουλου ελήφθη με σκοπό να βγει μπροστά ο Σβάρνας, θλίβομαι για το ποδοσφαιρικό σκεπτικό της.

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Μπορείς να πεις ότι υπάρχει μία υποφερτή επάρκεια. Ο Μοχαμαντί είναι ένας αξιόπιστος μπακ που θεωρώ ότι με περισσότερη εμπιστοσύνη και προπονητικό σχέδιο θα φανεί καλύτερα και μεσοεπιθετικά. Ο Χατζισαφί είναι μία ικανοποιητική λύση ως δεύτερος και υπάρχει πάντα ο Μιτάι, με τον οποίο στην ΑΕΚ δεν ξέρουν τι ακριβώς να κάνουν. Από εκεί που λογιζόταν ως project της χρονιάς για φέτος, βρέθηκε να παίζει ως εξτρέμ στην ΑΕΚ Β. Άβυσσος η ποδόσφαιρο ψυχή της Ένωσης…

Για να μη σας κουράσω αποφάσισα να χωρίσω αυτή την ενότητα αξιολόγησης του ρόστερ της ΑΕΚ, κατά τη δική μου κρίση, σε τρία επιμέρους κομμάτια. Θα επανέλθω με τη μεσαία γραμμή που έχει το περισσότερο ζουμί και θα κλείσουμε με την επιθετική προσέγγιση που είναι και η πιο ελπιδοφόρα, αν και όχι ιδεατή βάσει συνδυασμού χαρακτηριστικών. Στα επόμενα λοιπόν…