Όλα τα τελευταία ματς, «φώναξαν» στην ΑΕΚ ακριβώς το ίδιο πράγμα

Όλα τα τελευταία ματς, «φώναξαν» στην ΑΕΚ ακριβώς το ίδιο πράγμα
Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης βάζει στο τραπέζι ξανά, το πιο κομβικό αγωνιστικό ζήτημα

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Επειδή θα έλεγα να θεωρήσω ως κανονικότητα το γεγονός πως η ΑΕΚ μέσα στην έδρα της κέρδισε τα Γιάννενα βγάζοντας πίεση και ένταση και να μην βγω στους δρόμους αλαλάζοντας, πηγαίνω σε κάτι που αφορά το αγωνιστικό κομμάτι. Το καθαρά ποδοσφαιρικό κομμάτι και ούτε καν τα αποτελέσματα της ομάδας. Πάρτε ένας προς ένα τα τελευταία τρία ματς της ΑΕΚ. Αυτό της Κυριακής με τον ΠΑΣ, το ντέρμπι της προηγούμενης εβδομάδας με τον ΟΣΦΠ στο Φάληρο και την ρεβάνς κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ.

Είναι παιχνίδια με διαφορετικό αποτέλεσμα για την ΑΕΚ, αλλά μ’ ένα ξεκάθαρο κοινό γνώρισμα. Πως όλο το παιχνίδι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο παίζεται στα χαφ και από τα χαφ. Εκεί είναι όλο το χαρτί. Εκεί κρίνεται συνολικά το τι μπορεί ή τι δεν μπορεί να κάνει μια ομάδα. Αυτό που έχει ή δεν έχει κάθε ομάδα σε ποιότητα στα χαφ της, καθορίζει επί της ουσίας ολόκληρο το παιχνίδι.

Δείτε τι έγινε στο ματς της Κυριακής με τον ΠΑΣ. Το πιο καθοριστικό στοιχείο για να μπορέσει η ΑΕΚ να βγάλει στην αντίπαλη άμυνα την πίεση που έβγαλε και να στήσει την πολιορκία που έστησε στο μεγαλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού, ήταν ο τρόπος που λειτούργησε ο Σιμάνσκι στα χαφ. Από τον Πολωνό που ήταν σε ρόλο εξαριού ξεκινούσε η ένταση συνολικά που έβγαζε η ομάδα. Ο Σιμάνσκι ήταν αυτός που έκλεβε συνεχώς μπάλες και έδινε δεύτερες και τρίτες επιθέσεις στην ΑΕΚ και ως εκ τούτου ασφυκτική πίεση. Ενώ εκτός από τον κομβικό ρόλο του Πολωνού στο «έξι», δουλίτσα έκανε και ο Σάκχοφ στο «οκτώ». Καθότι ο Ουκρανός είναι το μοναδικό διαθέσιμο καθαρόαιμο οκτάρι.

Αυτό λοιπόν που η ΑΕΚ οφείλει να καταλάβει απ’ όλο αυτό, προφανώς δεν είναι το πόσο καλά μπορούν να την κάνουν την δουλειά ο Σιμάνσκι και ο Σάκχοφ. Διότι ο Πολωνός έχει πολλά θέματα με την μπάλα στα πόδια και ως εκ τούτου είναι μια εξαιρετική εναλλακτική λύση, αλλά όχι το βαρβάτο εξάρι και ο Ουκρανός που είναι ποιοτικό οκτάρι, δεν τον ακολουθεί πλέον το κορμί του για να κρατήσει υψηλό ρυθμό σε παιχνίδι. Αυτό που έδειξε στην πραγματικότητα (και) το ματς της Κυριακής, είναι πόσο καθοριστικά θα μπορούσαν να βοηθήσουν δυο  χαφάρες στο «έξι» και στο «οκτώ», την ποιοτική μεσοεπιθετική γραμμή της ΑΕΚ.

Και φυσικά δεν είναι μόνο το παιχνίδι με τον ΠΑΣ. Πάμε και στο αμέσως προηγούμενο με τον ΟΣΦΠ στο Φάληρο. Η ΑΕΚ έβρισκε όχι απλώς χώρους, αλλά αεροδιαδρόμους από τον άξονα για να βγάλει επίθεση. Θα ήταν βούτυρο στο ψωμί ποιοτικών χαφ που θα μπορούσαν να χειριστούν καλά την μπάλα στα πόδια τους. Όμως ο Σιμάνσκι, που θεωρητικά έπαιζε ως οκτάρι, δυο φορές μόνος έξω από την περιοχή του ΟΣΦΠ, δεν τόλμησε καν να σουτάρει και έψαξε για κοντινή πάσα με τις επιθέσεις να πηγαίνουν περίπατο. Και ο Σιμόες που το τόλμησε διότι βρέθηκε ακόμα πιο μόνος και αμαρκάριστος δυο φορές έξω από την περιοχή, έστειλε την μπάλα και τις δυο στην αγκαλιά του τερματοφύλακα. Όσο βέβαια αυτά γινόντουσαν στην μια πλευρά του γηπέδου, στην άλλη πλευρά το «εξάρι» του αντιπάλου, ο Εμβιλά, έβαζε το γκολ που έκρινε το ντέρμπι.

Θέλετε να πάμε και στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι, αυτό απέναντι στον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Ποιος έβαλε το γκολ που έφερε την ΑΕΚ μπροστά στο σκορ; Το εξάρι, ο Σιμόες. Πόσες τέτοιες φάσεις με το εξάρι να ακολουθεί και να βγαίνει στο ύψος της περιοχής μπορεί να βγάλει η ομάδα; Πολλές είναι η απάντηση, ειδικά με τον τρόπο που πλαγιοκοπεί ο Λιβάι Γκαρσία. Πόσα τέτοια γκολ μέσα στη σεζόν παίρνει από το εξάρι της; Ένα ή το πολύ δυο. Ενώ στην άλλη άκρη του γηπέδου, στο ίδιο ματς, ήταν μια γκολάρα του Κούρτιτς που έφερε το παιχνίδι στην ισοπαλία. Και ο Κούρτιτς όχι απλώς δεν το έκανε για πρώτη φορά, αλλά είναι ο πρώτος σκόρερ του ΠΑΟΚ. Αφήστε που και στο ένα γκολ και στο δεύτερο, σ’ εκείνο το ματς, ο χαφ της ΑΕΚ που ήταν ο Λε Ταλεκ, αμολούσε αετό αντί να μαρκάρει.

Εννοείται πως θα μπορούσα να αραδιάζω τέτοια παραδείγματα από ματς, μέχρι το επόμενο πρωί. Έβαλα μόνο τα τρία τελευταία χρονικά, που έχει δώσει η ΑΕΚ. Και προφανώς το συμπέρασμα δεν συνιστά ανακάλυψη της ποδοσφαιρική πενικιλίνης. Όμως φανέρωσε με τόσο εμφατικό τρόπο, πως αν η ΑΕΚ είχε διαχειριστεί πολύ διαφορετικά την υπόθεση των χαφ στην μεταγραφική περίοδο του Γενάρη, ενδεχομένως και κάτι απ’ όσα χάθηκαν, να είχε σωθεί. Και σίγουρα θα είχαν βοηθηθεί πολύ περισσότερο, αυτοί οι δύσμοιροι της μεσοεπιθετικής και επιθετικής γραμμής, που κάνουν ότι μπορούν για να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα με την ατομική τους ποιότητας.

Είναι επίσης και ένα ξεκάθαρο σήμα, για το ποιες είναι οι πρώτες και πιο επείγουσες μεταγραφικές προτεραιότητες της ΑΕΚ το καλοκαίρι. Μέχρι τότε πάντως, αν δούμε λίγο περισσότερο τον Σιμάνσκι σε ρόλο εξαριού και αν και εφόσον κάποια στιγμή εμφανιστεί ο Φράνσον και είναι σχετικά κανονικό οκτάρι, τότε μπορεί και να δούμε λίγο περισσότερο φτιασιδωμένη την συνολική αγωνιστική εικόνα. Με λίγο πιο ορθολογικό ποδόσφαιρο. Παρόλο που το αγωνιστικό πρόβλημα της ΑΕΚ εκτός από τα χαφ, βρίσκεται και στα στόπερ, αλλά και στην έλλειψη τακτικού προσανατολισμού και αυτοματισμών.

Και κάτι τελευταίο. Τον Γέβτιτς τον έχει φάει ξανά το μαύρο σκοτάδι, ενώ ο Τάνκοβιτς μπήκε στο 91 και κάτι σε ματς με τρία λεπτά καθυστερήσεων. Είναι άραγε τόσο κακοί παίκτες αμφότεροι, που δεν μπορούν να προσφέρουν ούτε κατ’ ελάχιστο; Επίσης, όταν θα έρθουν τα συνεχόμενα υψηλής έντασης και απαιτήσεων παιχνίδια των πλέι οφ, είμαστε άραγε τόσο σίγουροι πως δεν θα χρειαστούμε κανέναν από τους δυο; Απορίες.

Σταμάτης Βούλγαρης: Ο ευτυχισμένος Ματίας και η κιτρινόμαυρη υπεροχή
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X