Τα εύσημα στους ανθρώπους της ΑΕΚ που αποδίδουν δουλειά

Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την καλή σεζόν των γκολκίπερ της Ένωσης και τη δουλειά που κάνει πίσω από αυτήν, ο Χρυσόστομος Μιχαηλίδης

27/01/2022 | 13:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που η συζήτηση γύρω από τους τερματοφύλακες της ΑΕΚ, τη συνέπεια, την ποιότητα, την αποδοτικότητα αλλά πρωτίστως την εξέλιξή τους, δημιουργούσε πονοκέφαλο. Οι επιδόσεις τους κατά την περυσινή σεζόν ήταν από τις χειρότερες των τελευταίων δεκαετιών στην αποστολή με κωδική ονομασία «υπεράσπιση της εστίας» και η δικαιολογία της γενικότερης σήψης που επικρατούσε στην ομάδα σε αγωνιστικό επίπεδο, δεν ήταν επαρκής. Υπήρχαν ανά τον κόσμο και γκολκίπερς οι οποίοι ξεχώριζαν ως μέλη προβληματικών συνόλων. Όχι στην Ένωση.

Η αναζήτηση και απόδοση ευθυνών, δεν είναι μια απλή υπόθεση. Το είχα επισημάνει και σε παλαιότερο άρθρο μου δεν συνιστά μια απλή διαδικασία να καταδείξεις την πηγή του προβλήματος για τη στασιμότητα που οι τερματοφύλακες της ΑΕΚ παρουσίαζαν τα προηγούμενα χρόνια. Ασφαλώς η δουλειά είναι ο μοναδικός τρόπος βελτίωσης των αδυναμιών και εξέλιξης των προσόντων -σωματικών και έμφυτων στις αντιδράσεις- όμως θα πρέπει και εκείνος που λαμβάνει τις πληροφορίες να αποδεικνύεται καλός δέκτης. Επιπλέον να έχει την υπομονή και τη θέληση για επιπλέον προπόνηση.

Τότε, αρκετοί είχαν επισημάνει στα σχόλια που έπονται των άρθρων μας, εδώ στο φιλόξενο enwsi.gr, ότι θα έπρεπε να είχα (είχαμε) υποδείξει ως κύριο υπεύθυνο τον προπονητή τερματοφυλάκων, Χρυσόστομο Μιχαηλίδη. Έτσι είθισται να συμβαίνει, πάντοτε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης καταλογίζεται στον άνθρωπο που έχει αναλάβει το έργο. Όμως η συγκεκριμένη δουλειά και η θέση ειδικότερα, αποτελούν ένα πολύ ξεχωριστό κομμάτι μιας ποδοσφαιρικής παρέας.

Είναι μια καθημερινή ατομική προσπάθεια στο πλαίσιο ενός συνόλου για έναν ρόλο ιδιαίτερο και μοναχικό. Γι αυτό και εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι πέραν των ικανοτήτων του «δασκάλου», μετρούν εξίσου η συνέπεια, η συγκέντρωση και η «απορροφητικότητα» του μαθητή. Ακόμα και η πνευματική και ψυχολογική προσέγγιση μιας κατάστασης, έχουν διαφορετική επίδραση στην απόδοσή του από ότι σε οποιονδήποτε άλλον παίκτη, ανεξάρτητα από τη θέση που αγωνίζεται.

Τα τωρινά δεδομένα, φανερώνουν μια εντελώς διαφορετική κατάσταση

Ας δούμε τι έχουμε σήμερα. Ως βασικό, έναν τερματοφύλακα ο οποίος αποκτήθηκε με καλές συστάσεις και ιδιαίτερες περγαμηνές, άλλωστε ήταν μόνιμος πρωταθλητής Αυστρίας και αναντικατάστατος για τρεις συνεχόμενες σεζόν στη Ζάλτσμπουργκ. Αν και ξεκίνησε νωθρά, γρήγορα ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς απέδειξε ότι είναι ικανός για το επίπεδο που η ΑΕΚ θέλει να φτάσει. Έδειξε σταθερότητα και ήταν ο MVP στις νίκες επί του Άρη και του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ. Αν λοιπόν η δουλειά του Μιχαηλίδη δεν ήταν αποδοτική, προφανώς και θα τον είχε πάρει η κάτω βόλτα.

Όταν ο Αυστριακός μπήκε στο χειρουργείο, έπρεπε να εμφανιστεί στο προσκήνιο ο Παναγιώτης Τσιντώτας, προερχόμενος από μία σεζόν τόσο κακή ώστε να αμφισβητείται ακόμα και η επάρκειά του για να είναι δεύτερος στην ΑΕΚ. Οι συνθήκες το έφεραν έτσι ώστε να παίξει σε αρκετά ματς. Ελάχιστοι περίμεναν ικανοποιητικό βαθμό ετοιμότητας μετά από όσα είχαν δει από εκείνον πέρυσι. Όμως ήταν εκεί, έτοιμος πνευματικά και σωματικά. Αντεπεξήλθε στην απαίτηση και βοήθησε την ομάδα. Ακόμα ένας πόντος λοιπόν για τον προπονητή τερματοφυλάκων.

Το μεγαλύτερο εύσημο ωστόσο, έρχεται από έναν γκολκίπερ που ανήκει ακόμα στην ΑΕΚ, όμως δεν αγωνίζεται σε αυτήν. Οι τρομερές όσο και ανέλπιστες για όλους (μα για όλους όμως) εμφανίσεις του Γιώργου Αθανασιάδη στο Τσάμπιονς Λιγκ, δε γίνεται μην είχαν background. Όταν οι περισσότεροι πιστεύαμε (ασφαλώς βάζω και τον εαυτό μου μέσα) ότι δεν έχει ιδιαίτερα πράγματα να προσφέρει, εκείνος εμφανιζόταν πανέτοιμος για ανώτερο επίπεδο! Προφανώς θα δουλεύει καλά και στη Σέριφ, όμως είναι επίσης αδιαπραγμάτευτο γεγονός ότι πήγε εκεί με συγκεκριμένο υπόβαθρο δουλειάς που είχε κάνει με τον Μιχαηλίδη. Δύο χρόνια δούλευε μαζί του, κάτι θα πήρε…

Και φτάνουμε στον πιτσιρικά, στον Βασίλη Χατζηεμμανουήλ. Ήταν τόσο έτοιμος να παίξει κόντρα στον Ατρόμητο που δεν στέκεσαι στο αν έκανε εντυπωσιακές ή καθοριστικές επεμβάσεις, όσο στον αέρα με τον οποίο εμφανίστηκε σε αγώνα Α’ Εθνικής ως πρωτόπειρος και σε περίοδο μεγάλης πίεσης για την ομάδα λόγω κάποιων ανεπιτυχών αποτελεσμάτων. Ο ίδιος ήταν που αμέσως μετά, έσπευσε να μιλήσει για τον Μιχαηλίδη. Όπως κατά καιρούς έχουν πράξει όλοι οι τερματοφύλακες της ΑΕΚ, ασχέτως με το πως παρουσιάζονται στο γήπεδο. Γι αυτό λοιπόν, η αναγνώριση σε όσους δουλεύουν σωστά και μεθοδικά, πρέπει να αποδίδεται. Όχι μόνο στον προπονητή, αλλά και στους ίδιους που έκαναν όσα έπρεπε για να αλλάξουν μία εις βάρος τους διαμορφωθείσα κατάσταση. Σίγουρα όμως και σε εκείνον!