Αυτό το μεγάλο καράβι, δεν είναι για «μικρά» χέρια

Αυτό το μεγάλο καράβι, δεν είναι για «μικρά» χέρια
Photo Credits: INTIME

O Κώστας Τσίλης γράφει για τον λόγο της αποτυχίας Γιαννίκη, που ο ίδιος μ' αυτόν της αποτυχίας ολόκληρου του φετινού μοντέλου ΑΕΚ

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Είναι η δεύτερη φορά στα τελευταία έξι χρόνια, που η ΑΕΚ ξυπνάει για να πάει σε επίσημο παιχνίδι, με προπονητή που κάθισε στον πάγκο της μόλις την προηγούμενη μέρα. Στις περισσότερες ομάδες αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί μια φορά, σ’ ολόκληρη την ιστορία τους. Στην ΑΕΚ έχει γίνει ήδη δυο, μέσα σε μια εξαετία. Παρεμπιπτόντως την προηγούμενη φορά, με προπονητή 24 ωρών και κάτι, το ματσάκι το είχε κερδίσει με 1-0.

Καθόλου δεν μου αρέσει όταν άνθρωποι χάνουν την δουλειά τους. Ούτε στο ποδόσφαιρο, ούτε πουθενά. Μόνο που ο Γιαννίκης δεν έκανε γι αυτή την δουλειά. Και όσο έμενε κολλημένος να προσπαθεί κάτι που δεν θα μπορούσε να βγει ούτε σε δέκα ποδοσφαιρικές ζωές, έκανε κακό και στον εαυτό του. Όπως έκανε κακό και στην ΑΕΚ. Ενώ ακόμα μεγαλύτερο κακό στην ΑΕΚ, έκανε αυτή η ακινησία του τελευταίου μήνα.

Από τις 2 του Φλεβάρη ο Αραούχο είχε μιλήσει όσα πιο ανοικτά και ειλικρινά γινόταν, για την ανάγκη «ριζικών αλλαγών» στο κλαμπ. Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τέσσερις εβδομάδες, ένας αποκλεισμός από τον ΠΑΟΚ, μια ήττα από τον ΟΣΦΠ και μια από τον ΠΑΟ, για να γίνει έστω μια κίνηση προς την κατεύθυνση των αλλαγών. Αν είχε γίνει νωρίτερα, δεν θα είχε συμβεί και τίποτα το θεαματικό, αλλά μπορεί η ΑΕΚ να ήταν ακόμα μέσα στο κόλπο του κυπέλλου. Δεν θα ήταν και μικρό πράγμα.

Βεβαίως σ’ αυτό το διάστημα της ακινησίας, η ΑΕΚ κέρδισε και τον Απόλλωνα. Αλλά πολύ περισσότερο, κέρδισε τον ΠΑΣ. Παίζει να ήταν η πρώτη φορά που μια νίκη πήγε να καταστρέψει έναν σύλλογο. Διότι ξαφνικά οργανισμός της ΑΕΚ αισθάνθηκε πως είδε το φως το αληθινό μέσα στο σκοτάδι. Λειτούργησε ξαφνικά σαν τα συνεχόμενα στραβά αποτελέσματα να ήταν απλώς μια παρένθεση και η νίκη επί του ΠΑΣ ο κανόνας. Ενώ φυσικά συνέβαινε το αντίθετο και ήρθε το χαστούκι στο ντέρμπι της Κυριακής για να το επιβεβαιώσει.

Σε μια κανονική ΑΕΚ, μια νίκη επί του ΠΑΣ εντός έδρας, θα ήταν μια απλή υπόθεση ρουτίνας και πάμε παρακάτω. Στην φετινή ΑΕΚ ήταν ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα και τρανή απόδειξη πως σε πολλούς τομείς γίνεται εξαιρετική δουλειά. Εξωφρενικό μεν, πραγματικό δε. Και φυσικά όλο αυτό η ΑΕΚ δεν το έπαθε από ίωση, ούτε σκόνταψε πάνω του κατά λάθος. Το προκάλεσαν όλοι αυτοί που αποτελούν την δομή αυτής της ομάδας και είναι κατώτεροι των αναγκών και των απαιτήσεων του μεγέθους ενός κλαμπ όπως είναι η ΑΕΚ. Και όντες κατώτεροι, κατεβάζουν σταθερά και συστηματικά προσδοκίες και απαιτήσεις, μπας και φέρουν την ομάδα στα μέτρα τους. Αμ δε.

Τις προπονητικές γνώσεις του Γιαννίκη δεν πρόκειται να την κρίνω. Ούτε την προπονητική του αξία γενικώς. Δεν έχω την επάρκεια για να το κάνω. Μίλησαν βέβαια τα αποτελέσματα και η αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Όμως το μόνο σίγουρο είναι, πως ο Γιαννίκης ήταν αδύνατον να κουμαντάρει ένα τόσο μεγάλο καράβι όπως είναι η ΑΕΚ. Εξ ου και έπινε συνεχώς θάλασσα, μέχρι που άρχισε να πνίγεται. Και μαζί του και η ομάδα.

Ο φόβος του να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό σε σύστημα, παρόλο που αυτό που εφάρμοζε δεν του έδινε σχεδόν τίποτε, ο πανικός του και οι γκάφες του σε αλλαγές στο φινάλε σε Χαριλάου, προημιτελικό με ΠΑΟΚ και Καραϊσκάκη, η αλλοπρόσαλλη διαχείριση στο υλικό, δεν ήταν απότοκο μιας πλημμελούς παρακολούθησης των μαθημάτων της σχολής της Κολωνίας. Ήταν απλώς πολύ μεγάλο το καράβι της ΑΕΚ, για τα μέτρα του και τις δυνατότητές του. Δεν μπορούσε να το κουμαντάρει. Αυτό το μεγάλο καράβι, δεν είναι για «μικρά» χέρια. Πώς να το κάνουμε; Ασχέτως κατάρτισης.

Και αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο τον Γιαννίκη. Γι αυτό και το πρόβλημα δεν ήταν και δεν είναι μόνο ο προπονητής. Γι αυτό και οι αλλαγές δεν πρέπει να σταματήσουν μόνο στον προπονητή. Είναι σχεδόν όλοι όσοι αποτελούν αυτό το φετινό μοντέλο της ΑΕΚ, που απέδειξαν και στην πράξη (διότι για κάποιους το υποψιαζόμαστε πριν καν αναλάβουν), πως δεν έχουν ούτε τις γνώσεις, ούτε την εμπειρία, ούτε το ειδικό (επαγγελματικό) βάρος, ούτε τα «μεγάλα» χέρια, προκειμένου να μπορέσουν να κουμαντάρουν το τεράστιο καράβι. Εξ ου και με την παραμικρή φουρτούνα, έμπαζε νερά.

Δεν μπορεί να είναι και δεν είναι καθόλου συμπτωματικό, το γεγονός πως η μεγάλη κατηφόρα χωρίς φρένα της ΑΕΚ σ’ όλες τις επιλογές της και σ’ όλα τα επίπεδα, ξεκίνησε όταν αποχώρησε ο Μπάγεβιτς. Ο καθένας μας μπορεί να πει πολλά για όσα έχουν συμβεί με τον Μπάγεβιτς κατά το παρελθόν και να έχει δίκιο βουνό. Όμως η πραγματικότητα είναι πως ως εκτελεστικός διευθυντής και ως ποδοσφαιρική προσωπικότητα, είχε το μέγεθος να κουμαντάρει το μέγεθος της ΑΕΚ. Αυτή είναι η αλήθεια. Κάτι αντίστοιχο δεν υπήρξε ποτέ από τότε.

Ίσως το ακόμα το χειρότερο είναι πως αντί να δουν κατάφατσα την πραγματικότητα αυτοί που έχουν αποτύχει, να το αποδεχθούν/παραδεχθούν και να αποχωρήσουν κύριοι, προσπαθούσαν (και προσπαθούν) να κρατήσουν την ομάδα σε κάτι ρηχά λιμνάζοντα νερά, να την φέρουν στα μέτρα των περιορισμένων δυνατοτήτων/ικανοτήτων τους. Φυσικά κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει για λίγο, έγινε δηλαδή ήδη, αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί εσαεί. Αφενός διότι νομοτελειακά δεν βγάζει πουθενά παρά μόνο σε ξέρες και αφετέρου η ΑΕΚ δεν είναι ούτε καράβι τους, ούτε μαγαζάκι τους.

Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει οι αλλαγές που ξεκίνησαν από το προπονητή, να μην σταματήσουν μέχρι που να χρειαστεί να φτιαχτεί ολόκληρη δομή, το μοντέλο της ΑΕΚ κυριολεκτικά από την αρχή. Από το μηδέν. Μέχρι να μπορεί ο Αραούχο που ξέρει καλύτερα από τον καθένα, να πει «ναι, έγιναν αυτές οι ριζικές αλλαγές που έλεγα». Και να έρθουν άνθρωποι στα πόστα – κλειδιά, που να έχουν την επάρκεια, την κατάρτιση, το ειδικό (επαγγελματικό) βάρος, τα «μεγάλα» χέρια, να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του μεγέθους της ΑΕΚ ως κλαμπ.

Και κάτι τελευταίο για τον Οφρυδόπουλο που από σήμερα κάθεται στον πάγκο. Είναι ένας πολύ σοβαρός και συνεπής επαγγελματίας και έχει κάνει εξαιρετική δουλειά μέχρι τώρα στην ΑΕΚ Β. Έχει φτιάξει μια ομάδα κυριολεκτικά από το μηδέν, που μπορεί σε κάθε παιχνίδι, να υπηρετεί ένα συγκεκριμένο τακτικό πλάνο και να παίζει ποδόσφαιρο με αρχή, μέση και τέλος. Ανεξάρτητα από τους παίκτες που παίζουν κάθε φορά σε κάθε θέση. Και ειδικά έτσι όπως είναι τα πράγματα στην πρώτη ομάδα που παραλαμβάνει, θα βοηθήσει πολύ.

Όμως ότι και να γίνει μέχρι και το τέλος της σεζόν, ακόμα και αν κάνει δώδεκα συνεχόμενες νίκες και τρελάνει κόσμο, θα πρέπει στα μέσα του Μάη να παραδώσει χαρτοφυλάκιο στον νέο προπονητή. Αυτόν που η ΑΕΚ οφείλει να έχει επιλέξει το αργότερο μέσα στον Απρίλη. Και εννοείται ο Οφρυδόπουλος να συνεχίσει από το καλοκαίρι την δουλειά που έχει ξεκινήσει στην ΑΕΚ Β, διότι είναι πολύτιμη για τον σύλλογο. Αν κάτι κυλήσει διαφορετικά απ’ αυτή την σειρά, ότι και όσες αλλαγές και αν γίνουν, πάλι την ουρά μας θα κυνηγάμε. Μέχρι τότε βέβαια, με τη νίκη επιτέλους απόψε, την οποία για πρώτη φορά μετά πολύ καιρό πιστεύω πολύ.

Σταμάτης Βούλγαρης: Ο ευτυχισμένος Ματίας και η κιτρινόμαυρη υπεροχή
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X