Οι παίκτες είναι μόνοι τους, αλλά…

Οι παίκτες είναι μόνοι τους, αλλά…
Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για όσα φανερώνει η πρωτοβουλία των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ και για τη συνέχεια στη χρονιά

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα χωρίς προλόγους. Σε μια εντελώς αποτυχημένη σεζόν, εξυπακούεται πως και οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ έχουν ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης. Αλίμονο και να ήταν διαφορετικά. Αυτοί μπαίνουν κάθε φορά στο γήπεδο και κάνουν ή δεν κάνουν πράγματα. Όμως ειδικά για την φετινή σεζόν, οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ έχουν ίσως το μικρότερο μερίδιο ευθύνης απ’ όλους γι αυτή την τόσο παταγώδη.

Σε αντίθεση μ’ ότι έγινε, για παράδειγμα στην περυσινή σεζόν, δεν νομίζω πως φέτος μπορεί κανείς να προσάψει στους ποδοσφαιριστές είτε αδιαφορία, είτε έλλειψη πάθους ή μαχητικότητας. Δεν θεωρώ πως υπάρχει ματς της φετινής σεζόν, είτε συζητάμε για ντέρμπι, είτε για απλό παιχνίδι, που οι παίκτες της ΑΕΚ να μην το πάλεψαν, να μην κυνήγησαν όλες τις φάσεις του. Λάθη φυσικά και έκαναν, ποδοσφαιρικές αστοχίες επίσης. Ωστόσο το πάθος και η μαχητικότητα δεν έλειψε.

Αν η ΑΕΚ έχει απόλυτη ανάγκη (που εννοείται την έχει) από ποιοτικότερους χαφ και με πολύ διαφορετικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά από τον Σιμόες και τον Σιμάνσκι  και αυτή την ανάγκη δεν την έχει καλύψει, δεν είναι ευθύνη των δυο ποδοσφαιριστών. Και αλίμονο να τολμήσουμε να καταλογίσουμε στον Πορτογάλο και τον Πολωνό, πως δεν τα δίνουν όλα κάθε φορά που μπαίνουν στο γήπεδο. Θα πέσει φωτιά να μας κάψει. Ποιοτικό έλλειμμα εντοπίζουμε, αλλά ούτε ο Σιμόες, ούτε ο Σιμάνσκι, ούτε κανείς άλλος, μπορεί να γίνει κάποιος που δεν είναι και να κάνει κάτι άλλο απ’ αυτό που φτάνουν οι δυνατότητές του.


Το ξαναγράφω για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση. Προφανώς και οι ποδοσφαιριστές έχουν μερίδιο ευθύνης για όλη αυτή την φετινή τραγική αποτυχία. Αλλά όχι το μεγαλύτερο. Και για να ξέρουμε και τι λέμε, με την πρωτοβουλία που πήραν την Τετάρτη το βράδυ οι ποδοσφαιριστές, απέδειξαν δυο πράγματα. Το πρώτο πως συναισθάνονται πως έχουν ευθύνη σ’ όλο αυτό και επομένως πρέπει αυτοί πρώτοι να τα βάλουν κάτω και να δουν τι θα κάνουν για να το αλλάξουν. Το δεύτερο είναι πως μέσα σ’ όλη αυτή την καθολική αμηχανία και ακινησία που υπάρχει στον οργανισμό της ΑΕΚ εδώ και πολλές μέρες, επιτέλους κάτι κινήθηκε. Κάποιοι πήραν έστω μια πρωτοβουλία, να κάνουν μια κίνηση για να αλλάξει κάτι.

Τώρα θα μου πείτε πως πλέον είναι πολύ αργά και έπρεπε να είχε γίνει νωρίτερα. Μαζί σας. Συμφωνώ. Επίσης θα μου πείτε πως αν όντως ήταν κίνηση για να αλλάξει κάτι, αυτό δεν μπορεί να είναι απλώς μια θεωρία και θα φανεί (από) την Κυριακή στην πράξη, μέσα στις τέσσερις γραμμές του γήπεδο και στα παιχνίδια που ακολουθούν. Διότι τις κουβέντες και τα γκρουπ θέραπι να έχουμε εύκολα και τα έχουμε ξαναδεί. Και σ’ αυτό θα συμφωνήσω. Όμως από την άλλη μεριά, μέσα σ’ όλο αυτό το αμήχανο και ακίνητο του οργανισμού ΑΕΚ, υπήρξε τουλάχιστον έστω μια κίνηση.

Βεβαίως αυτό που έγινε την Τετάρτη το βράδυ, φανερώνει πως οι ποδοσφαιριστές αισθάνονται πως είναι μόνοι τους σ’ όλη αυτή την ιστορία. Δεν είναι «ένα», με τον προπονητή τους. Δικαίως ή αδίκως δεν θα το αναλύσουμε. Παρότι ξεκάθαρα κλίνω προς το δικαίως. Ούτε είχαν προσχεδιάσει να κάνουν κάτι που θα στείλει μήνυμα σχετικά με την σχέση τους με τον προπονητή. Μια αυθόρμητη κίνηση ήταν να μαζευτούν μετά την προπόνηση και να φάνε όλοι μαζί. Όμως και μόνο το γεγονός πως αυθόρμητα τους βγήκε, να μην βάλουν μέσα σ’ όλο αυτό και τον προπονητή, σίγουρα κάτι λέει. Και η ουσία είναι, πως όσο και αν (φαίνεται να) υπάρχει τέτοια διάθεση, είναι εξαιρετικά δύσκολο για οποιαδήποτε ομάδα, να πετύχει συσπείρωση και έτσι να προχωρήσει, χωρίς να είναι μαζί προπονητής και ποδοσφαιριστές.


Δεν θυμάμαι άλλωστε να έχει ξαναγίνει κάτι ανάλογο κατά το παρελθόν. Υπήρξαν κάποιες φορές, που οι παίκτες της ΑΕΚ είχαν κλειστεί στα αποδυτήρια, χωρίς την παρουσία του προπονητή και είχαν συζητήσει κάποια πράγματα που θεωρούσαν πως έπρεπε να αλλάξουν. Όμως δείπνο συσπείρωσης προς την κατεύθυνση αλλαγής του κλίματος χωρίς την παρουσία του προπονητή, νομίζω ήταν η πρώτη φορά. Και αυτό προφανώς και κάτι λέει.

Η αλήθεια είναι πως οι ομάδες πάντα συσπειρώνονται γύρω από τους προπονητές τους. Ο προπονητής είναι η βασική συγκολλητική ουσία της συσπείρωσης.  Μάλιστα όσοι προπονητές και στην ΑΕΚ αλλά και παντού, είχαν καταφέρει να πετύχουν σ’ αυτόν τον τομέα, ήταν και πετυχημένο γενικώς το αγωνιστικό πρότζεκτ. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που οι παίκτες όντως ήταν «ένα» με την τεχνική ηγεσία, που έπαιζαν για τον προπονητή τους, αλλά το πράγμα δεν πήγε καλά. Αλλά δεν είναι ο κανόνας.

Μακάρι αυτή η πρωτοβουλία αλλαγής κλίματος που έκαναν οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, να συμπαρασύρει και τον προπονητή και να σώσει ότι σώζεται για φέτος. Δεν υπάρχουν ωστόσο πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, διότι δεν υπάρχουν και ανάλογα παραδείγματα κατά το παρελθόν. Σίγουρα πάντως και ο Γιαννίκης, κάτι δεν έχει κάνει σωστά και σ’ αυτόν τον τομέα, για να αισθάνονται και να λειτουργούν οι ποδοσφαιριστές σαν να είναι μόνοι τους. Και αυτό επίσης είναι κάτι που λέει πολλά και εξηγεί ακόμα περισσότερα.

ENWSI TV: ΟΛΟ το ΑΕΚ talk για το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό με Καζαντζόγλου και Λούπο
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X