Ο Γιαννίκης δείχνει πως βλέπει τα προβλήματα και δουλεύει λύσεις

Photo Credits: INTIME

Ο Τάσος Τσατάλης γράφει για την ΑΕΚ και τον Αργύρη Γιαννίκη

25/01/2022 | 13:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Το θέμα για την ΑΕΚ δεν είναι μόνο πως είχε τα ζητήματα με τους Ιρανούς, τους τερματοφύλακες και κάμποσα ακόμη αγωνιστικής ετοιμότητας άλλων. Το θέμα ήταν πως όπως εξελίχθηκαν χθες τα πράγματα και με κλειδωμένο πως δε θα έκανε ούτε σήμερα προπόνηση, δε μπορούσε να παίξει. Όχι μόνο ένα τέτοιο ματς κρίσιμο. Γενικά δε μπορούσε να παίξει. Τώρα το τι λένε στον οσφπ για την αναβολή, είναι δικό τους θέμα και αναμενόμενο. Η αλήθεια είναι απλή, ξεκάθαρη και την απίστευτη ταλαιπωρία της ΑΕΚ τη ξέρουν όλοι από νωρίς χθες.

Όσο για τον ΠΑΟΚ; Εννοείται πως δεν είχαν κανένα θέμα και τους βόλευε η αναβολή. Τα εσωτερικής κατανάλωσης είναι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Θα μπορέσει να μαζευτεί η ομάδα μετά τη χθεσινή ταλαιπωρία, να πάει να παίξει τώρα άμεσα δύο εξαιρετικά δύσκολα ματς με Βόλο μέσα και Άρη έξω.

Έχει πίσω της δύο καλά ματς σε Τούμπα και Περιστέρι, στα οποία εμπεδώθηκε κατά τη δική μου εκτίμηση ένα πράγμα: Η ΑΕΚ δεν είναι σε θέση ακόμη να απλώνεται πολύ στο γήπεδο. Δε μπορεί να το υποστηρίξει παρά για μικρά διαστήματα κι αυτό με ρίσκο. Γιατί; Γιατί δεν έχει τους παίκτες να το υποστηρίξει.

Η τοποθέτηση της στο γήπεδο σε Τούμπα και Περιστέρι, είχε αποτέλεσμα, γιατί ταίριαζε στα χαρακτηριστικά των παικτών της. Αλλά ο Γιαννίκης δε το έκανε πρώτη φορά αυτό. Το έχει κάνει σωστά και στο Βόλο και στη Νεάπολη και με τον Άρη και με τον Παναθηναϊκό σε μεγάλα διαστήματα. Όπου παρασυρθήκαμε κατά διαστήματα, δηλαδή βασικά με Απόλλωνα και ΟΦΗ, το πληρώσαμε. Δε βάζω τον Παναιτωλικό, γιατί αυτό που έγινε δεν είχε λογική. Δεν έπαιζε ψηλά η ομάδα στο σημείο που έγινε η ζημιά. Ήταν συγκεκριμένα λάθη σε μια συγκεκριμένη φάση.

Eτσι είναι αποτελεσματική η ΑΕΚ

Αυτό που ταιριάζει στην ΑΕΚ αυτή τη στιγμή, φαίνεται να είναι το ξεκίνημα της πίεσης στη δεύτερη ζώνη που λένε και οι προπονητές. Έχει φανεί πως μπορεί να γίνεται πολύ αποτελεσματική έτσι. Αξιοποιείται πολύ καλύτερα ο Σιμάνσκι, βολεύονται επίσης καλύτερα είτε ο Σιμόες, είτε ο Λε Ταλέκ, κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και ο Σάκχοφ, ως καθαρό «8άρι» που είναι και όχι ως «6άρι» όπως αντιμετωπίζεται σταθερά στην ΑΕΚ, εκτός από την εποχή του Καρέρα.

Επίσης, κακά τα ψέματα, έχει γίνει ξεκάθαρο πως ο Τσούμπερ είναι παίκτης της κόντρας. Όσο πιο ψηλά παίζει η ομάδα στα ματς που έχουμε δει, τόσο λιγότερο φαίνεται. Αν αναλογιστεί κανείς πως το ίδιο βολεύει και τον Λιβάι, ολοκληρώνεται η εικόνα. Και νομίζω πως αυτή την εικόνα αρχίζει σιγά – σιγά και υιοθετεί στο σκεπτικό του και ο Αργύρης Γιαννίκης. Για να φτάσει να μπορεί να πιέσει η ΑΕΚ όσο ψηλά μπορεί να πιέσει ο Ολυμπιακός στα καλά του για παράδειγμα, θέλει συγκεκριμένες προσθήκες στο κέντρο ή ίσως περισσότερη πυκνότητα εκεί με το δυναμικό που έχει τώρα.

Αλλά δε χρειάζεται να πιέζει τόσο ψηλά για να είναι αποτελεσματική σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά της τώρα. Υπάρχουν πλέον πολλά ματς που το δείχνουν αυτό. Και στο Περιστέρι στο πρώτο ημίχρονο, ο λόγος που δεν έβγαινε σε φάσεις η τακτική κυριαρχία, ήταν πως ο Μάνταλος είχε κατά κανόνα λάθος κινήσεις και μεταβιβάσεις. Με τον Γέβτιτς της Τούμπας για παράδειγμα, θα είχαν βγει σίγουρα 3-4 φάσεις για γκολ.

Ωστόσο, να πω με την ευκαιρία πως είναι ακατανόητη η κουβέντα για το λόγο που ξεκίνησε ο Μάνταλος κι όχι ο Γέβτιτς. Δεν ήταν το τελευταίο ματς της ΑΕΚ για καιρό αυτό στο Περιστέρι. Είχε βάσει προγράμματος τη κρίσιμη ρεβάνς και άλλα δύο ματς πολύ δύσκολα μέσα σε λίγα 24ωρα.

Γενικά βλέπω δείγματα το τελευταίο διάστημα που φανερώνουν μια στοχευμένη προσέγγιση. Με στόχευση στο να δοθούν οι λύσεις σε πολύ συγκεκριμένα προβλήματα. Κι ελπίζω πως όσο αυτό συνεχίζεται, τα διαστήματα ανισορροπίας που στοίχισαν τόσο πολύ με ΟΦΗ και Παναιτωλικό, θα μειώνονται όλο και περισσότερο.

Γίνεται σαφές πως ο προπονητής με συνειδητοποίηση της αδυναμίας να χτίσει παιχνίδι από τον άξονα, έχει στραφεί στα άκρα κι από εκεί η ΑΕΚ παίρνει πράγματα σιγά – σιγά. Έχει τον Μοχαμαντί από αριστερά που κάνει γι’ αυτή τη δουλειά με τον Τσούμπερ ή τον Λιβάι μπροστά του.

Προσπαθεί να φτιάξει κάτι αντίστοιχο και από δεξιά. Είδαμε τον Ρότα εξαιρετικά προσαρμοσμένο στις τακτικές απαιτήσεις στα δύο τελευταία ματς κι αποτελεσματικό βάσει της κομβικής συμμετοχής του στη φάση του δεύτερου γκολ. Λογικά όταν βλέπεις την επίδραση της δουλειάς του τεχνικού τιμ σε αυτή τη περίπτωση, μπορείς να αισιοδοξείς πως και ο Μισελέν μετά τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο ξεκίνημα του 2022, μπορεί να παίξει τον ίδιο ρόλο.

Ανεβαίνει ο Γκαρσία

Δε περνά σε μένα τουλάχιστον απαρατήρητη, η βελτίωση του Λιβάι Γκαρσία στον τρόπο που ανταποκρίνεται και τακτικά, ανεξάρτητα από το αν παίζει αριστερά ή δεξιά μάλιστα. Όπως επίσης και το γεγονός πως ο Λιβάι ενώ πέρσι την ίδια περίοδο είχε ήδη χάσει 11 ματς, φέτος εκτός από το πρώτο γύρο με τη Λαμία που ήταν τιμωρημένος, δεν έχει αγωνιστεί μόνο με τον Αστέρα Τρίπολης. Ναι, πέρσι είχε κι Ευρώπη. Ναι, δεν είναι πολλά τα 90λεπτά. Αλλά η διαφορά είναι μεγάλη. Και δεν είναι τυχαία…

Τώρα μπροστά μας έχουμε βέβαια δύο ματς, που θα λείψει αυτό που έχει παγιωθεί από αριστερά, λόγω Μοχαμαντί και καλείται πάλι ο Γιαννίκης να βρει λύση. Πιστεύω πως αν δεν εγκαταλείψει τη βασική προσέγγιση που παγιώνει, θα βρεθούν οι λύσεις χωρίς μεγάλα ρίσκα.

Γενικώς, εκτιμώ πως πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχουν «κουμπιά» που δημιουργούν αυτοματισμούς, ιδανική ένταση και τρεξίματα, τακτική συνοχή στον απόλυτο βαθμό. Υπάρχουν βήματα, που γίνονται πιο δύσκολα όταν μιλάμε για τις απαιτήσεις της ΑΕΚ κι ακόμη πιο δύσκολα, όταν γίνεται αλλαγή προπονητή μέσα στη σεζόν. Και μια σεζόν πάντα γεμάτη με τις ιδιαιτερότητες που έχουν όλες από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι σήμερα.

Ειδικά όταν ακούω «δε βλέπουμε αυτοματισμούς» τρελαίνομαι. Γιατί κατά 90% αυτός που το λέει δε ξέρει καν τι εννοεί. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν βήματα για να γίνεις ομάδα. Το πρώτο και βασικό, είναι να αρχίσεις να παίζεις σωστά. Έχουμε τελευταία δείγματα σε αυτή τη κατεύθυνση, αλλά καν ακόμη δε μπορούμε να το θεωρούμε κεκτημένο. Όταν είναι πλέον κεκτημένο, βλέπεις το επόμενο βήμα, που θα γίνει ακόμη πιο εύκολο. Αρκεί να μπορεί να δουλέψει ο προπονητής, χωρίς το κλίμα να ορίζεται από άστοχες προσεγγίσεις από τον περίγυρο της ομάδας. Αλλά κι εντός της.

Τέλος, όλη η κουβέντα γίνεται βέβαια με βάση το γεγονός πως μέχρι τώρα, καλείται να πάρει ό,τι μπορεί να πάρει με τις υφιστάμενες από την αρχή της σεζόν επιλογές και μόνο. Αυτό του βάζει περιορισμούς που δείχνει να αντιλαμβάνεται και να διαχειρίζεται πλέον τη κατάσταση ανάλογα. Όμως το σωστό σε αυτή τη φάση θα ήταν να είχε ήδη διευκολυνθεί το έργο του προπονητή. Το λάθος είναι αυτό που συμβαίνει ως τώρα. Είναι αυτονόητο αυτό, δε χρειάζεται ανάλυση.

Η προσέγγιση της ΑΕΚ στα ζητήματα του σχεδιασμού της, συνεχίζει να δημιουργεί σκαμπανεβάσματα στην αίσθηση που μας δημιουργεί. Ωστόσο τη 1η Φεβρουαρίου θα είμαστε σε θέση να μιλήσουμε με ακρίβεια. Κι αυτό είναι αυτονόητο, εφόσον δεν ξέρεις ακόμη πως θα κλείσει το μεταγραφικό «παράθυρο».