Ισως αξίζει μια δοκιμή και ένα ρίσκο

Photo Credits: INTIME

Ο Κώστας Τσίλης ανοίγει αγωνιστική κουβέντα για τον σχηματισμό της ΑΕΚ

12/01/2022 | 14:00

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Έχουμε φτάσει περίπου στα μισά της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου. Αν η ΑΕΚ είχε κάνει μεταγραφή θα το ξέραμε. Επίσης αν ήταν έτοιμη να την κάνει σήμερα ή αύριο, μάλλον θα το ξέραμε. Μακάρι να υπάρχει κάτι τόσο πολύ προχωρημένο και τόσο πολύ καλά κρυμμένο και να εμφανιστεί ξαφνικά. Θα ξαναγράψω πως η ΑΕΚ δεν χρειάζεται μόνο ένα ενδεκαδάτο χαφ, αλλά δυο. Και θα επαναλάβω πως έχει νόημα η ενίσχυση να προκύψει πριν και για τα ματς κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και όχι κατόπιν.

Φυσικά ο χρόνος δεν έχει «παγώσει», περιμένοντας το πότε η ΑΕΚ θα κλείσει μια μεταγραφή. Κυλάει και (θα) φέρνει συνεχόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις για την ομάδα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως η ομάδα δεν μπορεί να προσδοκά και να περιμένει την αγωνιστική της βελτίωση, μόνο από το πότε θα φτάσει επιτέλους το μεταγραφικό ιππικό να μας σώσει. Άλλωστε αυτός που θα έρθει θα είναι ποδοσφαιριστής που θα παίζει στα χαφ, όχι ο μάγος του Οζ.

Μπορώ να αντιληφθώ τους λόγους που ο Γιαννίκης από την πρώτη μέρα που ανέλαβε, επιμένει να δουλεύει και να εφαρμόζει τον ίδιο σχηματισμό. Είναι δύσκολο για έναν προπονητή, να προσπαθεί με την ομάδα εν κινήσει και σε συνεχόμενα παιχνίδια, να κτίσει πάνω σ’ ένα αγωνιστικό μοντέλο. Πολλώ δε μάλλον, αν αυτό δεν είναι σταθερό και με συνεχόμενη δουλειά στις προπονήσεις και με συνεχόμενη εφαρμογή σε παιχνίδια.

Σταθερές οι αρρυθμίες

Από την άλλη μεριά, υπάρχει και η εικόνα του γηπέδου. Και αυτή η εικόνα δείχνει, πως η ΑΕΚ εξακολουθεί να μην βρίσκει σχεδόν καμία λύση, στα αγωνιστικά προβλήματα που κουβαλάει και από τότε που ανέλαβε ο Γιαννίκης, αλλά και από την αρχή της σεζόν. Προφανώς και αυτό έχει να κάνει και με τα πρόσωπα και τις λύσεις που έχει στα χέρια του ο προπονητής, εξ ου και συζητάμε τόσο πολύ για την ανάγκη για ενίσχυση. Αλλά όταν κάτι δεν αλλάζει καθόλου, ίσως σημαίνει πως ήρθε η ώρα για δοκιμή κάτι διαφορετικού. Ακόμα και αν αυτό συνιστά ρίσκο.

Η ΑΕΚ ακόμα και σε παιχνίδια που κερδίζει, παρουσιάζει πολύ συγκεκριμένες αγωνιστικές αρρυθμίες και τα ίδια προβλήματα. Αρρυθμίες και προβλήματα που ξεκινούν από την μεσαία γραμμή και καταλήγουν επί της ουσίας στην ανασταλτική λειτουργία. Θυμηθείτε ακόμα και το πρόσφατο ματς στην Λαμία. Απέναντι στην χειρότερη επίθεση του πρωταθλήματος και ενώ η ΑΕΚ φαινόταν γενικώς να ελέγχει το ματς, υπήρχαν στιγμές στο παιχνίδι που έπινε θάλασσα. Και δεν ήθελε και πολύ να φάει ένα γκολ και μετά να τρέχει και να μην φτάνει.

Επειδή λοιπόν όλο αυτό που συνέβη στην Λαμία, επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά σ’ όλα τα ματς, ίσως να φανερώνει πως κάτι διαφορετικό πρέπει να δοκιμάσει η ΑΕΚ στον τρόπο παιχνιδιού της. Όχι κάτι λίγο, αλλά κάτι πολύ διαφορετικό διαφορετικό. Λαμβάνοντας φυσικά υπ’ όψιν, πως κάτι τέτοιο δεδομένα συνιστά ρίσκο. Όμως αν πρόκειται να αλλάξει κάτι, ενδεχομένως αυτό το ρίσκο πραγματικά να αξίζει. Ή ακόμα και να είναι η λύση που σίγουρα «σπάει» το κεφάλι του ο Γιαννίκης για να βρει, καθότι είναι δεδομένα ο πρώτος που θέλει να δει την ΑΕΚ να παρουσιάζει μια καλύτερη εικόνα.

Ο Κόντε το άλλαξε σ’ ένα ημίχρονο

Τον Σεπτέμβρη του 2017 ο Κόντε ήταν προπονητής στην Τσέλσι. Ήταν επί ξύλου κρεμάμενος διότι είχε φάει στο ξεκίνημα της σεζόν ορισμένα γερά χαστούκια. Και έτρωγε και ακόμα ένα από την Άρσεναλ, με τρία γκολ μέσα σ’ ένα ημίχρονο. Ο Κόντε λοιπόν αποφάσισε όχι μέσα σε μια εβδομάδα, από παιχνίδι σε παιχνίδι, αλλά μέσα σε δέκα λεπτά ανάπαυλας ανάμεσα στα δυο ημίχρονα, να αλλάξει το σύστημα και να παίξει με τριάδα στα στόπερ. Μ’ αυτό το 3-4-3 με το οποίο έβγαλε τότε την Τσέλσι στο δεύτερο ημίχρονο, πήρε τελικά εκείνη τη σεζόν το πρωτάθλημα στην Αγγλία. Με το ίδιο σύστημα πήρε το πρωτάθλημα και στην Ιταλία με την Ίντερ. Με το ίδιο σύστημα παίζει και τώρα από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την Τότεναμ, ακόμα και απέναντι στην Μόρκαμ, προτελευταία στην 3^η κατηγορία της Αγγλίας.

Για να εξηγούμαστε και να μην παρεξηγούμαστε, είναι απολύτως καθαρό και προφανές πως ο προπονητής ξέρει πάντα καλύτερα και από την αφεντομουτσουνάρα μου και απ’ όλους μας. Όμως ομολογώ πως μια τέτοια, τόσο δραστική αλλαγή σχηματισμού και μάλιστα με το συγκεκριμένο σύστημα, ίσως να άξιζε στην ΑΕΚ και την δοκιμή αλλά και το ρίσκο που εμπεριέχει. Εννοείται πως δεν πατάς ένα κουμπί και αρχίζει να λειτουργεί ένα εντελώς καινούργιο σύστημα. Ειδικά αν αυτό είναι με τριάδα στο κέντρο της άμυνας. Θέλει δουλειά και δεν ξέρεις ποτέ πως και αν θα σου βγει στο γήπεδο. Αλλά επιτρέψτε μου να παρατηρήσω, πως ούτε και αυτό βλέπουμε αυτή την στιγμή, βγάζει μάτια. Επομένως δεν έχεις και πολλά να χάσεις.

Έχει ρίσκο, έχει και παίκτες

Παρατηρώντας το ρόστερ της ΑΕΚ, προκύπτει το συμπέρασμα πως διαθέτει ποδοσφαιριστές που έχουν παίξει πολύ και έχουν πάει και καλά, σύστημα με τριάδα στην άμυνα. Ειδικά σε γραμμές που η ομάδα «πονάει» και έχει ζήτημα. Για παράδειγμα, ο Τζαβέλλας έχει δείξει και στο τουρκικό πρωτάθλημα και στην εθνική ομάδα, πως του ταιριάζει γάντι η τριάδα στην άμυνα. Επίσης ο Λε Ταλέκ, που δεν βλέπω πως μπορεί να προσφέρει στα χαφ, ίσως επιστρέφοντας στο κέντρο της άμυνας που έπαιζε όταν ήταν στον Ερυθρό Αστέρα, να δώσει πράγματα στην ομάδα.

Ο Τσούμπερ το περασμένο καλοκαίρι αναδείχθηκε πρώτος σε ασίστ σ’ ολόκληρο το Euro, μπαίνοντας ως τέταρτος σ’ εκείνο το 3-4-3 που έπαιζε η εθνική Ελβετίας. Ο Μοχαμάντι σίγουρα είναι ένα μπακ που είναι… ταμάμ για τέτοιο σύστημα. Για τον Μισελέν δεν είμαι πολύ σίγουρος, αλλά πιθανόν να λειτουργεί καλύτερα απ’ ότι με τετράδα στην άμυνα. Γενικώς η ΑΕΚ δείχνει να έχει στο ρόστερ της ποδοσφαιριστές, που μπορούν και να ανταποκριθούν, ενδεχομένως ακόμα και να αποδώσουν καλύτερα, σ’ έναν σχηματισμό με τριάδα στην άμυνα.

Το ξαναγράφω για να μην υπάρχει καμία παρεξήγηση και να είναι καθαρό. Ο Γιαννίκης και γενικώς ο κάθε προπονητής, είναι αυτός που ξέρει καλύτερα από τον κάθε έναν από μας που απλώς κάνουμε ποδοσφαιροκουβέντα. Και αλίμονο να μπούμε στην διαδικασία να δίνουμε… συμβουλές και μάλιστα σ’ έναν άνθρωπο που έχει βγει από μια από τις καλύτερες σχολές προπονητές στον κόσμο. Ποδοσφαιρικές σκέψεις παραθέτω απλώς, για μια ομάδα που η αγωνιστική της εικόνα σταθερά δεν είναι πειστική και ίσως αξίζει τον κόπο για μια διαφορετική δοκιμή.