Το «στροφάρισμα» του Γιαννίκη, η κλάση του Αμραμπατ και η νοοτροπία του Σάκχοφ

Το «στροφάρισμα» του Γιαννίκη, η κλάση του Αμραμπατ και η νοοτροπία του Σάκχοφ
Photo Credits: INTIME

Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου blogάρει για την έγκαιρη αντίδραση του Γιαννίκη στο λάθος στήσιμο με Μάνταλο-Σιμόες και τους δύο παίκτες που καθόρισαν το ματς

Στοιχηματική εμπειρία… όπως θα ήθελες να είναι! Παίξε Νόμιμα - 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

Μετά από τόσο σημαντικές νίκες, αποτελέσματα τα οποία επιτυγχάνονται μέσα από πολλή προσπάθεια κι ενώ το παιχνίδι δεν εκκινεί από το 0-0, αλλά από το εις βάρος της ΑΕΚ 0-1, οφείλεις να αναγνωρίζεις την πρώτη σημαντική αλλαγή του συνόλου. Το έδειξε και κόντρα στον Ολυμπιακό η Ένωση, ότι τουλάχιστον έχει γρήγορα -επί Αργύρη Γιαννίκη και αυτό οφείλουμε να του το πιστώσουμε- αποβάλλει τη νοοτροπία διάλυσης όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Κι όταν αυτό συμβαίνει, όταν πιστεύεις στη νίκη έως το τελευταίο δευτερόλεπτο, θα έρθουν και οι φορές που θα δικαιωθείς.

Συνέβη λοιπόν σε παιχνίδι που ο Τσούμπερ ήταν αρνητικός κι ο Μάνταλος εξίσου κακός. Παρόλα αυτά, η ομάδα έστω και με πολύ ρίσκο καθώς υπήρξε αρκετός χρόνος στο παιχνίδι που έμοιαζε να παίζει με έναν χαφ (Σιμόες) και πέντε επιθετικούς όταν ο αρχηγός της ήρθε πιο κοντά στον Πορτογάλο αλλά δεν κατάφερε να υποστηρίξει το ρόλο, πήρε το αποτέλεσμα που ήθελε διότι έπαιξε στα τελευταία δέκα λεπτά ως η μεγάλη ομάδα της αναμέτρησης. Ως η ΑΕΚ που είχε απέναντί της τον ΠΑΣ κι έπρεπε να τον νικήσει.

Αυτά τα λεπτά από το 80′ και μετά, ήταν εκείνα που επί σειρά ετών η ομάδα δεν είχε όταν βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο. Τα βρήκε στα Γιάννενα καθώς έχει πλέον στον πάγκο πληθώρα ικανών λύσεων σε σχέση με τις προηγούμενες σεζόν, αλλά κι έναν προπονητή που διάβασε σωστά το λάθος του και το διόρθωσε. Όταν έβγαλε τον (επίσης εκτός αγώνα) Σιμάνσκι για να χρησιμοποιήσει τον Ανσαριφάρντ, πήρε ένα λογικό αλλά όχι και ορθολογικά δομημένο ρίσκο, καθώς η μετατόπιση του Μάνταλου δίπλα στον Σιμόες, περισσότερο έκοψε την ομάδα στα δύο, παρά τη βοήθησε να γίνει λειτουργική.

Όταν απέσυρε τον αρχηγό για να χρησιμοποιήσει τον Σάκχοφ, η ΑΕΚ «τακτοποιήθηκε» στο γήπεδο και πήρε τα μέτρα που ήθελε για να πιέσει, αλλά αυτή τη φορά με περισσότερη ασφάλεια και τρόπο ορθολογικό. Έχει τη σημασία του λοιπόν ως γεγονός, ότι ο προπονητής σκέφτηκε γρήγορα τι έπρεπε να αλλάξει και το έκανε. Αυτή η διαφοροποίηση έδωσε στην ομάδα τη σωστή κατεύθυνση για την πίεση των τελευταίων λεπτών. Άρα, ασχέτως με το τι πιστεύω εγώ ή άλλοι για το αν ο Ουκρανός έχει αδικηθεί ή όχι βάσει της εικόνας που οι άλλοι χαφ της ομάδας έχουν, ο Γιαννίκης έκανε αυτό που έπρεπε.

Ο Σάκχοφ είναι ένα υπόδειγμα δουλειάς, αφοσίωσης και νοοτροπίας

Ο προπονητής έχει τονίσει και το επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία -όπως και μετά τον αγώνα με τον ΠΑΣ σε σχετική ερώτηση- ότι κρίνει για το ποιοι θα ξεκινούν τον αγώνα μέσα από τις προπονήσεις. Απόλυτα δεκτό, υγιές και δίκαιο. Τούτο όμως δε συνεπάγεται κιόλας ότι αυτές οι επιλογές είναι πάντα σωστές. Αποδείχθηκε για παράδειγμα ότι κακώς δεν είχε ξεκινήσει στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο Άμραμπατ αντί του Γκαρσία.

Σηκώνει συζήτηση επίσης το γιατί επί παραδείγματι να πάρει θέση στην ενδεκάδα του παιχνιδιού με τον Απόλλωνα ο Λε Ταλέκ, αντί του Σάκχοφ, αργοί είναι και οι δύο άλλωστε. Μόνο που ο Ουκρανός ξέρει να παίζει καλά με τη μπάλα, να πασάρει σωστά, να πατά στην αντίπαλη περιοχή σκοράροντας, να κινείται ανάμεσα στις γραμμές.

Ακόμα κι έτσι όμως, η χρησιμοποίησή του έγινε στο σωστό timing κόντρα στον ΠΑΣ, πάνω που το γήπεδο είχε αρχίσει να γέρνει προς την πλευρά της ΑΕΚ με τους γηπεδούχους να εκμεταλλεύονται το λάθος στήσιμο μετά την έξοδο του Σιμάνσκι και να δημιουργούν καταστάσεις. Ο Γιαννίκης δεν έμεινε αδρανής και ο Σάκχοφ μπήκε για να παίξει αυτά τα λεπτά με τρομερή αφοσίωση και πίστη ότι θα γινόταν παράγων νίκης. Η νοοτροπία του είναι τέτοια άλλωστε, που τον καθιστά ιδιαίτερα αγαπητό και μεταξύ των συμπαικτών του.

Ένας παίκτης που έχει κάνει πρωταθλητισμό, έχει σκοράρει σε ντέρμπι και γενικότερα, έχει πάντοτε το μυαλό του στο καλό της ομάδας. Μια μικρή γκρίνια στο τέλος του ματς, είναι κάτι το φυσιολογικό, άλλωστε ακόμα και αυτή έγινε από την πλευρά του με κόσμιο τρόπο, με το παράπονο που κάθε παίκτης δικαιούται να έχει όταν πιστεύει στον εαυτό του και βλέπει ότι μπορεί να βοηθήσει.

Δεν είναι υπερ-παίκτης ο Σάκχοφ, ουδείς ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. Έχει όμως στοιχεία ικανά να εξελιχθούν σε εργαλεία επιτυχιών για την ομάδα και τον προπονητή, εφόσον αξιοποιείται σωστά και με δικαιοσύνη, για να νιώθει και ο ίδιος ότι τον εμπιστεύονται. Μπορεί για παράδειγμα να ήταν και συγκυριακό το ότι έπαιξε στα Γιάννενα -ενδεχομένως να έμπαινε ως αλλαγή ο Λε Ταλέκ αν ήταν διαθέσιμος, όπως συνέβη με τον Ολυμπιακό-, ωστόσο εκείνος αποδείχθηκε έτοιμος και περίμενε τη στιγμή.

Ο Άμραμπατ έχει κατά νου το «δεν σας βλέπω»

Για ακόμα ένα παιχνίδι, ο Μαροκινός πιστοποίησε με την παρουσία του ότι διαθέτει την ποιότητα αλλά και τον χαρακτήρα να βγει μπροστά, να ηγηθεί, να ζητήσει τις μπάλες που πρέπει ώστε να δημιουργήσει. Διότι απλούστατα ξέρει ότι μπορεί να το κάνει και παράλληλα ζυγίζει ποιους έχει απέναντί του. Γνωρίζει ότι έχει τις ικανότητες να κυριαρχήσει και παίζει με τέτοιον αέρα. Κάπως έτσι μπήκε δυνατά στη σεζόν και ο Τσούμπερ, όμως στα τελευταία ματς είναι εμφανές ότι κάτι τρέχει με τον Ελβετό.

Τώρα, το να εισέλθουμε σε θεωρίες συνωμοσίας για το τι του συμβαίνει, είναι τουλάχιστον άκομψο, άλλωστε οι εικασίες είναι για όσους αρέσκονται σε κουτσομπολιά ή δίνουν σημασία σε τέτοια. Οι καλοί παίκτες βρίσκουν τους εαυτούς μέσα από τα παιχνίδια και τις συνεργασίες. Η παρουσία του Άμραμπατ θα βοηθήσει τον Τσούμπερ να επιστρέψει στα γνωστά στάνταρ. Ίσως να είχε συμβεί αν δεν σπαταλούσε την τεράστια ευκαιρία από το ύψος της μικρής περιοχής, φάση που ξεκίνησε από τα πόδια του Μαροκινού. Ο οποίος επιπροσθέτως, έδειξε σε αυτό το το ματς ότι άνετα μπορεί να κινηθεί και στον άξονα, άλλωστε από εκεί σκόραρε και από τέτοιο χώρο έβγαλε την κάθετη στον Αραούχο πριν ο Τσούμπερ νικηθεί από τον Λοντίγκιν σε δεύτερο χρόνο.

ΥΓ. Για το πέναλτι τι να πεις τώρα… Δυστυχώς χάνει τη φάση ο Μήτογλου και μετά επαναλαμβάνεται το γνωστό σκηνικό. Τιμωρείται η ΑΕΚ για ένα «τζαρτζ» του στόπερ της Ένωσης στον Περέρα, ο οποίος υπερβάλει. Ο διαιτητής (τάχα μου) παρασύρεται και ο VAR δεν τον καλεί καν να το δει. Βασικά ο Καραντώνης έπρεπε να αφήσει τη φάση και να περιμένει να διαπιστώσει αν ο VAR θα τον καλούσε. Εκεί θα είχε το πολύ γέλιο… Να καταλόγιζε δηλαδή πέναλτι βλέποντας αυτή τη φάση στο video. Δεν θα το έδινε ποτέ! Οπότε η σκηνοθεσία μοιάζει να είναι μια χαρά φτιαγμένη γι αυτές τις περιπτώσεις κατά της ΑΕΚ. Δίνετε εσείς διαιτητές ό,τι νομίζετε κι εμείς στο VAR θα κάνουμε ότι δε βλέπουμε. Και την επομένη, ο Κλάντεμπεργκ θα μας βγάλει λάδι. Δεν ξέρω στην ΑΕΚ τι σκέφτονται, αλλά ο κόσμος το’ χει τούμπανο πλέον. Εμείς κρυφό καμάρι;

Δείτε την τελευταία εκπομπή του ENWSI TV:

LIVE όλες οι ειδήσεις

Οι ειδήσεις του enwsi.gr στο Google News

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΑΣ
ΟΛΑ ΤΑ BLOGS
X