Υπάρχει και η αλήθεια όσων αγαπούν άνευ όρων την ΑΕΚ και υποφέρουν

Αν ήταν (μόνο) μία μεταγραφή το πρόβλημα της ΑΕΚ θα ήμασταν ευτυχείς
Photo Credits: INTIME

Ο Τάσος Τσατάλης γράφει για την ΑΕΚ και την αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Αργύρη Γιαννίκη

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Η πρώτη μου σχεδόν ενστικτώδης αντίδραση μετά το άσχημο βράδυ της Κυριακής στο ΟΑΚΑ, ήταν να σκεφτώ τη σημασία που έχει για την ΑΕΚ, να βρει επιτέλους το βηματισμό της στηρίζοντας τη δουλειά ενός προπονητή, που όλοι εντός ομάδας έχουν πιστέψει. Και που ο ερχομός του στην ομάδα, έγινε θετικά δεκτός από το κόσμο σε ίσως κι απροσδόκητο επίπεδο.

Στα 24ωρα που έχουν μεσολαβήσει, είχα την ευκαιρία και να διαβάσω και να ακούσω και να μιλήσω με φίλους ΑΕΚτζήδες που γνωρίζω καλά πως η αγάπη τους για την ομάδα και μόνο τους διαμορφώνει άποψη και θέλουν όσο κι εγώ αυτή η ομάδα να βρει επιτέλους μια σειρά. Είναι όλοι απίστευτα προβληματισμένοι κι απογοητευμένοι φυσικά.

Η αμφισβήτηση στο πρόσωπο του Γιαννίκη

Και το γεγονός πως από τη πλευρά μου εγώ προσπαθώ να σταθώ περισσότερο στη θετική προοπτική που βλέπω στον προπονητή Γιαννίκη, διαπίστωσα πως δεν ήταν αρκετό για να μειώσει το προβληματισμό τους. Γιατί όντως, υπάρχουν στοιχεία στη διαχείριση πλέον, από αυτά που είναι δύσκολο να ερμηνεύσεις. Τα περισσότερα, αν όχι όλα, έχουν σημειωθεί το τελευταίο 48ωρο, δεν υπάρχει λόγος να το κάνω εδώ ξανά.

Ο κόσμος έχει πειστεί και δε μπορώ παρά να αποδεχθώ πως σε ένα βαθμό κι εγώ στη θέση τους θα το σκεφτόμουν, πως μετά από ένα δυναμικό μπάσιμο με έμφαση στο τι έβλεπε στις προπονήσεις από τους παίκτες, στο σκεπτικό της διαχείρισης της ομάδας από πλευράς προπονητή, έχει μπει και ζήτημα ισορροπιών.

Αυτό για το οποίο είναι βέβαιος γιατί το ξέρω από πρώτο χέρι, είναι πως και ο Γιαννίκης, όπως και ο Μιλόγεβιτς ξέρουν από την αρχή πως η διαχείριση της ομάδας, προσώπων και καταστάσεων εντός της, είναι αποκλειστικά δικό τους θέμα. Το ξέρουν με ξεκάθαρο, κατηγορηματικό τρόπο και το κατάλαβαν και στη πράξη, όταν έκαναν επιλογές όχι συνηθισμένες για την ΑΕΚ τα αμέσως προηγούμενα χρόνια. Αυτό γνωρίζω εγώ.

Κατανοώ επίσης πως μετά από αυτό το δυναμικό μπάσιμο, είναι λογικό ο κόσμος να προβληματίζεται και να μου λένε «μα δε βλέπεις πως γίναμε πάλι η ομάδα με σημεία αναφοράς τους παίκτες που ήταν και τα προηγούμενα χρόνια;». Το βλέπω. Στη πράξη αυτό γίνεται και τα ίδια θέματα συζητάμε πάλι. Και είναι κουραστικό. Δε βλέπω πλέον το λόγο. Συζητάμε τα ίδια θέματα, επειδή έχουμε τα ίδια αποτελέσματα που μας κάνουν να συζητάμε αυτά τα θέματα επί χρόνια τώρα. Τόσο δύσκολο είναι να εκλείψουν οι λόγοι που τα φέρνουν συνέχεια στο προσκήνιο;

Δε μπορώ και δε θέλω να το πιστέψω, αλλά δεν έχω απαντήσεις και σε όσους μου λένε πως η επιμονή σε μια συγκεκριμένη τακτική προσέγγιση, έχει στο σκεπτικό της και ζητήματα εσωτερικών ισορροπιών. Κι όσο και να μη το πιστεύω, όταν μου το λένε και δε μπορώ να βρω απάντηση ικανοποιητική στα ερωτηματικά που μου απευθύνουν, προβληματίζομαι.

Νομίζω πως στη ψυχολογία και το προβληματισμό που βρίσκομαι κι ο ίδιος, κινείται πάνω κάτω και η ΑΕΚ στο εσωτερικό της. Από τη μία πίστη σε κάποια συγκεκριμένα απτά ποιοτικά στοιχεία της δουλειάς του Γιαννίκη που τα βλέπουν όλοι από πρώτο χέρι, συν στοιχεία της προσωπικότητας του που σου δείχνουν πως μπορεί να το διαχειριστεί. Από την άλλη, τελευταία επιλογές που δε βρίσκεις εξήγηση.

Ούτε για την ΑΕΚ, ούτε για καμιά άλλη ομάδα προκύπτει ποτέ κάτι καλό, όταν πλέον ανοιχτά προτρέπεται σε σχόλια ο προπονητής να παίξει έτσι ή αλλιώς. Το βασικό πρόβλημα είναι πως όταν αυτό γίνεται από πολλές πλευρές, σημαίνει απώλεια εμπιστοσύνης. Κανένα καλό δε βγαίνει όταν γίνονται επιλογές που δε βγαίνουν και στο τέλος όλος ο οργανισμός της ομάδας εσωτερικά, μπαίνει σε συζήτηση για το τι θα πρέπει να γίνει. Όλα αυτά δείχνουν ένα δρόμο, συνηθισμένο στην ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια.

Εξακολουθώ να πιστεύω πως ο Αργύρης Γιαννίκης έχει τα συστατικά για να μη πάρει αυτό τον δρόμο. Πιστεύω πως ειδικά στην αρχή το έδειξε και τείνω να πιστέψω πως όντως η διαχείριση εσωτερικών ισορροπιών είναι που φαίνεται να έχει αποπροσανατολίσει τη διαχείριση της ομάδας από πλευράς του τελευταία.

Απίστευτο πως η ΑΕΚ έχασε από ΟΦΗ και Παναιτωλικό κι ενώ ήταν μπροστά στο σκορ

Αδυνατώ να πιστέψω πως η ΑΕΚ με τους παίκτες που έχει, δε μπορούσε στη διάρκεια των αγώνων ως γηπεδούχος με ΟΦΗ και Παναιτωλικό κι ενώ ήταν μπροστά στο σκορ (ειδικά στο δεύτερο), από τις επιλογές που έχει διαθέσιμες στη διάρκεια των αγώνων να έβγαζε ένα σχήμα που θα την οδηγούσε με μεγαλύτερη ασφάλεια στη διαχείριση τους και θα βοηθούσε να κλείσουν πιθανές τρύπες. Και το να καταλήξω μοιρολατρικά στο να τα ρίξω όλα σε έλλειμμα ποιότητας και σε οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, δε θα το δεχθώ. Κακά τα ψέματα. Η ΑΕΚ από τη στιγμή που δε κατάφερε πριν τη τελική ευθεία να έχει ένα μεγαλύτερο προβάδισμα τη Κυριακή, διέθετε επιλογές για να κλείσει το ματς με περισσότερη ασφάλεια. Και πολλές μάλιστα.

Προσοχή όμως. Καλό είναι να βλέπουμε τις ευθύνες των άλλων, αλλά καλό είναι κάποιες φορές να βλέπουμε και τις δικές μας. Όταν για παράδειγμα ο Γιαννίκης κέρδισε Παναθηναϊκό και Άρη κι άκουγε να του γίνονται ερωτήσεις ή διάβαζε μετά και αν δεν ήξερε το αποτέλεσμα θα νόμιζε και ο ίδιος πως έχει χάσει, υπάρχει κι ένα σαφές πρόβλημα στον περίγυρο της ομάδας. Που μπορεί να μην αγγίζει κάποιο ξένο που θα έρθει πρώτη φορά στην Ελλάδα, αλλά έναν Έλληνα, ανερχόμενο που καλείται κι αυτός πρώτη φορά να διαχειριστεί καταστάσεις σε τέτοιο επίπεδο έχει σημασία.

Κι αν μου πει κάποιος πως είναι φυσιολογικό σε μια ομάδα σαν την ΑΕΚ, θα πω πως όχι, αυτά που γράφτηκαν κι ακούστηκαν μετά τις νίκες με Άρη και Παναθηναϊκό, δεν ήταν φυσιολογικά. Και δεν θα ήταν φυσιολογικά ακόμη κι αν η ΑΕΚ είχε παίξει πραγματικά άσχημα, που δεν είχε παίξει. Με τον Παναθηναϊκό έκανε ένα ματς προσαρμογής μετά από ένα σημείο που κανονικά θα έπρεπε να λήξει με 3-0, καθώς δυο γκολ ακυρώθηκαν για χιλιοστά. Και με τον Άρη θα είχε πάει περίπατο ως το τέλος, αν δεν υπήρχε η μια κακή στιγμή που έφερε την αποβολή.

Η κριτική μετά από αυτά τα ματς, σε οποιονδήποτε νεοφερμένο, αλλά ειδικά Έλληνα και σχετικά νεαρό, του δείχνει πως εδώ τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα. Και πως οι παράμετροι βάσει των οποίων διαμορφώνεται η αντιμετώπιση που έχει, είναι περίπλοκες, ως απόλυτα παλαβές.

Σε κάθε περίπτωση στο τέλος τα πράγματα στο τέλος πρέπει να είναι απλά. Η ομάδα είναι πάνω από διαχείριση προσώπων και κανείς δεν είναι πιο σημαντικός από το συμφέρον της ομάδας.

Ο Γιαννίκης πρέπει να γίνει ρεαλιστής και να πάρει αποτελέσματα που θα του δώσουν χρόνο

Η ΑΕΚ έχει ζητήματα αγωνιστικά που αφορούν τα στοιχεία του ρόστερ της, αλλά ο Γιαννίκης είναι πολύ μακριά από το να έχει δοκιμάσει αποτελεσματικά να βρει το τρόπο με βάση αυτό που είμαστε κι όχι μόνο με βάση αυτό που θέλουμε να γίνουμε. Είναι υποχρέωση του, αλλά και ανάγκη για να έχει προοπτική επιτυχίας με την ΑΕΚ με το τρόπο που θέλει, να κερδίσει χώρο και χρόνο από πλευράς αποτελεσμάτων. Ειδικά τώρα που τα έχουμε κάνει θάλασσα και μπροστά μας έχουμε Γολγοθά κι από απαιτήσεις κι από βαρύ και δύσκολο πρόγραμμα.

Ποτέ δε θα πω καλύτερα να παίξει έτσι ή έτσι, αλλά σίγουρα θα πω πως έχεις υποχρέωση να φέρεις αποτελέσματα. Και στα πλαίσια αυτά θέσφατα δεν υπάρχουν ούτε στη διαχείριση συγκεκριμένων παικτών, ούτε τακτικά.

Ο Μάνταλος… από κορυφαίος για μένα της ΑΕΚ για 70 λεπτά, έτσι όπως πήγε το πράγμα και με όσα δεν έκανε στις φάσεις και των δύο γκολ, έγινε αρνητικός πρωταγωνιστής. Γιατί έγινε αυτό; Γιατί ενώ έχεις κι ανάγκες από πλευράς συντήρησης ενόψει δύσκολου προγράμματος, θέλεις σώνει και ντε να τον έχεις μέσα και μετά το διάστημα που όλοι πλέον γνωρίζουν πως μπορεί να είναι παραγωγικός. Ορίστε λοιπόν το αποτέλεσμα.

Είναι και πάλι πολύ βολικό να πέφτει η κουβέντα στους προπονητές, όμως κάποια στιγμή πρέπει να δει και η ομάδα σοβαρά πως γίνεται ενώ τους ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχουν ισορροπίες που πρέπει να κρατηθούν, τελικά να συμβαίνουν στο τέλος τα ίδια και τα ίδια. Και να κάνουν και τον κόσμο να σκέφτονται δίκαια ή άδικα, τα ίδια και τα ίδια.

Ωστόσο επειδή τα γάλατα για μια ακόμη φορά σφίξανε πολύ, καλά θα κάνουν όλοι να καταλάβουν πως το κλίμα είναι εξαιρετικά άσχημο. Και νομίζω πως το γεγονός πως για δεύτερη φορά σε εννιά χρόνια, είδαν τον Μελισσανίδη στα αποδυτήρια αμέσως μετά το τέλος αγώνα, μετά από τη περίπτωση που έδιωξε επιτόπου Καρντόσο και Λύμπε, κάποια πράγματα τα έδειξε. Μπορεί να λένε οι περισσότεροι πως έχει γίνει πολλές φορές, αλλά το συγκεκριμένο δεν έχει γίνει πολλές φορές και κάποιοι πήραν το μήνυμα.

Η Ανάλυση του ΑΕΚ - Άρη 2-0 από τον Άκη Ζήκο | AEK After 15/04/24 (VIDEO)
Οι ειδήσεις του στο Google News Δείτε Live όλες τις ειδήσεις του
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X