Ανάγκη η ενίσχυση, ωστόσο υποχρέωση το σύνολο!

Photo Credits: INTIME

Ο Γιώργος Τσακίρης σας εύχεται καλή χρονιά και γράφει ποια πρέπει να είναι η ευχή που θα υλοποιηθεί για την Α.Ε.Κ. σε αγωνιστικό επίπεδο ενώ έχει υστερόγραφα

02/01/2022 | 0:30

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Καλή χρονιά να έχουμε… Καλή ΑΕΚοχρονιά ντε… Με υγειά σε εσάς και σε όλα τα μέλη της οικογένειάς σας. Στα δικά μας, της Ένωσης εννοώ, να ζήσουμε την πραγματοποίησει του ονείρου μας και να είναι καλύτερα απ’ ότι περιμένουμε όλοι ότι θα είναι. Είμαι σίγουρος ότι δεν γίνεται να αποδώσουμε ούτε με την πιο τρελή μας σκέψη και φαντασία όσα θα ζήσουμε την ημέρα που θα γίνει πράξη η επιστροφή μας στην πόλη μας, εκείνη που θα ανοίξουν ξανά οι πόρτες του (νέου) γηπέδου στης Φιλαδέλφειας τα μέρη.

Σίγουρα κι εγώ όπως όλοι σας έχω προσπαθήσει να το φανταστώ… Με κλειστά και ανοιχτά μάτια… Την Δεκελείας γεμάτη κόσμο, τα μαγαζιά ΟΛΑ ντυμένα στην πιο όμορφη διχρωμία (την κιτρινόμαυρη) για χάρη της μοναχοκόρης της Προσφυγιάς, όλοι με ένα ατελείωτο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μας. Ταυτόχρονα με δάκρυα χαράς και λύπης… Γιατί έτσι θα είναι και ακόμη χειρότερα… Όνειρο ζωής που γίνεται πραγματικότητα.

Προσωπικά όσες φορές φέρνω στο μυαλό μου τις σκηνές αυτές, το τριήμερο των εκδηλώσεων που θα ‘χουμε στης Φιλαδέλφειας τα μέρη με φίλους αγαπημένους (οικογένεια πραγματική) και από την επαρχία, χάνομαι όταν μπαίνω στο γήπεδο. Φαντάζομαι τον κόσμο να τραγουδάει το «να παίζει η ΑΕΚάρα στα Φιλαδέλφεια», κλείνω τα μάτια μου και το κάνω εικόνα… Πάνω κάτω όλο το γήπεδο, μέσα και έξω απ’ αυτό, το ίδιο σύνθημα και πάρτι… Και τώρα που το γράφω σας το ορκίζομαι: ανατριχιάζω…

Άλλο να το φαντάζεσαι και άλλο να το ζήσουμε. Και έρχεται η ώρα. Για αρχή ήρθε το 2022 το οποίο αποτελεί και τη χρονιάς επιστροφής μας, σηματοδοτεί τα εγκαίνια του σπιτιού μας, καλοκαίρι θα είναι, φθινόπωρο, δεν ξέρω ακριβώς, αλλά το 2022 μπαίνουμε σπίτι μας και αυτό από μόνο του μετατρέπεται τη χρονιά που μόλις άρχισε στην πιο όμορφη της νεότερης Ιστορίας της αγαπημένης μας ΑΕΚ. Αυτό αρκεί για να γίνει η δεύτερη χρονιά απόλυτης ευτυχίας που θα ‘χω στη ζωή μου, η πρώτη που δεν αλλάζει με καμία φυσικά είναι το 2018 με την γέννηση του γιου μου (και με πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο, ευρωπαϊκό και Κύπελλο στο μπάσκετ).

Το θέμα στο 2022 να βρεθεί χημεία και πλάνο…

Μέχρι ωστόσο να ‘ρθει αυτή η στιγμή, που όμοιά της δεν θα υπάρξει στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έχουμε πολλά και σοβαρά αγωνιστικά να δούμε και να ζήσουμε. Ειδικά λόγω Κυπέλλου… Για να πετύχει σε αυτά η ΑΕΚ θα πρέπει να βρει τις λύσεις στο πρόβλημα που αφορά την εικόνα της, τη διάρκεια του καλού κομματιού του παιχνιδιού της και την καλύτερη δυνατή αναγνώριση του πλάνου. Αυτή τη στιγμή προσωπικά το ψάχνω ακόμη, το πλάνο ντε, που έχουμε στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Θαρρώ οι υπεύθυνοι το γνωρίζουν, σε εμάς ευδιάκριτο ακόμη δεν είναι, αυτό οφείλω να το σημειώσω.

Συμφωνώ με τον περισσότερο κόσμο της ΑΕΚ και μάλιστα επαυξάνω σχετικά με το ότι πρέπει να συνεχιστεί η σωστή ενίσχυση της ομάδας. Αν με ρωτούσατε και είχαμε τη δυνατότητα να το πράξουμε, θα έλεγα ότι η ομάδα πρέπει να βρει για αρχή: δυο χαφ με τα χαρακτηριστικά που ψάχνει (με προτεραιότητα πάντως στο οκτάρι) και από ‘κει και πέρα σίγουρα ένα αριστερό εξτρέμ και ίσως ένα στόπερ εφόσον δεν προκύπτει σωστή λειτουργία μεταξύ αυτών που υπάρχουν).

Ωστόσο θαρρώ πως μπορεί η ανάγκη για ενίσχυση να υπάρχει αλλά μεγαλύτερη πρέπει να είναι η υποχρέωση της κατάληξης της παρένθεσης παραπάνω για όλη την ομάδα και όχι μόνο για τα στόπερ. Της χημείας ντε… Να γίνει σύνολο (όπως λέμε πάντα) η ομάδα! Αυτή είναι η υποχρέωση του τεχνικού τιμ, του Αργύρη Γιαννίκη και των συνεργατών του, να γίνει ομάδα ντε επιτέλους, να δέσει, να βγάλει πράγματα που θα διέπουν το παιχνίδι της ανεξάρτητα με το ποιοι ξεκινούν στην ενδεκάδα της και ποιοι όχι. Και από το πόσα κομμάτια απαιτεί το… παζλ για να απογειωθεί!

Αυτό λείπει από την ΑΕΚ εδώ και χρόνια. Η αγωνιστική συνέχεια ενός συγκεκριμένου πλάνου, ενός ποδοσφαιρικού σχέδιου που βγάζει αποτέλεσμα και έχει γνωστή αρχή, μέση και τέλος. Να δούμε αυτοματισμούς, συνεργασίες, αύξηση του διαστήματος καλού ποδοσφαίρου, πράγματα που θα αποδεικνύουν – επιβεβαιώνουν ότι δουλεύουν στην προπόνηση και δεν βγαίνουν σε ένα – δυο ματς από τύχη και ικανότητα – ποιότητα κάποιων ποδοσφαιριστών.

Μπορούμε και θα γράφουμε κάθε μεταγραφική περίοδο για ανάγκη προσθηκών, πάντα όμως, ωστόσο πρέπει επιτέλους να αποκτήσει η ομάδα αγωνιστική ταυτότητα που θα αντέχει στο χρόνο με συγκεκριμένες ιδέες και οι ποδοσφαιριστές να γίνουν σύνολο, από μονάδες…

Υγ: Μου άρεσε όσα είπε ο Αργύρης Γιαννίκης στην Bild. Ρεαλιστικός και ουσιαστικός. Γενικά αυτό το πράγμα στην προσωπικότητά του και στη δουλειά του, η απλότητα εννοώ, μ’ αρέσουν πολύ. Θέλω σιγά – σιγά να μ’ αρέσουν και άλλα όπως η εικόνα και η διάρκεια της ομάδας. Η διαχείριση των αγώνων από τον πάγκο. Η σωστή επιλογή ενδεκάδας. Αυτά για αρχή…

Υγ2: Η ΑΕΚ δεν έχει αργήσει σε επίπεδο προσθηκών. Αλλά στο κομμάτι των απομακρύνσεων. Κι επειδή κάποιοι δεν θα φύγουν από μόνοι τους καλό θα είναι να το… τρέξουν κι αυτοί! Απλό είναι: τι χρειάζεται για να χωρίσουμε τους δρόμους και να πάμε παρακάτω (πάντα σε λογικά πλαίσια και όταν δεν πρόκειται για ποδοσφαιριστές χωρίς καμία φιλοδοξία που κάθονται πάνω στο συμβόλαιό τους).

Υγ3: Εννοείται πως εφόσον η ΑΕΚ δει να φεύγει -με τις ευλογίες της- κάποιος εκ των Σβάρνα, Τάνκοβιτς, Λε Ταλέκ θα πρέπει να κινηθεί για την αντικατάστασή τους. Ειδικά για τον Τάνκοβιτς αφού μέσο ψάχνει ήδη και για το έξι απ’ ότι αποδεικνύει η υπόθεση Μπαρμπόσα. Αλλά στα εξτρέμ και ειδικά αριστερά δεν θα ‘χει δεύτερη λύση, εκτός αν υπολογίζει για εκεί (κάκιστα για μένα) τον Γκαρσία, τότε θα χρειαστεί δεξί εξτρέμ, απλά θα αλλάξει αναζήτηση σε επίπεδο άκρου, αλλά και πάλι ακραίο επιθετικό θα χρειαστεί να βρει.