Άρης – ΑΕΚ: Κόστισαν ακριβά, τα ακατανόητα του Γιαννίκη

Photo Credits: INTIME

Στο μικροσκόπιο του enwsi.gr, η διαχείριση του προπονητή στο ματς του Χαριλάου

03/02/2022 | 10:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η ΑΕΚ έχασε για δεύτερο συνεχόμενο ματς. Ήταν το δεύτερο συνεχόμενο ματς, που το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την ήττα, πέφτει στον Αργύρη Γιαννίκη. Και αν στο ματς με τον Βόλο την περασμένη Κυριακή, ήταν το δεύτερο ημίχρονο στο οποίο ο προπονητής «ήπιε» θάλασσα, αυτή την φορά ήταν ακατανόητες οι επιλογές του από το πρώτο, μέχρι το τελευταίο λεπτό.

Αυτό μάλιστα για το «τελευταίο λεπτό», είναι σχεδόν κυριολεκτικό. Βλέπετε, η φάση του 93^ου λεπτού, είναι μνημείο ακατανόητης κίνησης από τον πάγκο. Αφενός διότι ανακατεύοντας την τράπουλα τόσο πολύ με την είσοδο του Βράνιες, η ομάδα έχασε εντελώς την ισορροπία της και έδωσε στο πιάτο το γκολ στον Άρη καθώς ο σκόρερ έμεινε ολομόναχος. Αφετέρου διότι ο προπονητής της ΑΕΚ, όταν το σκορ είναι 1-1 στο 93’ και υπάρχει ακόμα ματς, κάνει αλλαγή για να πάρει τη νίκη, όχι να κρατήσει την ισοπαλία.

Ακόμα λοιπόν και όλα σωστά να τα είχε κάνει ο Γιαννίκης σ’ ολόκληρο το ματς, όλα όσα έγιναν στο 93^ο λεπτό θα ήταν αρκετά για να τον χρεώσουν την ήττα. Πολλώ δε μάλλον, όταν οι ακατανόητες επιλογές ξεκίνησαν ήδη από την σέντρα. Έμεινε εκτός ο Γέβτιτς επειδή… στραβοκοίταξε τον προπονητή στην αλλαγή την περασμένη Κυριακή και κλήθηκε να παίξει για πρώτη φορά από το… λύκειο ως δεκάρι ο Σάκχοφ. Ούτε καν αλλαγή συστήματος δεν έγινε. Αποτέλεσμα; Να πετάξει η ΑΕΚ ένα ολόκληρο ημίχρονο και να πάει και με γκολ στην πλάτη στα αποδυτήρια.

Η κίνηση… πανικού στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου, με την εφαρμογή για πρώτη φορά ενός 3-5-2, έδειχνε να του βγαίνει. Με τον Λε Ταλέκ μάλιστα να δείχνει πως μπορεί να ανταποκριθεί καλά ως λίμπερο. Παρότι και αυτό, ζαριά ήταν, αφενός διότι δεν το είχε ξαναπαίξει ποτέ η ομάδα, αφετέρου διότι άφηνε όλες τις πτέρυγες σε Λιβάι και Τσούμπερ. Όμως με κάποιο τρόπο, το ρίσκο πήγε να βγει. Αλλά ότι πήγε να κάνει μ’ όλο αυτό, το πέταξε στα σκουπίδια με το ακατανόητο και το απαράδεκτο του 93^ου λεπτού.